🏹 "برای مرحوم دیانی" انسا‌ن‌ها در این عالم همانند جنینی هستند که برای خروج از رَحِم مادر و ورود به عالم دنیا می‌بایست یکسری سخت‌هایی را تحمل کنند و آنگاه که تیر روح از چله‌ی کمان جسم، رها می‌شود اگر متوفی فرد ظاهر الصلاحی باشد جملاتی که در مورد او می‌شنویم به شرح زیر است: خدا گلچین است. خدا خالص‌ها را می‌برد. آدمی وقتی بر شاخسار درخت دنیا رسید، باید چیده شود و الا فاسد می‌شود. خردسال که بودم به علت فوبیایی که از مرگ داشتم دلم نمی‌‌خواست انسان خوبی باشم، می‌خواستم خود و عزیزانم ناخالص، نارس و غنچه باقی بمانیم تا چیده نشویم، آری من همچون جنین، میل به ادامه‌ی زندگی در رحم دنیا داشتم، اما حال که قدری قدم از عالم کودکی فراتر نهاده‌ام به این نتیجه رسیده‌ام که چیدنی در کار نیست بلکه مرگ امتداد زندگی‌ست، خوب و بد، خالص و ناخالص، رسیده و نارس، گل و خار همگی می‌بایست در خط سیر زندگی از رحم دنیا کوچ کنند به عالم آخرت، دیر و زود دارد اما سوخت و سوز نه. امید که در مسیر خیری که قرار گرفته‌ایم به شر آری نگوئیم. پس در مسیر سفر تا مقصد، ویرانه به سمت خانه، سفر به حضر، با احتیاط قدم برداریم. آقای دیانی شما نوشته بودید درد مثل جنینی در رحم مادر، به شما لگد می‌زند اما اکنون که فال شما تعبیر شد و از منزل ویران وارد خانه شدید علی‌القاعده نباید دردی مانده باشد چرا که درد و رنج‌ها از آن مسیر می‌باشد اما وصال شیرین است. «گر از این منزل ویران به سوی خانه روم دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم» 🖊مرضیه رمضان‌قاسم نوشت #آیه #سوره #مسعود_دیانی #سوگواره_درمانی #امتداد_مسیر_زندگی @ramezan_ghasem110