🌐فوری: دفتر آیت‌الله‌العظمی سیستانی اعلام کرد که وی دیشب دچار شکستگی استخوان ران چپ شده و تحت نظر یک تیم پزشکی عراقی جراحی خواهد شد.
این دفتر از مؤمنین خواسته که برای بهبودی مرجع عالی شیعیان دعا کنند.
آیت‌الله سید علی حسینی سیستانی؛ متولد مرداد سال ۱۳۰۹ در مشهد است و از مرداد ماه ۱۳۷۲ مرجعیت اعلای حوزه نجف را بر عهده داشته است.
🔺تکمیلی: عمل جراحی لحظاتی پیش با موفقیت به پایان رسید.
@rawinews
🌐جراحی موفقیت‌آمیز آیت‌الله
شفقنا (سایت نزدیک به بیت آیت‌الله‌العظمی سیستانی) با انتشار این عکس که لحظه استقبال کادر پزشکی بیمارستان الکفیل در کربلا از آقای سیستانی را نشان می‌دهد، اعلام کرد که عمل جراحی پای این مرجع بزرگ شیعه با موفقیت انجام شده است.
در ساعت‌های گذشته موجی از نگرانی در شبکه‌های اجتماعی عراقی و ایرانی درباره وضعیت سلامت آیت‌الله سیستانی به راه افتاده و ساعتی قبل دفتر نجف و تیم پزشکی اعلام کردند که حال وی پس از عمل مساعد است.
آیت‌الله سیستانی که ۸۹ ساله است، دیشب پس از زمین خوردن، دچار شکستگی استخوان ران چپ شد و به بیمارستان الکفیل کربلا انتقال یافت تا جراحی شود. به نوشته رسانه‌های نزدیک به آیت‌الله، وی اصرار داشت که در عراق و به‌دست یک تیم پزشکی عراقی جراحی شود.
@rawinews
🌐طلایه‌دار حفظ حوزه قم
🔺به بهانه 29 دی ماه؛ سالروز درگذشت آیت‌الله‌العظمی حجت کوه‌کمری
راوی # حوزه: پس از درگذشت آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، اداره و حفظ حوزه علمیه یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های علمای قم بود. فشارهای رضاشاه بر روحانیون به قدری افزایش یافته بود که مرحوم آیت‌الله‌العظمی سید احمد زنجانی نذر می‌کند که اگر حوزه قم چند ماه پس از وفات حاج شیخ پابرجا و از گزند حکومت مصون بماند، او سالیانه در ماه شعبان گروهی از طلاب را به مهمانی و اطعام دعوت کند.
سه فقیه قم که به عنوان مراجع ثلاث مشهورند، توانستند دوره گذار این حوزه را با موفقیت به انجام برسانند و آن را تحویل آیت‌الله‌العظمی بروجردی بدهند:
آیت‌الله‌العظمی سید محمد حجت
آیت‌الله‌العظمی سید صدرالدین صدر
آیت‌الله‌العظمی سید محمدتقی خوانساری
اداره امور جاری حوزه بر عهده آقای صدر (پدر امام موسی صدر) بود و مهم‌ترین جلسات درس قم را نیز آقای حجت برگزار می‌کرد. گفته شده که اولین مجتهدی که پس از وفات حاج شیخ، جلسات درس خود را آغاز کرد و با پرداخت شهریه مانع از ادامه رکود حوزه قم شد، مرحوم حجت بود (مرجعیت در عرصه اجتماع و سیاست، صص 336 و 398).
آیت‌الله سید محمد حجت کوه کمری (1331-1271شمسی) در زمان حاج شیخ نیز محفل درسی مهمی داشت و مؤسس حوزه نوین قم در اواخر عمرش احتیاطات فتوایی خود را به وی ارجاع داده بود (شریف رازی، آثار الحجه، ج1، صص 90-91) که همین در رسم حوزوی می‌تواند تأیید برتری علمی یک فقیه باشد.
آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی که مدتی در جلست درس آقای حجت شرکت کرده است، ویژگی برجسته این استادش را فهم درست روایات و احاطه بر آرای فقهای متأخر می‌داند (جرعه‌ای از دریا، 2/554 و 3/460). مرحوم آیت‌الله‌العظمی منتظری؛ دیگر شاگرد آقای حجت نیز روایت مشابهی دارد و می‌گوید: «قبل از اینکه مرحوم آیت‌الله بروجردی به قم بیایند اصلا کسی کتب اربعه یا کتب قدما را نگاه نمی‌کرد، فقط همین وسائل‌الشیعه را نگاه می‌کردند. گاهی اوقات وسایل را هم نگاه نمی‌کردند و فقط در جواهر بحث می‌کردند، مرحوم آقای حجت کمی این جور چیزها را داشت، اما آقایان دیگر اصلا در این وادی‌ها نبودند» (خاطرات آیت‌الله منتظری، ج 1، ص 130).
