eitaa logo
ره توشه معلمان
10.2هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
7.4هزار ویدیو
6.6هزار فایل
🔰جهت تبادل و هرگونه انتقاد و پیشنهاد @Yazahra8054 سایر کانالهای ما @yavarannamaz @yavaraneQoran1
مشاهده در ایتا
دانلود
جلسه 32 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم بعد از هر یا رَبِّ شما لبیک خدا باشد. همان طور که می‌دانید ، ما در نمازمان دو جزء داریم ؛ گفتار و رفتار. همان طور که گفتارِ ما در نماز پر از پیام است رفتارِ ما هم پر از پیام است. مثلاً دستمان را به قنوت که بلند می‌کنیم پیامش چیست؟ پیامش این است که خدایا ببین دستم خالی است ، من فقیرم تو ثروتمندی ، من به تو نیاز دارم ، به عطا و رحمتت به لطف و کرمت. حالا در همین قنوت بعضی‌ها دو تا رفتار اشتباه دارند که ریشه‌اش به خاطر یک تصوّر اشتباه است. آن تصوّر اشتباه این است : « هر عملی در غیرِ نماز ، مستحب باشد در نماز هم مستحب است ! » می‌خواهیم این دو رفتار اشتباه را با هم دوره کنیم : ۱ - امام صادق علیه السلام فرمودند هر کسی دستش را به دعا بلند کند خدا حیا می‌کند که او را دست خالی برگرداند. حتماً از رحمتش چیزی داخل دست او می‌ریزد. پس هر کس دستش را به دعا بلند کرد ، قبل از اینکه دستش را پایین بیاورد ، « يَمْسَحَ‏ عَلَى‏ وَجْهِهِ‏ وَ رَأْسِهِ » ؛ دستش را به سر و صورت خودش بکشد تا تبرک شود. ۲ - امام صادق علیه السلام در تعقیباتِ نمازش وقتی دستشان را به دعا بلند می‌کردند دستانشان را بالاتر از سرشان می‌آوردند چون این یکی از آداب و مستحبات دعا است. بعضی‌ها فکر می‌کنند این دو تا رفتار در قنوت هم مستحب است در حالی که همه مراجع فرمودند این جزء مستحبات قنوت نیست حتی بسیاری از مراجع می‌فرمایند این جزء مکروهات قنوت است یعنی این دو تا رفتار را خدا نمی‌پسندد که در قنوت نمازمان داشته باشیم : ۱ - بالاتر آوردن دست‌ها از سر ۲ - بعد از قنوت ، دست‌ها را به سر و صورت کشیدن. دعاهای تان مقبول درگاه خدا.
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
جلسه 35 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم گفتار و رفتار ما لبخند رضایت خدا را به همراه داشته باشد. یک مثال می‌زنیم تا یک روایت را بهتر بفهمیم : معلمان دانش آموزانشان را تشویق می‌کنند که اهل مطالعه باشند و علاوه بر کتاب‌های درسی ، کتاب‌های مذهبی تاریخی ، شعر و رمان هم بخوانند. حالا یک دانش آموزی ، وسطِ کلاس درس یا شب امتحان ، آمده رُمان می‌خواند ! معلّم به او می‌گوید : چرا رُمان می‌خوانی؟ می گوید : چون شما تشویق کردی ! معلم چه پاسخ می‌دهد؟ می‌گوید : کار تو خوب است. ولی زمانش الان نیست ، این کار خوب تو ، تو را پیشِ من بالا نمی‌برد ؛ ارزشت را زیاد نمی‌کند ؛ الان رُمان که می‌خوانی به درست هم ضربه می‌خورد و امتحانت را قبول نمی‌شوی. امام‌های عزیز که معلم‌های ما هستند ما را به انجام مستحبات تشویق و ترغیب کردند ، ولی فرمودند : « إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ فَارْفُضُوهَا » این مستحب اگر به واجب تو ضربه زد آن را ترک کن ! رها کن ! آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : به دو دلیل ، دیگر این مستحب