اسم آرمان تکرار می شود و بچه ها اتش میگیرند اصلا انگار اسم آرمان شده خود روضه... آرمان میگفت استاد و بچه ها یاد لحظه ی زمین افتادنش یاد عریان بدنی، یاد کتک یاد آن انگشتر بشکسته اش آرمان میگفت استاد و بچه ها یاد خون هایش بروی دیوار یاد حمله ور شدن،زخمی شدن یاد ضربه بالگد روی کمر آرمان میگفت استاد و بچه ها یاد او نه، بلکه یاد روضه ها یاد آن شاه بخون گلگون کفن یاد انگشتر، و یاد ساربان آرمان میگفت استاد و بچه ها یاد مظلومیتش در کشتنش بی سبب نیست که میگفت مادرش آرمان من، غریب گیر اوردنت @mohammadhosein_samie✍ #آرمان_عزیز 🆔@rasadkhaneh