مرحوم حجت همچنین در ایجاد و احداث مدرسه بزرگی در قم نقش داشت که به نام وی، مدرسه حجتیه نامگذاری شد. وی اگر چه به حفظ حوزه می‌اندیشید و از ورود مستقیم به مسائل سیاسی اجتناب می‌کرد، اما در دی ماه 1331 که برخی از دولت مصدق خواستند که به مناسبت سالگرد کشف حجاب، به زنان حق رأی در انتخابات و حضور در پارلمان بدهد، آقای حجت نیز که آخرین روزهای عمر خود را می‌گذراند، همانند آقایان بروجردی و صدر با این پیشنهاد مخالفت کرد و در نامه‌ای به آیت‌الله سید محمد بهبهانی؛ رییس علمای پایتخت نوشت: «خیلی مناسب است که حضرت مستطاب عالی به اولیای امور تذکر دهید که در بلاد اسلامی، امری که مخالفت آن از جهاتی با شریعت مقدسه محرز است، اجراء آن غیر ممکن است و تولید مفاسد خواهد نمود» (مرجعیت در عرصه اجتماع و سیاست، ص 477).
آقای حجت با وجود سابقه و جایگاهی که در حوزه قم از زمان شیخ مؤسس داشت، با ورود آقای بروجردی در سال 1323 شمسی، از مرجعیت کناره گرفت و به درس و بحث شخصی اکتفا کرد. این فداکاری او و دو مجتهد دیگر قم (آقایان صدر و خوانساری) سبب تقویت این حوزه علمیه و شکوفایی آن در زمان مرجعیت آیت‌الله بروجردی شد.
🔺در همین‌باره بخوابید:
حجت مرجعیت قم
📸عکس: جلسه درس آیت‌الله حجت در صحن اتابکی قم، اردیبهشت 1320
@rawinews
🌐هدف بعثت در عصر حیرت
راوی #اندیشه : بیست و پنج سال پیش در چنین لحظاتی، در حالی که رسانه‌های رسمی در حال گزارش نزاع شدید بین بازیکنان دو تیم استقلال و پیروزی و تماشاچیان در ورزشگاه آزادی بودند، مهندس مهدی بازرگان هنگام ورود به فرودگاه زوریخ در اثر حمله قلبی در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
اگرچه مقامات عالی کشور برای درگذشت او پیام تسلیت دادند و حتی رهبری در پیامش او را «از جمله پیشروان ترویج و تبیین اندیشه‌هاى ناب اسلامى با زبان و منطق و شیوه نوین ... در میان طبقات تحصیل‌کرده» دانست، اما رسانه‌های رسمی و صدا و سیما ترجیح دادند به اهمیت نزاع به دو تیم اصلی پایتخت و حواشی آن بپردازند.
اکنون که ۲۵ سال از آن روزها می‌گذرد، یکی از منتقدان مهم رسانه‌ای بازرگان در آغاز فعالیت توئیتری خود اعتراف کرده که در نقد بازرگان، جانب انصاف رعایت نشده است. مهدی نصیری که در آن روزها مدیرمسؤول روزنامه کیهان بود و هنوز منصب خود را به حسین شریعتمداری واگذار نکرده بود، امروز در دومین توئیت خود نوشته است: «اکنون که مهندس بازرگان را در بافت و سیاق "عصر حیرت" بازخوانی و تحلیل می‌کنم، احساس می‌کنم در تمام این سال‌ها در نقد نظری و معرفتی او جانب انصاف را رعایت نکرده‌ایم. غفر الله لنا و له».
عصر حیرت؛ عنوان تازه‌ترین کتاب مهدی نصیری است که به تأملات او در باب حکمرانی و تمدن‌سازی دینی در عصر غیبت معصوم(ع) پرداخته و به نوعی، دفاع از دخالت حداقلی دین در عرصه حکمرانی است. او دخالت حداکثری دین در این عرصه‌ها را تنها در شأن امام معصوم(ع) می‌داند و چنین رویکردی را در عصر غیبت به زیان دین و دینداران ارزیابی کرده است.
نصیری اگرچه هنوز خود را در جرگه اصولگرایان تعریف می‌کند، اما منتقدانش می‌گویند او اکنون یک نواخباری است و آثار دو دهه گذشته وی نیز حاصل همین رویکرد است. این روزنامه‌نگار باسابقه حوزوی در دهه هشتاد مسؤولیت تیمی از مترجمین را بر عهده داشت تا بحارالانوار را به فارسی ترجمه کنند. هرچند حاصل تلاش چند ساله نصیری و اعضای این تیم، با مخالفت برخی مقامات وقت منتشر نشد.
نصیری با چنین رویکردی اکنون درباره بی‌انصافی در حق مهندس بازرگان سخن گفته است. بازرگان که از ابتدای دهه چهل خواستار دخالت روحانیون در امور سیاسی بود، در اواخر عمرش با طرح نظریه «آخرت و خدا؛ هدف بعثت انبیا» خواهان دخالت حداقلی روحانیت و نهادهای دینی در سیاست و حکمرانی شد. بر این اساس، طبیعی است که نصیری با کتاب «عصر حیرت» به آخرین نظریه بازرگان نزدیک شده باشد. هرچند بازرگان با رویکرد همیشگی قرآنی‌اش به چنین باوری رسیده بود و نصیری با رویکرد شیعی و روایی و ذیل مفهوم «غیبت امام معصوم» به این نظریه دست یافته است.
البته بازرگان در سال‌های پایانی عمرش به انتقاد از فتوای قتل سلمان رشدی و تبعات جهانی آن نیز پرداخت و گفت که نباید اسلام را به عنوان یک خطر جهانی جلوه داد. این موضع بازرگان نیز با پاسخ عباس سلیمی نمین در نشریه «کیهان هوایی» مواجه شد. آن سال‌ها سلیمی نمین و نصیری دو چهره برجسته مؤسسه مطبوعاتی کیهان بودند.
📸عکس: بازرگان در اواخر عمر در حال نماز
@rawinews
🌐سیاستمدار سکولار؛ نخست‌وزیر جدید عراق؟
راوی #سیاست_خارجی: بسیاری از رسانه‌های عربی از دقایقی قبل خبر داده‌اند که گروه‌های مهم عراقی بر سر انتخاب محمد توفیق علاوی به عنوان نخست‌وزیر جدید عراق به توافق رسیده‌اند و او از بیروت به بغداد برگشته تا با رییس‌جمهور درباره شروط خود مذاکره کند.
محمد توفیق علاوی؛ سیاستمدار ۶۶ ساله شیعه است که پس از سقوط صدام، مدتی نماینده مجلس و سپس وزیر ارتباطات دولت نوری مالکی بود، اما همکاری وی با مالکی پایان تلخی داشت و کار به ایراد اتهام مالی علیه علاوی و سپس تبرئه قضایی وی کشید.
محمد علاوی از همفکران ایاد علاوی (نخست‌وزیر اسبق عراق) است. او اگرچه همانند بسیاری از نخست‌وزیران عراق جدید از اعضای حزب الدعوة الاسلامیة بوده، اما سال‌هاست که از آن جدا شده و به افکار سکولار و متمایل به غرب شهرت دارد. وی در سایت شخصی خود نوشته که روش مرجعیت نجف را می‌پسندد و با اشاره به دیدارهای خود با آیت‌الله سیستانی گفته که مرجعیت نجف اعتقادی به حکومت کردن بر مردم و دخالت در امور اجرایی ندارد و تنها در امور مهم و سرنوشت‌ساز نظر می‌دهد. وی همچنین از منتقدان عملکرد احزاب شیعه مهم عراق است.
تبرئه وی از فساد مالی در محاکم قضایی عراق، تأکید وی بر اهمیت جایگاه مرجعیت نجف و انتقادات وی از احزاب و نخست‌وزیران پیشین می‌تواند برگ برنده وی در پیشبرد امور به سوی برگزاری آرام انتخابات زودرس باشد. هرچند مرزبندی جدی وی با ایران می‌تواند همانند شمشیری دولبه عمل کند و موقعیت وی را به مخاطره اندازد. باید دید که وی در صورت انتخاب از سوی برهم صالح، تا چه میزان قادر به تشکیل کابینه و راضی کردن معترضان و جناح‌های مهم سیاسی خواهد شد.
@rawinews
🌐نابرادری با سلفی‌گری
راوی #اندیشه: شیخ حسن البنا (1949-1906) بنیان‌گذار جماعت اخوان المسلمین مصر بود و تأثیرات بسیاری بر جریان اسلام‌گرایی و سلفی‌گری قرن بیستم گذاشت، اما مورد غضب قرار گرفته و ترور شد. او اگر چه به ورود دین در سیاست باور داشت و حاکمیت دینی را طلب می‌کرد، اما به نظر می‌رسد که خانواده‌اش پس از او، راه شیخ را دنبال نکرده و از منتقدان او محسوب شده‌اند. طارق رمضان؛ نوه دختری اوست که استاد مطالعات اسلامی در دانشگاه آکسفورد بود و به ورود اندیشه‌های مدرن در فرهنگ اسلامی باور دارد. او دموکراسی را راه نجات ممالک اسلامی می‌داند.
جمال البنا (2013-1920) برادر کوچک‌تر شیخ حسن البنا نیز راهی متفاوت از برادر خود در پیش گرفت.