ارزش ندارد ! ۱ - « لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ‏ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِض‏ » این مستحبی که به واجب ضربه زده دیگر تو را پیش خدا بالا نمی‌برد و به خدا نزدیک نمی‌کند ۲ - آن سودی که از آن مستحب به دست آوردی هرگز چاله آن واجبی که ترک کردی ـ چاله ضررش ـ را پر نمی‌کند. می‌خواهیم سه تا مثال بزنیم تا این روایت را بهتر بفهمیم : ۱ - حضور در مجلس امام حسین علیه السلام از بالاترین مستحبات است اما اگر کسی تا دیر وقت در مجلس امام حسین علیه السلام حاضر شود و نماز واجبِ صبحش قضا شد دیگر آن مجلس امام حسین ، آن مستحب ارزشی که باید داشته باشد را ندارد. ۲ - با وضو وارد کلاس شدن مستحب است. اما وقتی زنگ کلاس زده شده و دانش آموزان در کلاس حاضرند ؛ معلمی به جای اینکه به وظیفه ی واجبی که آموزش و پرورش به عهده‌اش گذاشته عمل کند و وارد کلاس شود به سمت وضوخانه می‌رود تا با وضو وارد کلاس شود. در این صورت وضو او ، آن ارزشی که باید داشته باشد را ندارد. (بایستی در زنگ تفریح وضو می گرفت نه بعد از زدن زنگ کلاس) ۳ - حضور در مسجد مخصوصاً برای نماز جماعت یا شب‌های قدر مستحب مؤکد است اما اطاعتِ از پدر و مادر واجب است. حالا اگر پدر و مادری گفتند ؛ ما راضی نیستیم شما در مسجد در این زمان حاضر شوی ، حضور در مسجد در آن زمان ، دیگر قُرب به خدا نمی‌آورد و ما را به خدا نزدیک نمی کند. امیدوارم که اهل مستحبّات باشیم ولی مستحباتی که به واجباتِ ما ضربه می‌زند را رها کنیم.
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 ع سرچ کنید👆👆
جلسه 35 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم گفتار و رفتار ما لبخند رضایت خدا را به همراه داشته باشد. یک مثال می‌زنیم تا یک روایت را بهتر بفهمیم : معلمان دانش آموزانشان را تشویق می‌کنند که اهل مطالعه باشند و علاوه بر کتاب‌های درسی ، کتاب‌های مذهبی تاریخی ، شعر و رمان هم بخوانند. حالا یک دانش آموزی ، وسطِ کلاس درس یا شب امتحان ، آمده رُمان می‌خواند ! معلّم به او می‌گوید : چرا رُمان می‌خوانی؟ می گوید : چون شما تشویق کردی ! معلم چه پاسخ می‌دهد؟ می‌گوید : کار تو خوب است. ولی زمانش الان نیست ، این کار خوب تو ، تو را پیشِ من بالا نمی‌برد ؛ ارزشت را زیاد نمی‌کند ؛ الان رُمان که می‌خوانی به درست هم ضربه می‌خورد و امتحانت را قبول نمی‌شوی. امام‌های عزیز که معلم‌های ما هستند ما را به انجام مستحبات تشویق و ترغیب کردند ، ولی فرمودند : « إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرَائِضِ فَارْفُضُوهَا » این مستحب اگر به واجب تو ضربه زد آن را ترک کن ! رها کن ! آقا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : به دو دلیل ، دیگر این مستحب ارزش ندارد ! ۱ - « لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ‏ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِض‏ » این مستحبی که به واجب ضربه زده دیگر تو را پیش خدا بالا نمی‌برد و به خدا نزدیک نمی‌کند ۲ - آن سودی که از آن مستحب به دست آوردی هرگز چاله آن واجبی که ترک کردی ـ چاله ضررش ـ را پر نمی‌کند. می‌خواهیم سه تا مثال بزنیم تا این روایت را