بسم الله 📌منکران حوزوی اقتصاد اسلامی قابل ترحم اند! شما هرچه می خواهید بگویید؛ باز من می گویم کسانی که عمرشان را به تحصیل و تدریس علوم حوزوی گذرانده اند و موی و سر و صورتشان را در حوزه های علمیه سپید کرده اند و پس از عمری تحمل محدودیت های زندگی طلبگی و شنیدن طعنه ها و ناسزاهای برخی جاهلان، کارشان به انکار هویت صنفی خودشان رسیده است، شایستۀ دلسوزی اند، نه توبیخ و سرزنش! از نظر من، انکار کنش گری اسلام در یکی از ساحت های زندگی اجتماعی، از سوی یک شخصیت حوزوی که خیلی ها او را جزو علمای حوزه می شمرند، دلایل مختلفی می تواند داشته باشد: 🔸️ممکن است در آغاز طلبگی، خاتمیت پیامبر اکرم (ص) و قرآن و دین اسلام را سرسری و طوطی وار پذیرفته و بعد از چند صباحی که لوازم آن را درک کرده، جرئت پس گرفتن حرفش را نداشته است، تا حالا که فرصتی پیش آمده تا حرف دلش را بزند، و بیچاره چه رنجی را تحمل کرده در این مدت! 🔸️شاید هم واقعاً و عمیقاً این مبانی کلامی را پذیرفته و هنوز هم به آن ها پایبند است، ولی از سویی در طول سال های حیات طلبگی اش پس از انقلاب اسلامی، همواره مردمی را دیده است که دست نیاز به سوی او و دوستان حوزوی اش دراز کرده اند تا مشکلات اجتماعی آن ها را حل کنند، و از سوی دیگر تنبلی ها و بی برنامگی های خودش و همپالکی هایش را دیده است که عزم و توانی برای استخراج برنامۀ دین اسلام درزمینۀ ادارۀ جامعه ندارند؛ پس تصمیم گرفته یک بار برای همیشه خیال خودش را راحت کند و با ریختن آب پاکی روی دستان دراز به سوی حوزه های علمیه، امید مردم دنیا را به کنش گری فعال اسلام ناامید کند، تا این قدر عذاب روحی نکشد! 🔸️اگر هیچ یک از این دو نباشد، احتمالاً او هم جزو کسانی است که مقهور هیمنۀ پوشالی تمدن رو به افول غربی است؛ کسانی که می گویند درست است که اسلام دین خاتم است و قرار است نیازهای زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی مردم عالَم را تا قیام قیامت اداره کند، ولی در عصر غیبت که ما ایتام آل محمد از اماممان دوریم، وظیفه نداریم که حکومت تشکیل دهیم و با درگیر شدن با ابرقدرت ها خودمان را به هلاکت بیفکنیم، که خدا هم در کریمۀ «و لاتُلقوا بأیدیکم إلی التهلکه» ما را از این کار نهی کرده است؛ همۀ این ها و تشکیل تمدن اسلامی بماند برای زمانی که خود حضرت ظهور فرمودند! 🔸️بالأخره گروهی ساده لوح هم هستند که هم خدا را می خواهند و هم خرما را؛ هم تشکیل حکومت اسلامی و آقایی و سروری بر مردم جامعه را دوست دارند و هم بدشان نمی آید با کدخداهای خودخواندۀ دنیا زد و بند داشته باشند و در چارچوب نظام های تعریف شده از سوی آن ها و با فرمول های آن ها جامعۀ اسلامی را اداره کنند؛ از این رو اقتصاد اسلامی را انکار می کنند تا با اقتصاد لیبرالیستی جامعه را اداره کنند، همان طور که هر جا دستشان برسد، توی دهان فقیهان سیاسی می زنند که شما زبان سیاسی دنیا را نمی دانید و مائیم که دیپلماتیم و می دانیم چگونه باید با مذاکره مشکلات کشور را حل کنیم. این ها هم در حقیقت منکر سیاست اسلامی اند و قبل از آنکه بدانند که موضوع مذاکره در نظام سیاسی اسلام چه حکمی دارد، گزاره هایی را که در کلاس های درس دانشگاه های اروپایی و آمریکایی خوانده اند، برای پیشبرد اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی به کار می گیرند! هر کدام از این ها که باشد، فرقی نمی کند؛ از نظر من، برای منکر اقتصاد اسلامی و نیز همۀ منکران حوزوی دیگر علوم اسلامی باید دل سوزاند؛ چراکه آن ها ناخواسته و ناآگاهانه دارند هویت صنفی خود را انکار می کنند. راستی، آن بزرگوار به این فکر کرده است که اگر اسلام (و به تعبیر درست، حوزه علمیه) نتواند زیرساخت ها و مبانی تولید علوم کاربردی مورد نیاز برای ادارۀ جامعه را در اختیار دانشگاه قرار دهد، دیگر چه نیازی به این همه آخوند عمامه به سر داریم؟ مگر استخراج احکام فردی و عبادی مؤمنان، این همه دفتر و دستک می خواهد؟ آیا چگونگی ادارۀ زندگی اقتصادی و معیشت مردم در عصر مدرنیته و هجوم گرگ های درندۀ وال استریت به منابع محدود ثروت در دنیا، جزو «حوادث واقعه» نیست؛ همان حوادثی که امام زمان، این پدر امت، ایتام خویش را به دنباله روی از علمای دین دربارۀ آن ها سفارش کرده است: «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ‏ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا». با این همه، نباید برای منکران اقتصاد اسلامی و سیاست اسلامی و دیگر علوم اسلامی دل سوزاند؟ ۱۶مهر۱۳۹۹، قم المقدسة. #فقه_حکومتی #فقه_الاقتصاد #اقتصاد_اسلامی 🆔 @rajaaei

