✴️ برنامه یا گفتمان؟ 🖌بخشی از یادداشت امیرحسین بان پور 🔹این روزها با نزدیک شدن به انتخابات ۱۴۰۰ بازار رفت و برگشت ها و مناظره های انتخاباتی غیر رسمی و رسمی بین نامزدهای تایید صلاحیت شده داغتر میشود و نامزد ها به تشریح برنامه های خود در حوزه های مختلف میپردازند و برخی حتی در جزئیات هر مسئله هم برنامه های کارشناسی شده و تخصصی ارائه میدهند. 🔸اما آیا نتیجه انتخابات امسال را برنامه های کارشناسی شده و دقیق تعیین میکند و مردم به هر نامزدی که برنامه های دقیق تر و جزئی تری برای اصلاح کشور داشته باشد اقبال می کنند یا برای مردم گفتمان یک نامزد مهمتر از برنامه های اوست؟ بررسی سابقه انتخابات های برگزار شده در جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که مهمتر از #برنامه ای که #نامزد ها برای اصلاح کشور دارند این است که هر نامزد به عنوان نماینده #کدام_گفتمان شناخته میشود؟ 🔹پیش از این در سال ۸۴ دیدیم که چگونه نمایندگی گفتمانی که خود را «جدا از جناح های سیاسی و باندهای قدرت و مبارزه گر با اشرافیت سیاسی موجود» تعریف میکرد موجب جلب شدن قلب ها و رای دادن مردم به این گفتمان شد... 🔸رویه انتخابات ها نشان می دهد *مردم به یک گفتمان اصیل رای می دهند تا ثمره آن را ببینند.* نمیشود کسی *با مسکوت گذاشتن دو قطبی های اصلی گفتمانی و #محتاطانه عبور کردن بدون نفی گفتمان رقیب تنها بر لزوم کارآمدی و کار بیشتر تکیه کند* و به تشریح برنامه های خود در سایه حوزه های اجرایی بپردازد و رای ملت را جلب کند؛ 🔰متن کامل یادداشت در کانال: #راسخ راهبردهای اسلامی سیاست خارجی @rasekh_g

*✴️ برنامه یا گفتمان؟* 🖌یادداشت از امیرحسین بان پور 🔹این روزها با نزدیک شدن به انتخابات ۱۴۰۰ بازار رفت و برگشت ها و مناظره های انتخاباتی غیر رسمی و رسمی بین نامزدهای تایید صلاحیت شده داغتر میشود و نامزد ها به تشریح برنامه های خود در حوزه های مختلف میپردازند و برخی حتی در جزئیات هر مسئله هم برنامه های کارشناسی شده و تخصصی ارائه میدهند. *🔸اما آیا نتیجه انتخابات امسال را برنامه های کارشناسی شده و دقیق تعیین میکند* و مردم به هر نامزدی که برنامه های دقیق تر و جزئی تری برای اصلاح کشور داشته باشد اقبال می کنند یا برای مردم گفتمان یک نامزد مهمتر از برنامه های اوست؟ بررسی سابقه انتخابات های برگزار شده در جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد که *مهمتر از #برنامه ای که #نامزد ها برای اصلاح کشور دارند این است که هر نامزد به عنوان نماینده #کدام_گفتمان شناخته میشود؟* 🔹پیش از این در سال ۸۴ دیدیم که چگونه نمایندگی گفتمانی که خود را «جدا از جناح های سیاسی و باندهای قدرت و مبارزه گر با اشرافیت سیاسی موجود» تعریف میکرد موجب جلب شدن قلب ها و رای دادن مردم به این گفتمان شد در حالی که تمام نظرسنجی های موجود در آن زمان خلاف این موضوع را نشان میداد. 🔸رویه انتخابات ها نشان می دهد *مردم به یک گفتمان اصیل رای می دهند تا ثمره آن را ببینند.