eitaa logo
روابط عمومی عقیدتی سیاسی پلیس البرز
322 دنبال‌کننده
14هزار عکس
6.1هزار ویدیو
41 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
در محضر قرآن کریم ✅ وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَىْءٍ قَدْراً(طلاق/۳) 🔹و او را از جایى كه گمان ندارد روزى مى‌دهد و هر كس بر خدا توكل كند، او برایش كافى است. همانا خداوند كار خود را محقق مى‌سازد. همانا خداوند براى هر چیز اندازه‌اى قرار داده است. 🔸هنگامى كه آیه ۳ نازل شد، جمعى از یاران پیامبر(ص)، كار و تجارت را رها كردند و گفتند: خداوند روزى ما را ضمانت كرده است، پس به كار و تلاش نیازى نیست! پیامبر صلى الله علیه و آله آنان را احضار و توبیخ كرد و فرمود: هر كس كار و تلاش را رها كند، دعایش مستجاب نمى‌شود. « انّه من فعل ذلک لا یستجاب له »(نورالثقلین) 🔸در قرآن، هم مِهر الهى با جمله، «من حیث لا یحتسب» آمده است و هم قهر الهى. «فاتاهم اللّه من حیث لم یحتسبوا »(حشر/۲) یعنى گاهى مهر و قهر الهى به شكلى كه گمان نمى‌رود به انسان مى‌رسد. أثر تقوا فقط در آخرت نیست. امام صادق علیه السلام در مورد جمله، «من حیث لا یحتسب» فرمود: این گشایش روزى، برای اهل تقوا در دنیاست. (نورالثقلین) ❇️ از پيام‌های آیه ▫️اراده خدا در چارچوب محاسبات انسان نیست. «یرزقه من حیث لایحتسب» ▫️رعایت امور معنوى، در زندگى مادّى اثر گذار است. (امدادهاى غیبى، در زندگى انسان نقش مؤثرى دارند.) «من حیث لایحتسب» ▫️همیشه رزق زیاد وابسته به كار زیاد نیست. «و من یتق اللّه... یرزقه» (همان‌گونه كه همیشه مقدار و كمّیت آن مهم نیست. امام صادق(ع) در تفسیر «یرزقه من حیث لایحتسب» فرمود: خداوند در آنچه به او داده، بركت مى‌دهد.(نورالثقلین) ▫️تقوا و توكل دو اهرم براى خروج از بن‌بست است. «و من یتق اللّه... و من یتوكل على اللّه...» ▫️براى تأمین زندگى امروز، تقوا «و من یتق اللّه... یرزقه» و براى آینده، توكل لازم است. «و من یتوكل على اللّه فهو حسبه» ▫️تقوا، مقدّم بر توكل است. «و من یتق اللّه... و من یتوكل على اللّه» ▫️بدون لطف خداوند، هیچ عامل دیگرى كارآمد و كافى نیست. «فهو حسبه» ▫️در اراده و خواست تمام افراد و حكومت‌ها، احتمال شكست و ناكارآمدى و بن‌بست وجود دارد. تنها امرى كه شكست در آن راه ندارد، خواست و اراده خداوند است. «انّ اللّه بالغ امره» ▫️دلیل توكل ما، قدرت بى‌نهایت الهى است. «و من یتوكل ... انّ اللّه بالغ امره» ▫️معناى توكل ما و قدرت خداوند آن نیست كه انسان به همه خواسته‌هاى خود مى‌رسد، زیرا تمام امور هستى قانونمند است و حساب‌وكتاب دارد. «و من یتوكل على اللّه فهو حسبه ان اللّه بالغ امره قد جعل اللّه لكل شىءٍ قدراً»
در محضر قرآن کریم: ✅ وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِى وَ لْيُؤمِنُوا بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‏ (بقره/۱۸۶) 🔹و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیكم؛ دعاى نیایشگر را آنگاه كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد كه به رشد رسند. 🔸برخى افراد از رسول خدا صلى الله علیه و آله مى‌پرسیدند: خدا را چگونه بخوانیم؟ آیا خدا به ما نزدیک است كه او را آهسته بخوانیم و یا اینكه دور است كه با فریاد بخوانیم؟! این آیه در پاسخ آنان نازل شد. دعاكننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در این آیه، هفت مرتبه خداوند تعبیر خودم را براى لطف به او به كار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسیدند، به آنان بگو: من خودم به آنان نزدیک هستم و هرگاه خودم را بخوانند، خودم دعاهاى آنان را مستجاب مى‌كنم، پس به خودم ایمان بیاورند و دعوت خودم را اجابت كنند. این ارتباط محبّت آمیز در صورتى است كه انسان بخواهد با خداوند مناجات كند. 🔸دعا كردن، همراه و همرنگ شدن با كلّ هستى است. طبق آیات قرآن، تمام هستى در تسبیح و قنوت هستند؛ «كلّ له قانتون» (بقره/۱۱۶) و تمام موجودات به درگاه او اظهار نیاز دارند؛ «یَسئله مَن فى السماوات و الارض» (الرحمن/۲۹) پس ما نیز از او درخواست كنیم تا وصله‌ى ناهمگون هستى نباشیم. قرآن درباره دعا توصیه‌هایی دارد، از آن جمله: ➖دعا و درخواست باید خالصانه باشد: فادعوا اللّه مخلصین له الدین (غافر/۱۴) ➖با ترس و امید همراه باشد: و ادعوه خوفاً و طمعاً (اعراف/۵۶) ➖با عشق و رغبت و ترس توأم باشد: یدعوننا رغباً و رهباً (انبیا/۹۰) ➖با تضرّع و در پنهانى صورت بگیرد: ادعوا ربكم تضرعاً و خفیة (اعراف/۵۵) ➖با ندا و خواندنى مخفى همراه باشد: اذ نادى ربّه نداء خفیاً (مریم/۳) ❇️ از پيام‌های آیه ▫️دعا در هرجا و در هر وقت كه باشد، مفید است. چون خداوند مى‌فرماید: من نزدیک هستم. «فانّى قریب» [۱] ▫️خداوند به ما نزدیک است، ولى ما چطور؟ اگر گاهى قهر او دامن ما را مى‌گیرد، به خاطر دورى ما از خداوند است كه در اثر گناهان مى‌باشد. «فانّى قریب» ▫️استجابت خداوند دائمى است، نه موسمى. «اُجیب» نشانه‌ى دوام است. ▫️با آنكه خدا همه چیز را مى‌داند، امّا دعا كردن وظیفه‌ى ماست. «فلیستجیبوا لى» ▫️دعا آنگاه به اجابت مى‌رسد كه همراه با ایمان باشد. «فلیؤمنوا بى» ▫️دعا، وسیله‌ى رشد و هدایت است. «لعلّهم یرشدون» [۱] آنچه از اوقات مخصوصه، یا اماكن مقدّسه براى دعا مطرح شده براى فضیلت است، نه انحصار به آن روز و یا اختصاص به آن مکان.
در محضر قرآن کریم: ✅ وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِى وَ لْيُؤمِنُوا بِى لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‏ (بقره/۱۸۶) 🔹و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزدیكم؛ دعاى نیایشگر را آنگاه كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند، باشد كه به رشد رسند. 🔸برخى افراد از رسول خدا صلى الله علیه و آله مى‌پرسیدند: خدا را چگونه بخوانیم؟ آیا خدا به ما نزدیک است كه او را آهسته بخوانیم و یا اینكه دور است كه با فریاد بخوانیم؟! این آیه در پاسخ آنان نازل شد. دعاكننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در این آیه، هفت مرتبه خداوند تعبیر خودم را براى لطف به او به كار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسیدند، به آنان بگو: من خودم به آنان نزدیک هستم و هرگاه خودم را بخوانند، خودم دعاهاى آنان را مستجاب مى‌كنم، پس به خودم ایمان بیاورند و دعوت خودم را اجابت كنند. این ارتباط محبّت آمیز در صورتى است كه انسان بخواهد با خداوند مناجات كند. 🔸دعا كردن، همراه و همرنگ شدن با كلّ هستى است. طبق آیات قرآن، تمام هستى در تسبیح و قنوت هستند؛ «كلّ له قانتون» (بقره/۱۱۶) و تمام موجودات به درگاه او اظهار نیاز دارند؛ «یَسئله مَن فى السماوات و الارض» (الرحمن/۲۹) پس ما نیز از او درخواست كنیم تا وصله‌ى ناهمگون هستى نباشیم. قرآن درباره دعا توصیه‌هایی دارد، از آن جمله: ➖دعا و درخواست باید خالصانه باشد: فادعوا اللّه مخلصین له الدین (غافر/۱۴) ➖با ترس و امید همراه باشد: و ادعوه خوفاً و طمعاً (اعراف/۵۶) ➖با عشق و رغبت و ترس توأم باشد: یدعوننا رغباً و رهباً (انبیا/۹۰) ➖با تضرّع و در پنهانى صورت بگیرد: ادعوا ربكم تضرعاً و خفیة (اعراف/۵۵) ➖با ندا و خواندنى مخفى همراه باشد: اذ نادى ربّه نداء خفیاً (مریم/۳) ❇️ از پيام‌های آیه ▫️دعا در هرجا و در هر وقت كه باشد، مفید است. چون خداوند مى‌فرماید: من نزدیک هستم. «فانّى قریب» [۱] ▫️خداوند به ما نزدیک است، ولى ما چطور؟ اگر گاهى قهر او دامن ما را مى‌گیرد، به خاطر دورى ما از خداوند است كه در اثر گناهان مى‌باشد. «فانّى قریب» ▫️استجابت خداوند دائمى است، نه موسمى. «اُجیب» نشانه‌ى دوام است. ▫️با آنكه خدا همه چیز را مى‌داند، امّا دعا كردن وظیفه‌ى ماست. «فلیستجیبوا لى» ▫️دعا آنگاه به اجابت مى‌رسد كه همراه با ایمان باشد. «فلیؤمنوا بى» ▫️دعا، وسیله‌ى رشد و هدایت است. «لعلّهم یرشدون» [۱] آنچه از اوقات مخصوصه، یا اماكن مقدّسه براى دعا مطرح شده براى فضیلت است، نه انحصار به آن روز و یا اختصاص به آن مکان.
👈این تویی که با اعمالت لباس آخرتتو تعیین میکنی عکس رو نگاه کن، از الان به بعد انتخاب لباست با توست.
در محضر قرآن کریم: ✅ وَ إِذَا مَآ أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيماَناً فَأَمَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَاناً وَ هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ‏. وَ أَمَّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى‏ رِجْسِهِمْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كَافِرُونَ‏ (توبه/۱۲۴-۱۲۵) 🔹و هرگاه سوره‌اى نازل شود، برخى از منافقان گویند: این سوره، ایمان كدام یک از شما را افزود؟! امّا آنان كه ایمان آورده‌اند، (آیات قرآن) بر ایمانشان بیافزاید و آنان بشارت مى‌گیرند. و امّا آنان كه در دلهایشان بیمارى است، (آیات قرآن) پلیدى بر پلیدى آنان افزاید و در حال كفر بمیرند. 🔸منافقان کفرپیشه می‌خواستند با سخنان خود بگویند که قرآن محتوای چشمگیری ندارد لذا به آیات الهی بی‌اعتنایی می‌کردند. این آیات مردم را به دو گروه تقسیم می‌کند: گروه نخست کسانی هستند که دل‌های آماده و مستعد دارند و از هر سوره قرآن درسی تازه می‌آموزند و بر ایمان آنان افزوده می‌شود. و گروه دوم بیماردلانی هستند که قرآن بر آنان تأثیر مثبتی ندارد و در ادامه به سرنوشت آنان اشاره می‌شود. 🔸 اگر لاشه‌ى مرده‌اى در استخر بیفتد، هرچه باران بیشتر بر آن ببارد، بدبوتر مى‌شود. این بوى بد به خاطر باران نیست، بلكه به خاطر آن مردار است. روحِ لجاجت و تكبّر در انسان، سبب مى‌شود كه با نزول آیات قرآن، بیماردلان، متكبّرتر شوند و لجاجت، تعصّب و عناد بیشترى از خود نشان دهند. باران که در لطافت طبعش ملال نیست در باغ، لاله روید و در شوره‌زار، خس ❇️ از پيام‌های آیات ▫️استهزا و موضع‌گیرى منفى به هنگام نزول قرآن، نشانه‌ى نفاق است. «اُنزلت سورة... یقول ایّكم زادته...» ▫️منافقان با سؤال‌هاى خود، روحیّه‌ى منفى خود را به دیگران انتقال مى‌دهند. «یقول ایّكم زادته هذه ایمانا ً...» ▫️مؤمنان براى پاسخگویى به سؤالات و شبهاتِ منافقان، باید آمادگى داشته باشند. «ایّكم زادته هذه ایماناً ...» ▫️ایمان، مراتبى دارد و قابل كم و زیاد شدن است، همان‌گونه كه نفاق، قابل توسعه و افزایش است. «فزادتهم ایماناً» ▫️قرآن، وسیله‌ى خوبى براى شناختِ مؤمن از منافق است.«فامّا الذین امنوا فزادتهم ایماناً» ▫️احساس شادى و نشاط روحى پس از شنیدن آیات قرآن، نشانه‌ى تكامل و رشد ایمان است. «فزادتهم ایماناً و هم یستبشرون» ▫️قرآن، مایه‌ى بشارت و مژده به اهل ایمان است.«و هم یستبشرون» ▫️بیمارى‌هاى روحى، مثل بیمارى‌هاى جسمى است، اگر به فكر چاره نباشیم، گسترش یافته، انسان را نابود مى‌كند.«فزادتهم رجساً الى رجسهم» ▫️كفر، حق‌پوشى و ناسپاسى، بیمارى خطرناکِ روح و دل انسان‌هاست. «فى قلوبهم مرض... كافرون» ▫️منافق، بدعاقبت است. «ماتوا و هم كافرون»
