🔎🔍🔎🔍🔎🔍🔎🔍
🔍🔎🔍🔎🔍🔎🔍🔎
🔎🔍
🔍🔎
🔎🔍
🔍🔎
"رفتار چپکی ممنوع"
برای بهبودِ عملکرد زندگی، به این نکات جامهی عمل بپوشانیم:
1⃣ اگر میخواهیم یک صفت خوب در ما نهادینه شود بهترین کار این است که جستجو کنیم تا یک نمونه رفتار، از آن صفت، که در گذشته داشتهایم را پیدا کنیم تا به این نتیجه برسیم که این صفت را قبلا در زندگی تجربه کردهایم، آنگاه خیلی راحت میتوانیم مجددا ً آن صفت را بازیابی و به روز رسانی کنیم.
مثلا اگر قصد داریم صبحها زودتر از خواب بیدار شویم با خود بگوئید من سرباز که بودم صبحها زود از خواب بیدار میشدم یا من وقتی برای کنکور درس میخواندم سحرخیز بودم به این ترتیب مسیر تغییر راحتتر طی خواهد شد.
2⃣ مثل شخصیت آرمانیمان عمل کنیم یعنی اگر دوست داریم در حرفهای که هستیم متخصص شویم قبل از اینکه آن تخصص را کسب کنیم مثل افراد متخصص عمل کنیم.
یعنی ببینیم آدمهای متخصص چطور زندگی میکنند.
مثلا آنها وزش میکنند، محترمانه عمل میکنند، لباس جلف نمیپوشند، با افراد متشخص معاشرت دارند، با خودشان مهربان هستند، انتخابشان بر اساس عقل و منطق است نه احساسِ صرف و...
3⃣ هر گاه قصد تشویق دیگران را داشتیم اول جستجو کنیم، ویژگیهای خوب مداوم آن شخص را بیابیم تا در هنگام تعریف کردن از او، رفتار خوبش را تعمیم دهیم؛ اینگونه نه چاپلوسی کردهایم، نه غلو و نه بیانصافی.
اما متاسفانه برخی از ما برعکس عمل میکنیم یعنی بجای اینکه در تعریف کردن فرد، محاسن اخلاقی او را تعمیم دهیم، محاسن او را محدود به یک زمانی خاص میکنیم.
مثلا نگوئیم:
❌آفرین که "این دفعه" بِهِم کمک کردی.
بلکه بگوئیم👇
✅ بهبه چه پسر کمککاری دارم.
یا اینکه نگوئیم.
❌ آفرین "این دفعه" درست فکر کردی.
بلکه بگوئیم👇
✅ آفرین دخترم، چقدر منطقی هستی و خوب مسائل و مشکلات رو تحلیل میکنی.
متاسفانه گاهی ممکن است مکالمهی ما تند و تیز شود و یک متلک نیز در لفافه نثار طرف مقابل کنیم و به او بگوئیم👇
❌چه عجب ایندفعه آیکیوت اومد بالا😐
خاطرم هست چند سال قبل، دوستی میخواستند به زعم خودشان از حقیر تعریف کنند، گفتند:
❌در گزارشدهی خیلی عالی عمل میکنی؛
اما این تعریف دوستم اصلا به مذاق بنده خوش نیامد، چون احساس کردم سایر توانمندیهایم را زیرسوال بردهاند، البته حالا نگوئید اثبات شیء نفی ماعدا نمیکند.
بلکه بهتر بود دوستم میگفتند:👇
✅در گزارش دهی "هم" خیلی عالی عمل میکنی.
چون همین یک "هم" در ارتباط کلامی معجزه میکند.
یا گاهی اتفاق افتاده برخی از ما وقتی میبینیم فردی لباس زیبا و فاخری پوشیده و سر و وضع ظاهری خود را مرتب کرده است برای اینکه به او بفهماندیم من متوجهی تغییری که در ظاهرت ایجاد کردهای هستم به او میگوئیم:
❌ چقدر امروز قشنگ شدی
در حالیکه باید بگوئیم👇
✅ قشنگ "تر" شدی
4⃣ اگر قصد انتقاد از دیگران داریم سعی کنیم انتقام نگیریم چون در انتقام هویت فرد را هدف قرار میدهیم و او را از هستی ساقط میکنیم. در صورتی که در انتقاد میبایست معایب او را محدود جلوه دهیم یعنی
به جای اینکه بگوئیم:
❌درس نخوندی تنبل
بگوئیم:👇
❎ چی شد در این امتحان نمرهات بد شده.
به جای اینکه بگوئیم
❌ شلخته هستی دیگه.
بگوئیم👇
✅ چی شده امروز اتاقت رو جمع نکردی.
یا بجای اینکه بگوئیم:
❌دوباره با من لجبازی کردی
بگوئیم👇
✅ چی شده اینبار هر چی من میگم یه چیز دیگه میگی و حرف من رو قطع میکنی و قبول نداری؟!
♻️نتیجه اینکه:
برای اینکه شخصیت ماندگار ایدهآلی در خود و بالتبع در دیگران ایجاد کنیم بهتر است بازخوردهای منفیمان دامنهاش مشخص، محدود و قابل کنترل باشد اما برعکس بازخوردهای مثبتمان را عمومیت دهیم تا در راستای تقویت هویتی که میخواهیم ماندگار شود گامهای محکم و استواری برداریم
مُشک را گفتند:
ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ،
ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ
ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ
ﮔﻔﺖ:
ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ ﮐﯽﺍﻡ،
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﯽﺍﻡ
🖋نویسنده: مرضیه رمضانقاسم
#تحسین_خردمندانه
#تربیت_راستکی
#انتقاد_سازنده
🇵🇸
╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110