من می‌مُردم، اگه تو مادرم نبودی الهی چقدر خوبه که مادرامون شکرگذاری رو عملا بهمون آموزش دادن. چقدر خوبه که بنده‌های خوبت رو سر راه‌مون قرار دادی و خانواده‌ی خوبی داریم‌ چقدر خوبه که پدر و مادرمون علوی و فاطمی‌اند، چقدر خوبه که برادرامون غیرت ابالفضلی تو وجودشونه و خواهرامون با ما هم‌عقیده و همفکرن، چقدر خوبه که دوستای ما رفیق خدان و حبیب‌اللهی‌اند، چقدر خوبه که اساتیدی داریم که به چشم فرزندهای عزیز دردونه‌شون بهمون نگاه می‌کنند چقدر خوبه که خدا رو داریم که وقتی از همه جا خسته می‌شیم می‌دونیم هست و پشت و پناهه‌مونه. چقدر خوبه که مادرمون یادمون داده پاسخ بَدی، بَدی نیست و حتی دشمنای مادر دلشون واسه‌ش تنگ می‌شه. چقدر خوبه که وقتی تصور می‌کنیم به بن‌بست رسیدیم دست دعای پدر و مادر دلگرمی بهمون میده و قوت قلب‌مون میشه و از خاک به افلاک می‌بَرَتِمون. چقدر خوبه که سالمیم و از پس کارهای شخصی‌مون برمیایم و تا اونجایی که توفیق و توان داشته‌باشیم دستگیر بنده‌های خوبت می‌شیم. چقدر خوبه که خدا همیشه هوامونو داره‌‌، چقدر خوبه که با وجود تمومه سختیا بازم به مسیرمون ادامه میدیم... خدایا شکرت بخاطر همه‌چی. نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #هر_روز_که_مادرآنیم‌روزِ_مادرست http://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef