💎 "اکنون سفره‌ی مهمانی‌‌ات گسترده‌تر شده" رسم است مهمان پس از خروج از منزل میزبان، با تشکرهایش نزد صاحب‌خانه خودافشایی‌ کند. الهی! حقیر هر چند از ابتدا تا بعد از یوم یبعثون همچنان مهمانت بوده و هستم اما پس از این مهمانی موقتی که در مهمانی دائمی‌‌ات برای‌مان گستراندی بر خود لازم دیدم تا کمی از همان تعارفات عرفی که مهمان موقع وداع با میزبان انجام می‌دهد و یا بعد از مهمانی با میزبان تماس می‌گیرد و می‌گوید را عرض کنم.👇 الهی مرا ببخش که در مهمانی‌‌ات بیشتر اکتفا به تسبیح‌ات کردم که همان نفس کشیدنی بود که آن هم به ید و قدرت خودت است. الهی به حرمت دعاهای افتتاحی که خوبان درگاهت خواندند و در فراق امام غائب‌شان زار زدند فتح و گشایشی در فرج مولای‌مان صاحب‌الزمان بفرما. الهی بعد از ماه مبارک نفس که می‌کشم آهی است که از فراق ماه پربرکت‌ات از سینه خارج می‌گردد و تنها هنری که دارد آلوده کردن و انتشار دی‌اکسید کربن در فضاست اما در لابلای اندوهی که بخاطر اتمام ضیافت رحیمانه‌ات در خانه‌ی قلبم لانه کرده است روزنه‌ی امیدی سو سو می‌زند و آن کلام امام معصوم است که فرموده‌اند: "نفس المهموم لظلمنا التسبیح" آنگاه دست بر سینه می‌گذارم و سه مرتبه نام اربابم حسین را زمزمه می‌کنم، نفس‌‌ام که تسبیح می‌شود نفس راحتی می‌کشم. الهی من از ضیافت بازگشته‌ام اما هنوز چمدان ماه رمضان‌ات را باز نکرده‌ام تا در همان حال و هوای مهمانی‌ات غرق باشم چرا که دیدن سوغات سفر داغ فراق از ماه تو را برایم تازه‌تر می‌کند. دلتنگ سحرهایی‌ هستم که همچون مسافر بار دنیایی‌ام را تحویل می‌دادم و کارت پروازم را تحویل می‌گرفتم و پر می‌کشیدم در وادی مهرت و موقع افطار با ذکر اللهم لک صمنا بار دنیایی‌‌ام را که عطر خودت را گرفته بود تحویل می‌گرفتم. الهی به حرمت آنان که از روز ۱۳ تا نیمه‌ی ماه مهمانی‌‌ات دعای مجیر خواندند به لطف‌ کرم‌ات آتش خشم‌‌ات را بر ما خاموش گردان ای که آتش مهرت بر آتش خشم‌ات غلبه دارد. الهی به حرمت آن نمازگزارانی که ظهر‌های جمعه‌های ماه ضیافت نماز جعفر طیار خواندند ما را در آسمان مهرت به طَیَران درآور. از کودکی به ما گفته‌اند روز اول ماه رمضان گندم بهشتی‌ات را در دل‌مان می‌کاری تا آب در دل‌مان تکان نخورد و گرسنه نشویم آری در این یک ماه گندم دل ما مبدل به گندمزاری شده‌است که تشنه‌ی جود و کرم توست پس باران رحمتت را بر کشتزار قلب‌مان بباران تا پس از این ماه مبدل به کویری خشک نشود. ما فقط بلد بودیم سفره‌ی مهمانی‌ خاص‌ات را با زیارت جامعه، جمع کنیم تا خاطر جمع شویم که زین پس زندگی‌مان نورانی شده زیرا دوده‌های کدورت با آب ذکر زدوده می‌گردد. ✍نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #و_مهمانی_همچنان_باقی‌ست 🦋🐛https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef