#آسیب_شناسی_روانی ۱_تعریف: اگر بخواهیم در یک جمله روان‌شناسی را تعریف کنیم باید بگوییم روان‌شناسی علم مطالعه رفتار و فرآیندهای ذهنی است که شاخه‌های متنوعی دارد. آسیب شناسی روانی یا روان‌شناسی مرضی (Psychopathology) شاخه‌ای از روان‌شناسی است که رفتارهای بیمارگونه یا نابهنجار را بررسی می‌کند؛ به عبارت دیگر، آسیب شناسی روانی علم بررسی روان‌شناختی افراد مبتلا به اختلال روانی، بر اساس ناهنجاری‌های رفتاری یا رفتارهای ناسازگارانه آن‌هاست. آسیب شناسی روانی به عنوان یکی از پایه‌های اصلی روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی، دانشی است که اختلال‌های و بیماری‌های روانی را توصیف و طبقه‌بندی می‌کند و به سبب‌شناسی و بررسی علل ایجادکننده اختلال می‌پردازد. آسیب شناسی روانی، علم مطالعه ناهنجاری ها و اختلالات روانی است. البته یکی از دشوارترین چالش هایی که متخصصان حوزه روان شناسی نابهنجاری با آن مواجه هستند، تعریف رفتار نابهنجار (abnormal  behavior) است. بهترین تعریفی که می توان برای رفتار نابهنجار ارائه کرد، باید شامل ویژگی هایی همچون: ندرت آماری، تخطی از هنجارها، پریشانی شخصی، ناتوانی یا کژکاری (dysfunction) و غیر قابل انتظار بودن، ناراحتی اجتماعی و خطرناک بودن باشد. هرچند باید بدانیم رفتار زمانی نابهنجار است که ماندگار با واکنش های غیرعادی و شدید باشد. 📍انجمن روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) @ravanshenasi_rezvan

#آسیب_شناسی_روانی ۲_: ملاک های تشخیص رفتار نابهنجار: ویژگی های رفتار نابهنجار عبارت اند از : 1-ندرت وقوع آماری 2-تخطی از هنجارها 3-پریشانی شخصی 4-ناتوانی و کژکاری 5-پیش بینی ناپذیری 6-ناراحتی اجتماعی 7-خطرناک بودن 🌸1-ندرت وقوع آماری  (انحراف آماری) یکی از جنبه های رفتار نابهنجار، ندرت وقوع (statistical  infrequency) آن است. مثلأ، وقوع دوره های افسردگی و مانیا تنها در یک درصد از جامعه شایع است. در منحنی طبیعی یا منحنی زنگوله شکل، اکثر افراد از لحاظ یک ویژگی در وسط منحنی قرار دارند و تعداد بسیار کمی از افراد در دو طرف منحنی قرار می گیرند. وقتی می گوییم که فردی طبیعی است، تلویحأ اظهار داریم که فرد مزبور آن قدرها هم از حد متوسط یک صفت یا الگوی رفتاری خاص انحراف ندارد. از ندرت وقوع آماری می توان به صراحت در تشخیص کم توانی ذهنی استفاده نمود. به رغم آنکه از چندین معیار برای تشخیص کم توانی ذهنی استفاده می شود، اما هوش پائین معیار است. وقتی که بهره هوشی فردی پائین تر از 70 است، چنین فرض می شود که عملکرد ذهنی او آنقدر کم است که بتوان تشخیص کم توانی ذهنی را برای او مطرح کرد. 🌸2-تخطی از هنجارها (تخلف از معیارهای اجتماعی) ویژگی دیگری که در تعریف نابهنجاری باید مد نظر داشت، این است که آیا رفتار مورد نظر از هنجارهای اجتماعی تخطی می کند، یا باعث تهدید و تشویش کسانی می شود که شاهد آن رفتار هستند. به این ترتیب، رفتاری که از لحاظ اجتماعی و فرهنگی غیرقابل قبول است، رفتار نابهنجار خوانده می شود. در اینجا ذکر این نکته الزامی است که، برخی از رفتارهایی که در یک فرهنگ یا جامعه عجیب و غریب محسوب می شود، در جای دیگری می تواند کاملأ عادی باشد. برای مثال، برخی افراد فرهنگ های مدیترانه به پدیده ای به نام mal de ojo (چشم اهریمنی) اعتقاد دارند، به طوری که ادعا می کنند سوء نیت دیگران می تواند تأثیر عمیقی بر آنها بگذارد. اگر کسی این گونه عقاید را در فرهنگ آمریکا ابراز کند، نابهنجار، احتمالأ پارانوئید، یا بیش از حد هیجانی انگاشته می شود. 