🏡 🏘 🏠 🏡 🏘🏠🏡🏘 🏠🏡🏘🏠 🏘 🏠 🏡 مهمان مودّی به آداب💐 قدیم خونه‌ها مهمان‌خانه داشت، البته اینکه می‌گویم قدیم‌ فکر نکنید ۱۰۰‌سال دارم بلکه اگر نخورده‌ایم نان گندم ولی شنیده‌ایم از مردم. بگذریم. اما حالا دیگر مهمان کجا بود که مهمان‌خانه‌اش باشد. در عصری که آدم‌ها بسیار سر خود را شلوغ کرده‌اند که حتی فرصت سرخاراندن ندارند و برای دیدن فامیل‌ها نیز باید همانند رفتن نزد پزشک از قبل نوبت بگیریم که البته غرض حقیر نقد و بررسی آن و قبول یا رد کردن آن نیست بلکه عصرمان اینگونه اقتضا دارد‌. اما بماند که مهمان سرزده خوشمزه‌گی‌های خودش را دارد. یادش بخیر وقتی درِ خانه را باز می‌کردیم، دائی علی را که می‌دیدیم گل از گل‌مان می‌شکفت، دائی سلام گرمی می‌کردند و همان‌طور که لب‌هاشون می‌خندید از چشمها‌ی‌شان نیز شادی می‌بارید‌. همیشه اول کاری که می‌کردند موتورشان را کنار باغچه می‌گذاشتند از خورجین موتور، بیلچه‌‌ی باغبانی را بیرون می‌آوردند و احوالپرسی گرمی از باغچه می‌کردند، آنقدر محو باغچه می‌شدند که گاهی چای و میوه را می‌بردیم دم باغچه تا همان‌جا میل کنند، خیلی به باغچه حسودیم می‌شد به شوخی به دائی می‌گفتم شما اومدین باغچه‌ رو ببینید یا ما را، دائی هم که خیلی کلنات بودند لبخند شیطنت‌‌آمیزی می‌زدند و می‌گفتند آمده‌ام گلهای خواهرم را ببینم.... اما آخرین باری که به منزل‌مان آمدند راز اینکه بدوِ ورود سراغ باغچه می‌رفتند را بر ملا کردند. گفتند دائی من بلد نیستم شماره بگیرم و با هماهنگی به منزل‌تان بیایم و اشاره به گوشی‌ای که در گردن‌شان بود کردند و گفتند این گوشی را برای این همراهم می‌آورم تا بچه‌ها نگرانم نشوند. چون سر زده خدمت شما می‌رسم اول خودم را مشغول باغچه می‌کنم تا اگر شما آمادگی مهمان نداشته‌اید آمادگی برای‌تان حاصل شود... دائی خودشان بسیار مهمان نواز بودند، هرگاه به منزل‌شان می‌رفتم خیلی به ما محبت داشتند و پذیرائی گرمی از ما می‌کردند. به دیوار اتاق‌شان قابی نصب کرده بودند و روی آن حک شده بود: از فروغ روي مهمان شد منور خانه‌ام             خانه فانوس است و مهمان شمع و من پروانه ام🕯🦋 با خواندن این شعر ما از اینکه مهمان دائی هستیم احساس غرور می‌کردیم. دائی جان ما همیشه آمادگی پذیرائی از مهمان داریم خصوصا گل بی‌خاری چون شما🌹 در دیارباقی دعاگوی‌مان‌باشید ما نیز دعاگوی شما هستیم. واقعا این آداب معاشرت، و اینقدر ملاحظه داشتن در روابط زیباست🌹 ♻️ نتیجه‌اینکه: در عصر حاضر نیز به زعم حقیر می‌توان با چهار شرط سرزده به هم سری بزنیم: 1⃣ اگر رفتیم و طرف آمادگی نداشت بدون ناراحتی و کینه‌توزی برگردم. 2⃣رابطه‌ی سرزدنِ بی‌خبر، دوسویه باشد نه اینکه خودم سرزده به منزل دیگران بروم ولی اگر دیگران سرزده به منزلمان بیایند شانه‌‌مان گرفته شود‌. 3⃣ مهمان و میزبان هر دو بی‌تکلف باشند. 4⃣ مهمان همه‌ی توجه خود را معطوف میزبان کند نه اینکه به اطراف زُل بزند، میزبان نیز دائم به مهمان متذکر نشود که وای خدا مرگم بده به این خونه و زندگی ما نگاه نکنید و یا ببخشید میوه بهتر از این تو منزل نبود بیارم خدمتتون و... 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #آداب_معاشرت #خواهرانه #دائی‌علی ⏰زنگ بیداری👇 https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef