"به بهانهی روز تربیت اسلامی"
بمباران اطلاعات بیش از آنکه بستری برای گسترش علم و دانش بگشاید، با مسکوت کردن افراد سئول دست طالبان علم را قلع و قمع کرده،
توان سوال و رمق پرسش را در پرسشگر از ریشه خشکانده است و پای دانشپژوهان را برای دویدن دنبال استاد لنگ میکند؛ در حالی که شبهه و سوال فتیلهی اذهان را بالا میکشد و چراغ عقل را پرفروغتر میکند.
متاسفانه پیامرسانها اذهان را آماج بمباران اطلاعات کردهاند.
فرد جویای علم برای حرکت، تحول و تکاپو نیازمند "سوال" است، پرسیدن و چالش ایجاد کردن و زمین و زمان را به هم دوختن تا به پاسخ رسیدن خودش قیام علیه خفتهپروری و ناآگاهیست.
پس علیه قعودمان قیام کنیم یعنی در روز همچون خورشید بپاخیزیم و شب قبل از خواب همچون ماه، ماهرانه در آموختههایمان سیر فکری کنیم و گرنه دچار کسوف و خسوف میشویم.
اگر بدون هدف حرکت کنیم و ندانیم دنبال چه هستیم هر چند فرد تلاشگری هم باشیم بسان خفتهایم.
پس هر روز صبح بپاخیزیم و از خود بپرسیم دنبال چه هستیم؟ هدفمان چیست؟ از چه مسیری میخواهیم به هدفمان برسیم؟
آیا هدفمان پول است؟ اگر دنبال پول هستیم بعد از تلاش به پول خواهیم رسید. وقتی آن را به چنگ آوردیم، دنبال چی هستیم؟
آیا هدفمان مقام است؟ اگر دنبال مقام هستیم بدانیم که به مقام هم خواهیم رسید. وقتی به مقام رسیدیم دنبال چه هستیم؟
آیا هدفمان رفتن به دانشگاه و مدرک گرفتن و کسب اعتبار است؟ اگر هدفمان مدرک و دانشگاه باشد باید بدانیم که به دانشگاه و کسب مدرک نیز خواهیم رسید. وقتی مدرک به دست آوردیم دنبال چه هستیم؟
انسانی که هدف ندارد بیقرار است،
انسان اگر با خودش قراری نداشته باشد به سندرم بیقراری مبتلا میشود؛ پس هر روز صبح، با خود قراری بگذاریم تا یاریگر ما برای دستیابی به اهدفمان باشد مثلا روزی یک یادداشت ویژه بنویسیم یا اینکه روزانه به صورت موضوعی یک روایت از کتاب میزانالحکمه بخوانیم و شب هنگام حسابرسی کنیم ببینیم چقدر پایبند به قرارمان بودهایم و چقدر بیقراری کردهایم.
آری اگر آدمی واکسن انگیزه و عشق را تزریق نکند در برابر ناملایمات خسته میشود هر چند بیدار و زنده باشد اما خفته و جیفهای بیش نیست که دارد ادای بیدارها و زندگان را در میآورد.
پس بهتر است از از ادابازی به زندگی حقیقی تغییر کاربری دهیم.
یادمان باشد زندگی یک فرمول بیشتر ندارد و آن کسب مهارت است
مهارت دانش
مهارت تابآوری
مهارت ارتباط موثر
مهارت محبت و عشقورزی
فرق انسان خفته و بیدار در کسب مهارت است وگرنه همهی ما انسانیم و طبیعتاً دغدغهی خوراک، پوشاک، مسکن، مرکب و... داریم.
دغدغهی من و تو کدام است؟ دغدغهی کسب مهارت یا دغدغهی...
چون که ۱۰۰ آمد ۹۰ هم پیش ماست
🖊نویسنده: مرضیه رمضانقاسم
#روز_تربیت_اسلامی
#مهارت
#دانش
@ramezan_ghasem110