آیا زمان به روز رسانی قانون کار فعلی رسیده است ؟ به قلم رضا رضوی #تحلیل_کوتاه مسئله حقوق کارگران تنها یکی از جنبه های نمادینی است که شاید به خاطر عدم اصلاح قانون کار فعلی شاهد آن هستیم. تنظیم سیاست های اقتصادی و پولی با گذشت زمان هر روز شکل و شیوه های جدیدی به خود میگیرد و عدم انطباق برخی قوانین با مقتضیات روز، مثل قانون کار فعلی، که در زمان تصویب نیز محل اختلاف نظر بسیار جدی بوده است را میتوان به عنوان یکی از عوامل اصلی این اختلاف هر ساله در تعیین وضعیت حقوق و دستمزد کارگران دانست. در حال حاضر تعادل در تصمیم گیری در شورای عالی کار به عنوان مرجع تعیین حقوق کارگران زیر یک علامت سوال بزرگ قرار دارد: دولت به عنوان یک کارفرمای بزرگ، چگونه به عنوان تعادل بخش به رابطه میان کارگر و کارفرما میتواند عمل کند؟ شاید راه حل اصلی به روز رسانی و اصلاح فوری قانون کار فعلی است. بنظر می‌رسد قانونی که حدود سی و چند سال قبل با اختلافات زیاد میان دستگاههای قانون گذاری و در نهایت اغلب مواد مهم آن در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسید، با تغییرات شگرفی که در روابط و ارتباطات و نیز شرایط اجتماعی و اقتصادی روی داده دیگر کارآیی اولیه خود را نیز از دست داده است و مرجع اصلاح این قانون مجلس شورای اسلامی است و باید دید مجلس دوازدهم به این موضوع پر چالش کشور ورود خواهد کرد تا یکی از دغدغه های مهم رهبر انقلاب و مسئله اساسی کشور در این زمینه رفع شود؟ نمایندگان مجلس باید بیانات رهبر انقلاب را در دیدار با کارگران در سال ۹۸ و همچنین سالهای قبل و بعد از آن مطرح شده را مورد توجه قرار دهند.

روز شوراهای شهرداری مبارک ! ما شنیده و خوانده‌ایم زمان انقلاب قرار شد مردم عهده‌دار زندگی‌شان شوند. بلافاصله نهضت‌ها شروع شدند. نهضت سوادآموزی، نهضت جهاد سازندگی، نهضت بسیج دفاعی و کلی نهضت ریز و درشتی دیگر که همه را امیدوار کرد. مردم با شور و شوق وارد عمل شدند. اما این دیر نپایید. بوروکراسی و اداره مآبی که کمی کمرنگ شده بود، بعد از جنگ، کم کم دوباره سایه‌اش را روی جهاد و اقدامات و نیروهای جهادی انداخت. نمود بارز آن هم در افت و خیزها و تغییر نامها بود. مقاومت‌های پراکنده‌ای هم می‌شد اما نتیجه بخش نبود. شوراها تشکیل شدند. قرار بود دوباره در قالب این شوراها امور به مردم برگردد. دو دوره اول این مشارکت در فضای آن روزها چشمگیر شد و بعد. بعد کم‌کم با تغییر بافت نامزدها و اوضاع اجتماعی سیاسی شهرها و گسترش رسانه‌ها و در مواقعی وفور ثروت و دارایی شهرها، کم‌کم ساختمان شوراها که روزی محل رفت و آمد همه مردم بود، حصارمند شد و اعضای شورا که با رای مردم انتخاب می‌شدند، سهم جریان های سیاسی در شهرها شدند. این واقعیت تلخ است که وقتی نماینده‌ای رای خود را از مردم نگیرد، خود را پاسخگوی موکلان خود نمی‌بیند. هنوز هستند نمایندگانی در پارلمان شهری شهرها، که همچنان سعی در حفظ این نهاد اجتماعی دارند؛ اما نمی‌توان این واقعیت را پنهان کرد که شورای شهرها دیگر آن کیفیت گذشته را ندارند. اگر روزی مردم، در نبود دسترسی به نمایندگان مجلس، برای حل بسیاری از مسائل و مشکلاتشان به شورای شهر مراجعه می‌کردند، از وقتی شورای شهر، تبدیل به شورای شهرداری شد، دیگر از این نهاد هم چشم امید بریده‌اند انگار! من نمیدانم راه حل چیست یا شاید آنقدر ابعاد کوچک و بزرگ دارد که باید از سیاستگذاری تا اجرا، اصلاحات جدی اتفاق بیفتد؛ اما آنچه می‌دانم این است که پس موج‌های دستگیری اعضای شوراهای شهر در برخی از شهرهای بزرگ و برخی برخوردهای عجیب و غریب با مطالبات مردم، باید اعتماد سازی دوباره اتفاق بیفتد. راه آن هم شاید این است که اعضای شوراهای شهر، از پشت حصار و باروی ساختمانشان و از پشت گزارش دهی‌ها و گزارش سازی‌های متکثرشان در فضای مجازی و غیرواقعی، دوباره به میان مردم برگردند. «نماینده بدون دفتر» که هر روز در محله‌ای و محدوده‌ای زانو به زانوی مردم بنشیند، نمود بارزی است از آنچه مردم منتظر دیدار آنند. اصلا تابحال فکر کرده‌اید شورای شهر چه نیازی به دفتر و دستک دارد وقتی قرار است همه شهر را نمایندگی کند؟ وکیل باید به دیدار موکل برود نه آنکه بنشیند و ولی‌نعمت خود را در پس صف‌ها و نوبت‌ها منتظر دیدار نگاه دارد! #نماینده_بدون_دفتر #شورای_شهر #ایران #مشارکت #تحلیل_کوتاه 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

شکست شرم‌آور تمدن در برابر جنایات در غزه به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار 🔸 ناکامی جامعه بین‌الملل و آنچه "تمدن" نامیده می‌شود در متوقف کردن تجاوز وحشیانه رژیم صهیونیستی به غزه نه تنها نشانگر ضعف و بی‌کفایتی آن‌ها، بلکه لکه‌ای سیاه بر پیشانی بشریت مدرن است. بیش از ۴۰ هزار انسان بی‌گناه در این جنگ بی‌رحمانه جان باخته‌اند، و این آمار هر لحظه در حال افزایش است، در حالی که قدرت‌های جهانی و نهادهای بین‌المللی به جای اقدام موثر، تنها به بیانیه‌های بی‌معنی و دیپلماتیک بسنده کرده‌اند. 🔸جامعه جهانی، که همیشه به خود می‌بالد که حافظ حقوق بشر و صلح جهانی است، در قبال کشتار مردم غزه نه تنها سکوت کرده، بلکه به نوعی به آن مشروعیت بخشیده است. نهادهایی مانند سازمان ملل متحد، که اساساً برای حفظ صلح و امنیت جهانی تاسیس شده‌اند، عملاً تبدیل به ابزاری بی‌اثر در دستان کشورهای قدرتمند شده‌اند که در پشت پرده از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند. قطعنامه‌های بی‌پایان و مذاکرات بی‌ثمر، جز این که به رژیم صهیونیستی زمان بیشتری برای کشتار بدهند، هیچ تاثیری نداشته‌اند. 🔸این سکوت و بی‌عملی جامعه جهانی از چند جهت شرم‌آور است. نخست، این وضعیت نشان می‌دهد که حقوق بشر و ارزش‌های انسانی تنها زمانی اهمیت دارند که با منافع قدرت‌های بزرگ همسو باشند. به عبارت دیگر، جان انسان‌ها در غزه به اندازه کافی ارزش ندارد که جامعه بین‌الملل را وادار به اقدامی موثر کند. دوم، این وضعیت نشان‌دهنده ریاکاری قدرت‌های غربی است که همیشه از حقوق بشر به عنوان ابزاری برای فشار بر کشورهای مخالف خود استفاده می‌کنند، اما وقتی نوبت به رژیم صهیونیستی می‌رسد، از هرگونه اقدامی خودداری می‌کنند. 🔸این ناکارآمدی و بی‌تفاوتی، نه تنها برای مردم غزه، بلکه برای همه کسانی که به ارزش‌های انسانی و حقوق بشر باور دارند، عمیقاً توهین‌آمیز است. این وضعیت به ما نشان می‌دهد که "تمدن" غربی و جامعه جهانی تنها در حرف مدعی دفاع از حقوق بشر است و در عمل هیچ تفاوتی با رژیم‌های سرکوبگر ندارد. آنچه امروز در غزه می‌گذرد، نمایانگر بی‌عدالتی عمیقی است که در قلب نظام بین‌الملل نهفته است، و هر روزی که این وضعیت ادامه پیدا می‌کند، شرمساری جامعه جهانی بیشتر می‌شود. 🔸در نهایت، این جامعه بین‌الملل است که باید پاسخگوی تاریخ باشد. نسل‌های آینده به این دوران با خشم و نفرت نگاه خواهند کرد و خواهند پرسید که چگونه جهانیان در برابر چنین جنایتی سکوت کردند. جامعه جهانی باید بداند که بی‌عملی در برابر ظلم، به معنای همدستی با ظالم است. تنها با اقدامات قاطع و موثر است که می‌توان این لکه ننگ را از دامن بشریت پاک کرد. در غیر این صورت، تاریخ این دوران را با سیاهی و شرمساری به یاد خواهد آورد. #تحلیل_کوتاه 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

به سبک ظریف؛ بازی تکراری با کلمات و فرار از مسئولیت به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ▪️بیانیه اخیر محمدجواد ظریف نمونه‌ای آشکار از تلاش یک سیاستمدار برای شانه خالی کردن از مسئولیت و توجیه ناکامی‌ها به‌جای پذیرش صادقانه اشتباهات است. ظریف که زمانی به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سیاست خارجی ایران شناخته می‌شد، اکنون در حال تلاش است تا با بازی با کلمات و جابه‌جا کردن مفاهیم، خود را از زیر بار انتقادات رها کند. اما حقیقت این است که هیچ‌کدام از این توجیه‌ها نمی‌تواند مسئولیت او را در قبال نتایج سیاست‌هایش از دوش او بردارد و از حجم مسئولیت شکست او در انتخاب وزرای دولت چهاردهم کم کند. ▪️ظریف در این بیانیه به‌نوعی از افتخار به مشارکت در فرایند مشورتی دولت چهاردهم سخن می‌گوید، اما در عین حال از ناکامی‌های خود در تحقق وعده‌ها و نمایندگی گروه‌های مختلف مردم شرمنده است. این دوگانگی در بیانیه، به‌وضوح نشان‌دهنده تناقضی عمیق در رویکرد ظریف به مسئولیت‌های خود است. اگر او به‌واقع به آنچه که در دوران وزارت و پس از آن انجام داده افتخار می‌کند، پس چرا باید از نتیجه کار خود ناراضی باشد؟ و اگر ناکامی‌ها آن‌چنان عمیق بوده که خود نیز به آن اذعان دارد، چرا باید با این‌همه زبان‌بازی از مشارکت در این فرایند سخن بگوید؟ ▪️ظریف در بخشی از بیانیه به هجمه‌های بی‌سابقه‌ای اشاره می‌کند که در طول دوازده سال گذشته با آن‌ها مواجه بوده است. اما آیا این هجمه‌ها بهانه‌ای برای ناتوانی در پیشبرد سیاست‌های مؤثر است؟ او که به‌ظاهر از صبر و مقاومت خود در برابر این هجمه‌ها سخن می‌گوید، در واقع تلاش می‌کند تا مسئولیت شکست‌ها و ناکامی‌های خود را به عوامل خارجی و فشارهای بیرونی نسبت دهد. این استدلال، اگرچه شاید در نگاه نخست قابل پذیرش به‌نظر برسد، اما در نهایت نمی‌تواند از نقش او در تصمیم‌گیری‌های کلان سیاست خارجی و داخلی ایران کم کند. ▪️بخش پایانی بیانیه، که در آن ظریف به حساسیت خود نسبت به نگرانی‌های مردم و تلاش برای پیگیری امور در دالان‌های سیاست داخلی اشاره می‌کند، چیزی جز یک نمایش تکراری از همدردی‌های بی‌محتوا نیست. واقعیت این است که سیاستمداری که نتواند از ظرفیت‌های موجود برای حل مشکلات مردم استفاده کند، هرچند هم که به حساسیت‌های آنان اشاره کند، در نهایت در جلب اعتماد عمومی ناکام خواهد ماند. ▪️این بیانیه چیزی جز تلاش دیگری برای پوشاندن شکست‌ها و ناتوانی‌ها نیست. ظریف با انتقال خود به دانشگاه و خروج از دایره اجرایی، در واقع به‌دنبال راه فراری از مسئولیت‌های سنگین و انتقادات بی‌پایانی است که به‌حق علیه او وارد شده است. او در این بیانیه سعی دارد با نشان دادن تصویری از خود به‌عنوان یک سیاستمدار مسئول و حساس به مشکلات مردم، از زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی کند، اما این تلاش چیزی جز پوششی برای عدم توانایی او در پاسخ‌گویی به مطالبات مردم و اجرای سیاست‌های موفقیت‌آمیز نیست. ▪️شوربختانه این بیانیه نمادی از شانه خالی کردن از مسئولیت و تلاش برای فرار از انتقادات است. مردم ایران به سیاستمدارانی نیاز دارند که به‌جای بازی با کلمات و تلاش برای توجیه ناکامی‌ها، بتوانند با صداقت و شفافیت به اشتباهات خود اعتراف کرده و مسئولیت اقدامات خود را بپذیرند. چیزی که در بیانیه ظریف به‌وضوح غایب است. #تحلیل_کوتاه #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

لزوم بازنگری فوری در تخصیص سرانه‌های آموزشی برای مجتمع‌های مسکونی اسلامشهر به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ✅نقدی بر کمبود سرانه‌های آموزشی در ساخت مجتمع‌های مسکونی و درخواست توجه جدی از وزیر راه و شهرسازی 🔹موضوع تخصیص سرانه‌های آموزشی در ساخت مجتمع‌های مسکونی اسلامشهر یکی از مسائل اساسی و بحرانی در سیاست‌گذاری شهری و اجتماعی شهرستان ماست. بر اساس استانداردها، هر دویست واحد مسکونی در مجتمع‌های مسکونی باید به همراه یک مدرسه ساخته شوند تا نیازهای آموزشی ساکنان به‌درستی تأمین شود. این استاندارد نه تنها برای پاسخگویی به نیازهای تحصیلی جمعیت‌های نوظهور ضروری است، بلکه کیفیت آموزش را نیز تضمین می‌کند. با این حال، در سال‌های اخیر، این استاندارد به‌درستی رعایت نشده و نتیجه آن تراکم بیش از حد در کلاس‌ها و کاهش شدید کیفیت آموزشی بوده است. 🔹کمبود مدارس و تراکم بالای کلاس‌ها: عدم توجه به این استاندارد، باعث شده تا کلاس‌های مدارس موجود با تراکم بالایی روبه‌رو شوند. این تراکم بالا نه تنها باعث فشار مضاعف بر معلمان و دانش‌آموزان می‌شود، بلکه مانع از ارائه آموزش مؤثر و کارآمد می‌گردد. کیفیت آموزشی به شدت کاهش می‌یابد، زیرا معلمان نمی‌توانند به‌طور کافی به هر دانش‌آموز توجه کنند و امکانات آموزشی موجود نیز برای چنین تعداد زیادی از دانش‌آموزان کفایت نمی‌کند. 🔹آثار اجتماعی و روانی: کمبود مدارس در نزدیکی محل سکونت، نه تنها بر کیفیت آموزش تأثیر می‌گذارد، بلکه آثار اجتماعی و روانی نیز به همراه دارد. افزایش زمان رفت و آمد دانش‌آموزان به مدارس دوردست، فشار روانی و جسمی بیشتری بر آن‌ها وارد می‌کند و از طرفی والدین نیز با نگرانی بیشتری مواجه می‌شوند. این وضعیت همچنین باعث کاهش مشارکت والدین در امور مدرسه و کاهش ارتباط مؤثر میان خانه و مدرسه می‌شود. 🔹نقش وزارت راه و شهرسازی: وزارت راه و شهرسازی به‌عنوان نهاد مسئول در حوزه توسعه شهری و مسکن‌سازی، نقش کلیدی در رعایت این استانداردها دارد. متأسفانه در سال‌های اخیر، این وزارتخانه به‌درستی وظیفه خود را در این زمینه انجام نداده و اولویت‌های دیگری را بر نیازهای اساسی شهروندان ترجیح داده است. نبود مدارس کافی و مناسب در مناطق جدید مسکونی، گواهی بر این ادعاست که سرانه‌های آموزشی به درستی تخصیص نیافته‌اند. ▪️درخواست از وزیر راه و شهرسازی، استاندار تهران و فرماندار شهرستان اسلامشهر مسئولان محترم، ضروری است که شما به اهمیت این موضوع پی ببرید و اقداماتی جدی و عملی در این زمینه انجام دهید. اجرای صحیح استانداردها و تخصیص سرانه‌های آموزشی مناسب به ازای هر دویست واحد مسکونی، نه تنها یک نیاز فوری است، بلکه یک ضرورت برای حفظ کیفیت زندگی شهروندان است. انتظار می‌رود که در برنامه‌های توسعه‌ای جدید، مسئله تخصیص سرانه‌های آموزشی به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد و در اولویت قرار داده شود. 🔹به‌عنوان شهروندان و والدینی که دغدغه آینده فرزندان خود را داریم، از شما درخواست می‌کنیم که با تدبیر و برنامه‌ریزی دقیق، راه را برای ساخت مدارس جدید و تأمین نیازهای آموزشی باز کنید. این اقدام نه تنها به بهبود کیفیت آموزش کمک می‌کند، بلکه باعث افزایش رضایت شهروندان و کاهش فشارهای اجتماعی می‌شود. 🔹در پایان، لازم به تأکید است که بدون توجه به نیازهای آموزشی در مناطق مسکونی جدید، نمی‌توان انتظار داشت که آینده‌ای روشن و پیشرفته برای جامعه داشته باشیم. از شما انتظار داریم که با دید باز و آینده‌نگر، اقداماتی اساسی در این زمینه انجام دهید. #تحلیل_کوتاه #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

رد قاطع: تعامل با ترامپ، خیانت به منافع ملی ایران به قلم رضا رضوی؛ مسئول قرارگاه رسانه اسلامشهر #تحلیل_کوتاه ▪️نظریه‌پردازی در مورد این‌که ایران باید از رویکرد محمد بن سلمان پیروی کند و با دونالد ترامپ تعامل داشته باشد، به شدت نادرست و مغایر با منافع ملی ایران است. این ایده، نه تنها ساده‌انگارانه بلکه خطرناک است، زیرا بی‌توجهی به تاریخچه تجاوزات ترامپ علیه ملت ایران را نشان می‌دهد. ▪️ترامپ با خروج یک‌جانبه از برجام، تمام تلاش‌های دیپلماتیک ایران و جامعه جهانی را نادیده گرفت و راه را برای تشدید تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی بی‌سابقه باز کرد. این اقدام غیرمسئولانه، منجر به مشکلات فراوانی برای مردم ایران شد و اقتصاد کشور را به‌طور جدی تحت تأثیر قرار داد. علاوه بر این، ترامپ با دستور به ترور سردار قاسم سلیمانی، یکی از برجسته‌ترین فرماندهان نظامی ایران، یک اقدام جنگی آشکار علیه کشورمان انجام داد. این اقدامات نشان‌دهنده خصومت عمیق ترامپ با ایران است و هرگونه تعامل با چنین فردی، خیانتی به خون شهدای ما و آرمان‌های انقلاب اسلامی خواهد بود. ▪️این‌که کشورهای دیگر مانند عربستان سعودی یا ترکیه با ترامپ کار کردند، به هیچ‌وجه نباید الگوی ایران قرار گیرد. هر کشوری دارای شرایط و منافع خاص خود است و ایران نباید مسیر خود را با چشم‌انداز دیگران هماهنگ کند. سیاست خارجی ایران باید بر اساس اصول استقلال و عدم وابستگی بنا شود و نه بر اساس تعامل با دشمنانی که آشکارا علیه ملت ایران اقدام می‌کنند. ▪️بنابراین، هرگونه توجیه برای تعامل با ترامپ، در واقع نوعی مشروعیت‌بخشی به اقدامات خصمانه او علیه ایران است و این رویکرد نه تنها به نفع ملت ایران نخواهد بود، بلکه به منافع ملی و عزت کشور لطمه جدی وارد می‌کند. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

فرافکنی با دستاویز سفارت و استفاده از تکنیک این‌همان‌سازی در عملیات روانی به قلم رضا رضوی؛ تحلیلگر رسانه #تحلیل_کوتاه 🔹در عملیات روانی و رسانه‌ای، تکنیک "این‌همان‌سازی" از تاکتیک‌هایی است که برای تغییر توجه عمومی از مسائل اصلی به موضوعات فرعی و بحث‌برانگیز استفاده می‌شود. شاید نمونه‌ای از این تکنیک را می‌توان در سخنان اخیر آقای عارف، معاون اول رئیس‌جمهور، مشاهده کرد. وی احتمالا در مواجهه با انتقادات از به‌کارگیری افرادی با سوابق قضایی یا انضباطی و امثالهم، به حمله به سفارت عربستان اشاره کرده و اظهار داشته: «متاسفانه به کسانی که به سفارت حمله کرده بودند پست و مقام داده شد.» ▪️این نوع اظهارنظر، اگرچه به ظاهر به یک مسئله قدیمی و یا مثلا حساس پرداخته است، اما در واقع تلاش می‌کند با جلب توجه به حواشی، از پرداختن به انتقادات جاری فرار کند. در اینجا، به نظر می‌رسد ترکیب جدید تیم رسانه‌ای دولت به کار گرفته شده تا با استفاده از تکنیک این‌همان‌سازی، افکار عمومی را از مسائلی نظیر انتصاب افراد دارای سوابق مشکوک، منحرف سازد. ▪️این تکنیک با هدف جلب همدلی عمومی و ایجاد نوعی همذات‌پنداری با مسائل قبلی که در جامعه حساسیّت بالایی داشته، صورت می‌گیرد. اما نتیجه نهایی آن، فرافکنی و پوشاندن مشکلات اصلی‌ای است که باید مورد توجه و پیگیری قرار گیرند. این‌همان‌سازی یکی از روش‌های مورد استفاده در عملیات روانی است که اگر چه در کوتاه‌مدت ممکن است کارساز باشد، اما در بلندمدت منجر به بی‌اعتمادی عمومی خواهد شد. برای نشر آگاهی این مطلب را برای همه دوستانتان بفرستید. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder