🏡✈️ "اندر مزایای اجاره‌نشینی" صاحب‌خانه بودن گرچه خیلی شیرین است و خوبی‌هایش قابل شمارش نیست اما تنها یک بدی می‌تواند داشته باشد و آن اینکه ممکن است آدم یادش برود که مسافر است و راستی راستی هوا بَرَش دارد و فکر کند صاحبخانه‌ی حقیقی است. و اما اجاره نشینی با همه‌ی معضلاتی که دارد مدام به آدمی متذکر می‌شود که مسافر است. دیروز برای تنوع از منزل کوچ کردیم و به جمع اجاره‌نشینان خوش‌نشین پیوستیم. از دیروز تاکنون هر آن بیادم هست که مسافرم و بحمدلله برای سفر ابدی آماده‌تر شده‌ام. اجاره نشینی همچون مسافرت است مثل وقتی در هتل هستی، خود را مالک هیچ چیز نمی‌دانی و آزاد و رهایی. در منزل جدید طوری جوگیر شده بودم و فاز مسافری برداشته بودم که دیشب حواسم نبود می‌خواستم نماز را شکسته بخوانم که یهویی یادم آمد در وطنم....☺ امروز سری به خانه‌ی قبلی زدم همانند روح که سری به جسمش می‌زند، کمی وسیله‌ که در آنجا مانده بود را خیراتی برداشتم، نگاهی به نارنج‌های سبزرنگ و غوره‌های انگور سیاه انداختم؛ باورم نمی‌شد دیگر به هیچ‌کدام‌شان دلبستگی نداشتم حتی به نارنج‌های رسیده‌ای که از زمستان سال قبل بر روی درخت باقی مانده‌اند و چون دست ما کوتاه بود آنها هنوز بر روی درخت لَم داده‌اند... ♻️خلاصه اینکه نمی‌دانم شاید این روزها دارند مزه‌ی برزخ را به من می‌چشانند دیگر روی زمین نمی‌توانم بند شوم حسابی هوایی شده‌ام دل ڪہ هوایـے شود، فقط پرواز است ڪہ آرامَش مےڪند. خدایا بال شهادت به ما عطا کن طعم آسمانت را به مذاق جان‌مان بچشان. 🖊نویسنده‌: مرضیه رمضان‌قاسم (رها) #مسافر #طعم_شیرین_اجاره_نشینی @ramezan_ghasem

#سفر_اربعین سخته ولی شیرینه سختیش به دل میشینه سفر تنها برای گشت و گذار و تفریح نیست بلکه موجب پخته‌گی آدمی نیز می‌گردد، طبق گفته‌ی شاعر: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی پخته شدن نیاز به تحمل سختی‌ دارد، نظیر برنجی که تا به قدر کافی حرارت و مرارت نبیند به تعبیر آشپزها زنده است پخته نشده است، رنج‌های سفر نیز ما را رشد داده و به پخته‌گی می‌رساند. سفر می‌رویم تا قدر دارایی‌های‌مان را بهتر بدانیم، زیرا در سفر حتی برای داشته‌هایی که در زندگی روزمره برای‌مان مهیاست و بسیار عادی‌ شده از قبیل آب، خوراک، محل اسکان و ... دغدغه‌ی زیادی پیدا می‌کنیم، به زحمت می‌افتیم و همه‌ی اینها از این جهت است که عافیت‌طلبی و راحت‌طلبی‌مان کاهش یافته و به حداقل ممکن برسد؛ اینجاست که برخی هنگام بازگشت از سفر نفس راحتی می‌کشند و می‌گویند: هیچ جا خانه‌ی آدم نمی‌شود. ما در دنیا نیز مسافری بیش نیستیم، آنگاه که عزم سفر کردیم و بله گفتیم باید منتظر بلا باشیم چرا که در همین بلاها، سختی‌‌ها و ناملایمات است که عیار انسان محک خورده و مشخص می‌گردد، معایب و محاسن اخلاقی‌اش بر او مکشوف می‌گردد تا هم میزان صبر و استقامتش سنجیده شود و هم میزان صبر او افزایش یابد و سعه صدر پیدا کند؛‌ بنابراین اگر در سفر سختی‌‌هایی بر ما غلبه نمود ملول نگردیم، فقط منتظر رفاه، آسایش، خوشی و شادیِ نباشیم زیرا در سفر نیز همانند حَضَر سختی و آسانی در هم تنیده و گاه حتی سختی آن بیش از راحتی‌ست پس همانند کوه‌های جاده استوار باشیم. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #سفر_زندگی #مسافر #رنج ‌╔   ⃟🌸๑‌ ╰┈➤Ⓜ️@ramezan_ghasem110