#قسمت_هفتاد_و_ششم🔻 ✍من در کنار سید هم خاطرات شیرین داشتم هم تلخ. ✨هم از تلخی ها میگم هم در کنارش از خاطرات بامزه. 💫برای عملیات فتح المبین ما تقریبا ۷؛۸ روز در پادگان بودیم. 💢شب عملیات که شب عید بود؛ وقتی به خاکریز رسیدیم و درگیر شدیم؛ من در مرحله اول اون زخمی شدم. 🔰وقتی که به شهر اومدم؛ سراغ سید جمشید رو گرفتم و گفتن که مجروح شده. 💠گفتم: کجاس؟ ▫️گفتند: بیمارستان مصطفی خمینی تهران. ▪️خیلی ناراحت شدم و خودم رو به تهران و پیش او رسوندم. 💬دستش تیر خورده بود و عصب هاش ضربه دیده بودن. 🗯اونو به تخت بسته بودن. 💭دستش رو با میله بسته بودن و یه وزنه دو کیلویی به اون میله آویزون کرده بودن که دستش رو تکون نده. 🔹وقتی که لحظه اول اونو در این حال دیدم نمی دونی چه به سرم اومد. 🔸زخم بستر گرفته بود و اذیت بود؛ ولی محکم و صبور همه چیز رو تحمل می کرد و به تنها چیزی که فکر می کرد برگشت به جبهه بود. راوی: عبدالرضا مطهری نسب ادامه دارد... عنوان کتاب: #دو_قدم_مانده_به_صبح #شهید_سید_جمشید_صفویان 🪴روایتگران شهدای دزفول🪴 https://eitaa.com/joinchat/3627221348Cd7aad55aea