‏هشت سال بیشتر نداشت، ولی وقتی نتوانست به ‎#زیارت_اربعین بیاید، با تلاش و پیگیری خودش، یک موکب کوچک توی کوچه و جلوی درِ خانه راه انداخت. امسال خودش در بین‌مان نیست، ولی موکب کوچکِ یک ساله‌اش را برایمان به یادگار گذاشته است: موکب ‎#فاطمه_معصومه ‎#در_حسرت_اربعین 🆔️ @rajaaei

📌گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم... این قطعه فیلم را خودم هم نداشتم؛ یکی دو ساعت پیش برادر عزیزم آشیخ محمد هادی شریعتی برایم فرستاد، با این بیت که خودش زیر آن نوشته بود: "دیده‌گریان، دل غمین، یادش بخیر تربتِ آن سرزمین، یادش بخیر" پ.ن: سال ۱۳۹۴، در جاده نجف به کربلا #در_حسرت_اربعین #حماسه_اربعین 🆔️ @rajaaei

سلام میخوایم تا اربعین حدقل 3000 نفر به امام حسین سلام بدن خودم شروع کردم: اَلسلامُ عَلی الحُسین وعَلی علی بن الحُسین وعَلی ُاولاد الحسین وعَلی اَصحاب الحسین. به اندازه ارادتت ارسال کن #یاحسین (حداقل برای یک نفر) 🆔️ @rajaaei

▫️ قرائت زیارت اربعین، همنوا با رهبر انقلاب 📅 پنجشنبه ۱۷ مهر، ساعت ۱۰ 📲 پخش زنده از شبکه یک و شبکه‌های اجتماعی KHAMENEI.IR

"میاد خاطراتم جلوی چِشام(۲) من اون خستگیِ تو راهو می‌خوام می‌خواستم مثِ اهلبیت حسین با اهل و عیالم پیاده بیام آاه حسرت، تو سینه‌مه و، می‌باره چِشام، به پای غمت این غم کم نیست، لیاقتشو، ندارم آقا، بیام حرمت جاده به جاده، پای پیاده جا موندم اما، زائر زیاده..." خدا حفظ کنه و توفیق بیشتر بده به حاج میثم آقای مطیعی. سال‌های قبل وقتی مشرف می‌شدیم برای پیاده‌روی، این نوحه قشنگ رو که گوش می‌کردیم، یاد جاماندگان از پیاده روی می‌افتادیم و به نیابت از آن‌ها قدم برمی‌داشتیم و زیارت می‌کردیم؛ مخصوصاً برای حضرت آقا که مطمئنیم خیلی دلش می‌خواهد مشرف شود و نمی‌شود. سال‌های قبل این نوحه را در مسیر پیاده‌روی گوش می‌کردیم و اشک می‌ریختیم، ولی باورمان هم نمی‌شد که یک سال اربعین برسد که ایران باشیم و شب اربعین این نوحه را بخوانیم و های های فریاد بزنیم. اما امشب همان شب بود، در مجلس روضه‌ای که در منزل برادرم آشیخ محمدجواد درودی برقرار بود، پس از سخنرانی آشیخ احسان الله درویشی، ناگهان دوست عزیزمان آشیخ محمدجواد دیانی این نوحه را شروع کرد و فریادمان از عمق جان بلند شد. خدایا، امسال را آخرین سال حسرت ما برای زیارت اربعین قرار بده. خدایا، تا زنده ایم زیارت سیدالشهدا را نصیب ما کن، مرگ ما را شهادت در راه ارباب قرار بده و در آخرت شفاعت او را نصیب ما کن. خدایا، سال آینده را سال تشرف ما به کربلا همراه با مهدی فاطمه مقدر بفرما. #در_حسرت_اربعین #حماسه_اربعین 🆔️ @rajaaei

