#حکایت 💥والله لهذه الكتب أشد عليّ من ثلاث ضرائر! 🔹قال الزبير بن بكّار (صاحب جمهرة انساب قريش و اخبارها): 🔸قالت ابنة لأختي لأهلنا: خالي خير رجل لأهله لايتّخذ ضرّة، ولا يشتري جارية. 🔹قال: تقول المرأة (اى زوجته): والله لهذه الكتب أشد عليّ من ثلاث ضرائر! 📚 تاريخ بغداد، ج ٩، ص ٤٩١ 👉 @raveshsonnati

#رمضانیات ↪️ 🔹وجه تسمیۀ این ماه به رمضان 🔹علّامه سیّد علیخان مدنی در ریاض السّالکین في شرح صحیفة سیّد السّاجدین ج ۶ ص ۱۰ فرموده است: 🔹و اختلفوا في اشتقاق رمضان على أقوال حكاها الواحدي و غيره. 🔸أحدها: أنّه مأخوذ من الرمض وهو حرّ الحجارة من شدّة حرّ الشّمس‏؛ فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّ وجوب صومه صادف شدّة الحرّ، وهذا القول حكاه الأصمعي عن أبي عمرو. 🔸الثاني: أنّه مأخوذ من الرّميض وهو من السحاب والمطر ما كان في آخر القيظ وأوّل الخريف، سمّي رميضا لأنّه يدرأ سخونة الشمس فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّه يغسل الأبدان من الذنوب والآثام وهو من قول الخليل‏، وروي في هذا المعنى حديث عن النبيّ أنّه قال: «إنّما سمّي رمضان لأنّ رمضان يرمض‏ الذنوب». 🔸الثالث: أنّه من قولهم: رمضت النصل أرمضه رمضا إذا دققته بين حجرين ليرق فسمّي هذا الشهر رمضان لأنّهم كانوا يرمضون أسلحتهم فيه ليقضوا أو طارهم منها في شوّال قبل دخول الأشهر الحرم، وهذا القول يحكى عن الأزهري‏؛ فعليه فالاسم جاهلي وعلى القولين الأولين يكون الاسم إسلاميّا وقبل الإسلام لا يكون له هذا الأسم‏ انتهی. وهذا مبني على أن صومه من خصائص هذه الامّة. 🔸الرابع: ما قاله البيضاوي إنّه سمّي بذلك لارتماضهم فيه من حرّ الجوع والعطش‏، انتهی. وهو يشعر أيضا بأنّه إسلامي ولا ينافيه كون الصوم عبادة قديمة لأنّ المدّعى خصوص صوم رمضان. 🔸قال البيضاوي: وهو مصدر رمض‏. 🔸وقال أبو حيّان: يحتاج في تحقيق أنّه مصدر إلى صحّة نقل لأنّ فعلانا ليس مصدر فعل اللازم، بل إن جاء فيه كان شاذا، والأولى أن يكون مرتجلا لا منقولا انتهی. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#علوم_ادبی #عوامل_ملا_محسن #استاد_بکان_طالقانی 🔹 جلسه ۱۸، ۱۹ 👉 @raveshsonnati

#عوامل_ملا_محسن 019 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#عوامل_ملا_محسن 020 #استاد_بکان_طالقانی 👉 @raveshsonnati

#سخن_بزرگان 💥وضعیت حوزه در زمان ما ✔️ آیة الله العظمی وحید خراسانی 🔹 سال ۱۳۸۱ شمسی یک روز پیش از عید غدیر 👉 @raveshsonnati

#رمضانیات ↪️🔹واژۀ رمضان با شهر و بدون آن در روایات فریقین 🔹علّامه سیّد علیخان مدنی در ریاض السّالکین في شرح صحیفة سیّد السّاجدین ج ۶ ص ۱۴ فرموده است: 🔹ورد من طريق العامة والخاصة النّهي عن التلفظ برمضان من دون إضافة الشّهر. 🔹أمّا من طريق الخاصّة: 🔸فهو ما رواه ثقة الاسلام في الكافي بسند صحيح عن‏ سعد بن سالم‏ (هكذا في الأصل ولكن الصحيح كما في الكافي و هامشه هشام بن سالم، عن سعد بن طريف) قال: كنّا عند أبي جعفر محمّد بن عليّ الباقر فذكرنا رمضان فقال: «لا تقولوا هذا رمضان و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان فانّ رمضان اسم من أسماء اللّه تعالى وهو عزّوجلّ لا يجي‏ء و لا يذهب ولكن قولوا شهر رمضان فإنّ الشهر مضاف إلى الاسم والاسم اسم اللّه عزّ ذكره»‏. 