* نمیشود کسی *با مسکوت گذاشتن دو قطبی های اصلی گفتمانی و #محتاطانه عبور کردن بدون نفی گفتمان رقیب تنها بر لزوم کارآمدی و کار بیشتر تکیه کند* و به تشریح برنامه های خود در سایه حوزه های اجرایی بپردازد و رای ملت را جلب کند؛ خصوصاً پس از مشخص شدن اشخاص تایید صلاحیت شده دیگر رقابت میان گفتمان هایی است که «اشخاص آن را نمایندگی می کنند» و قوت شخص نماینده گفتمان رقیب آنقدر نیست که قوت و ضعف هایش تاثیر چندانی در رای داشته باشد. چنان که در 92 با رد صلاحیت آقای هاشمی، دکتر روحانی به عنوان نماینده گفتمانی مطرح شد و رای بسیار پایینش در نظرسنجی ها، با رای گفتمانی جبران شد. *🔹تجربه رویکرد عدم طرح گفتمان اصیل انقلابی در مناظره های سال ۹۶ پیش روی ماست.* بیان نکردن حرف اصیل گفتمان «مقاومت فعالانه» توسط نامزد های انقلابی منجر به تقلیل دادن برجام به مسئله ای که اصل ضرورت وجود آن «مسلم پنداشته شده» و برخورد با آن به عنوان «چکی که باید نقد کرد» شد که در نهایت به بازی کردن در زمین گفتمان رقیب و گره زدن حل مسائل اساسی کشور به مذاکره با آمریکا در نگاه ها و اذهان مردم منجر شد. 🔸اما هم اکنون که با گذشت ۸ سال «نرمش قهرمانانه» جمهوری اسلامی به ثمره خود رسیده است و *«عقیم بودن» مسیر مذاکره مستقیم با آمریکا و اشتباه بودن گفتمان «گره زدن همه مسائل کشور به مذاکره»* بر همگان ثابت شده است زمان چیدن این میوه رسیده. 🔹تفاوت انتخابات امسال با انتخابات های سال ۹۲ و ۹۶ در این است که در انتخابات امسال زمینه برای نامزد های انقلابی کاملا فراهم است تا با بیان صریح عقیم بودن مسیر مذاکره و لزوم پرداختن به *راهبرد «خنثی سازی تحریم» و «مقاومت فعالانه» به جای اعتماد به دشمن و مذاکره مستقیم* نگاه ها را به سمت آرمان های اصیل انقلاب اسلامی متوجه کنند و با *نفی صریح گفتمان «تعامل منفعلانه و سازش»* زمینه رای دادن مردم به گفتمان اصیل مقاومت را فراهم کنند. 🔸کارکرد برنامه، «در دسترس و ممکن نشان دادن مسیر» است؛ و بهینه تر برای این کار آن است که نامزدها با نشان دادن مصادیق واقعی از پیشرفت در عرصه های مختلف با تکیه بر گفتمان مقاومت در طول این سال ها وجود مابازای واقعی برای مقاومت را در قلب های مردم تثبیت کنند نشان دهند که *میتوان آورده های مقاومت را برای کشور نقد کرد.* در مقابل نیز با نشان دادن مصادیق ملموس از اعتماد به دشمن و ضربه خوردن از این مسیر، ناکارآمدی گفتمان سازش را بر همگان اثبات کنند. 🔹پرداختن به توصیف مؤلفه های گفتمانی همچون *«اقتدار منطقه ای ایران»* و در مقابل «شرطی شدن حل همه مسائل کشور در نتیجه اعتماد به آمریکا در مذاکرات»، با ذکر نمونه هایی همچون ‌ *«تجربه خنثی سازی تحریم در نتیجه ارتباط با کشور های منطقه همچون عراق» «تعطیل شدن صنعت انرژی هسته ای» و ...* به گونه ای که وجود مابازای واقعی فعال شدن گفتمان مقاومت و جهت گیری به سمت این مولفه ها را ملموس و باورپذیر کند می تواند زمینه اعتماد به گفتمان مقاومت را در میان مردم فراهم کند. #راسخ *راهبردهای اسلامی سیاست خارجی* @rasekh_g