‏امسال هم مثل سالهای قبل، حاج ‎#قاسم_سلیمانی ، زحمت ‎#زیارت_اربعین ما رو میکشه؛ خیلیها نیت کرده بودن امسال به نیابت حاجی برن پیاده روی و نائب الزیاره ش باشن، ولی حالا ما جا موندیم و حاجی امروز تو کربلا نائب الزیاره ماست؛ درست مثل سالهای قبل که شب و روز نداشت تا امنیت سفر ما تأمین بشه. شادی روح همه شهدای مدافع حرم، به ویژه شهید سلیمانی و شهید ابومهدی صلوات. 🆔️ @rajaaei

متن PDF نخستین کنگرهٔ اقتصاد اسلامی، مشهد مقدس، شهریور ۱۳۶۷ با حضورِ سید محمود هاشمی شاهرودی محمد مؤمن قمی محمدتقی مصباح یزدی سید کاظم حائری سید منیرالدین حسینی الهاشمی محمد واعظ‌زاده خراسانی احمد جنتی محمدرضا مهدوی کنی محمد محمدی گیلانی محمدعلی تسخیری ابراهیم امینی و... 🆔️ @rajaaei

🔸ما با یک وضعیت به غایت مضحک و در عین حال موهن طرفیم. مافیای کنکور و روش های ابلهانه تست زنی آنچنان پیش رفته اند که صحنه تصویری را این طور تسخیر کرده و ما را به ریشخند می گیرند. 🔹آنان با نهایت بی شرمی چشم در چشم ما، برای آموزش معارف دینی،‌ میان نام زنهای تتلو و یک لغت از قرآن ارتباط پیدا می کنند و با وصل کردن آنها به هم مثلا می خواهند روشی نوین خلق کنند. 🔸پایان این بازی توهین آمیز و سراسر بیمار کجاست؟ 🆔️ @rajaaei

📌چرا روایت نمی‌کنیم؟! می‌دانم که "جنگ روایت‌ها" را همه‌تان شنیده‌اید؛ حداقل یک بار. شاید بعضی‌هایتان فکر می‌کنید این یکی از جنگ‌های مدرن است که میدان آن در عصر حاضر به روی ما گشوده شده است، اما نه؛ این جنگ، پیشینه‌ای به طول تاریخ دارد. اگر تاریخ خوانده باشی، حتی کمی و حتی اگر سرسری، حداقل دو سه باری با استفاده از روایت و روایتگری برای پیروزی در جنگ‌های طول تاریخ مواجه شده‌ای. چرا راه دور برویم؟! قرآن که خوانده‌ای؛ داستان ابراهیم را یادت هست؟ یادت هست که ابراهیم چگونه در برابر بت پرستی مشرکان، بت‌ها را شکست و با گذاشتن تبر به دوش بت بزرگ و انداختن گناه شکستن بت‌ها به گردن او، روایتی ساده و ملموس از ناتوانی و ناکارآمدی بت‌ها ساخت؟ داستان موسی و فرعون را چطور؟ یادت هست که وقتی فرعون می‌خواست مردم را علیه موسی بشوراند، او را دشمن دین و ملت و فرهنگ آن‌ها معرفی کرد و با قرار دادن او در برابر ساحران، می‌خواست مقامش را در حد یک ساحر تنزل دهد؟ آیا این چیزی جز روایت‌سازی است؟ اگر قلم در دستت است و می‌توانی بنویسی، امروز روز روایت است؛ انقلاب اسلامی روایت‌هایی ساده و صمیمی و البته دقیق و عمیق می‌خواهد. پس چرا روایت نمی‌کنیم؟! 🆔️ @rajaaei

🆔️ @rajaaei

🆔️ @rajaaei