جمال اگر چه روابط خوبی با برادرش حسن داشت اما به گروه اسلام‌گرای اخوان المسلمین نپیوست. وی گفته بود که اطاعت کورکورانه از هیچ سیستمی را نمی‌پذیرد. خواهرشان فوزیه نیز با جمال هم‌رأی شد و به کمک ثروت فراوانی که از همسر فوزیه باقی مانده بود، مؤسسه «دارالفکر الاسلامی» را تأسیس کردند. جمال بیش از صد و پنجاه اثر را تألیف و ترجمه کرد. او منتقد اخوان المسلمین بود و رأی آنها در خصوص زنان، جامعه مدنی و چگونگی ورود به عرصه سیاسی را نمی‌پذیرفت.
جمال معتقد بود: «زمانی که کتاب‌های جنبش زنان را که بیشترشان به انگلیسی بود خواندم اندیشه و افکارم مدنی و مدرن شد و از اندیشه اخوان و به ویژه از نظراتشان درباره زن، آزادی و هنر دور شدم» (لماذا لم ینضم جمال البنا الی جماعه الاخوان المسلمین، حامد محمود، 11 مارس 2013). وی حجاب را تنها بر زنان پیامبر(ص) واجب می‌دانست و سهل‌گیری‌هایی درباره زنان داشت.
جمال البنا معتقد بود که هر گونه مقاومتی در برابر انسان یا مجبور کردن او به پذیرفتن اندیشه‌ای، نتیجه عکس خواهد داشت و با طبیعت ناسازگار است و نباید کسی را برای پذیرفتن اندیشه خاصی مجبور کرد. یکی از مفاهیمی که جمال البنا به بازخوانی دوباره آن پرداخت، مفهوم جهاد بود. او معتقد بود که جهاد در راه خدا به معنای کشته شدن در راه خدا نیست. بلکه جهاد در زنده کردن راهِ خدا مفهوم پیدا می‌کند. در گذشته، جهاد برای مبارزه با پادشاهانی بود که مردم را به بردگی می‌کشاندند. مبارزه تنها یکی از جنبه‌های جهاد است و نمی‌باید جهاد را با مبارزه برابر دانست. در حالی که مبارزه‌های مسلحانه لزوماً بهترین وسیله برای نابودی رژیم‌های ظالم در دنیای کنونی نیست. وی در نقدی به شیوخ وهابی عنوان کرده بود که ای کاش آنها در معنای جهاد اندکی تأمل می‌کردند و بین جهاد و کشتار مردم بی‌گناه تفاوت قائل می‌شدند (الجهاد، جمال البنا، دارالشروق 2009). وی حکم قتل مرتد را در صورتی که فردی از اسلام به یکی از ادیان توحیدی متمایل شود، قبول نداشت.
شیخ جمال اگرچه از اهل سنت بود، اما از برخی عقاید شیعی نیز در مقابل اهل سنت به دفاع پرداخت؛ وی در خصوص عصمت امامان شیعه که مورد انتقاد سلفی‌های سنی است گفته بود که در مذهب سلفیون نیز عناصری وجود دارد که آن را مقدس می‌پندارند؛ از جمله کتاب صحیح بخاری. همچنین سلفی‌ها اسلاف خود را مقدس می‌دانند و مذاهب چهارگانه اهل سنت به سخنان پیشوایان خود اکتفا می‌کنند و اسلام را منحصر در سخنان همین افراد می‌دانند. در حالی که خود چنین مقدساتی دارند، نمی‌توانند مُنکر مقدسات شیعه باشند.
سید هادی خسروشاهی که در زمینه اخوان المسلمین به تحقیق پرداخته، زمانی به مصر رفته و وعده دیداری با شیخ جمال البنا می‌گذارد. در این دیدار که حسن حنفی و شیوخ الازهر هم حضور داشته‌اند، بحثی جدی میان علمای الازهر و این دو متفکر مصری در می‌گیرد. خسروشاهی نقل کرده که با پا در میانی من مباحثه آقایان به منازعه بدل نشد و به خیر گذشت، ولی معلوم شد که دوستان الازهری هم تحمل دیدار دو دانشمند اسلامی دگر اندیش را ندارند (شیخ جمال البنا که بود؟، سایت رهیافته‌ها، کد خبر 11329).
شیخ جمال البنا خواستار ابداع فقه جدیدی در اهل سنت بود که فارغ از منابع فقه سنتی به اجتهاداتی در دنیای جدید بپردازد. این رویکرد وی همواره موجب اعتراض الازهر می‌شد. وی در ژانویه 2013 در قاهره درگذشت و همانند برخی منتقدان و دگراندیشان الازهر دچار مرگ در غربت نشد.