🌸3-پریشانی شخصی (رنج بردن) پریشانی (distress) که تجربه ی عذاب هیجانی یا جسمانی است، در زندگی متداول است. یکی دیگر از ویژگی های برخی از نابهنجاری ها، احساس درد و رنج شخصی (personal  suffering) است؛ یعنی، اگر رفتاری باعث درد و محنت فراوان در فرد شود، آن رفتار را نابهنجار خواهیم دانست. 📍انجمن روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) @ravanshenasi_rezvan

#آسیب_شناسی_روانی دی اس ام(DSM)چیست؟ ☀️«راهنمای تشخیصی آماری اختلال‌های روانی» یا به اختصار DSM نظام طبقه‌بندی دیگری است که اولین نسخه آن سال 1952 (1331)، توسط انجمن روان‌پزشکان آمریکا منتشر شد. این نظام طبقه‌بندی تاکنون بارها تجدیدنظر، به‌روزرسانی و کامل شده است و در اختیار متخصصان بالینی قرار گرفته است. ☀️آخرین نسخه و به‌روزترین نسخه DSM که امروزه مورد استفاده متخصصان قرار دارد، DSM 5 است که سال 2013 (1392) منتشر شده است. ☀️بر خلاف نسخه‌های پیشین که بر اساس آن‌ها فرد یا علائم و نشانه‌های کافی برای گرفتن تشخیص یک اختلال را دارا بود و به آن اختلال مبتلا بود، یا نشانه‌های کافی را نداشت و در آن اختلال تشخیص نمی‌گرفت؛ در این نسخه از DSM اعتقاد بر این است که بیماری‌های روانی نه‌تنها از یکدیگر مجزا نیستند، بلکه عارضه‌هایی هستند که روی یک پیوستار قرار دارند و بسته به تعداد و شدت علائم، از خفیف تا شدید درجه‌بندی می‌شوند. در این پیوستار، بعضی عارضه‌ها علائم خفیف را نشان می‌دهند و بعضی دیگر نشان‌دهنده علائم شدید بیماری هستند. 📍انجمن روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) @ravanshenasi_rezvan

🚦درمان بیماری #پانیک به علت نشانه های فیزیکی و رنج آوری که اختلال وحشت زدگی به همراه می‌آورد، اولین درمان دارو درمانی است. هم داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و هم بنزودیازپین ها، در کنترل سمپتوم ها (نشانه ها) موثر واقع می‌شوند. با این حال، شواهد زیادی نشان می‌دهند که مواجهه درمانی استاندارد شده یا درمان شناختی – رفتاری (CBT) نیز به اندازه داروها (حتی بیشتر) در بلند مدت موثر واقع می‌شوند. در درمان‌های مبتنی بر مواجهه یا قرار گیری در معرض (exposure-based treatments)، از درمانجو خواسته می‌شود تا، در محیط تحت کنترل و امنِ آزمایشگاه، شرایطی به وجود آورد تا به حمله وحشت زدگی دچار شود. برای مثال، اگر درمانجو همیشه پیش از حمله پانیک به طور موقت سرگیجه می‌گیرد، از او خواسته می‌شود که در حالت نشسته روی صندلی آنقدر بچرخد که گیج شود، یا اگر هایپرونتیلیشن جرقه آغازگر است، از فرد خواسته می‌شود، برای مدتی، تند و عمیق نفس بکشد. #آسیب_شناسی_روانی 📍انجمن روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) @ravanshenasi_rezvan

🔔📃 چه تفکرات اشتباهی باعث می شود حال ما خراب شود؟ 1️⃣ ذهن‌خوانی mind reading فکر می کنید، بدون شواهد کافی می دانید که دیگران به چه چیزی فکر می کنند. مثل : ”جواب سلامم را نداد، پس حتما از دست من ناراحت است. 2️⃣ پیش‌گویی furtune telling پیش بینی می کنید که حوادث آینده، بد از آب در می آیند یا این که خطرات زیادی شما را تهدید می کند. مثل : ”در امتحان شکست می خورم” یا ”کاری گیر من نخواهد آمد”. 3️⃣ فاجعه‌سازی catastrophizing معتقدید هر چه اتفاق افتاده یا خواهد افتاد به شدت افتضاح، ناخوشایند و غیر قابل تحمل است. مثل : ”افتضاح می شود اگر در دانشگاه قبول نشوم”. 4️⃣ برچسب زدن labling به خودتان یا دیگران، صفات کلی و منفی نسبت می دهید. مثل : ”من آدم بدبختی هستم” یا من آدم بی ارزشی هستم”. 5️⃣ نادیده گرفتن جنبه‌های مثبت discounting positives مدعی هستید که کار های مثبت خودتان یا دیگران پیش پا افتاده و ناچیز هستند. مثل: ”این کار از عهده همه بر می آید” یا ”قبول شدن در کنکور که کار مهمی نیست”. 6️⃣ فیلتر منفی negative filter تقریبا همیشه جنبه های منفی را می بینید و به جنبه های مثبت توجه نمی کنید. مثل: ”هیچ کس مرا دوست ندارد”. 7️⃣ تعمیم افراطی overgeneralizing بر پایه یک حادثه، الگو های کلی منفی را استنباط می کنید. مثل: ”این اتفاق همیشه برای من اتفاق می افتد” یا ”در همه کار ها شکست می خورم”. 8️⃣ تفکر دوقطبی dichotomus thinking به وقایع پیرامون و انسان های اطراف با دید همه یا هیچ نگاه می کنید. مثل : ”همه مرا طرد می کنند” یا همه وقتم تلف شد“. 9️⃣ باید اندیشی should به جای این که حوادث را بر پایه چیزی که هستند ارزیابی کنید. بیشتر آن ها بر اساس چیزی که باید باشند، تفسیر می کنید. مثل : ”باید کارم را خوب انجام بدهم” یا ”باید در کنکور قبول شوم”. 🔟 شخصی‌سازی personalizing علت بروز حوادث منفی را به خودتان نسبت می دهید و سهم دیگران را در بروز مشکل نادیده می گیرید. مثل : ”ازدواجم بهم خورد، چون من مقصر بودم”. 1️⃣1️⃣سرزنش‌گری blaming دیگران را علت مشکلات و احساسات منفی خود می دانید و از طرفی مسئولیت تغییر رفتارتان را نیز فراموش می کنید. مثل : ”دیگران باعث عصبانیت من می شوند” یا ”والدینم باعث و بانی همه مشکلات من هستند”. 2️⃣1⃣ مقایسه‌های نا عادلانه unfair comparisons حوادث را طبق معیار های ناعادلانه تفسیر می کنید. خودتان را با کسانی مقایسه می کنید که از شما برترند و به این نتیجه می رسید که آدم حقیری هستید. مثل : ”او خیلی موفق تر از من است” یا ”شاگرد اول کلاس در امتحان خیلی بهتر از من عمل کرد”. 3️⃣1⃣تاسف‌گرایی regret orientation (کشکول ای کاش) به جای این که در حال حاضر به کاری فکر کنید که از دستتان بر می آید، بیشتر به این مسئله می اندیشید که ای کاش در گذشته بهتر عمل می کردید. مثل : ”اگر تلاش کرده بودم ، شغل بهتری پیدا می کردم” یا ”ای کاش این حرف را نمی زدم”. 4⃣1️⃣ چی می‌شد اگر what if دائم از خودتان سوال می کنید چی می شود اگر چنین اتفاقی بیفتد و با هیچ جوابی راضی نمی شوید . مثل : ”حرف شما درست است، اما چی می شود اگر مضطرب شوم؟” یا ”چی می شود اگر نفسم در سینه حبس شود؟” 5⃣1️⃣ استدلال هیجانی emotional reasoning از احساسات خود برای تفسیر واقعیت استفاده می کنید. مثل : ”چون دلم شور میزند، پس اتفاق ناگواری می افتد. #روانشناسی_فردی #آسیب_شناسی_روانی 📍انجمن روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) @ravanshenasi_rezvan

