نشانه های #سلامت_عاطفی یکی از راه‌ها، ارزیابی از میزان آسیب وارد شده به ما در جریان سال های نخست زندگی و پی بردن به این موضوع ،مشخص ساختن طیفی از نشانه های سلامت روانی و بررسی میزان فاصله ما از این نشانه ها است . حداقل چهار نشانه در این رابطه وجود دارد ؛ . ۱. عشق به خویشتن : عشق به خویشتن خصوصیتی است که مشخص می‌کند تا چه میزان قادریم با خودمان دوست باشیم و از خود حمایت کنیم. وقتی با غریبه ای برخورد می کنیم و متوجه می شویم چیزهایی دارد که ما از آنها بی بهره ایم، با چه سرعتی خود را رقت انگیز می دانیم و تا چه مدت زمانی می توانیم به مطلوب بودن داشته ها و شخصیت خود اطمینان داشته باشیم؟ ۲. صداقت : میزان اعتراف اندیشیده ی ما به باورهای سخت و حقایق دشوار را تعیین می کند و همچنین بررسی واقع بینانه و پذیرش بدون انکار را مد نظر دارد. آیا می توانیم ذهن خود را واکاوی کنیم و زوایای تاریک و مشکل دار آن را بدون اینکه متحمل درد بسیار شویم بنگریم ؟آیا می‌توانیم به حماقت، حسادت ،اندوه و سردرگمی خود پی ببریم ؟آیا آمادگی داریم که در کنار دیگران آموزش ببینیم؟ ۳. برقراری ارتباط : آیا قادریم نارضایتی های خود را صبورانه و به شکلی معقول در قالب کلمات بیان کنیم که دیگران کم و بیش حرف ما را بفهمند؟ آیا درد را در درون خود می ریزیم و آن را به صورت نمادین بروز می دهیم یا با خشم غرض گونه که نتیجه بلعکس دارد آن را بیرون می ریزیم؟ ۴. اعتماد : در ذهن ما جهان تا چه حد پرمخاطره است؟ با چه میزان سهولت می‌توانیم چالش‌هایی چون سخنرانی، شکست عشقی، مشکلات مالی، سفر خارج از کشور یا سرماخوردگی معمولی را پشت سر بگذاریم ؟ در هر لحظه تا چه میزان به فاجعه نزدیک هستیم ؟از چه جنسی ساخته شدیم؟ روی هم رفته آیا جهان را فراخ، امن و به میزان کافی معقول می دانیم که دنبال رضایت مشروع باشیم، یا بایستی با نارضایتی، با جهان غیر قابل اطمینان و غیر قابل درک کنار بیاییم؟ . 👈🏻 پاسخ مثبت به بسیاری از این پرسش ها دشوار است، اما با اندیشیدن به آنها حداقل به شکل زخم های خود پی می بریم و در نتیجه ،نوع پانسمان های لازم را تشخیص می دهیم. 📍انجمن علمی روانشناسی دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) 🔸 @ravanshenasi_rezvan