@rawinews
🌐آغاز جلسه استیضاح ترامپ در سنا
جلسه مجلس سنای آمریکا با حضور صد سناتور از ساعاتی پیش آغاز شده و طی دو روز به بررسی دو اتهامی خواهد پرداخت که مجلس نمایندگان علیه ترامپ تصویب کرده است:
سوء استفاده او از قدرت و تلاش برای پرونده‌سازی بین‌المللی علیه رقیب انتخاباتی دموکراتش جو بایدن.
دموکرات‌ها می‌گویند ترامپ تلاش کرده با فشار بر مقامات اوکراین، رقیب خود را یک مفسد مالی جلوه دهد.
تا این لحظه ۵۳ سناتور جمهوریخواه مخالف برکناری ترامپ و ۴۷ سناتور نیز موافق بیرون راندن رییس‌جمهور از کاخ سفید هستند و بسیار بعید است که دموکرات‌ها بتوانند رأی لازم برای عزل ترامپ مهیا کنند.
ترامپ الان به اجلاس جهانی داووس رفته تا کارنامه موفق اقتصادی خود را به رخ جهانیان بکشد و خیالش راحت است که سناتورهای هم‌حزبی‌اش مانع برکناری او خواهند شد.
دونالد ترامپ سومین رییس‌جمهور آمریکا و اولین رییس‌جمهور جمهوریخواه این کشور است که استیضاح می‌شود و اگر برکنار شود، این یک استیضاح تاریخی و بی‌سابقه خواهد شد. در صورت برکناری ترامپ، قانونا معاون وی تا پاییز آینده جانشین او می‌شود.
هر ایالت آمریکا دو نماینده در مجلس سنا دارد.
@rawinews
🌐دیدار صالح با ترامپ
با وجود هشدارهای جدی حشد الشعبی و گروه‌های اقماری آن (گردان‌های حزب‌الله عراق و جنبش نجبا)، برهم صالح رییس‌جمهور عراق ساعتی پیش در حاشیه اجلاس جهانی داووس با ترامپ دیدار کرد.
این گروه‌ها هشدار داده بودند که به انتقام خون ابومهدی المهندس و یارانش، صالح نباید با ترامپ ملاقات کند. حتی وی تهدید به اخراج از بغداد شده بود.
صالح و ترامپ در این دیدار بر ادامه همکاری نظامی عراق و آمریکا علیه داعش تأکید کرده‌اند.
صالح پس از بازگشت به عراق با دو چالش جدی روبه‌رو خواهد شد:
راهپیمایی ضد آمریکایی حشد و جریان مقتدا صدر در روز جمعه، انتخاب فوری نخست‌وزیر.
علاوه بر رییس‌جمهور کُرد عراق، نچیروان بارزانی رییس اقلیم کردستان عراق نیز در داووس با ترامپ دیدار کرده است.
@rawinews
🌐مقاومت مدنی در دفاع از حاکمیت ملی
راوی #سیاست_خارجی: عراق امروز هم خبرساز بود. صدها هزار نفر از حامیان مقتدا صدر و حشدالشعبی به خیابان‌ها آمدند و خواهان خروج فوری نظامیان آمریکایی از عراق شدند.
مقتدا صدر که برای شرکت در این تظاهرات از قم به عراق بازگشته، در بیانیه‌ای خواهان خروج همه نیروهای خارجی به‌ویژه آمریکایی‌ها از عراق شده و از آمریکایی‌ها خواسته که با بستن همه پایگاه‌های نظامی و دفاتر امنیتی خود در عراق، با عراقی‌ها رفتار برتری‌جویانه نداشته باشند. مقتدا همچنین از کشورهای همسایه خواسته که در تنش میان عراقی‌ها با اشغالگران آمریکایی دخالت نکنند.
همزمان با این تظاهرات، خطیب نماز جمعه کربلا بیانیه جدید آیت‌الله‌العظمی سیستانی را قرائت کرد که بار دیگر از آزادی بیان همه عراقی‌ها در ابراز مسالمت‌آمیز آرای خود دفاع کرده و از هرگونه نقض حاکمیت ملی عراق به هر بهانه‌ای نهی کرده است. آقای سیستانی هشدار داده که تأخیر در تشکیل دولت و انجام اصلاحات می‌تواند به افزایش بی‌ثباتی امنیتی و سیاسی عراق منجر شود.
📸عکس از AFP
@rawinews
🌐فوری: حمله بی‌سابقه به سفارت آمریکا در بغداد
راوی #سیاست_خارجی: همزمان با ادامه دفاعیات نمایندگان ترامپ در جلسات استیضاح مجلس سنا، یک حمله موشکی به سفارت آمریکا در بغداد با بیانیه شدیداللحن نخست‌وزیر موقت عراق مواجه شده است.
