eitaa logo
مقتل خوانی
728 دنبال‌کننده
49 عکس
6 ویدیو
1 فایل
مقتل حضرت سیدالشهداء ( علیه السلام ) و یاران و اهل بیت باوفایش ( علیهم السلام )
مشاهده در ایتا
دانلود
معرفی و سرانجام کسانی که در شهادت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش علیهم السلام نقش داشتند (۱) يزيد لعنه الله: سال ۲۵ یا ۲۶ ه.ق متولد و در سال ۶۴ه.ق به هلاکت رسید. در ۳۸ سالگی با ننگ آمیز ترین مرگ ها از دنیا رفت. يزيد در ماه ربیع الاول سال ۶۴ه.ق در کنار حوران - از توابع دمشق و در جنوب آن است - مرد و جنازه اش به دمشق منتقل گشته و در قبرستان باب الصغیر دفن و گورش اکنون زباله دانی است. (اخبار الدول و آثارالاول ، ج۲، ص۱۴) گزارش ها درباره علت مرگ ناگهانی او مختلف می باشد. مورخان اتفاق نظر دارند که افراط در می گساری و بدمستی و قی کردن پیاپی موجب هلاکتش گردید. نقل قول ها: الف‌ . مست خوابید و صبح به مرده تبدیل شده بود و جسدش چنان تغییر کرده بود که گویی قیر مالی شده است. (کامل الزیارات ، ص ۱۳۲) ب. شب ، زیاد شراب خورده بود و صبح مست از خواب برخاست و قی به او فشار آورد و همین طور ادامه پیدا کرد تا مرد و به هلاکت رسید. (الفتوح، ج ۵، ص ۱۶۴؛ مقتل الحسين عليه السلام خوارزمي، ج ۲، ص ۱۸۳) ج. بوزینه ای را با خود برد و آن را رقصاند و بوزینه او را گاز گرفت و این مساله عامل مرگ او شد. (البدایه و النهایه ، ج ۸، ص ۲۳۵) د. شبی مست کرد و شروع به رقصیدن نمود و با سر به زمین افتاد و مغزش متلاشی گشته و بیرون زد و مرد. (الثقات لابن حبان ، ج۲، ص۳۱۴ سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص ۳۷) نکته پایانی: عباسیان در سال‌های نخست حکومت شان قبرهای يزيد و معاويه و عبدالملک بن مروان را نبش کردند و استخوان های باقی مانده آنان را آتش زدند نقل شده از قبر معاويه چیزی از او جز استخوان باریکه ای نمانده بود و از قبر يزيد چیزی از او جز استخوان های بند مفاصل پايش نبود و از قبر عبدالملک بن مروان نیز چیزی از او جز قطعه هایی از سرش یافت نشد و هر چه از گورها گرد آورده بودند آتش زدند. (انساب الاشراف، ج۴، ص۱۴۴) ___________________________ 🆔 @Dr_mollakazemi 🆔 @raviyankarbala
معرفی و سرانجام کسانی که در شهادت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش علیهم السلام نقش داشتند (۲) عبیدالله بن زیاد لعنه الله او در سال ۳۳ یا ۳۹ه.ق بدنیا آمد. پدرش زیاد بن ابیه بود که ماجرای تغییر یافتن نسب او و الحاقش به ابوسفیان توسط معاويه مشهور است. مادر عبیدالله نیز زنی مجوسی به نام مرجانه فرزند یکی از پادشاهان فارس بود که از زياد جدا شد و با مردی کافر به نام شیرویه ازدواج کرد و عبیدالله در خانه او پرورش یافت. او در دهم محرم سال ۶۷ ه.ق یعنی در همان روزی که امام حسین علیه السلام به شهادت رسید با سپاه ابراهیم بن مالک اشتر در پنج فرسنگی موصل در منطقه خازر درگیر و به وسیله او کشته شد. ابراهیم بدن ابن زياد را سوزاند و سرش را برای مختار فرستاد و مختار نیز سر را برای امام سجاد علیه السلام فرستاد تا حضرت را خوشحال نماید. (العقد الفرید، ج۳، ص ۳۸۵؛ تذکره الخواص، ص ۲۸۶؛ الامالی للطوسی ، ص ۲۴۲؛ رجال الکشی، ج۱، ص ۳۴۱) و نیز نقل نموده اند: وقتی سر عبیدالله را بر مختار وارد کردند ، ماری را ديدند که وارد بینی ابن زياد شد و از گوش او بیرون آمد و از گوش وارد شد و از بینی بیرون رفت. مختار ایستاد و صورت ابن زياد را با کفشش لگد کرد و آن کفش را بیرون انداخت و به غلامش گفت: آن را بشوی که بر روی کافر نجسی گذاشتم. مختار را سر را برای امام سجاد علیه السلام فرستاد و حضرت با ديدن سر فرمود: "الحمد لله الذی اجاب دعوتی" ستایش آن خدایی را که دعایم را به اجابت رساند. سپس امام دستور داد که سر را به بیرون بیندازید. سر را برای ابن زبیر بردند او آن را بر نی گذاشت، باد آن را انداخت ماری آمد و داخل بینی او شد سر را به بالای نی برگرداندند و باد دوباره انداخت و ماری آمد و بینی را گاز گرفت این کار سه بار تکرار شد و سرانجام ابن زبیر دستور داد سر را به یکی از دره های مکه پرتاپ کنند. (امالی مرحوم شیخ طوسي ره، ص۲۴۱) حضرت فاطمه دختر امیرالمومنین علیهماالسلام: هیچ زنی از ما مو رنگ نکرد و در چشمش میل سرمه نگرداند و شانه نزد تا وقتی که مختار سر عبیدالله لعنه الله را فرستاد. (ذوب النضار، ص ۱۴۴) امام صادق علیه السلام: هیچ زن هاشمی ای سرمه به چشم نکشید و مو رنگ نکرد و در خانه هیچ هاشمی ای دودی برای پختن غذا دیده نشد تا اینکه عبیدالله لعنه الله کشته شد. (ذوب النضار، ص۱۴۴) برخی نقل کرده اند: امام سجاد علیه السلام بعد عاشورا هرگز خندان دیده نشد مگر آن روز که سر عبیدالله لعنه الله نزدش رسید. حضرت شتری داشت که از شام میوه می آورد وقتی سر عبیدالله لعنه الله آورده شد دستور داد که میوه ها در بین اهالی مدينه توزیع شود. (تاریخ یعقوبی ، ج۲، ص ۲۵۹) ___________________________ 🆔 @Dr_mollakazemi 🆔 @raviyankarbala
معرفی و سرانجام کسانی که در شهادت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش علیهم السلام نقش داشتند (۳) عمر بن سعد لعنه الله ابو حفص عمر بن سعد بن ابی وقاص سرکرده سپاه عبیدالله بن زیاد لعنهم الله بود. در سال تولد وی اختلاف است‌ برخی گفته اند در سال مرگ عمر بن خطاب متولد شد و برخی گفته اند در دوران پيامبر صلی الله علیه و آله متولد گردید. او در خانواده ای قرشی و نسبتا مهم بدنبا آمد. از ناحیه پدرش به عبد مناف و از طرف مادرش ماریه دختر قیس بن معدی کرب به امروء القیس کندی می رسد. از همان آغاز جوانی هوای ریاست در سر داشت و پدرش را سزاوارترین کس به خلافت می دانست. مختار یکی از يارانش را به نام ابوعمره برای دستگیری او روانه کرد. ابوعمره در درگیری با عمر بن سعد او را با شمشير به قتل رساند و سرش را در لباسش نهاد و به حضور مختار آورد. مختار دستور کشتن حفص پسرش را نیز صادر نمود و سر حفص را نیز نزد مختار کنار سر پدرش گذاشتند. مختار سپس هر دو سر را به مدينه فرستاد. به نظر می رسد کشته شدن عمر بن سعد و پسرش در اوایل نهضت مختار یعنی سال ۶۶ه.ق اتفاق اقتاده است. برخی نیز آن اتفاق را در سال ۶۵ ه.ق دانسته اند:(تاریخ دمشق، ج۴۵، ص۴۰) وقتی سر عمر بن سعد لعنه الله را برای امام سجاد علیه السلام آوردند ، حضرت تا سر را دید به سجده افتاد و گريست و گریه اش طولانی شد آنگاه نشست و فرمود: "الحمد لله الذی ادرک لي بثارک قبل وفاتی : ستایش خدایی را که انتقام خون مرا پیش از درگذشتم گرفت." (الدعوات، ص ۱۶۲) در کتاب رجال کشی جمله ای اضافه آمده است : حضرت فرمود: "جزی الله المختار خیرا: خداوند به مختار جزای خیر دهد." (رجال الکشی، ج۱، ص۳۴۱) ___________________________ 🆔 @Dr_mollakazemi 🆔 @raviyankarbala
معرفی و سرانجام کسانی که در شهادت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش علیهم السلام نقش داشتند (۴) شمر بن ذی الجوشن لعنه الله او مبتلا به پیسی بود. در جنگ صفین همراه امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام با امویان جنگيد و مجروح نیز گشت اما دچار سوء عاقبت شده و به هواداران آنان پیوست. گواهی او بر ضد حجر بن عدی موجب شهادت این مرد بزرگ در مرج عذرا گردید. در پراکندن کوفیان از اطراف مسلم علیه السلام نقش موثری ایفا نمود. عصر عاشورا او بود که فرمان داد پیادگان و سواران و تیراندازان یکباره بر حضرت يورش برند، او بود که به سنان بن انس و خولی جرات داد از اسب پیاده شوند و هر سه با هم سر حضرت را جدا کنند ، او بود که به غلامش دستور داد همسر عبدالله بن عمیر کلبی - هانیه - را به شهادت برساند ، او بود که در حمله به خيمه های زنان و کودکان و بردن اسيران و سرهای شهدا از کربلا به کوفه و از کوفه به شام نقش اصلی را بر عهده داشت‌. جنایات او به حدی بود که امام او را نفرین نمود‌ . در قیام مختار مجبور به فرار شد. اما در میان‌ راه و در صحرای سوزان میان کوفه و بصره گرفتار شد‌ و در زد و خوردی کوتاه زخمی گردید. مرحوم شیخ طوسي ره نقل کرده : خبر فرار شمر را مختار به ابو عمره رساند. ابو عمره با يارانش در پی شمر رفتند. جنگ سختی کردند و شمر زخمی شد و همین امر باعث ناتوانی اش گردید . ابو عمره او را دستگیر کرد و نزد مختار فرستاد. مختار گردن او زد و روغنی را در دیگی به جوش آورد و شمر را در آن انداخت و بدنش آش و لاش شد و از هم وا رفت. در ضمن نقل شده : یکی از وابستگان خاندان حارثه بن مضرب ، سر و صورت شمر را زير پا انداخت و لگد کرد. (امالی مرحوم شیخ طوسي ره، ص ۲۴۴) ___________________________ 🆔 @Dr_mollakazemi 🆔 @raviyankarbala