چرا اینجا؟ 🖌️یادداشتی از حجت الاسلام محمد خلیلی بسم الله 🔹هارت و پورت های تبلیغاتی همه حاکمیت های جهان را که کنار بگذاریم، *پایبندی مستمر به #سیاست_خارجی_ایدئولوژیک در عمل ادعای بزرگی است.* جمهوری اسلامی هم مدتهاست در فراز و نشیب دوراهی های مختلف که هر روز هم پیچیده تر شده است، کج دار و مریز در کلنجار با خود، مردم و دیگران است که هربار در دوگانه های عملیاتی چه کند. هرجایی مظلوم جدیدی پیدا شود *بحران جدیدی برای دستگاه دیپلماسی رسمی جمهوری اسلامی است که موضع رسمی را چه کند؟* عدم دخالت در امور داخلی کشورها را کجای دلش بگذارد که حمایت از مظلومین جای دیگرش جا شود؛ و شاخ نزدن به این و ملاحظه سیاسی با آن را چطور در دستگاه دیپلماسی اش جا کند که رنگی به رخ ارزش های عمیق انقلاب هم بماند. در این میان پیوسته نبرد معنایی «دیپلماسی» و دیگر میدان های «حوزه سیاست خارجی» هم در جریان بوده که هرکدام چه سهمی دارد. *🔸یک مشکل آن جاست که نسخه ای که دستگاه سیاست خارجی آن را دینی می داند، « #عاقلانه» نمی داند.* دقیقتر این که با «دستگاه عقلانیت» این نظام تصمیم گیری ناآشنا است و با آن فکر نمی کند. هر دستگاهی تصمیم غیر عاقلانه را آخرش پس می زند؛ توجیه هم می سازد و بعد از چند دهه همان را که «می فهمد» عمل می کند. *هرچه هم که مؤمن باشد و حزب اللهی و با ریش و یقه بسته.* بحث که در مورد فرنگ خوانده ها و مرعوب ها نیست که سینه خیز چسبیده اند به درِ بسته و ول نمی کنند؛ و اصلاً ناتوانی همان یقه بسته ها و «نمایندگان نظام» در حفظ عقلانیت قبلی این جدیدی ها را روی کار آورد. عقلانیت که واضح تر شود، پایبند ماندن به آن شاید آسانتر گردد. 🔹مشکل دیگر این که *دستگاه ایدئولوژیک ما فارغ از باور و عاقلانه دانستن، گاه اصلاً #نسخه_دین در مسئله را نمی داند؛* اعم از اینکه می داند نمی داند، یا اینکه نمی داند! یا حرف دین را اشتباه تشخیص داده یا –به مدد بعض آخوندها- معتقد است دین حرفی در این عرصه ندارد. حداکثر آن است که هدف «اعتلای جمهوری اسلامی» باشد، از چه راهی به دین چه؟ 🔸پیچیدگی مسائل و نظامات و تغییرات تمدنی، البته در کنار اشتباهات طول دوران انقلاب در انتخاب هایمان نیز فضا را هرچه بیشتر به غبار آلوده است. *مسلسل مسائل جدید برای سیاست پرچالش ایران اسلامی هم که #فرصت_فکر_عمیق و #متکی_به_مبانی را، حداقل در بعضی انتخاب ها از دستگاه سیاست خارجی مان گرفته است.* 🔹اگر نه این بود اقلاً می شد به مرور ادبیاتی پیدا کرد برای #انتخاب_های_سخت، و راهکارهایی برای #تغییر_زمین_بازی یا لااقل تکرار نکردن تجربه های شکست خورده پیشین. *🔸در این #پاتوق تخصصی، سال هایی است که عده ای به دنبال پاسخند.* #پاسخی_واقعی، روی زمین، و به صورتی #روشمند #متکی_به_منابع. زیرساخت هایی لازم بود و هست که گهگاه به مناسبتی گزارش می شود؛ و #مسائل_روز که در آن زیرساختها باید تحلیل شود و اینجا به اشتراک گذاشته شود. مسیر تحقق سیاست بین الملل اسلام، #اقدامات_ایجابی هم می خواهد که ذهن خسته سیاستگذار مشغول به رفع تهدیدات لزوماً به فکر آن نخواهد بود. گاهی بر این مسائل هم اینجا باید اندیشید. 🔹در زمانه ای که به لطف شبکه های اجتماعی تعداد کلمات قابل خواندن در فرهنگ مطالعاتی پیوسته در حال کاهش است، اینچنین محلی مجازی برای ارائه ترکش ها و گوشه هایی از زیرساخت ها نیاز بود. *باشد که ذهن هایی به شنیدن این گفتمان جدید و دست هایی به سیاست های حاصل از آن عادت کند.* بسم الله... #راسخ *راهبردهای اسلامی سیاست خارجی* 🌐ما را در اینستاگرام، تلگرام، ایتا و بله دنبال کنید: @rasekh_g www.instagram.com/rasekh_g

چرا اینجا؟ 🖌️یادداشتی از حجت الاسلام محمد خلیلی بسم الله 🔹هارت و پورت های تبلیغاتی همه حاکمیت های جهان را که کنار بگذاریم، پایبندی مستمر به #سیاست_خارجی_ایدئولوژیک در عمل ادعای بزرگی است. جمهوری اسلامی هم مدتهاست در فراز و نشیب دوراهی های مختلف که هر روز هم پیچیده تر شده است، کج دار و مریز در کلنجار با خود، مردم و دیگران است که هربار در دوگانه های عملیاتی چه کند. هرجایی مظلوم جدیدی پیدا شود بحران جدیدی برای دستگاه دیپلماسی رسمی جمهوری اسلامی است که موضع رسمی را چه کند؟* عدم دخالت در امور داخلی کشورها را کجای دلش بگذارد که حمایت از مظلومین جای دیگرش جا شود؛ و شاخ نزدن به این و ملاحظه سیاسی با آن را چطور در دستگاه دیپلماسی اش جا کند که رنگی به رخ ارزش های عمیق انقلاب هم بماند. در این میان پیوسته نبرد معنایی «دیپلماسی» و دیگر میدان های «حوزه سیاست خارجی» هم در جریان بوده که هرکدام چه سهمی دارد. 🔸یک مشکل آن جاست که نسخه ای که دستگاه سیاست خارجی آن را دینی می داند، « #عاقلانه» نمی داند. دقیقتر این که با «دستگاه عقلانیت» این نظام تصمیم گیری ناآشنا است و با آن فکر نمی کند. هر دستگاهی تصمیم غیر عاقلانه را آخرش پس می زند؛ توجیه هم می سازد و بعد از چند دهه همان را که «می فهمد» عمل می کند. هرچه هم که مؤمن باشد و حزب اللهی و با ریش و یقه بسته. بحث که در مورد فرنگ خوانده ها و مرعوب ها نیست که سینه خیز چسبیده اند به درِ بسته و ول نمی کنند؛ و اصلاً ناتوانی همان یقه بسته ها و «نمایندگان نظام» در حفظ عقلانیت قبلی این جدیدی ها را روی کار آورد. عقلانیت که واضح تر شود، پایبند ماندن به آن شاید آسانتر گردد. 🔹مشکل دیگر این که دستگاه ایدئولوژیک ما فارغ از باور و عاقلانه دانستن، گاه اصلاً #نسخه_دین در مسئله را نمی داند؛ اعم از اینکه می داند نمی داند، یا اینکه نمی داند! یا حرف دین را اشتباه تشخیص داده یا –به مدد بعض آخوندها- معتقد است دین حرفی در این عرصه ندارد. حداکثر آن است که هدف «اعتلای جمهوری اسلامی» باشد، از چه راهی به دین چه؟ 🔸پیچیدگی مسائل و نظامات و تغییرات تمدنی، البته در کنار اشتباهات طول دوران انقلاب در انتخاب هایمان نیز فضا را هرچه بیشتر به غبار آلوده است. مسلسل مسائل جدید برای سیاست پرچالش ایران اسلامی هم که #فرصت_فکر_عمیق و #متکی_به_مبانی را، حداقل در بعضی انتخاب ها از دستگاه سیاست خارجی مان گرفته است. 🔹اگر نه این بود اقلاً می شد به مرور ادبیاتی پیدا کرد برای #انتخاب_های_سخت، و راهکارهایی برای #تغییر_زمین_بازی یا لااقل تکرار نکردن تجربه های شکست خورده پیشین. 🔸در این #پاتوق تخصصی، سال هایی است که عده ای به دنبال پاسخند. #پاسخی_واقعی، روی زمین، و به صورتی #روشمند #متکی_به_منابع. زیرساخت هایی لازم بود و هست که گهگاه به مناسبتی گزارش می شود؛ و #مسائل_روز که در آن زیرساختها باید تحلیل شود و اینجا به اشتراک گذاشته شود. مسیر تحقق سیاست بین الملل اسلام، #اقدامات_ایجابی هم می خواهد که ذهن خسته سیاستگذار مشغول به رفع تهدیدات لزوماً به فکر آن نخواهد بود. گاهی بر این مسائل هم اینجا باید اندیشید. 🔹در زمانه ای که به لطف شبکه های اجتماعی تعداد کلمات قابل خواندن در فرهنگ مطالعاتی پیوسته در حال کاهش است، اینچنین محلی مجازی برای ارائه ترکش ها و گوشه هایی از زیرساخت ها نیاز بود. باشد که ذهن هایی به شنیدن این گفتمان جدید و دست هایی به سیاست های حاصل از آن عادت کند. بسم الله... #راسخ راهبردهای اسلامی سیاست خارجی 🌐ما را در اینستاگرام، تلگرام، ایتا و بله دنبال کنید: @rasekh_g www.instagram.com/rasekh_g