ساعتی پیش اعلام شد که چند موشک به منطقه سبز بغداد شلیک شده و به داخل سفارت آمریکا خورده است. عادل عبدالمهدی به سرعت با صدور بیانیه‌ای این حمله را محکوم کرده و هشدار داد: هدف قرار دادن سفارت آمریکا، عراق را به میدان جنگ تبدیل می کند.
ساعاتی پیش از این حمله که هنوز کسی مسؤولیت آن را به عهده نگرفته، مقتدا صدر خواستار تظاهرات در برابر سفارت آمریکا شده بود. به نظر می‌رسد تنش میان مقتدا صدر و آمریکا که از تظاهرات روز جمعه افزایش یافت، در روزهای آینده گسترش پیدا کند.
ترامپ که پس از حمله نیروهای حشد به سفارت آمریکا، سپهبد سلیمانی و ابومهدی المهندس را ترور کرد، تهدید کرده که هرگونه تعرض به سفارت، پایگاه‌ها و سربازان آمریکا را به تندی پاسخ خواهد داد. هرچند وی از پاسخ دادن به حمله موشکی ایران به عین‌الاسد خودداری کرد.
@rawinews
🌐سفارتخانه‌ها در خاورمیانه؛ به‌نام دیپلماسی، به کام جنگ
راوی #سیاست_خارجی : در عرف روابط بین‌الملل معروف است که سفارتخانه یک کشور مانند خاک آن کشور است؛ یعنی اگر به سفارتخانه کشوری تعرض شود، گویی به خاک آن کشور تعرض شده. حتی حمله به تجهیزات جنگی یا پایگاه‌های نظامی نیز به اندازه حمله به سفارتخانه یک کشور حیثیتی و تنش‌زا نیست. شاید از این نظر، رفتار مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی در جریان اشغال سفارت آمریکا در تهران قابل توجه باشد که گفته بود نماز خواندن دانشجویان تسخیرکننده در این مکان شرعا درست نیست، چون بخشی از خاک کشور آمریکاست و مکان غصبی محسوب می‌شود.
کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی (مصوب ۱۹۶۳ میلادی که در سال ۱۳۵۳ شمسی به تصویب مجلس شورای ملی نیز رسیده) به وضوح بر مسأله امنیت سفارتخانه‌ها تأکید می‌کند. در ماده ۲۲ این کنوانسیون چنین آمده:
1️⃣اماکن مأموریت مصونیت دارند و مأموران دولت پذیرنده جز با رضایت رییس مأموریت، حق ورود به این اماکن را نخواهند داشت.
2️⃣دولت پذیرنده وظیفه خاص دارد که کلیه تدابیر لازم را به‌منظور اینکه اماکن مأموریت مورد تجاوز و خسارت قرار نگرفته و آرامش و شؤون آن متزلزل نگردد، درنظر بگیرد.
3️⃣اماکن مأموریت و اسباب و اثاث و اشیای دیگر موجود در آن و همچنین وسایل نقلیه مأموریت، مصون از تفتیش و مصادره و توقیف و یا اقدامات اجرایی خواهد بود.
کشور عراق چندی است که صحنه اعتراضات گسترده مردمی است؛ ناآرامی‌هایی که تلفات جانی زیادی نیز داشته است. چندی پیش کنسولگری ایران در کربلا مورد تعرض تعدادی از معترضین قرار گرفت و به آتش کشیده شد. سفارت امریکا در بغداد نیز در یک ماه گذشته دوبار مورد حمله و تعرض قرار گرفته. در اولین حمله، معترضان به زور وارد ساختمان سفارت شده، خساراتی نیز وارد کردند. آنها همچنین بر روی یکی از دیوارهای سفارت نوشتند: «سلیمانی فرمانده من است». عکس این شعار به‌طور گسترده منتشر شد و واکنش سریع و تند رئیس‌جمهور امریکا را به‌دنبال داشت. وی در یک پست توییتری با این مفروض که گرداننده اصلی ماجرای حمله به سفارت امریکا در بغداد، ایران است نوشت: «ایران بهای سنگینی خواهد پرداخت؛ این یک هشدار نیست؛ یک تهدید است». دو روز بعد سپهبد سلیمانی و همراهانش در فرودگاه بغداد به دست نیروهای امریکایی ترور شدند. بنابر این ترامپ با بهره‌گیری از همین عرف مقبول بین‌المللی توانست اقدام تروریستی خود را مشروع جلوه دهد و تبعات اجتماعی این عملیات غیر قانونی را مدیریت کند.
حمله دوم به سفارت امریکا در عراق نیز دیشب انجام گرفت؛ اما این بار بدون دخالت مستقیم و با استفاده از راکت! حمله‌ای که خساراتی را به ساختمان این سفارتخانه وارد کرده و حتی تعدادی نیز زخمی شده‌اند. حساسیت موضوع ـ به‌ویژه با توجه به ذهنیتی که از عکس‌العمل قبلی ترامپ در مورد مشابه وجود دارد ـ به اندازه‌ای است که گروه‌های شبه‌نظامی عراق مانند حشدالشعبی و کتائب حزب‌الله بلافاصله اعلام کردند که این حملات کار آنها نیست. عادل عبدالمهدی نخست‌وزیر عراق نیز در بخشی از بیانیه فوری خود درباره این حادثه گفت: نتیجه این اقدام‌ها تضعیف دولت و حاکمیت آن و مخدوش‌کردن حرمت مأموریت‌های دیپلماتیک در خاک عراق است. بر این اساس به نظر می‌رسد که گروه‌های عراقی نیز اکنون متوجه حساسیت موضوع سفارت هستند.
همه این موارد نشان‌دهنده اهمیت و حساسیت مسأله سفارتخانه و حیثیتی بودن آن برای کشورهاست که می‌تواند تبعات مختلفی داشته باشد؛ از قطع روابط تا حتی جنگ. در جریان اشغال سفارت امریکا در ایران (سیزدهم آبان ۵۸) نیز این کشور یک عملیات نظامی با عنوان «پنجه عقاب» یا عملیات طبس تدارک دید تا بتواند ۵۳ نفری را که دانشجویان انقلابی از سفارتخانه این کشور به گروگان گرفته بودند نجات دهد؛ عملیاتی که البته شکست خورد و درنهایت روابط ایران و امریکا از همان زمان قطع شد.
در جریان حمله به باغ متعلق به سفارت انگلستان در تهران (۸ آذر ۱۳۹۰) نیز صالحی؛ وزیر وقت امور خارجه در گفت‌وگویی با ایرنا گفته بود: «ورود به سفارت که به‌عنوان خاک یک کشور تلقی می‌شود را چگونه توجیه کنیم؟ دوستان بفرمایند تا ما همان حرف را بزنیم. البته حرف حقوقی و منطقی و اخلاقی».
شاید بد نباشد برای درک حساسیت موضوع علاوه بر حملات اخیر به کنسولگری ایران در کربلا، اشغال و گروگانگیری شش روزه سفارت ایران در لندن در اردیبهشت ۱۳۵۹، حمله به همان سفارتخانه در اسفند ۱۳۹۶ و کشته‌شدن ۹ دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی در کنسولگری ایران در مزارشریف افغانستان را به یاد بیاوریم؛ حادثه دردناکی که در ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ در زمان اشغال این شهر از سوی طالبان رقم خورد و کام ایرانیان را تلخ کرد.
سفارتخانه، نماد گفت‌وگو، امنیت و دیپلماسی است و طبعاً تعرض و حمله به آن می‌تواند نماد پایان دیپلماسی و امنیت، و آغاز جنگ باشد.
📸عکس: سفارت آمریکا در بغداد
@rawinews
🌐فاطمیه چرا عاشورایی شد؟/بازنشر
راوی #دینی: سال ۱۳۷۹ بود که زمزمه سخنرانی مرحوم آیت‌الله سید محمدحسین فضل‌الله در قم غوغایی به‌پا کرد. روحانی برجسته ضداسرائیلی لبنان در خطبه نماز جمعه‌اش در بیروت با لحن طعنه‌آمیزی امکان عقلی «ضرب و جرح» و «شهادت» را درباره حضرت فاطمه زهرا(س) این‌گونه زیر سؤال برده بود:
«مردم از شخصیت حضرت زهرا(س) غافل شده و به مسأله شکستن پهلو مشغول شده‌اند. این چیزی است که در عقل ما نمی‌گنجد. برخی از مردم می‌گویند سید به شکسته شدن پهلو ی زهرا اعتقاد ندارد و این از اصول دین است. بیاید کمی فکر کنیم. اگر به حضرت زهرا حمله کردند، نقش امام علی چه بود؟ امام علی ترسو بوده؟! شما همگی ازدواج کردید، اگر بر فرض کسی به همسرتان حمله کرد تا او را بکشد یا آسیب برساند سر جایت می‌نشینی و می‌گویی «لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم»؟! یا از همسرت دفاع می‌کنی؟ اگر دفاع نکنی مردم در مورد تو چه می‌گویند؟ ... آن‌طور که می‌گویند میخ زنگ زده بود. آیا این معقول است؟! برای من قانع‌کننده نیست. برای بسیاری از مردم فقط گریاندن مهم است و هر حدیث غیرعقلی را می‌پذیرند».
