eitaa logo
رشحات قلم✓
71 دنبال‌کننده
328 عکس
210 ویدیو
14 فایل
اینجا آنچه من می نویسم، می خوانم، می شنوم، می بینم و تجربه می کنم ،شما نیز خواهید دانست| بعضیش را @khorasaniima
مشاهده در ایتا
دانلود
دومین سال؛ دومین بار الحمدالله 🤲🌹 طرح تربیتی کوثر موسسه کتابپردازان
16.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حرف دل یک جوان مازندرانی با ظاهری متفاوت بر سر تربت پاک شهدای گمنام همینقدر ساده و بی ریا همینقدر روشن دل و با بصیرت تکرار درس عزت، غیرت ، شرف تکرار درس ایثار و از خودگذشتگی
. @honarr_ir آثار هنری شهید رئیسی رو جمع کردند براتون 🖤 .
. «چه کنم جز الله در من حکومت نکند؟»
رشحات قلم✓
. «چه کنم جز الله در من حکومت نکند؟» #سوال #تفکر #حرکت
استاد فرمودند: الله اکبر هاتون رو با توجه بگید؛ اگر الله، اکبر من کل شئ بشود در وجود شما، الله حاکم می شود.
چطور الله، اکبر من کل شئ شود برای ما؟ • برای پاسخ به این سوال، باید فکر کنیم. (سوال، فکر را به حرکت در می آورد) • برای فکر کردن نیاز به مواد فکری داریم. (عدم داشتن مواد فکری، یکی از موانع حرکت فکر است) • این هنگام است که، رجوع به کتاب و روایت و استاد و ... محرک ما خواهند شد. (و الا ممکن است قبل از اینکه به سوال برسیم، مواد فکری تلنبار شده در ما، باعث رکود ما شود)
چند وقتی‌ـه افرادی رو که کار تربیتی با نوجوان‌ها (دانش‌آموزها) می‌کنن، دقیق‌تر رصد می‌کنم. احساس می‌کنم یه‌سری ضعف‌های مشترک داریم که خوبه هر از گاهی یادآوری بشن. چند نکته رو خیلی کوتاه اشاره می کنم: 🔹 آداب معاشرت متفاوت هست نونوایی، بقالی، چقالی، رفیق، پدر، مادر، همسر و... هیچ‌کدوم «دانش‌آموز» ما نیستن! عادت نکنیم با همه مثل دانش‌آموزمون برخورد کنیم. 🔹مطالعه کتاب تجربه میدانی خیلی خوبه، ولی مطالعه کتاب یه چیز دیگه‌ست... و ما ادراک ما مطالعه کتاب! 🔹 بلوغ زودرس هنوز خیلی راه داریم تا توی فهم و مهارت‌های تربیتی خبره بشیم. بنابراین حالا حالا ها وقت هست که نقش "پیرغلام تربیت" رو به خودمون بگیریم. 🔹 حواسمون باشه تربیت، ابزار خودنمایی ما نشه. بعضی وقتا آدم‌ها ناخواسته از فضای تربیتی برای «مطرح‌شدن» استفاده می‌کنن: "من با فلان نوجوان چه کردم..." این نگاه، کم‌کم کار تربیتی رو از نیت خالص دور می‌کنه. 🔹 غفلت از خودسازی مداوم ما هم آدمیم، با نقطه‌ضعف‌هایی که بعضی وقتا بیشتر از متربی‌هامونه. حواسمون به خودمون هم باشه. 🔹 تربیت بی دردسر تربیت بر اساس راحتی خود مربی یعنی مربی فقط اون بخش‌هایی از تربیت رو دنبال می‌کنه که براش شیرین، کم‌هزینه یا محبوبه. ولی جایی که پای مسئولیت سنگین، یا خطر حال نکردن بچه ها و ... میاد وسط، کنار می‌کشه . در حالی که تربیت یعنی "بودن در سختی"، نه فقط "درخشش در صحنه‌های جذاب". ادامه دارد...
... 🔹 فرار از اصلاح روابط آسیب‌دیده وقتی با متربی، خانواده‌ش یا همکاران مجموعه دل‌خوری یا سوءتفاهمی پیش میاد، به‌جای اینکه با شجاعت حلش کنیم، کلاً کنار می‌کشیم. انگار که حذف رابطه، راحت‌تر از ترمیمشه. در حالی که تربیت یعنی یاد دادن و تمرین کردن همین مواجهه‌های دشوار. 🔹 جبران نکردن اشتباهات خودمون گاهی اشتباهی می‌کنیم: بد برخورد می‌کنیم، حرف ناحق می‌زنیم، فرصت رو از یکی می‌گیریم، به وعدمون عمل نمی کنیم و... ولی حاضر نیستیم برگردیم و عذر بخوایم یا جبران کنیم. چون فکر می‌کنیم «مربی نباید خودش رو ضایع کنه». در حالی که همین تواضع و صداقت بزرگ‌ترین تربیته. 🔹 نقد کردن دیگران پیش متربی مربی‌ای که پیش بچه‌ها از فلان مربی یا فلان تصمیم انتقاد می‌کنه، انسجام تربیتی رو می‌زنه. نوجوان‌ها خیلی زود یاد می‌گیرن مربی‌ها رو مقابل هم بذارن و تعصبی نگاه کنند و تصمیم بگیرند
. شماهم اگه نکته ای به ذهنت می رسه بهم بگو: @Messgarr .
... 🔹 همکاری نکردن با مربی‌های دیگر برخی مربی‌ها برنامه خودشون رو دارند، و تعامل سازنده با مربی‌های دیگه براشون سخته. یا دچار حس رقابت می‌شن، یا نگرانن وجهه‌شون در جمع گم بشه. در حالی که تربیت، کار گروهیه. 🔹 ندیدن نقش والدین در تربیت مربی ممکنه خودش رو همه‌کاره بدونه و خانواده رو نادیده بگیره. ولی اگر خانواده در جریان نباشه یا هماهنگ نباشه، تربیت یا کند می‌شه یا تضادآفرین. 🔹 بدبین بودن به والدین گاهی مربی وقتی با پدر یا مادر سخت‌گیر، سهل‌انگار یا بی‌تفاوتی روبه‌رو می‌شه، کلاً نگاهش به خانواده منفی می‌شه و دیگه اعتماد نمی‌کنه. در حالی که بیشتر والدین قابل همراه‌سازی‌ان، اگر بلد باشیم چطور 🔹 تشویق‌های بی‌مایه و تکراری فقط گفتن «آفرین! بارک‌الله! خیلی خوب بود!» تأثیر نداره. نوجوان‌ها می‌فهمن که اینا جدی نیست. تشویق اگه دقیق و به‌جا و با شناخت باشه، رشد می‌ده؛ وگرنه می‌سوزه. 🔹 کنترل‌گری تحت‌عنوان دلسوزی گاهی تحت‌عنوان تربیت و مراقبت، کنترل‌گری می‌کنیم: از گوشی تا پوشش تا رابطه. ولی نوجوان برای رشد، به فضا نیاز داره. وظیفه ما راهنماییه، نه چسبیدن. 🔹 گره زدن بیش از حد رابطه به فعالیت‌ها رابطه فقط وقتی جریان داره که کلاس یا اردویی در کار باشه. ولی در غیاب برنامه‌ها، ارتباط قطع می‌شه. در حالی که رابطه‌ی تربیتی باید فراتر از مناسبت و برنامه باشه؛ یه رفاقت زنده. 🔹 مربی‌گری به جای دوستی یا معلمی گاهی ما صرفاً نیاز داریم نقش یه دوست یا معلم ساده رو بازی کنیم، ولی چون با عنوان "مربی تربیتی" وارد شدیم، فکر می‌کنیم باید حتماً هر رابطه‌ای رو به تربیت اخلاقی-ایمانی گره بزنیم. در حالی که خود رابطه انسانی ساده هم اثر تربیتی داره. ادامه دارد...
هدایت شده از حسین کاتب
ففروا الی الله.... فرار کنید بسوی خدا...