📽 کلیپ ✳️ روینا، رُوینا یا رُوّینا؟ 🎙 دکتر بشار عواد معروف 🔸محقق و متخصص در تصحیح نسخ خطی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

🎧 صوت ✳️ روینا، رُوینا یا رُوّینا الحدیث؟ 🎙 استاد محمدحسن ربانی بیرجندی 📍 برگرفته از درس اختیار معرفه الرجال •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

💢 تعبیر «ثقة فی الحدیث» ● تعبیر «ثقة فی الحدیث» به معنای «مورد اعتماد در حدیث» است. در نگاه نخست، شاید تصّور شود تنها تفاوتِ تعبیر «ثقة» مطلق (بدون قید) و تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» این است که قید پیش گفته، قلمروِ وثاقت راوی را به روشنی بیان میکند؛ اما این قلمرو در تعبیر «ثقة» مطلق، با توجه به مناسباتِ حکم و موضوع فهمیده می شود؛ در حالی که هر دو تعبیر، صادق و ضابط بودن راوی در روایت کردن، و صحّت مذهب او را می فهمانند. ● اما با دقت در کلام رجالیان، نادرستی این تصور، روشن می شود؛ زیرا از تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» نمی توان صحتب مذهب راوی را برداشت کرد و این احتمال وجود دارد که آنان با آوردن قید «فی الحدیث»، تنها در مقام بیانِ صادق و ضابط بودن راوی در نقل کردن بوده اند و کاری به صحت و فساد مذهب وی نداشته اند. ● منشا این احتمال - که قابل توحه نیز، هست- برخی کاربردها در کتاب های رجالی است؛ برای نمونه: 1. تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» را رجالیانی به کار برده اند که در بسیاری از توثیقات خویش، تعبیر «ثقة» را مطلق آورده اند و این تعدد تعبیر، اِشعار دارد که برای تفنّن در عبارت نبوده؛ بلکه آنان به دنبال بیان مطلبی متفاوت بوده اند. 2. در برخی توثیقات، در کنار تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» تعابیری دیگر برای بیان صحت مذهب راوی به کار رفته است؛ برای نمونه: «ثقة فی الحدیث، صحیح الاعتقاد» (رجال النجاشیّ، ص84، رقم203) ... این کاربردها اشعار دارد که گویا رجالی، تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» را برای بیان صحت مذهب راوی کافی نمی دانسته و ناگزیر، تعابیر دیگری آورده است. بنابراین، در توثیقاتی که تنها تعبیر «ثقةٌ فی الحدیث» به کار رفته، نمی توان گفت رجالی در مقام بیان صحت مذهب راوی بوده است. ● تعبیرهای «ثقة فی الروایة» ، «ثقه فی روایته» ، «ثقة فی الروایات» ، «ثقة فی روایته» و «ثقة فیما یرویه» نیز، مفاد تعبیر «ثقة فی الحدیث» را دارند. 📚 استناد، 352 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

#مناسبت 🌿 قال الإمام الجواد علیه السلام: مُلاقاةُ الاْخوانِ نَشْرَةٌ، وَتَلْقیحٌ لِلْعَقْلِ وَإنْ كانَ نَزْراً قَلیلاً. دیدار با برادران [و خواهرانِ] دینی حتی اگر سرزدنی کوتاه باشد، مایۀ نشاط است و موجب باروری خِرَد می گردد. 📚امالی شیخ مفید، ص 328، ح 13 🌿 تعداد راویان و اصحاب حضرت جوادعلیه السلام قریب ۱۱۰ نفر هستند. البته در میان ایشان، چهره‏‌هاى درخشان و شخصیت‌هاى برجسته‏‌اى مانند: على بن مهزیار، احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى، زكریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید اهوازى، احمد بن محمد بن خالد برقى هستند كه هر یک از بزرگان علمى آن روز به شمار می آمدند و داراى تألیفاتی بودند. اما مجموع آنها فقط ۲۵۰ حدیث از آن حضرت نقل کرده اند. زیرا از یك سو، آن حضرت شدیدا تحت مراقبت و كنترل سیاسى بود و از طرف دیگر آن حضرت در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسید. درباره امام جواد بیش از ۶۰۰ اثر به زبان‌های مختلف نوشته شده است: ۳۲۵ کتاب، ۲۵۰ مقاله و ۳۳ پایان‌نامه. از این همه، ۴۷۵ عنوان به زبان فارسی، ۱۲۲ مورد به زبان عربی و ۱۰ عنوان به زبان‌های دیگر است. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