🔴 آشنایی با سوره‌ی روم / ۵۱ ✅ فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَعْذِرَتُهُمْ وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (۵۷) 🔹پس در چنین روزى، پوزش كسانى كه ستم كردند سودى ندارد، و توبه‌ى آنان نیز پذیرفته نمى‌شود. 🔸«یُستعتبون» از واژه‌ى «عُتْبه» به معناى ناراحتى است و هرگاه در قالب استعتاب قرار گیرد، به معناى توبه و از بین رفتن ناراحتى و بدى است. گرچه در قیامت به مجرمان اجازه‌ى معذرت خواهى داده نمى‌شود: «و لایؤذن لهم فیعتذرون» (مرسلات/۳۶) امّا اگر بر فرض هم معذرت خواهى كنند، پوزش آنان سودى ندارد: «لاینفع الّذین ظلموا معذرتهم». البته بین این دو مطلب منافاتی وجود ندارد زیرا رستاخیز مراحل مختلفی دارد که در برخی مراحل به گناهکاران اجازه‌ی سخن گفتن داده نمی‌شود و در برخی مراحل اجازه داده می‌شود ولی عذرخواهی آنان سودی ندارد. 🔸ستمکاران در رستاخیز عذرخواهی و عذرتراشی می‌کنند؛ یعنی گاهی گناه خود را به گردن سردمداران کفر (سبأ/۳۱) و گاهی انحراف خود را به دوش شیطان می‌اندازند (ابراهیم/۲۲) ولی سردمداران کفر و شیطان به آنان پاسخ می‌دهند که خودتان را سرزنش کنید که هدایت به سراغتان آمد، ولی گمراهی را برگزیدید. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️سرنوشت انسان و چگونگى حضور او در قیامت، در گرو عملكرد خود اوست. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا...» ▫️ظلم، سبب محرومیّت از عنایت خداوند است. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا...» ▫️توبه و عذرخواهى تنها در دنیا كارساز است و در قیامت هیچ كارایى ندارد. «فیومئذ لاینفع الّذین ظلموا معذرتهم»
🔸 در محضر قرآن کریم: ✅ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمْ وَ عَمِلُواْ الصّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِى ارْتَضَى‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لَا يُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً وَ مَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (نور/۵۵) 🔹خداوند به كسانى از شما كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام داده‌‏اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در زمین جانشین قرار دهد، همان‌گونه كه كسانى پیش از ایشان را جانشین كرد، و قطعاً دینى را كه خداوند براى آنان پسندیده است، براى آنان استقرار و اقتدار بخشد و از پى ترس‌شان امنیّت را جایگزین كند، تا(تنها) مرا بپرستند و چیزى را شریک من نكنند، و هر كس بعد از این، كفر ورزد پس آنان همان فاسقانند. 