#حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها
سلام بر مادر ياس بهشت
گل تو را خدا چه نيكو سرشت
مطلع شعر شور ام البنين
قصيده ی شعور ام البنين
اى نفست گرمتر از آفتاب
پرده نشين حرم بوتراب
حضرت حيدر به تو دلباخته
خانه خود بهر تو پرداخته
شأن تو بس كه همسر حيدرى
شانه به شانه على مى پرى
فاطمه ی دوم بيت الولى
قلب تو از عشق و صفا صيقلى
از تو شكوفا گل باغ يقين
روشنى و چشم و چراغ يقين
رونق كاشانه ی مولا شدى
مادر بچه هاى زهرا شدى
كنيز آيه هاى كوثر شدى
فاطمه ی ديگر حيدر شدى
همسر و همسفره ی شاه عرب
دامنت آسمان ماه ادب
ادب ز سينه تو نوشيد شير
كه شد چنين شكوهمند و دلير
تو پرورش دادهاى عباس را
شور و شعور و عشق و احساس را
نوكر آل فاطمه خواندی اش
دور سر حسين چرخاندی اش
چهار لاله ات فدايى شدند
چه عاشقانه كربلايى شدند
چو قافله سوى مدينه آمد
به اشك و آه و سوز سينه آمد
بشير ، شعر داغ را جار زد
خزان باغ عشق را زار زد
زينب تو نواى غم ساز كرد
براى تو سفره ی دل باز كرد
براى تو تمام ماجرا گفت
حماسه شهود لاله ها گفت
گفت كه عباس تو بى دست شد
ساقى از جام عطش مست شد
براى تو روضه علقمه خواند
ز غربت يوسف فاطمه خواند
روضه قتلگاه را شنيدى
چه سخت آه از جگر كشيدى
اگر چه داغدار سقا شدى
گريه كن حسين زهرا شدى
به سوگ آن شهيد بى سر حسين
ناله زدى : غريب مادر حسين
بقيع ، شاهد غم و سوز تو
روضه و اشك ، كار هر روز تو
پيكر لاله هاى خود نديدى
شكل چهار قبر مى كشيدى
كنار هركدام مى نشستى
ز صبح تا به شام مى نشستى
ز روضه تو قلب سنگ آب شد
كه دشمن تو نيز بى تاب شد
سوختى و سوختى و سوختى
مدينه را به ناله افروختى
اگر چه داغ روى داغ ديدى
به چشم خود خزان باغ ديدى
نخورده اى سيلى و تازيانه
دفن نشد پيكر تو شبانه
چگويم از على و غربت او
سوخت مدينه از حكايت او
زخم دل شكسته اش نمك خورد
فاطمه ی اول او كتك خورد
شبانه از خانه غريبانه رفت
شكسته و سوخته پروانه رفت
#کمیل_کاشانی
@raziolhossein
#حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها
سلام بر مادر ياس بهشت
گل تو را خدا چه نيكو سرشت
مطلع شعر شور ام البنين
قصيده ی شعور ام البنين
اى نفست گرمتر از آفتاب
پرده نشين حرم بوتراب
حضرت حيدر به تو دلباخته
خانه خود بهر تو پرداخته
شأن تو بس كه همسر حيدرى
شانه به شانه على مى پرى
فاطمه ی دوم بيت الولى
قلب تو از عشق و صفا صيقلى
از تو شكوفا گل باغ يقين
روشنى و چشم و چراغ يقين
رونق كاشانه ی مولا شدى
مادر بچه هاى زهرا شدى
كنيز آيه هاى كوثر شدى
فاطمه ی ديگر حيدر شدى
همسر و همسفره ی شاه عرب
دامنت آسمان ماه ادب
ادب ز سينه تو نوشيد شير
كه شد چنين شكوهمند و دلير
تو پرورش دادهاى عباس را
شور و شعور و عشق و احساس را
نوكر آل فاطمه خواندی اش
دور سر حسين چرخاندی اش
چهار لاله ات فدايى شدند
چه عاشقانه كربلايى شدند
چو قافله سوى مدينه آمد
به اشك و آه و سوز سينه آمد
بشير ، شعر داغ را جار زد
خزان باغ عشق را زار زد
زينب تو نواى غم ساز كرد
براى تو سفره ی دل باز كرد
براى تو تمام ماجرا گفت
حماسه شهود لاله ها گفت
گفت كه عباس تو بى دست شد
ساقى از جام عطش مست شد
براى تو روضه علقمه خواند
ز غربت يوسف فاطمه خواند
روضه قتلگاه را شنيدى
چه سخت آه از جگر كشيدى
اگر چه داغدار سقا شدى
گريه كن حسين زهرا شدى
به سوگ آن شهيد بى سر حسين
ناله زدى : غريب مادر حسين
بقيع ، شاهد غم و سوز تو
روضه و اشك ، كار هر روز تو
پيكر لاله هاى خود نديدى
شكل چهار قبر مى كشيدى
كنار هركدام مى نشستى
ز صبح تا به شام مى نشستى
ز روضه تو قلب سنگ آب شد
كه دشمن تو نيز بى تاب شد
سوختى و سوختى و سوختى
مدينه را به ناله افروختى
اگر چه داغ روى داغ ديدى
به چشم خود خزان باغ ديدى
نخورده اى سيلى و تازيانه
دفن نشد پيكر تو شبانه
چگويم از على و غربت او
سوخت مدينه از حكايت او
زخم دل شكسته اش نمك خورد
فاطمه ی اول او كتك خورد
شبانه از خانه غريبانه رفت
شكسته و سوخته پروانه رفت
#کمیل_کاشانی
@raziolhossein