🌋 قصه‌ی پر آوازه‌ی باور و باروت 🔺 هیچ کس که نداند، مردم دزفول مقاوم خوب می‌دانند که صدام، شکست‌هایش در عملیات‌های زمینی را از طریق موشک باران شهرها جبران می‌کرد. 🔺 این عادتی بود که با خبر پیروزی رزمندگان اسلام در فلان عملیات، مردم دزفول را آماده‌ی آماج موشک ها می‌کرد. 🔺 وقتی خاطرات روزهای موشکی دزفول را مرور می‌کنم، همیشه تصویر جمع شدن مردم، دور تا دور گودال عمیق موشک اسکاد در خاطرم نقش می‌بندد. 🔺 مردمی که برای کمک‌رسانی جمع شده بودند با اینکه می‌دانستند دیر یا زود موشک دیگری در همین نزدیکی ها خواهد نشست. 🔺 این تصویر نه تنها در ذهنم محو نشده که این بار با عطر و بوی #کرمان عجین شده است. 🌋 آری! ملت امام حسین(ع) که باشی، فرقی نمی‌کند از کدام زمین، آسمانی شوی. فرقی نمی‌کند با کدام باروت، باورت را نشانه روند. انفجار، دیگر نه دل آشوبت می‌کند، نه پراکنده؛ که متحدت می‌کند و پاینده. 🔹 ترکش هر انفجار، جاری ترت می‌کند؛ خودت را حیاتت را و باورت را ... پی‌نوشت: در تاریخ ۳۰ مهر ۶۲ سه موشک به فاصله ۱۰ دقیقه و در یک محدوده به دزفول اصابت می کند.(اولی در مسجد جامع و دو مورد در بازار کهنه) استدلال ارتش بعث این بود که مردم برای کمک‌رسانی در محل اصابت موشک جمع می‌شوند؛ در حالیکه در آن زمان موشک ها از قابلیت نقطه زنی برخوردار نبودند. (نقل از استاد غلامحسین سخاوت) 📷 تصویر بالا: کمک رسانی مردم دزفول در محل اصابت موشک اول صدام. 📷 تصویر پایین: کمک رسانی مردم کرمان پس از انفجار اول. ✍ محمدصادق مطیع رسول از پایتخت مقاومت ایران، برای کرمان قهرمان 🍎☀️ @RedDawn