🌿فرصت شکفتن ✍️مرضیه رمضان قاسم، عضو تحریریه مجتهده امین مادر بزرگ خدابیامرزم از بس مهربان بودند همیشه بین ما نوه‌ها دعوا و مشاجره بود، چون همه‌ می‌خواستیم مادر بزرگ را برای همیشه منزل خودمان نگه داریم. وقتی مادر بزرگ می‌آمدند منزل ما خدا دنیا را به من می‌داد، می‌دویدم کفش و چادرش را قایم می‌کردم و می‌گفتم: «اومدن‌تون با خودتون بود اما دیگه رفتن‌تون با خودتون نیست.» مادر بزرگ خنده‌ی کش‌داری می‌‌کردند و می‌گفتند:«نه اومدنم با خودم بوده، نه رفتنم.» مادر بزرگ درست می‌گفتند، ما آدم‌ها بدون هیچ اختیاری به دنیا آمدیم، نه آمدن ما در این دنیا با خودمان بوده و نه رفتن‌مان دست خودمان است. اما اگر این مدت زمانی که در دنیا مهمان هستیم، را قدر بدانیم و با ابزار عقل، تفکر و قدرتی که داریم از اختیار تکوینی و تشریعی که به ما اعطا شده خوب خوب بهره ببریم، آن وقت است که قیمتی می‌شویم مثل مادربزرگ، آخر مادربزرگ تاسی کرده بودند به رسول گل‌ها "خاتم‌الانبیا"، گل سرسبد عالم خلقت‌‌. آری ما هم‌ می‌توانیم سوگلی بشویم، آن هم نه فقط سوگلی فامیل‌ها، بلکه بالاتر، سوگلی در دنیا و آخرت، آن وقت است که غنچه‌ی وجودی‌مان تبدیل شده به گُل، آن هم گُل همیشه بهار... #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI