#قسمت_نود_و_یکم🔻 ✍سید گاهی یواشکی برای اینکه آمادگی بچه ها را بسنجه؛ ترتیب یک مانور رو می دادن و تیراندازی و نارنجک و... 💢بچه ها هم فکر می کردن واقعا دشمن حمله کرده. 🌐او چک می کرد که اسلحه ها به موقع پر بشه یا تجهیزات آماده باشه. 💠زمانی که از جبهه بر می گشتیم و تو کمیته بودیم هم این بازدیدها ادامه داشت. ♻️اون موقع ها شب ها چراغ ها رو خاموش می کردن و هیچ روشنایی ای در شهر نبود. 🔰تو شهر و اطراف اون نگهبانایی گذاشته بودیم ولی یه شب سید گفت: ▪️نگهبانی ضعیفه؛ بسیج هم که پست میده ضعیفه. ▫️و اون شب من بودم و سید حمید صفویان و حسین علم الهدی و چند نفر دیگه از بچه ها و خود سید. 🔸سید گفت: امشب میریم خلع سلاح. همه با تعجب نگاش کردیم که گفت:🔻 🔹من میرم طرف و مشغول می کنم و با او حرف می زنم شما اونو خلع سلاح کنید. 🗯و با این طرح سید اون شب حدود نصف بچه های دزفول رو خلع سلاح کردیم. بعدا سید همه رو جمع کرد و گفت:🔻 💬خب اگه ما الان دشمن بودیم؛ شما کشته شده بودید و تجهیزاتتون رو هم برده بودن‌. 💭بعد هم ما رو معرفی می کرد و گفت که از بچه های کمیته هستیم و دوباره اسلحه و تجهیزاتشون رو به اونا پس می دادیم و می رفتیم پایگاه بعدی. ♦️این یکی از کارای جالب و آموزشای مفید او بود که نه تنها مورد اعتراض واقع نگرفت بلکه مورد تشویق بسیاری از مسئولین بسیج هم قرار گرفت؛ چون هدف پاسداری و آماده باش نیروها بود. راوی: غلامرضا نوادر ادامه دارد... عنوان کتاب: #دو_قدم_مانده_به_صبح #شهید_سید_جمشید_صفویان 🪴روایتگران شهدای دزفول🪴 https://eitaa.com/joinchat/3627221348Cd7aad55aea