🔸در قرآن، بارها به حكومت نهایى صالحان تصریح شده است: «لیُظهِره على الدّین كلّه» (توبه/۳۳, فتح/۲۸,صف/۹)؛ اسلام بر همه‌‏ى ادیان پیروز خواهد شد. «انّ الارض یرثها عبادىَ الصالحون» (انبیاء/۱۰۵)؛ بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد. «و العاقبة للتّقوى» (طه/۱۳۲) یا «و العاقبة للمتّقین» (اعراف/۱۲۸) و ... ❇️ از پیام‌های آیه ▫️اسلام، دین آینده‌‏ى جهان است. آینده‏‌ى تاریخ به سود مؤمنان و شكست سلطه‏‌ى كافران است. «وعداللّه... لیمكننّ لهم دینهم» ▫️به محرومان مؤمن، امید دهید تا فشار و سختی‌‏ها، آنها را مأیوس نكند. «وعد اللّه الّذین آمنوا» ▫️كلید و رمز لیاقت براى بدست گرفتن حكومت گسترده‏‌ حقّ، تنها ایمان و عمل صالح است. «الّذین آمنوا و عملوا الصالحات» ▫️دین، از سیاست جدا نیست، بلكه سیاست و حكومت براى حفظ دین است. «لیستخلفنّهم ... یعبدوننى» ▫️در تبلیغ و ارشاد مردم، براى باور كردن آنان، بیان نمونه‏‌هایى از تاریخ گذشته مفید است. «كما استخلف الّذین من قبلهم» ▫️پیروزى نهایى اهل حقّ، یک سنّت الهى است. «كما استخلف الّذین من قبلهم» ▫️هدف از پیروزى و حكومت اهل ایمان، استقرار دین الهى در زمین و رسیدن به توحید و امنیّت كامل است. «لیمكّننّ لهم دینهم - لیبدلّنهم - لایشركون» ▫️دست خدا را در تحولات تاریخ ببینیم. «وعداللّه ... لیمكّننّ لهم - لیبدلّنهم» ▫️دین اسلام، تنها دین مورد رضایت الهى است. «دینهم الّذى ارتضى لهم» ▫️امنیّت واقعى، در سایه‌‏ى حكومت دین است. «و لیبدلّنّهم من بعد خوفهم أمنا» ▫️امنیّت در جامعه‌‏ى اسلامى، شرایط مناسبى براى عبادت فراهم می‌‏سازد. «أمنا یعبدوننى» (هدف نهایى وعده‏‌هاى الهى، عبادت خالصانه خداوند است) ▫️عبادت خدا، زمانى كامل است كه هیچ‏گونه شركى در كنار آن نباشد. «یعبدوننى لا یشركون» ▫️در حكومت صالحان نیز، گروهى انحراف خواهند داشت. «وعد اللّه ... و من كفر بعد ذلک»
🌺سبک زندگی قرآنی : 🍂لزوم برخورد با اغتشاش گران:🍂 🔸لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلَّا قَلِيلاً (احزاب /۶۰) ⚡️ترجمه : اگر منافقان و بيماردلان، و آنها كه اخبار دروغ و شايعات بى  اساس در مدينه پخش مى كنند، دست از كار خود بر ندارند، تو را بر ضد آنان مى  شورانيم، سپس جز مدت كوتاهى نمى توانند در كنار تو در اين شهر بمانند! 🍃مرجفون به كسانى گفته مى شود كه با شايعه سازى، در جامعه ى اسلامى دلهره و آشوب ايجاد مى كنند. 🔴 رهبر معظم انقلاب : ⚠️ یک عنصر آمریکایی در لفافه میگوید هر که در ایران اغتشاش کند ما کمکش میکنیم 👊 ملت ایران هر کسی را که مزدوری آمریکا را در این زمینه قبول بکند، در زیر گام‌های خود لگدمال خواهد کرد. ۱۴۰۳/۱۰/۲
🔸 در محضر قرآن کریم: ✅ قَدْ نَرَى‏ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِى السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَٰهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ‏(بقره/۱۴۴) 🔹(اى پیامبر!) همانا مى‌بینیم كه تو (در انتظار نزول وحى، چگونه) روى به آسمان مى‌كنى، اكنون تو را به سوى قبله‌اى كه از آن خشنود باشى، بر مى‌گردانیم. پس روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و (شما اى مسلمانان) هر جا بودید، روى خود را به جانب آن بگردانید و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده، (به خوبى) مى‌دانند كه این فرمان به حقّ است كه از ناحیه‌ى پروردگار صادر شده و خداوند از اعمال آنها غافل نیست. 🔸۱۵ رجب سال دوم هجری، قبله تغییر کرد. این آیه حاكى از آن است كه پیامبر صلى الله علیه و آله منتظر و مشتاق نزول وحى در جهت تغییر قبله بود و این تغییر قبله از بیت‌المقدّس به كعبه، وعده‌ى خداوند به پیامبرش بوده است، ولى آن حضرت در موقع دعا، بى‌آنكه چیزى بگوید، به‌سوى آسمان نگاه مى‌كرد تا اینكه آیه نازل شد و دستور داد كه رسول اكرم صلى الله علیه و آله و همه‌ى مسلمانان در موقع عبادت، رو به‌سوى مسجدالحرام و كعبه نمایند. 🔸اهل كتاب و یهود با آنكه حقّانیّت این تغییر را مى‌دانستند و قبلاً در كتاب‌هایشان خوانده بودند كه پیامبر اکرم (ص) به سوى دو قبله نماز مى‌گزارد، امّا این حقیقت را كتمان نموده و یا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخریبى ایفا مى‌كردند و خداوند با جمله‌ى «و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» آنان را تهدید مى‌نماید. 🔸رضایت رسول اكرم صلى الله علیه و آله از قبله بودن كعبه، دلائلى داشت از جمله: كعبه، قبله‌ى ابراهیم علیه السلام بود، از زخم زبان، تحقیر و استهزاى یهود آسوده مى‌شد، استقلال مسلمانان به اثبات مى‌رسید و به اوّلین پایگاه توحید یعنى كعبه، توجّه مى‌شد. چون مسئله‌ى تغییر قبله یک حادثه‌ى مهمّى بود، لذا در آیه، دوبار در مورد توجّه به كعبه، فرمان داده شده است: یک‌بار خطاب به پیامبر(ص) با لفظ؛ «وجهک» و یک‌بار خطاب به مسلمانان با كلمه؛ «وجوهكم» ❇️ از پيام‌های آیه ▫️آسمان، سرچشمه‌ى نزول وحى و نظرگاه انبیاست. «نرى تقلّب وجهک فى‌السماء» ▫️خداوند به خواسته انسان‌ها آگاه است. «فلنولّینّک قبلة ترضاها» ▫️تشریع و تغییر احكام، از طرف خداوند است و پیامبر(ص) از پیش خود، دستورى صادر نمى‌كند. «فولوّا...» ▫️ادب پیامبر(ص) در نزد خداوند به قدرى است كه تقاضاى تغییر قبله را به زبان نمى‌آورد، بلكه تنها با نگاه، انتظارش را مطرح مى‌نماید. «قد نرى تقلب وجهک» ▫️خداوند رضایت رسولش را مى‌خواهد و رضاى خداوند در رضاى رسول اوست. «قبلة ترضاها» ▫️قرآن، دانشمندانى كه حقیقت را مى‌دانند، ولى باز هم طفره مى‌روند، تهدید و نكوهش مى‌كند. «لیعلمون انّه الحقّ... و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» ▫️نباید دستورات دین را به مردم سخت گرفت. «شطر» به معنى سمت است. یعنى به سمت مسجدالحرام ایستادن كافى است. «فوَلّوا وجوهكم شطره»
🔸 در محضر قرآن کریم: ✅ قَدْ نَرَى‏ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِى السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَٰهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ‏(بقره/۱۴۴) 🔹(اى پیامبر!) همانا مى‌بینیم كه تو (در انتظار نزول وحى، چگونه) روى به آسمان مى‌كنى، اكنون تو را به سوى قبله‌اى كه از آن خشنود باشى، بر مى‌گردانیم. پس روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و (شما اى مسلمانان) هر جا بودید، روى خود را به جانب آن بگردانید و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده، (به خوبى) مى‌دانند كه این فرمان به حقّ است كه از ناحیه‌ى پروردگار صادر شده و خداوند از اعمال آنها غافل نیست. 🔸۱۵ رجب سال دوم هجری، قبله تغییر کرد. این آیه حاكى از آن است كه پیامبر صلى الله علیه و آله منتظر و مشتاق نزول وحى در جهت تغییر قبله بود و این تغییر قبله از بیت‌المقدّس به كعبه، وعده‌ى خداوند به پیامبرش بوده است، ولى آن حضرت در موقع دعا، بى‌آنكه چیزى بگوید، به‌سوى آسمان نگاه مى‌كرد تا اینكه آیه نازل شد و دستور داد كه رسول اكرم صلى الله علیه و آله و همه‌ى مسلمانان در موقع عبادت، رو به‌سوى مسجدالحرام و كعبه نمایند. 🔸اهل كتاب و یهود با آنكه حقّانیّت این تغییر را مى‌دانستند و قبلاً در كتاب‌هایشان خوانده بودند كه پیامبر اکرم (ص) به سوى دو قبله نماز مى‌گزارد، امّا این حقیقت را كتمان نموده و یا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخریبى ایفا مى‌كردند و خداوند با جمله‌ى «و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» آنان را تهدید مى‌نماید. 🔸رضایت رسول اكرم صلى الله علیه و آله از قبله بودن كعبه، دلائلى داشت از جمله: كعبه، قبله‌ى ابراهیم علیه السلام بود، از زخم زبان، تحقیر و استهزاى یهود آسوده مى‌شد، استقلال مسلمانان به اثبات مى‌رسید و به اوّلین پایگاه توحید یعنى كعبه، توجّه مى‌شد. چون مسئله‌ى تغییر قبله یک حادثه‌ى مهمّى بود، لذا در آیه، دوبار در مورد توجّه به كعبه، فرمان داده شده است: یک‌بار خطاب به پیامبر(ص) با لفظ؛ «وجهک» و یک‌بار خطاب به مسلمانان با كلمه؛ «وجوهكم» ❇️ از پيام‌های آیه ▫️آسمان، سرچشمه‌ى نزول وحى و نظرگاه انبیاست. «نرى تقلّب وجهک فى‌السماء» ▫️خداوند به خواسته انسان‌ها آگاه است. «فلنولّینّک قبلة ترضاها» ▫️تشریع و تغییر احكام، از طرف خداوند است و پیامبر(ص) از پیش خود، دستورى صادر نمى‌كند. «فولوّا...» ▫️ادب پیامبر(ص) در نزد خداوند به قدرى است كه تقاضاى تغییر قبله را به زبان نمى‌آورد، بلكه تنها با نگاه، انتظارش را مطرح مى‌نماید. «قد نرى تقلب وجهک» ▫️خداوند رضایت رسولش را مى‌خواهد و رضاى خداوند در رضاى رسول اوست. «قبلة ترضاها» ▫️قرآن، دانشمندانى كه حقیقت را مى‌دانند، ولى باز هم طفره مى‌روند، تهدید و نكوهش مى‌كند. «لیعلمون انّه الحقّ... و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» ▫️نباید دستورات دین را به مردم سخت گرفت. «شطر» به معنى سمت است. یعنى به سمت مسجدالحرام ایستادن كافى است. «فوَلّوا وجوهكم شطره»
🔸 در محضر قرآن کریم: ✅ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأسٌ شَدِيدٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِىٌّ عَزِيزٌ (حدید/۲۵) 🔹همانا ما پیامبرانمان را با معجزات و دلایل آشكار فرستادیم و همراه آنان كتاب (آسمانى) و وسیله سنجش فرو فرستادیم تا مردم به دادگرى برخیزند و آهن را كه در آن نیرویى شدید است و منافعى براى مردم دارد فرو آوردیم (تا از آن بهره گیرند) و تا خداوند معلوم دارد چه كسى او و پیامبرانش را به نادیده و در نهان یارى مى‌كند. همانا خداوند، قوى و شكست ناپذیر است. 🔸مراد از «البیّنات»، معجزاتِ روشنگر است كه حجّت را بر مردم تمام مى‌كند و مراد از «الكتاب»، وحى آسمانى است كه باید مكتوب شود و كتاب گردد. مراد از «میزان»، یا همین ترازوى مورد استفاده در دادوستدهاست كه نماد قسط و عدالت است و یا قوانین شریعت كه معیار سنجش حق از باطل است و یا عقلِ بشر، كه میزان شناخت نیک از بد است.(المیزان). ❇️ از پيام‌های آیه ▫️در مدیریّت به هر كس مسئولیّت مى‌دهیم باید ابزار كار او را در اختیارش قرار دهیم. «أرسلنا رسلنا بالبیّنات و... الكتاب و المیزان» ▫️در مدیریّت صحیح، راهنمایى از مدیر، و عمل از مردم است. «أرسلنا... الكتاب و المیزان... لیقوم الناس بالقسط» ▫️عدالت واقعى در سایه قانون و رهبر الهى است. «رسلنا... الكتاب... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️فلسفه نبوّت، ایجاد عدالت است. «أرسلنا رسلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️بعد از اتمام حجّت از طرف خداوند، مسئولیّت با مردم است كه براى عمل و اجرا بپاخیزند. «أرسلنا... أنزلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️عدالت در تمام ابعاد مطلوب است. «بالقسط» مطلق آمده كه شامل همه چیز مى‌شود. «لیقوم النّاس بالقسط» ▫️تمام انبیا، یک هدف دارند. «أرسلنا رسلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️مردم باید حكومت و تشكیلات داشته باشند تا بتوانند براى قسط بپاخیزند و جلو طغیانگران را بگیرند. «لیقوم النّاس بالقسط» ▫️اول كار فرهنگى و تربیتى، بعد اعمال قدرت و تنبیه. «أنزلنا... الكتاب و المیزان... و أنزلنا الحدید» ▫️جامعه به سه قوه نیاز دارد: مقنّنه، «الكتاب»، قضائیّه «المیزان لیقوم النّاس بالقسط» و مجریّه. «أنزلنا الحدید فیه بأس شدید» ▫️با موانع گسترش عدالت، باید برخورد شدید كرد. «لیقوم النّاس بالقسط و أنزلنا الحدید فیه بأس شدید» ▫️پذیرش دعوت انبیا در حقیقت نصرت خداست. «و لیعلم اللّه من ینصره» ▫️حمایت از دین و اولیاى خدا، زمانى ارزش دارد كه از باطن دل و طیب نفس باشد. «من ینصره و رسله بالغیب» ▫️گمان نكنیم خداوند به نصرت ما محتاج است. «لیعلم اللّه من ینصره... انّ اللّه قوى عزیز»
🔸 در محضر قرآن کریم: ✅ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَ الْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأسٌ شَدِيدٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِىٌّ عَزِيزٌ (حدید/۲۵) 🔹همانا ما پیامبرانمان را با معجزات و دلایل آشكار فرستادیم و همراه آنان كتاب (آسمانى) و وسیله سنجش فرو فرستادیم تا مردم به دادگرى برخیزند و آهن را كه در آن نیرویى شدید است و منافعى براى مردم دارد فرو آوردیم (تا از آن بهره گیرند) و تا خداوند معلوم دارد چه كسى او و پیامبرانش را به نادیده و در نهان یارى مى‌كند. همانا خداوند، قوى و شكست ناپذیر است. 🔸مراد از «البیّنات»، معجزاتِ روشنگر است كه حجّت را بر مردم تمام مى‌كند و مراد از «الكتاب»، وحى آسمانى است كه باید مكتوب شود و كتاب گردد. مراد از «میزان»، یا همین ترازوى مورد استفاده در دادوستدهاست كه نماد قسط و عدالت است و یا قوانین شریعت كه معیار سنجش حق از باطل است و یا عقلِ بشر، كه میزان شناخت نیک از بد است.(المیزان). ❇️ از پيام‌های آیه ▫️در مدیریّت به هر كس مسئولیّت مى‌دهیم باید ابزار كار او را در اختیارش قرار دهیم. «أرسلنا رسلنا بالبیّنات و... الكتاب و المیزان» ▫️در مدیریّت صحیح، راهنمایى از مدیر، و عمل از مردم است. «أرسلنا... الكتاب و المیزان... لیقوم الناس بالقسط» ▫️عدالت واقعى در سایه قانون و رهبر الهى است. «رسلنا... الكتاب... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️فلسفه نبوّت، ایجاد عدالت است. «أرسلنا رسلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️بعد از اتمام حجّت از طرف خداوند، مسئولیّت با مردم است كه براى عمل و اجرا بپاخیزند. «أرسلنا... أنزلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️عدالت در تمام ابعاد مطلوب است. «بالقسط» مطلق آمده كه شامل همه چیز مى‌شود. «لیقوم النّاس بالقسط» ▫️تمام انبیا، یک هدف دارند. «أرسلنا رسلنا... لیقوم النّاس بالقسط» ▫️مردم باید حكومت و تشكیلات داشته باشند تا بتوانند براى قسط بپاخیزند و جلو طغیانگران را بگیرند. «لیقوم النّاس بالقسط» ▫️اول كار فرهنگى و تربیتى، بعد اعمال قدرت و تنبیه. «أنزلنا... الكتاب و المیزان... و أنزلنا الحدید» ▫️جامعه به سه قوه نیاز دارد: مقنّنه، «الكتاب»، قضائیّه «المیزان لیقوم النّاس بالقسط» و مجریّه. «أنزلنا الحدید فیه بأس شدید» ▫️با موانع گسترش عدالت، باید برخورد شدید كرد. «لیقوم النّاس بالقسط و أنزلنا الحدید فیه بأس شدید» ▫️پذیرش دعوت انبیا در حقیقت نصرت خداست. «و لیعلم اللّه من ینصره» ▫️حمایت از دین و اولیاى خدا، زمانى ارزش دارد كه از باطن دل و طیب نفس باشد. «من ینصره و رسله بالغیب» ▫️گمان نكنیم خداوند به نصرت ما محتاج است. «لیعلم اللّه من ینصره... انّ اللّه قوى عزیز»