❌داستان دنباله دار #عروس_مجنون ✅#قسمت_چهارم قرار بود دی ماه مراسم عقد ما و عروس خانم که حالا می دانستم اسمش «زهرا» است انجام شود و دلهره و اضطراب همراه با شوقی عجیب سراسر وجودم را پر کرده بود . زهرا دختر خوب وپاکدامنی بود که چشم هیچ نا محرمی به او نیفتاده بود و من که جزو جوان های محله بودم تا به حال چهره او را درست ندیده بودم اما وصفش را از مادرم اکنون زیاد شنیده ام و به گفته های مادرم هم کاملاً اعتماد دارم . آخرین روزهای آذر سال 1363 بود که کم کم بوی ولیمه ازدواج می آمد هر لحظه اضطراب من بیشتر می شد . پنجم دیماه روز موعود بود . آنروز ها را هرگز فراموش نمی کنم . دو روز قبل از مراسم کارت های دعوت را توزیع کردیم . تعداد مهمان های هر دو طرف چیزی حدود 150 نفر بود . با این که تقریباً همه چیز تمام شده بود اما من هنوز نمی دانستم که شرط جواد آقا هنوز هم هست یا نه ؟ و این در حالی بود که اکنون رابطه محبت بین من و زهرا کاملاً در دلم آشکار بود و تقریباً حاضر نبودم او را از دست بدهم اما از طرفی شرط پدرش هم برایم مهم بود و دوست نداشتم ازدواج ما صورت گیرد و بعد معلوم شود که نظر جواد آقا بر این بوده که حتماً من این شرط را پذیرفته ام . طبق روحیات خودم ، صداقت را شرط اساسی زندگی می دانستم و به همین خاطر با وجود اینکه تقریباً دیر شده بود ولی دلم می خواست به نحوی این مطلب آشکار شود و پدر عروس بداند که من نخواهم توانست شرط او را به جای آورم به خاطر همین روزی که قرار بود شب، مراسم عقد کنان برگزار شود مناسب دیدم مطلب را با خواهرم در میان گذاشته و او را برای رساندن پیغام به جواد آقا و خانواده اش راهی کنم چونکه از جانب مادرم که مطمئن بودم باز این کار را تا بعد از عقد پشت گوش خواهد انداخت و آنوقت هم که دیگر فوق العاده دیر خواهد بود . روی همین اصل خواهرم را صدا زده و یواشکی بدور از چشم مادر و پدر به او گفتم که به خانه جواد آقا برود و صریح و واضح بگوید که حمید گفته که من نمی توانم این شرط را بپذیرم . اگر موافق نیست از همین الان که هنوز راه برگشت هست این کار را بکند . اگر چه خواهرم قبول کرد و رفت ولی یک دنیا دلهره و اضطراب مضاعف به سراغ من آمد . با خود فکر می کردم که اگر جوادآقا یکدندگی کند و بر حرف قبلی پافشاری کند چه ؟ آنوقت آبروریزی بزرگی به پا خواهد شد چون مردم چند ساعت دیگر به مراسم خواهند آمد و کارت ها هم همه توزیع شده بود . دلیل دوم ترس من این بود که حالا کاملاً به زهرا و زندگی آینده ام دل بسته بودم و حاضر نبودم به هیچ قیمتی از او دست بکشم و این در حالی بود که من توسط خواهرم در دو سه ماه قبل چند مرتبه از زهرا پرسیده بودم که آیا او هم به شرط پدرش معتقد است و او گفته بود که فعلاً نظر او نظر پدرش می باشد و این برای من خیلی سنگین بود . و بالاخره سومین دلیل ترس من تند خویی پدرم بود و اینکه مطمئن بودم اگر پدرم در این شرایط بفهمد که من خواهرم را برای چه کاری به خانه جواد آقا فرستاده بودم قطعاً بلوای بزرگی برپا می کرد که انتهایی نداشته باشد و از این هم نگران بودم که اگر چنین اتفاقی بیفتد قلب نازک مادرم هم دوام نخواهد آورد و آنوقت .... نمی دانستم چه بر سرم خواهد آمد و فقط این را می دانستم که اگر آقا جواد بر حرف قبلی خود و آن شرط پافشاری داشته باشد شرایط سختی در برابر من خواهد بود که حتی فکر آن هم برایم درد آور بود . ♦️پایان قسمت #چهارم ادامه دارد..... 🆔ایتا: @ravayatf 🆔سروش : @ravayatf 🆔روبیکا(صفحه): https://rubika.ir/ravyfer