سلام امروز یکی از دوستانم یکسِری زیارت‌نامه‌‌ی جیبی اعم از: عاشورا، نادعلی‌ و ... آورده بودند منزل‌مان گفتند: زیارتنامه‌های جیبی که در منزل داشتم را آورده‌ام تا در جلسه قرآن توزیع کنید، بعد از بین‌شان زیارت جیبی امین‌الله، که عکس پسر دائی‌ام آقا مجید، روی آن بود را برداشتند و گفتند: "ولی زیارت‌نامه امین‌الله آقا مجید را خودم می‌خواهم". یک آن دلم می‌خواست بگویم: "لطفا زیارت امین‌الله آقا مجید را به من بدهید"؛ اما غرورم اجازه نداد؛ یاد سال ۹۸ افتادم که آقای مظلوم‌زاده در کارگاه دین فطری می‌خواستند خاطره‌ی یکی از اولیاء خدا را نقل کنند نام آقا مجید آقادادی را بردند، در آن جلسه خواهرم وصف پسر دایی را برای شرکت‌کنندگان در دوره گفتند، به یکی از دوستان که شیفته‌ی آقا مجید شده بود، زیارت امین‌الله آقا مجید، که خیلی برایم ارزشمند بود را تقدیم کردیم؛ از آن سال تابحال جانمازم خالی از زیارت امین‌الله آقا مجید بود. در همین افکار بودم و سوره واقعه را از بین آنها برای خودم برداشتم که یکدفعه دیدم پشت آن نوشته مجمع فرهنگی اسلامی شهید دکتر مفتح، با خود گفتم اِ این که مجموعه آقا مجید اینهاست! پس باید در این کاور یک زیارتنامه هم باشد؛ درست حدس زده بودم، سوره واقعه را از کاور بیرون آوردم، تصویر آقا مجید نمایان شد؛ به دوستم گفتم: چه هدیه‌ی خوبی آوردید؛ حالا من هم امین‌الله آقا مجید را دارم؛ دوستم، متعجب مانده بود که این زیارت‌نامه کجا بوده که او ندیده‌ است. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم #هر_چیز_که_در_جستن_آنی_آنی #یکشنبه‌های_نجفی #یکشنبه‌های_علوی ╔   ☕️🖊๑‌ ╰┈➤https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef