بسم رب الشهدا شد ، ساعت ۰۱:۲۰ شد! ساعتی که مدت هاست ، انتظارش را میکشیدم! خوش به حال مردمی که الآن کنارتن حاجی ، پیشت دارن یا زهرا میگن. شب ۱۳ دی از یه جایی به بعد شد خاص ترین شب زندگی ام؛ از سال ۹۸ ! شبی که ۱۸ سالگی ام تمام شد ؛ شبی که شروع یک داستان و ماجرای خاص و جدید برام شد؛ نوشتن برام خیلی سخته ، همینطور صدای نماز آقا با بغض غمناکشون وقتی به عبارت «إنا لا نعلم منه إلّا خیراً» میرسن ، توی گوشمه! وقتی که پشت در دانشگاه توی تهران بودیم و به نماز نرسیدیم ، اما هرکی اونجا با صدای بغض آقا ، منفجر شد! حاج قاسم سلیمانی ! عجب اسم جاودانه ای شد ، عجب همه مارو حالی به حالی کرد؛ حاجی ، حاج قاسم عزیزم ، این سومین سالی ست که از برای تو و خودم مینویسم ؛ به امید آنکه مرهمی باشد بر دردهایم! درد فراق! تو رفتی ، تو پر کشیدی ، اما من رو زنده کردی ، نقطه عطفی و نقطه آغازی شدی برای من و امثال من ، هروقت که اشتباهاتم زیاد شده ، راه کج رفتم ، حواست بوده ، و دوباره با نام و یاد شهدا ، راه رو برام باز کردی ؛ مثل همین حالا! تو شدی الگو ، اسطوره ، به یاد ماندنی ، مرد ، مرد میدان ، مرد عمل ، تابع ولایت ، بی چشم و داشت ، بی غل و غش ، تو شدی هر آنچه که یک شهید میخواهد! تو شدی همان جمله ناب خودتان «شرط شهید شدن ، شهید بودن است.» و چه زیبا آقا برایمان گفتن که حاج قاسم شدن دور از انتظار نیست ، می‌شود او شد! می‌شود شهید بود تا به شهادت رسید ، کار میخواهد ، عمل میخواهد ، ‌پیروی میخواهد ، تبعیت میخواهد و تقوا ! حاجی جانم ! عزیز دلم ! هرکه نداند ، تو خوب میدانی ، ۱۳ دی با نام شما برای من اسم رمزی شده است! به امید آنکه روزی با رضایت خداوند متعال و سفارش شما در بهترین زمان و ایّام در همین ۱۳ دی شهید شوم ! جان فدای عزیزم ، دعایم کن که سخت به دعایت محتاجم ، دعایمان کن که سخت این ملّت به نگاه پدرانه ات محتاج است ! دگر بیش از این رمق نوشتن نیست عمو قاسم ، حواست به ما باشد♥️ هرکه را صبح شهادت نیست ، شام مرگ هست بی شهادت ، مرگ با خسران چه فرقی میکند؟ بامداد سه شنبه ۱۳ دی ۱۴۰۱ #جان‌فدا #حاج‌قاسم #پاشو‌علمدار #میم_حاء_سین @rasadkhaneh