🔸وبسنده عن أبي عبد اللّه، عن أبيه قال: قال أمير المؤمنين: «لا تقولوا رمضان ولكن قولوا شهر رمضان فإنّكم لا تدرون ما رمضان»‏. 🔹وقال الشهيد الأوّل في كتاب نكت الارشاد ما هذا لفظه: «ونهي عن التلفظ برمضان، بل يقال: شهر رمضان في أحاديث من أجودها ما أسنده بعض الأفاضل إلى الكاظم عن أبيه، عن آبائه قال: «لا تقولوا رمضان فإنّكم لا تدرون ما رمضان من قاله فليتصدّق و ليصم كفّارة لقوله ولكن قولوا كما قال اللّه عزّ و جلّ شهر رمضان»‏. 🔹وأمّا من طريق العامّة: 🔸فهو ما رواه أبو معشر نجيح المدني، عن أبي سعيد المقبري‏، عن أبي هريرة مرفوعا: «لا تقولوا رمضان فإنّ رمضان اسم من أسماء اللّه تعالى، ولكن قولوا شهر رمضان»‏. 🔸و ما رواه هشام، عن أبان، عن أنس قال: قال رسول اللّه: «لا تقولوا رمضان اُنسُبُوه كما نسبه اللّه تعالى في القرآن فقال: شهر رمضان». 🔹قال في القاموس: إن صحّ أنّه من أسماء اللّه تعالى فهو غير مشتق أو راجع إلى معنى الغافر أي يمحو الذّنوب و يمحقها. انتهی. 🔹وحمل أصحابنا النهي على الكراهة، 🔸قال شيخنا الشيخ زين الدين في تمهيد القواعد: «وقد ورد عندنا النهي عن التلفظ برمضان من دون إضافة الشهر و هو نهي كراهة» انتهی. 🔸وقال الشهيد «قدّس سرّه» في الدروس: «هذا النهي للتنزيه إذ الأخبار عنهم مملوءة بلفظ رمضان»‏. 🔹واختلف العامّة 🔸فذهب أصحاب مالك إلى الكراهة مطلقا، 🔸وقال كثير من الشّافعيّة: «إن ذكر معه قرينة تدلّ على أنّه الشّهر كقولك صمت رمضان لم يكره و إلّا كره»، 🔸وذهب غيرهم إلى جوازه من غير كراهة، قالوا: «لأنّه لم ينقل عن أحد من العلماء إنّ رمضان من أسماء اللّه تعالى وقد ثبت في الأحاديث الصحيحة ما يدلّ على الجواز مطلقا كقوله: «إذا جاء رمضان فتحت أبواب الجنان، و غلّقت أبواب النيران، و صفدت الشياطين». 🔸قال القاضي عياض في قوله: «إذا جاء رمضان» دليل على جواز استعماله من غير لفظ شهر خلافا لمن منعه من العلماء. انتهی. ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#ویژه 🔰 کرسی بحث ادبی 📒 بررسی و نقد نظریه روح معنا 🖊بر اساس این نظریه, معمولا همه یا اکثر معانی هر واژه در زبان عربی فصیح, به یک روح معنایی واحد برمیگردد 🔻 اساتید بحث: 🔹حجة‌الاسلام مؤمنی (بعنوان موافق نظریه) 🔹حجة‌الاسلام امینایی(بعنوان مخالف نظریه) 📅 چهارشنبه ١٠ اردیبهشت - ⏱ ساعت ٢١:٤٥ 📡 لینک پخش: https://www.aparat.com/B_MASOOMIEH/live 👈 برای کارایی بهتر با لپ تاپ و مرورگر google chrome وارد شوید ❓ سوالات خود را به آیدی زیر در ایتا ارسال فرمایید 🔹 @SAMSeftejani 👉 @raveshsonnati

#رمضانیات ↪️🔹تحقیق اطلاق واژۀ «رمضان» بدون واژۀ «شهر» بر ماه رمضان 🔹در برخی روایات از فریقین از اینکه ماه روزه، «رمضان» بدون واژۀ ماه «شَهر» تلفظ شود، نهی شده است. عمدۀ این روایات، چهار روایت است: 1⃣ عن أَمِير الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام:‏ «لَا تَقُولُوا رَمَضَانَ‏ وَلَكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضانَ‏ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ مَا رَمَضَانُ». (الکافی للکلینيّ، ج ۴، ص ۶۹ و من لا يحضره الفقيه للصّدوق، ج ۲، ص۱۷۲ و معاني الأخبار للصّدوق، ص ۳۱۵ و فضائل الأشهر الثلاثة للصّدوق، ص ۹۳ وفي الأخیر زیادة: «ولا جاء رمضان») 2⃣ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سَعْدٍ عن أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: كُنَّا عِنْدَهُ ثَمَانِيَةَ رِجَالٍ، فَذَكَرْنَا رَمَضَانَ، فَقَالَ: «لَا تَقُولُوا هَذَا رَمَضَانُ وَ لَا ذَهَبَ رَمَضَانُ‏ وَ لَا جَاءَ رَمَضَانُ فَإِنَّ رَمَضَانَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ لَا يَجِي‏ءُ وَلَا يَذْهَبُ، وَإِنَّمَا يَجِي‏ءُ وَيَذْهَبُ الزَّائِلُ وَلَكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضانَ‏ فَإِنَّ الشَّهْرَ مُضَافٌ إِلَى الِاسْمِ وَالِاسْمُ اسْمُ اللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ وَهُوَ الشَّهْرُ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ‏ جَعَلَهُ مَثَلًا وَ عِيداً». (الکافی للکلینيّ، ج ۴، ص ۶۹ و من لا يحضره الفقيه للصّدوق، ج ‏۲، ص ۱۷۲ و معاني الأخبار للصّدوق، ص ۳۱۵ و بصائر الدّرجات لمحمّد بن حسن صفّار، ج ۱، ص ۳۱۱) 3⃣ عن الْحَسَن بْن عَلِيٍّ الْخَزَّازُ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام آخِرَ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ وَعِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ مِنْهُمْ عَبْدُ السَّلَامِ بْنُ صَالِحٍ وَ صَفْوَانُ بْنُ يَحْيَى وَ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ وَ خَادِمَاهُ يَاسِرٌ وَ نَادِرٌ وَ غَيْرُهُمَا فَقَالَ: «مَعَاشِرَ شِيعَتِي هَذَا آخِرُ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ مَنْ صَامَهُ احْتِسَاباً غُفِرَ لَهُ فَقَالَ لَهُ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! فَمَا تَصْنَعُ بِالْخَبَرِ الَّذِي رُوِيَ فِي النَّهْيِ عَنِ اسْتِقْبَالِ رَمَضَانَ بِيَوْمٍ أَوْ يَوْمَيْنِ؟ فَقَالَ علیه السلام يَا ابْنَ إِسْمَاعِيلَ! إِنَّ رَمَضَانَ‏ اسْمٌ‏ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَلَا يُقَالُ لَهُ: جَاءَ وَ ذَهَبَ وَاسْتَقْبَلَ وَالشَّهْرُ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَهُوَ مُضَافٌ إِلَيْهِ». (فضائل الأشهر الثلاثة للصّدوق، ص ۹۸) 4⃣ مضمون روایات فوق در کتاب اشعثیات نیز نقل شده است: عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام قَالَ: «لَا تَقُولُوا رَمَضَانَ‏ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْرُونَ مَا رَمَضَانُ فَمَنْ قَالَهُ فَلْيَتَصَدَّقْ وَ لْيَصُمْ كَفَّارَةً لِقَوْلِهِ وَ لَكِنْ قُولُوا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى‏ شَهْرُ رَمَضانَ‏». (الجعفريات (الأشعثيات) لابن أشعث، ص ۲۴۱ و رک به النّوادر للرّاوندي، ص ۴۶ و إقبال الأعمال للسّید بن طاووس، ج ۱، ص ۲۹). 🔹اصول روایاتِ این مطلب، سه روایت نخست است و به روایت اشعثیات به عنوان موید استناد می‌کنیم. در نتیجه این روایات و مضمون آن که نهی از تلفّظ به این ماه بدون واژۀ «شهر» است، مورد اطمینان می‌باشد. و مناقشه در اعتبار این روایات روا و شایسته نیست، چه اینکه سند دو روایت نخست صحیح و روایت سوم موثّق است. ضمنا مضمون این روایات در کتب اهل سنّت و از طرق ایشان نیز وارد شده است، اگر چه برخی از ایشان آن را صحیح ندانسته‌اند. (رک: تفسير القاسمي المسمى محاسن التأويل، ج ۵، ص۴۱۱ و تفسير القرآن العظيم لابن کثیر، ج١، ص ٣٦٨). ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati

#معمای_قرآنی ❓پرسش: چرا خدای متعال در آیۀ چهارم سورۀ فلق «وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ» دستور به پناه بردن به خدا از شرّ زنان دمنده در گره ها داده است؟ آیا جادو و جادوگری و مانند آن تنها به زنان اختصاص دارد؟ 🔻پاسخ ارسالی دوستان: 1⃣ نه. 2⃣ علامه طباطبایی فرموده‌اند: خصت النساء بالذکر لان السحر کان فیهن ومنهم اکثر من الرجال. (المیزان، ج ۲۰، ص ۳۹۳). 3⃣ ابن عاشور گفته است: المراد بالنَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ: النساء الساحرات، وإنما جي‏ء بصفة المؤنث لأن الغالب عند العرب أن يتعاطى السحر النساء لأن نساءهم لا شغل لهن بعد تهيئة لوازم الطعام و الماء والنظافة، فلذلك يكثر انكبابهن على مثل هاته السفاسف من السحر و التّكهن ونحو ذلك، فالأوهام الباطلة تتفشى بينهن، وكان العرب يزعمون أن الغول ساحرة من الجن. (التّحریر والتّنویر، ج ۳۰، ص ۵۵۰) 4⃣ نفّاثات شاید هم از باب علّامة و علّامات باشد. 5⃣ به نظر می‌رسد نفّاثات جمع نفّاثة می‌باشد و تاء آخر نفّاثة تاء مونث نیست بلکه برای مبالغه آمده است مانند علّامة. فلذا با این نکته دیگر نفاثات ترجمه زنهای دمنده نمی شود بلکه شامل مردهای دمنده(ساحر، جادوگر) می‌شود و ممکن است زنان دمنده و جادوگر را نیز شامل بشود. 🔻پاسخ نهایی 🔹ابتدا تنبیه بر چند مقدّمه لازم است: 1⃣ نفّاثات جمع نفّاثة است نه نفّاث به دلیل جمع بر الف و تاء. 2⃣ در تاء نفّاثة دو احتمال وجود دارد: ۱. تاء تأنیث؛ ۲. تاء مبالغة مثل علّامة و تعیین هر کدام نیازمند قرینه است. 3⃣ نفاثة قطعا صیغۀ مبالغه است؛ چه تاءش برای تأنیث باشد و چه برای مبالغة. 4⃣ هر صیغۀ مبالغه‌ای به تصریح علمای صرف اطلاقش بر مذکر و مونّث یکسان است و لو تاء داشته باشد که در صورت اطلاقِ بر مذکر کشف می‌شود که تاءش برای مبالغه است. 5⃣ در طول تاریخ سحر و جادو در زنان بیشتر رواج داشته است تا مردان. 6⃣ بیشتر مفسّران از نفّاثات زنان ساحر فهمیده‌اند. 7⃣ مطابق روایتی ولو ضعیف شأن نزول آیه لبید بوده است که مرد بوده است. (رک: التّفسیر القیّم، ص ۶۲۸). 