✔️#امام_حسین 📕کتاب #عاشورا تو در آن بیابان، تنها ماندی، لیکن، امیدوار. آن‌ها، با آن همه طلسم قدرت و نیرو، ناامید، بر روی نیزه و شمشیر، تکیه می‌دادند. تو، یک مرد، یک چراغ، آن‌ها، مرده‌ها، مدفون ظلمت و تاریکی، نگهبانِ گور خویش. و تو، پیروزی. ظلمت، در انتظار پرتو مشعل‌هاست. در انتظار شعلۀ بی‌پرواست. 📚علی صفای حائری، عاشورا، ص۷. @raz_e_ensan

🔰 مصیبت فقدان حسین علیه السلام ◾️▪️ قطعاً وجود امام، براى دين پرثمرتر و براى يزيد خطرناك‏تر است. ▪️ اين درست كه مرگ او مجاهد مى‏ سازد، اما بايد ديد زندگانى او، هم بيشتر و هم بهتر سازندگى ندارد؟ ▪️ صِرف اين كه كسى جانشين او هست و خداوند ديگرى را معين كرده، از بزرگى مصيبت نمى‏ كاهد. ▪️ آن جايى كه مرگ عالِم شكافى مى‏آورد كه چيزى آن را پر نمى‏ كند، معلوم است كه مرگ امام و فقدان رهبر چه گرفتارى‏ ها مى‏ آورد. ▪️مرگ عالم، جانشين ندارد؛ «اذا ماتَ الْعالِمُ ثُلِمَ فِى الْاسْلامِ ثُلْمَةٌ لايَسُدُّها شَى‏ءٌ». ▪️ وجود امام، جگر گوشه‏ ى رسول، نور چشم فاطمه (س) و ادامه‏ ى على (ع) براى يزيد و دستگاه اموى آن قدر خطرناك و ضرر آميز بود كه يزيد با تمام وجودش براى نابودى او كوشش‏ ها كرد و تا خونش را نريخت آرام ننشست. ▪️ ما بايد آگاه باشيم كه نفوذ پيشوايان و شخصيت اجتماعى آن‏ها در يك سطح نبوده، حتى درجات آن‏ها در يك سطح نيست. ▪️ ما مى‏ بينيم، آن جا كه عظمت و نفوذ و شخصيت على (ع) براى پنج سال، شب و روز، سپاه او را به بيابان‏ها مى‏ كشد و در برابر معاويه به پا مى‏ دارد و معاويه‏ ى تدارك ديده را به فرار نزديك مى‏ كند، ▪️در همان وقت شخصيت امام حسن (ع) در برابر معاويه كارى از پيش نمى‏ برد و حتى سپاه آماده‏ ى نخيله از گِرد او متفرق مى‏ شوند و خنجر در پايش مى‏ گذارند. ▪️ اين پراكندگى، دليل نبودِ سياست و لياقت نيست؛ كه على (ع) در چشم‏ ها جايى را گرفته كه امام حسن (ع) آن جايگاه را ندارد و او در دل‏ها به عظمتى رسيده كه هنوز ديگران به آن نرسيده‏ اند. ▪️ و اين است كه شخصيت حسين (ع) را پيشواى ديگرى پر نمى‏ كند. ▪️ بوسه‏ هاى رسول (ص) بر چهره‏ ى حسين (ع) نقش دارد و جاى پاى حسين (ع) بر دوش رسول (ص)، چشم‏ ها و حافظه‏ ها را با خود گواه دارد. ▪️ مصيبت فقدان حسين (ع)، اين نور بزرگ و اين خون خدا، بزرگ‏تر از آن است كه ما مى‏ فهميم. ◾️▪️ جايى كه از دل سنگ، خون عبيط، خون تازه مى‏ چكد و تمام هستى مصيبت مى‏ گيرد، چه مى‏ توان گفت، جز همان كه گفته‏ اند: ▪️ «لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزيَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ». 📝 استاد علی صفایی حائری(رحمه الله) 📚کتاب #عاشورا، صفحه ۵۵ @einsad @raz_e_ensan