🔰احادیث و فقه شیعه حاشیه ای بر فقه عامه 🎙آیت الله شبیری ▪️تبیین صحیح این عبارت ▪️مراد عدم استقلال فقه شیعه نیست ▪️ثمرات 🌀برشی از خارج فقه 1376/12/10 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

💠 معنای ثقة در کلام قدما: 🔹 آیت الله شبیری زنجانی (حفظه الله) لفظ «ثقة» را با استناد به کلام شیخ طوسی در کتاب «العدّة» به معنای «#امامی_عدل» می‌دانند. 🔸 توضیح آنکه: شیخ طوسی در کتاب «العدة» (العدة في أصول الفقه‏1: 149) در بحث عمل به اخبار متعارض می‌فرماید: اگر راوی یکی از اخبار متعارض، امامی بود و راوی خبر دیگر غیر امامیِ متحرز از کذب بود، خبر امامی عدل مقدم است. بله، اگر خبر غیر امامی متحرّز از کذب، با خبر امامی عدل متعارض نباشد، مورد عمل قرار می گیرد. شیخ طوسی در ادامه به بحث تعارض خبر مرسل با خبر مسند می‌پردازد و می‌فرماید: اگر راوی مُرسِل، ملتزم به نقل از ثقات نیست، به خبر مسند عمل می‌شود، اما اگر مُرسِل از زمره کسانی است که روایات مسند و مرسل خود را از ثقات نقل می‌کنند ــ همچون ابن ابی عمیر، بزنطی و صفوان بن یحیی ــ بین خبر مرسل و خبر مسند تعارض واقع می‌شود. مرحوم شیخ می‌فرماید: به خاطر معروف بودنِ این افراد به نقل از ثقات، علمای شیعه «مراسیل» این افراد را مساوی و هم سنگ با «مسانید» دیگران به شمار می‌آورند. 🔹 با توجه به این عبارت، روشن می‌شود که کلمه ثقه در کلام شیخ، به معنای «امامی عدل» به کار رفته است؛ زیرا در ابتدا شیخ خبر امامی عدل و غیر امامی متحرز از کذب را مساوی ندانست. سپس «مراسیل» این افراد را ــ به خاطر ملتزم بودن به نقل از «ثقه» ــ مساوی با روایات «مُسنَد» ــ که سند آن مشتمل بر روات امامی عدل است ــ دانست. بنابراین مرحوم شیخ ثقه را به معنای امامی عدل به کار می‌برده است. آیت الله شبیری زنجانی معتقد است که لفظ «ثقه» در کلام نجاشی نیز به همین معنا است. 🔸 اما بنا بر نظر مختار، هر چند لفظ «ثقه» در کتاب «العدة» شیخ طوسی به معنای «امامی عدل» به کار رفته است، اما لفظ «#ثقه» در کلمات رجالیان و فقها به همان معنای اصطلاح امروزی، یعنی «شخص مورد اعتماد و متحرّز از کذب» است. 📚 برگرفته از فرمایشات آیت الله استاد #شهیدی (فقه پول ــ 1399 ش) •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

✳️ تعبیر «فاسد المذهب» این تعبیر از نظر لغوی، بر هر گونه انحراف در مذهب دلالت دارد؛ امّا از آنجا که انواع انحرافات مذهبی و نیز برخی از انواع غلوّ، عنوانی خاصّ داشته اند، تعبیر «فاسد المذهب» بیشتر برای راویانی به کار می رفته که دربارۀ مقامات امامان علیهم السلام، به ویژه ولایت تکوینی و علم غیب ایشان، غلوّ می کرده اند. 🔰بنابراین، مراد از این تعبیر در منابع رجالی، عامّی شمردن راوی یا بیان مذاهبی مانند واقفه یا فطحیّه برای وی نیست؛ بلکه تنها غالی بودن راوی از آن برداشت می شود. تعبیرهای‌ «فاسد الاعتقاد» و «فی مذهبه ضعف» و «ضعیف فی مذهبه» نیز، به همین معناست. 🔸 کتاب استناد، ص۴۸۶ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

💥پرسشی درباره ولادت حضرت علی (علیه السلام) در کعبه ✂️بخشی از جلسه #گعده_علمی آیت الله سید احمد #مددی 💎 اطلاعات بیشتر 👉 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

