«دور کردن آدم‌ها از خودمون» 🌀بیاین این مسئله رو از دیدگاه‌های مختلف بررسی کنیم👇 🔹دیدگاه بالینی افرادی که در کودکی دلبستگی اجتنابی شکل دادن، یاد گرفتن که نمی‌تونن به دیگران اعتماد کنن یا اگر به کسی نزدیک بشن، ممکنه صدمه ببینن یا باعث صدمه به دیگران بشن. این افراد برای محافظت از خودشون و دیگران، دیوارهای روانی می‌سازن. ✨ 🔹رفتار این دوری، نتیجه یادگیری‌های ناخودآگاه از دوران کودکیه، جایی که احساسات و نیازهاشون نادیده گرفته شده یا پاسخ نامناسب دریافت کردن. ✨ 🔹دیدگاه ملانی کلاین افرادی که حس می‌کنن “بد” یا “ناقص” هستن، ممکنه از ترس اینکه ذاتشون باعث آسیب به دیگران بشه، عمداً فاصله بگیرن. این افراد اغلب با شرم عمیقی زندگی می‌کنن که درونی شده و باور دارن که برای دیگران خطرناک هستن. ✨ 🔹مثال کسی که در کودکی برای اشتباهات کوچیک به شدت سرزنش شده، ممکنه باوری عمیق داشته باشه که همیشه مشکل‌ساز خواهد بود. ✨ 🔹دیدگاه دونالد وینیکات وینیکات به این نکته اشاره می‌کنه که افراد برای حفظ “خود واقعی” خودشون، ممکنه از صمیمیت دوری کنن، چون صمیمیت به معنای باز شدن و آسیب‌پذیریه. اگر فرد باور داشته باشه که آسیب‌پذیری باعث تخریب رابطه یا صدمه به دیگران می‌شه، عمداً فاصله می‌گیره. ✨ 🔹نکته این رفتار یه جور “خود محافظتی” هم برای خودشون و هم برای دیگرانه، اما نتیجه‌اش تنهایی بیشتره. ✨ 🔹نظریه شناختی-رفتاری (CBT) تحلیل: این جمله بازتاب یک باور ناکارآمده: “من خطرناکم” یا “من برای دیگران سمی‌ام.” این باور معمولاً از تجربه‌های منفی گذشته یا الگوهای فکری نادرست ناشی می‌شه. ✨ 🔹راهکار در CBT، این باورها شناسایی و به چالش کشیده می‌شن. به فرد یاد داده می‌شه که رفتارهاش رو به‌جای ترس، با آگاهی هدایت کنه. ✨ 🔹دیدگاه سو جانسون این نوع رفتار ممکنه نتیجه خودانتقادی شدیدی باشه که باعث می‌شه فرد فکر کنه لیاقت روابط سالم رو نداره. سو جانسون اشاره می‌کنه که این حس اغلب از نبود “پایگاه امن” در کودکی نشئت می‌گیره. ✨ 🔹رفتار این افراد فکر می‌کنن که با دور نگه داشتن خودشون، دیگران رو از آسیب محافظت می‌کنن، ولی واقعیت اینه که این یک سوءتفاهم درباره خودشونه.✨ #آسیب_پذیری #دوری #فاصله #اجتناب 🌺_____________ ‎‌‎‌‌‎‌‎🆔 @ravanshenasiavayebaran 📞۰۹۱۰_۶۶_۶۵_۱۱۸ 🔹Dr.zeinabghadiri باما همراه باشید⚜ ⊰᯽⊱┈──🌺──┈⊰᯽⊱