💞عاشقانه‌های من و مامانم💞 تکیه کلام مادر جانم: هر کس عزتش باید دست خودش باشد. مادر مُودّی به آداب ما عامل به این کلام‌شان خصوصا در ارتباط با فرزندانشان از جمله بنده. از همان سال‌های نخستین عمر، مهرورزی‌های شیرینِ مادر خیلی شرمنده‌ام می‌کرد و روز به روز احترام حقیر به ایشان افزایش می‌یافت؛ احترام به مادرم، هنر خاصی لازم ندارد بلکه انعکاس رفتار مادر و احترام متقابل به ایشان است. یادم نمی‌آید پدر و مادرم بدون خانم و پیش‌نواز و پس‌نواز عاطفی مرا مخاطب قرار داده‌باشند؛ اما متاسفانه بارها شاهد بوده‌ام برخی والدین اگر کسی به فرزندشان آقا بگوید، پدر کله معلق می‌زند بین کلام مخاطب و به زعم خودش می‌خواهد مزه‌پرانی کند، می‌گوید آقایش من‌‌اَم و از آن بدتر مادرش می‌گوید آقایش سرِ کار است و... نمی‌دانم والدین اینچنینی چه چیز را می‌خواهند اثبات کنند، در صورتی که هر شوخی جایی و هر جِدّی مکانی دارد. بماند که خودشان احترام به فرزندان‌‌شان نمی‌گذارند و با پسوند "ی" آنها را مورد خطاب قرار می‌دهند، خوش‌بینانه‌اش این است که این "ی" را یاء ملکیت فرض کنیم. البته فکر نکنید این افکار پوسیده، افسانه شده‌است؛ دیده‌ام که می‌گویم. وقتی آدابِ ادب بجا آورده نشود هوش مصنوعی هم بیاید ارتباط‌مان ارتقا نمی‌یابد. آری اینگونه است که هر چه پول بدهی آش می‌خوری. برای اینکه در ارتباطات اجتماعی با دیگران و خصوصا با فرزندان احترام دریافت کنیم باید هزینه پرداخت کرد. یعنی در رعایت احترام به آنها پیشقدم شویم تا سرمایه‌ی عاطفی آنها را شارژ نمائیم، آن هنگام است که شاهد احترام فرزندان خویش خواهیم بود و از لیست والدین همیشه معترض حذف و به لیست والدین همیشه محترم اضافه خواهیم شد. 🖋نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #مادری_از_جنس_نور #لحظات_شیرین #مامان‌گل 🇵🇸 ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110 این گل تقدیم به پدر و مادرای عزیز 👇👇👇👇