ا ﷽ ا ☘ ۸۰ شغل قدیمی که برخی راویان حدیث داشتند : صبّاغ: رنگ‌رز، رنگ‌فروش سکّاک: چاقوساز بزّاز: پارچه فروش دقّاق: آرد فروش خرّاط: چوب تراش نجّار: درودگر، چوب‌ساز بقّال: تره‌فروش، غله‌فروش حدّاد: آهنگر، زندان‌بان صیّاد: شکارچی قنّاد: شیرینی‌‌پز دبّاغ: پوست‌فروش علّاف: علوفه فروش سرّاج: سازندهٔ زین اسب قصّاب (جزّاز): گوشت فروش طبّاخ: آشپز خبّاز: نانوا دلّال: واسطه معامله خرّاز: فروشنده لوازم خیاطی کفاش: دوزندهٔ کفش دلّاک: کیسه‌کِش حمام، سلمانی غسّال: مرده شوی غو‌ّاص: مرواریدیاب، فرورونده در‌ آب سمّاک: ماهی‌فروش طراح: طرح‌ریز، نقشه‌کش سیّاح: گردش‌گر بنّاء: خانه‌ ساز جلّاد: مجری فرمان قتل جرّاح: شکافنده بدن بیمار برای علاج رقّاص: رقصنده در مجالس حجّار: سنگ‌ تراش حلّاج: پنبه‌ زن ندّاف: لحاف‌ دوز صفّار: رویگر، مس‌گر عطّار: عطرفروش، داروفروش جبّار: شکسته‌ بند سقّاء: آب فروش هزّال: دلقک، لطیفه‌پرداز ختّان: ختنه‌کننده خمّار: باده‌ فروش طنّاز: خنداننده تمّار: خرمافر‌ش عصّار: روغن ساز رمّال: فال‌گیر خطّاط: خوش‌نویس، خوش‌نگار سبّاک: لوله‌کش (البته معنای صحیح تر این کلمه برای دوران ائمه علیهم السلام نیاز به دقت بیشتری دارد) حمّال: باربر شجّار: دانشمند گیاه‌ شناس ضرّاب: سکه‌ زن مدّاح: ستایش‌گر، خواننده شعر آیینی نسّاج: بافنده پارچه کنّاس: رفتگر‌، تخلیه‌گر آب چاه مشّاط: آرایش‌گر سنّان: دندان‌ساز فرّاش: خدمت‌کار نقّاش (رسّام): تصویرگر سلّاخ: آنکه پوست حیوان را می‌کـَنـَد. ملّاح (بحّار): ناخدا، کشتی‌بان فلّاح: کشاورز، برزگر نقّال: قصه‌‌گو جمّال: شتربان صرّاف(فلّاس): داد و ستدکنندهٔ‌ پول صیّاغ: زرگر، جواهرساز لبّاد: نمد مال، نمد‌فروش طبّال: طبل زن، دهل‌ زن خیّاط: دوزنده عکّاس: آنکه عکس برمی‌دارد (البته معنای صحیح تر این کلمه برای دوران ائمه علیهم السلام نیاز به دقت بیشتری دارد) صحّاف: دوزندهٔ ‌کتاب فخّار: سفال‌گر، سفال‌پز حکّاک: نگین‌ساز، مُهرساز حفّار: چاه‌کن، گورکن، کاوش‌گر طرّار: راهزن، دزد، جیب‌بر نقّار: آنکه‌ بر سنگ‌ یا چوب‌ کنده‌‌کاری‌ کند. خطّاب: سخنران، مسلط به خطبه لحّام: جوش‌کار، لحیم کار طحّان: آسیابان سیّاف: شمشیر ساز خیام: چادر دوز نصّاب: نصب‌‌کننده لبّاف: جوال‌باف، پلاس باف در مطالعات متون قدیم، فهرستی و رجالی به کار می آید. 🔸کاری از استاد طالعی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