این سخنان که در یک جمع عمومی و بدون بیان استدلال‌های علمی در تضعیف مستندات باوری که به اذعان خود فضل‌الله باور اغلب شیعیان است بیان شده بود، واکنش‌های تند مراجع قم را در پی داشت؛ گروهی به صدور بیانیه اکتفا کردند، گروهی به تألیف کتاب در نقد سخنان فضل‌الله پرداختند و مرحوم آیت‌الله‌العظمی تبریزی نیز دسته عزاداری خود را در قم به راه انداخت و آیات عظام صافی گلپایگانی، وحید خراسانی و مرحوم فاضل لنکرانی از وی تبعیت کردند. میرزای تبریزی همچنین خواهان عاشورایی شدن فاطمیه در سراسر کشور شد تا مانع از فراموش شدن ظلم‌‌های متعدد علیه دختر پیامبر شود.
مرحوم فضل‌الله در واکنش به انتقادات گسترده علمای شیعه کتابی به نام «الزهراءالقُدوَة» نوشت و در صفحه 109 آن گفت که منکر شکستن پهلو، سقط جنین و شهادت حضرت زهرا(ع) نشده و صرفا پرسش‌هایی درباره سند و متن روایت‌های موجود مطرح کرده است. آقای فضل‌الله همچنین با اشاره به اینکه تشکیک وی کمتر از تشکیک شیخ مفید و شیخ محمد حسین کاشف‌الغطاء بوده، در صفحه 183 کتاب، معنای مرسوم درباره عبارت «الصدیقة الشهیدة» در حدیث امام کاظم(ع) را نپذیرفته و گفته بود که مراد از «شهید» در این روایت، نه «مقتول»، بلکه «گواه» است که مقامی برتر از شهید به معنای مقتول دارد. وی در سخنرانی‌های دیگرش نیز گفت که فقط خواهان تحقیق درباره صحت این روایات شده و آنها را انکار قطعی نکرده است. وی البته در همان ایام در زیارت زینبیه دمشق به آیت‌الله سید فاضل میلانی؛ اسلام‌شناس برجسته مقیم لندن گفته بود: «هر چه در روایات شهادت نگاه کردم آنها را ضعیف یافتم و سند محکمی برای این موضوع پیدا نکردم». و پاسخ شنیده بود: «اگر ملاک شما ضعف سند است، دستگاه مرجعیتی هم که شما در لبنان به هم زده‌اید، بند حدیث ضعیف عمر بن حنظله است».
یکی از منابع مورد استناد آیت‌الله فضل‌الله کتاب «جنة المأوی» نوشته آیت‌الله محمدحسین کاشف‌الغطاء بود که در صفحه 63 هرگونه ضرب و جرح حضرت فاطمه را از نظر وجدانی و عقلی غیر قابل قبول دانسته است. نحوه استدلال فضل‌الله نیز همانند کاشف‌الغطاء بود و هر دو می‌گفتند امکان نداشته که چند روز پس از وفات پیامبر(ص) چنین رفتاری با دختر ایشان صورت گیرد. کاشف‌الغطاء به روحیه عربی استناد کرده که ضرب و جرح زنان را خلاف شأن مردانگی می‌دانسته‌اند و حتی یکی از منصوبان ابن‌زیاد در سال 61 هجری به این روحیه ملتزم بوده است. با این حال آیت‌الله شهید قاضی طباطبایی که بر کتاب استادش پاورقی زده است، در پاسخ به این استدلال استادش یادآوری کرده که علاوه بر وجود روایات فراوان و صحیح در منابع شیعه و برخی منابع اهل سنت که دلالت بر ضرب و جرح دارد، نمی‌توان به صرف اینکه در سخنان امام علی و حضرت فاطمه(ع) اشاره‌ای به ضرب و جرح نشده، انبوه روایات شیعه و سنی را انکار کرد، چرا که بسیاری از افراد بزرگ‌منش در رفتارهای اعتراضی خود گلایه‌های شخصی را مطرح نمی‌کنند. لذا امام علی و همسرشان نیز صرفا به غصب خلافت و مصادره فدک که جنبه مهم اجتماعی و عقیدتی داشت اشاره می‌کردند.
به نظر می‌رسد که ایراد سید فاضل میلانی به سید فضل‌الله خدشه‌ای جدی است، چراکه اگر قرار باشد روایات تاریخی را با عقلانیت فردی و امروزی بسنجیم، نباید یک بام و دو هوا رفتار کنیم و در نتیجه مجبوریم بخش مهمی از میراث فرهنگی خود را کنار بگذاریم. تا زمانی که منتقدان ضرب و جرح و شهادت دختر پیامبر(س) استدلال‌های مشخص خود در تضعیف روایات را عرضه نکنند این جدال، بی‌ثمر و تفرقه‌افکن خواهد ماند، چرا که با روش استدلال آنها می‌شود حتی در فاجعه عاشورا و بسیاری از فجایع قطعی تاریخی نیز خدشه نمود. اینجاست که می‌توان منطق عاشورایی کردن فاطمیه را درک کرد.
@rawinews