eitaa logo
روزنوشتهای رسول محمدزاده
2.6هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
4هزار ویدیو
104 فایل
سخنرانی ها، نوشته ها و گزیده های د.رسول محمدزاده (موسس مدارس قرآنی آیات)
مشاهده در ایتا
دانلود
شروع نشده بازی را باخته‌ای آقای وسط‌باز! درست است: «در جمهوری‌ اسلامی بدون مردم هیچ‌کس به مقصد نمی‌رسد» ولی ای کاش اسنپِ نامزدهای انتخابات گزینه‌ی «عجله ندارم» هم داشت! پَستی ارتفاع نمی‌گیرد، و پُست هیچ‌گاه بی‌جنبه‌ها را بالا نبرده است... -این متن را دو بار بخوانید چون‌که من درباره‌ی لاری‌جانی حرف نمی‌زنم!- جان گران است، نان را گران نکنید. آه نان... دلم برای سفره‌ی ساده‌‌ی مادربزرگم تنگ شده است؛ «سرای ایرانی» به جای عطر بابونه و بهارنارنج و مُشک و میخک، بوی قسط می‌دهد! (از این‌ شهر و سراها هیچ بعید نیست که -فرداروزی- در تبلیغات‌شان بنویسند: كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ... شهید هم بشوید باید به «شهر فرش» قسط بدهید؛ شروع اقساط: بعد از شهادت!) مانده‌ام تلویزیون رسانه‌ی مستضعفین شهر است، یا مستعمره‌ی «شهر لوازم خانگی»؟! آآآآی‌ آقای رسانه‌ی ملی آدم باش! ما نخواهیم از زنجیری‌ها -ببخشید- زنجیره‌ای‌ها خرید کنیم و دو دقیقه بدون شنیدن اسم شهر فرش و سرای ایرانی فیلم ببینیم چه کسی را باید ببینیم؟! ما فقیر نیستیم؛ ولی فقر از بهتر است! یک نفر بیاید که درد را می‌فهمد؛ درد را -مثل نان- از هر طرف که بخوانی همان است... کمک به «رفح» با «شاخص رفاه» نسبت مستقیم دارد. یکی بیاید که «درد» را بفهمد؛ همین... عضو شوید: (کمی کافر.../ شعر و گاه‌نوشت‌های مصعب یحیایی) 🔴@yahyaei_m
آآآی مردم عالم پیش از آن‌که گوگل‌مپ نام «غزه» را هم از روی نقشه‌هایش پاک کند از شما می‌پرسم: این باریکه نام دیگری هم دارد که آزادگان جهان بر آن مویه کنند؟! گویی این رسم وارونه‌ی روزگار است؛ حرام‌زاده‌ای را می‌بینم شبیه به ابن‌زیاد با کت و شلوار مشکی و کراوات آبی که در پناهگاهی در اعماق زمین مشغول رجزخوانی‌ست، و مست از بطری‌های پپسی و کوکا و دلگرم به لشکر میمون‌ و میمون‌بازها، بر روی اجساد زنان و کودکان رقص فتح می‌رود! شنیده‌ام شمر ابن ذی‌الجوشن اسکن امان‌نامه‌‌هایش را از بایگانی بی‌بی‌سی بیرون کشیده است و چند روز بعد از ترور هنیه و سیدحسن ایمیلی را به پیوست یک شاخه زیتون و یک قطعه پیجر به منظور برگزاری یک دور مذاکرات سازش به دفتر سیاسی حماس و حزب‌الله لبنان ارسال کرده‌ است. ابن‌سعدهای سعودی‌ چشم به امارت کدام سرزمین و گندم کدام مُلک باز کرده‌اند که چشم‌های‌شان را این‌گونه بر روزگار اعراب فلسطینی می‌بندند؟! نفرین بر بشکه‌های متورم نفت و گاوهای شیردهی که بازماندگان عصر جاهلیت‌اند و جز نشخوار ذلت و رقص شمشیر با سگی زرد در ضیافت دلار و دختران اندوخته‌ای ندارند. حرمله خلبان جنگنده‌ای‌ست که موشک‌های سه‌زمانه را حمل می‌کند، و می‌گویند که دوربین‌های حرارتی و دید در شبش عطش لب‌های کودکان و سفیدی گلوی‌‌شان را از پشت دیوارهای فروریخته و زیر سقف‌های بی‌دیوار و در ازدحام صف‌های دریافت غذا تشخیص می‌دهد. خولی تنور خانه‌‌ و خانه‌های غزه را با بمب‌های فسفری نشانه گرفته و به آتش کشیده است. دشمنان خدا آب را بر ملتی که تا بن دندان مسلح به «الله‌اکبر» است بسته‌اند؛ آآی ای امت به اصطلاح مسلمان شما چرا از شرم آب نمی‌شوید؟! @yahyaei_m