بهتر بفهمیم : ۱ - حضور در مجلس امام حسین علیه السلام از بالاترین مستحبات است اما اگر کسی تا دیر وقت در مجلس امام حسین علیه السلام حاضر شود و نماز واجبِ صبحش قضا شد دیگر آن مجلس امام حسین ، آن مستحب ارزشی که باید داشته باشد را ندارد. ۲ - با وضو وارد کلاس شدن مستحب است. اما وقتی زنگ کلاس زده شده و دانش آموزان در کلاس حاضرند ؛ معلمی به جای اینکه به وظیفه ی واجبی که آموزش و پرورش به عهده‌اش گذاشته عمل کند و وارد کلاس شود به سمت وضوخانه می‌رود تا با وضو وارد کلاس شود. در این صورت وضو او ، آن ارزشی که باید داشته باشد را ندارد. (بایستی در زنگ تفریح وضو می گرفت نه بعد از زدن زنگ کلاس) ۳ - حضور در مسجد مخصوصاً برای نماز جماعت یا شب‌های قدر مستحب مؤکد است اما اطاعتِ از پدر و مادر واجب است. حالا اگر پدر و مادری گفتند ؛ ما راضی نیستیم شما در مسجد در این زمان حاضر شوی ، حضور در مسجد در آن زمان ، دیگر قُرب به خدا نمی‌آورد و ما را به خدا نزدیک نمی کند. امیدوارم که اهل مستحبّات باشیم ولی مستحباتی که به واجباتِ ما ضربه می‌زند را رها کنیم.
جلسه 36 بسم الله الرحمن الرحیم همان طور که می‌دانید در مجموعه معارف دین، مقایسه‌های درست به ما کمک می‌کنند اهمیت و ارزشِ گزاره‌های دینی را بهتر درک کنیم. حالا می‌خواهیم با هم بین واجب و مستحب مقایسه کنیم و سه تا از تفاوت‌های آنها را بیان کنیم. ۱ - خداوند در مستحب تخفیف و آسانی بیشتری قرار داده است مثلاً نماز مستحبی را می‌توانیم در حال حرکت بخوانیم رعایت قبله هم لازم نیست ، اما نمازِ واجب را باید در حالِ آرامش بدن و رو به قبله بخوانیم. نمازِ مستحبی را حتی اگر بدنِ مان هم سالم باشد می‌توانیم نشسته بخوانیم اما نماز واجب اگر بدنِ مان سالم باشد باید ایستاده به جا بیاوریم. در نماز مستحبی اگر بین رکعت اول و دوم شک کنیم نمازمان صحیح است خواستی بنا را می‌گذاری رکعت اول ، خواستی بنا را می‌گذاریم بر رکعت دوم ، اما در نماز واجب ، اگر شک کنی یک رکعت خوانده‌ای یا دو رکعت نماز باطل است. ۲ - خداوند در روز قیامت از مستحب از ما نمی‌پرسد ، از واجب می‌پرسد ، که انجام دادی یا ندادی؟ درست انجام دادی یا غلط ؟ اگر کسی در طول عمرش حتی یک رکعت نمازِ مستحبی نخواند توبیخ نمی‌شود اما نخواندنِ نماز واجب تنبیه دارد. به همین خاطر نزدیکان ما که از دنیا رفته‌اند و نماز قضا دارند اگر مثلاً دو رکعت نماز قضایِ صبح برایش بخوانیم بهتر از این است که دو رکعت نماز مستحبی بخوانیم ، چون خدا از واجب او سؤال می‌پرسد نه از مستحب. ۳ - امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند : اگر اشتیاق و رغبت داشتی « فَاحْمِلُوهَا عَلَى‏ النَّوَافِلِ‏ » مستحب را به جا بیاور. اما اگر مثلاً دو رکعت نماز شب خواندی یا دو صفحه دعای کمیل خواندی و دیدی اشتیاق نداری ادامه بدهی ، حضرت فرمودند : ادامه نده ! رها کن. امّا در واجب این چنین نیست نماز صبح بر ما واجب شده ، چه اشتیاق و علاقه و میل داشته باشیم چه نداشته باشیم. خدا ما را موفق کند واجبات را انجام بدهیم و برای مستحبات اشتیاق داشته باشیم.
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆
محتوای آموزش و معرفتی کانال 👇👇👇 سرچ کنید👆👆