آگورافوبیا (در دسته اختلالات اضطرابی) آگورافوبیا (Agoraphobia) نوعی فوبیا است که باعث ترس بیش از حد از موقعیتی خاص مثل فضای بسته🚪 یا دور ماندن از خانه🏠 می‌شود. اگر این اختلال به‌موقع تشخیص داده شود توسط دارو، درمان شناختی‌رفتاری و تغییر سبک زندگی قابل درمان است. 🟩 ملاک های تشخیصی: ✨ملاک A: ترس یا اضطراب محسوس در مورد دو (یا تعداد بیشتری) از پنج موقعیت زیر: 1⃣استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی (مثل اتومبیل ها، اتوبوس ها، قطارها، کشتی ها، هواپیماها).🚎🛵 2⃣بودن در مکانه ای باز ( مثل پارکینگ های بی سقف، بازارها، پل ها).🏖🎢 3⃣بودن در مکان های بسته (مثل فروشگاه ها، تئاترها، سینماها).🏭🏨 4⃣ایستادن در صف یا بودن در جمعیت.👥👥 5⃣تنها بیرون از خانه بودن.👤 ✨ملاک B: فرد به علت اینکه فکر می کند در صورت وقوع نشانه های شبه وحشت زدگی یا نشانه های ناتوان کننده یا خجالت آور دیگر (مثل ترس از زمین خوردن در سالخوردگان؛👵🏻🧓🏻 ترس از بی اختیاری ادرار یا مدفوع) گریختن ممکن است دشوار باشد یا امکان کمک ممکن است وجود نداشته باشد، از این موقعیت ها می ترسد یا اجتناب می کند. ✨ملاک C: موقعیت های آگورافوبیک تقریبا همیشه ترس یا اضطراب را تحریک می کنند.😱 ✨ملاک D: از موقعیت های آگورافوبیک به طور فعال اجتناب می شود، این موقعیت ها به حضور یک همراه نیاز دارند یا با ترس یا اضطراب شدید تحمل می شوند. ✨ملاک E: ترس یا اضطراب با خطر واقعی که توسط موقعیت های آگورافوبیک ایجاد می شوند و با موقعیت اجتماعی - فرهنگی، متناسب نیست. ✨ملاک F: ترس، اضطراب، یا اجتناب مداوم است، معمولا به مدت ۶ ماه یا بیشتر ادامه می یابد. ✨ملاک G: ترس، اضطراب، یا اجتناب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کند. ✨ملاکH: اگر بیماری جسمانی دیگر (مثل بیماری روده ملتهب، بیماری پارکینسون) وجود داشته باشد، ترس، اضطراب یا اجتناب آشکارا بیش از حد است. ✨ملاک I: ترس، اضطراب یا اجتناب با نشانه های اختلال روانی دیگر بهتر توجیه نمی شود. برای مثال، نشانه ها به فوبی خاص، از نوع موقعیتی، محدود نمی شوند؛ فقط موقعیت های اجتماعی 🥴(همچون در اختلال اضطراب اجتماعی)، نقایص یا عیب هایی در ظاهر جسمانی (همچون در اختلال بدشکلی بدن)😵‍💫، یادآورهای وقایع آسیب زا (همچون در اختلال استرس پس از آسیب)😵، یا ترس از جدایی (همچون در اختلال اضطراب جدایی) را شامل نمی شوند. 🟩نکات بیشتر متوسط سن به هنگام شروع برای آگورافوبی 17 سالگی است، هرچند که سن به هنگام شروع بدون حملات وحشت زدگی یا اختلال وحشت زدگی قبلی، 25 تا 29 سالگی است. در صورتی که ملاک های تشخیصی برای آگورافوبی و اختلال دیگر کاملا برآورده شده باشند، هر دو تشخیص باید داده شوند، مگر اینکه ترس، اضطراب یا اجتناب آگورافوبی ناشی از اختلال دیگر باشد. تنظیم کردن ملاک ها و قضاوت بالینی ممکن است در برخی موارد مفید باشد. #آسیب_شناسی_روانی #اختلالات_اضطرابی #آگورافوبیا 📍انجمن علمی روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا واحد خواهران 🔸 @ravanshenasi_rezvan