ا ﷽ ا ☘مشایخ ثقات چه کسانی هستند؟ 🔹منظور از مشایخ ثقات ، اساتید روایی بی واسطه یا با واسطه (بسته به اختلاف مبنای) عده ای از ثقات 🔸محمد بن ابی عمیر 🔸صفوان بن یحیی 🔸احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی هستند که چنین ادّعا شده است که آنها فقط از ثقه نقل می کنند . بنابراین ، اگر روایتی را مرسل نقل کردند ، می توانیم مطمئن باشیم که در سلسله ی سندآنها غیر ثقه وجود نداشته است . 🔹اصل در این ضابطه ، عبارت شیخ طوسی در (( عدة الاصول )) است که این چنین آن را نقل شده : ▪️"إذا کان احدالراویین مسندا و الآخر مرسلا ، نظر فی حال المرسل ؛ فإن کان ممّن یعلم انّه لا یرسل الّا عن ثقة موثوق به ، فلا ترجیح لخبر غیره علی خبره ، و لاجل ذلک سوت الطائفة بین ماوراء محمد ابن ابی عمیر و صفوان بن یحیی و احمد بن محمد ابن ابی نصر و غیر هم من الثقات الذین عرضوا بانّهم لا یروون و لا یرسلون إلّا من یواثق به وبین ما یسنده غیرهم ، و لذلک عملوا بمراسیلهم اذا انفره عن روایة غیرهم" ▫️"اگر در سندی یکی از راویان مسند و دیگری مرسل باشد ، به حال راوی مرسل توجه کرده ، اگر از جمله راویانی بود که می دانیم جز از ثقه نقل نمی کند و روایتش مرسل نیست خبر او را به خبر دیگران ترجیح می دهیم . به خاطر اینکه بین کسانیکه روایت می کنند آن را محمد بن ابی عمیر ، صفوان بن یحیی ، احمد بن محمد بن ابی نصر و غیر ایشان از ثقه ، کسانی هستند که ایشان روایت نمی کنند و ارسال سند نداردالّا از کسی که بوسیله ی آنها توثیق شئه وبین آن چیزی که اسناد می دهند آن را غیر از ایشان برای همین عمل می کنیم به مراسیل آنها هنگامیکه نسبت به روایت غیر از ایشان انفراد داشته باشد ." 👌در واقع ، طبق نظر کسانی که همه ی مشایخ روایی اصحاب اجماع را به واسطه ی نقل اصحاب اجماع از آنها توثیق شده می پندارند ، این قاعده ، بخشی از آن قاعده به حساب می آید و ضابطه ی جدا گانه ا ی نیست و آنها حتّی می توانند از عبارت ((غیرهم )) ، استفاده نموده و آن را اشاره به دیگراصحاب اجماع و بدین ترتیب ، آن را منطبق بر اصحاب اجماع به حساب آورند . •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

💠 اشتباهی در معنای صله رحم ❖ استاد شبیری زنجانی: ● روایتی داریم از عُمَر بن یزید از امام صادق علیه السلام، که این عمر بن یزید، بَیّاع سابری است که در وثاقتش بحثی نیست. روایت از جهت سندی معتبر است. ... عَنْ عَمْرَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سُئِلَ‏ عَنِ‏ الصَّدَقَةِ عَلَى مَنْ يَسْأَلُ عَلَى الْأَبْوَابِ أَوْ يُمْسِكُ ذَلِكَ عَنْهُمْ وَ يُعْطِيهِ ذَوِي قَرَابَتِهِ سوال این است که افرادی هستند که به درب خانه می آیند و گدایی می کنند، (حالا علی الباب خصوصیتی ندارد، ممکن است در خیابان هم گدایی کند را شامل شود) آیا این مال را به این سائل بدهم یا نگه دارم و به فامیل فقیر بدهم؟ امام صادق علیه السلام میفرمایند: لَا بَلْ يَبْعَثُ بِهَا إِلَى مَنْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ فَهَذَا أَعْظَمُ لِلْأَجْرِ. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال؛ ص142) ● روایتهای زیادی داریم که در جایی که انسان خویشاوند محتاج دارد مناسب نیست به دیگران بدهد و فامیل محتاج مقدم است. به عنوان نمونه روایت مسعدة بن صدقة از امام صادق علیه السلام؛ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: الصَّدَقَةُ عَلَى‏ مِسْكِينٍ‏ صَدَقَةٌ وَ هِيَ عَلَى ذِي رَحِمٍ صَدَقَةٌ وَ صِلَةٌ. (بحار الأنوار ؛ ج‏93؛ ص137) و مرحوم شیخ ابوالفتوح در تفسیرش از پیامبر نقل کرده؛ صَدَقَتُكَ‏ عَلَى‏ الْفَقِيرِ صَدَقَةٌ وَ عَلَى الْأَقْرِبَاءِ صَدَقَتَانِ لِأَنَّهَا صَدَقَةٌ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ. (تفسير الشيخ أبي الفتوح الرازيّ؛ ج 1؛ ص 354) ● در اینکه یکی از مصادیق روشن صله رحم کمک مالی به خویشاوند محتاج است تردیدی نیست، ولی صله رحم فقط اختصاص به کمک مالی ندارد. صله رحم یعنی رسیدگی به خویشاوند. در ترجمه صله رحم نزدیکترین واژه فارسی به آن رسیدگی به خویشاوند است. مراجعه کنید به کتاب نهایه ابن اثیر، در واژه صله رحم میگوید: کنایه است از برّ و محبت و امثال آن. در معنای صله رحم اشتباهی شده است، معنای آن: وَصَلَ الرحمَ است نه وَصَلَ الی الرحمِ، رحم مفعول بنفسه وَصَلَ است، یعنی خویشاوند را رسید، یعنی همان رسیدگی کرد. ● محبت و رسیدگی به خویشاوند گاهی محبت مالی است و گاهی رفتن به منزل ایشان. رفتن به خانه فامیل در جایی که محبت به صاحب خانه تلقی شود و نیاز معنوی او را برآورده کردن باشد، صله رحم است. هر گونه رفتن به منزل فامیل صله رحم نیست. صله رحم یعنی رسیدگی به خویشاوند و برطرف کردن نیاز مادی یا معنوی ایشان و در جایی هست که این ارتباط باعث خوشحال شدن او شود و در جایی که با رفتن او به زحمت می افتد، صله رحم نیست. 🔺درس خارج فقه؛ ۲۷ دی ۱۴۰۲ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri

🔻 پيرامون عبارت معروف ( اطلبوا العلم من المهد الي اللحد ) 🔸 عبارت معروف ( اطلُبوا العِلمَ مِنَ المَهدِ إلَى اللَّحْدِ ) كه نوعا در بين مردم به عنوان روايتي از پيامبر(ص) شهرت يافته است ، در هيچ يك از منابع روايي دسته اول شیعه و سني وجود ندارد اما با كمال تعجب در بسياري از كتب تفسیری و اخلاقی متاخر آن را به پيامبر(ص) نسبت داده اند. شهرت انتساب عبارت فوق به پيامبر(ص) تا حدي است كه در ادبيات فارسي اين بيت شعر شهره آفاق است كه : چنين گفت پيغمبر راستگوي ز گهواره تا گور دانش بجوي و اگرچه نسبت به سراينده اين شعر نيز اختلاف نظر جدي وجود دارد بطوري كه برخي آن را به فردوسي و برخي ديگر به سعدي نسبت داده اند ولي بر اساس برخي پژوهشهاي صورت گرفته بعضي نيز آن را از اشعار میرزا ابوالقاسم فخرالاشراف شیرازی مي دانند. با اين همه اما جمله ( اطلبوا العلم من المهد الي اللحد ) علي رغم شهرت و معروفيتي كه دارد اما حديث بودنش ثابت نبوده و انتساب آن به پيامبر (ص) نيز محرز نمي باشد. 📌 مرحوم محمدي ري شهري تصريح كرده است كه: .…انا لم نعثر علی هذا التعبیر فی الجوامع الروائیة، رغم الجهود المبذولة. يعني علي رغم تلاشهاي صورت گرفته اما ما اين عبارت را در جوامع روايي نيافتيم. ⭕️ نكته جالب توجه آن است كه در بين اهل سنت نيز فقط ( بن باز ) اين جمله را بعنوان روايت از پيامبر(ص) نقل كرده! و سپس تصريح مي كند كه : حديث اطلبوا العلم من المهد… ليس صحيحا ، موضوع عند اهل العلم ، الذي في المهد لا يطلب العلم و لا يعرف العلم و لكن المعني يزيد في طلب العلم و الحث علي طلب العلم... يعني روايت فوق صحيح نيست بلكه نزد اهل علم از جعليات است زيرا در گهواره كه علم شناخته و طلب نمي شود. ولي معناي آن بنوعي تشويق و ترغيب طلب علم مي باشد... 📚 رجوع كنيد به : ١- مقاله آگاهي هاي تازه درباره ( ز گهواره تا گور دانش بجوي ) و سراينده آن - نوشته حميدرضا فهندژ سعدي -منتشر شده در نشريه شعر پژوهي ( دانشگاه شيراز ) سال سيزدهم تابستان ١٤٠٠ شماره ٤٨. ضمنا جهت دسترسي به مقاله فوق مي توانيد از طريق لينك https://ensani.ir/file/download/article/1636527952-9779-48-6.pdf اقدام فرماييد. ٢- موسوعة العقائد الاسلامية - محمدي ريشهري - ج ٢ ص ٢٢٠ و ٢٢١. ٣- الفوائد العلمية من الدروس البازية - بن باز - ج٦ ص١١٣. ٤- دروس للشيخ عبدالعزيز بن باز ج ١٠ ص ٣٥. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 کانال درس رجال استاد سید محمد جواد سید شبیری https://eitaa.com/joinchat/3382378498C19ca80d707 https://t.me/rejal_shobeiri