🔹با توجّه به این مقدّمات، به صورت قطع نمی‌توان گفت مفهوم نفّاثات دقیقا زنان دمنده و جادوگر است بلکه یا مراد مطلق جادوگران است چه مرد یا زن یا مراد زنان جادوگر است. در هر دو صورت از جهت مصداق، واژۀ مذکور زنان را شامل است و ابدا اختصاصی به مردان ندارد. اگر احتمال اول باشد که پاسخ پرسش بالا روشن است و اگر احتمال دوم باشد پاسخش با توجّه به مقدّمۀ پنجم و کلام علّامه طباطبایی و ابن عاشور گذشت. امّا استدلال بر اینکه مراد زنان هستند به دلیل جمع به «ات» مغالطه‌ای بیش نیست. 👉 @raveshsonnati

‍ #سیره_علما ✔️ آیت الله بهاءالدینی قدس سره: 🔹عنصری که در شهید مطهری چشمگیر بود خستگی ناپذیر بودن ایشان در کار و تقوا بود. 🔹مطهری براستی مرد کار و تلاش بود. به جرات می‌توان گفت از 24 ساعت شبانه روز 18 ساعت کار و تلاش داشت در تقوا هم مرد کم نظیری بود. 🔹از جلسات کم فایده بشدت پرهیز داشت. رفت و آمدهای معمولی دیگران را نداشت. و بیشتر به کار خود مشغول بود. 🔺مجله  حوزه  شهریور ماه 1365 ، شماره 16  مصاحبه با آیت الله بهاءالدینی 🌹🌹🌹 💠روز معلم و سالروز شهادت💠 💠استاد مطهری را گرامی میداریم.💠 🌹🌹🌹 👉 @raveshsonnati

#رمضانیات ↪️🔹 مدلولات این روایات اربعه 🔹آنچه از این روایات فهمیده می‌شود این مطالب است: 1⃣ نهی از گفتن رمضان بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به آن. (همۀ روایات اربعه). 2⃣ نهی از اسناد افعالی چون آمدن و رفتن و اشاره به خود رمضان بدون اضافۀ «شهر». (در روایت دوم و سوم). 3⃣ تجهیل و نسبت نا آگاهی از مقام و منزلت رمضان بدون واژۀ «شهر» (در روایت اول و چهارم). 4⃣ نهی از کاربرد واژۀ «رمضان» بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به آن به دلیل جهل و نا آگاهی از آن و تعظیم و تجلیل آن. (در روایت اول و چهارم). 5⃣ تصریح به اینکه رمضان نامی از نام های خداست. (در روایت دوم و سوم). 6⃣ تصریح به اینکه علّت نهی از کاربرد واژۀ «رمضان» بدون اضافۀ واژۀ «شهر» این است که رمضان نامی از نام‌های خداست. (در روایت دوم و سوم). 7⃣ بیان اینکه علّت نهی از اسناد افعالی چون آمدن و رفتن و اشاره به خود رمضان بدون اضافۀ «شهر» این است که رمضان نام خداست و اسناد چنین افعالی و اشاره به خدا روا نیست زیرا اشاره به محسوس است و آنچه می‌آید و می‌رود زوال پذیر است در حالیکه خدای متعال هیچ یک از این امور نیست. (در روایت دوم و سوم). 8⃣ در اطلاق و استعمال این ماه باید از قرآن تبعیّت کرد و همانطوری که فرموده است، گفته شود یعنی: «شهر رمضان». (در روایت چهارم). 9⃣ لازم است کسی که واژۀ «رمضان» را بدون اضافۀ واژۀ «شهر» به کار می‌برد، صدقه دهد و بابت این کارش یک روز به عنوان کفّاره روزه بگیرد. (در روایت چهارم). 🔟 آنچه اسم این ماه است، «شهر رمضان» است نه رمضان و مضاف الیه در این ترکیب نام خداست در نتیجه آنچه علم است همان «رمضان» است که نام خداست و چون این ماه ماه خداست واژۀ «شهر» را به آن اضافه می‌کنند، در نتیجه «شهر رمضان» معنایش «شهر الله» است نه اینکه فقط مصداقا و به حمل شائع یکی باشند. فافهم. (در روایت سوم). 🔹تلک عشرة کاملة ↩️ ادامه دارد. 👉 @raveshsonnati