#شرح_عملیات
#عملیات_بیت_المقدس_3
عدم تصرف ارتفاعات مهم الاغلو و دولبشک در عملیات بیتالمقدس 2 که می‌توانست زمینه پیش‌روی به سمت ارتفاعات ازمر - مشرف بر سلیمانیه - و اتصال به منطقه آزاد شده اتحادیه میهنی کردستان عراق را فراهم آورد، موجب شد هم‌زمان با عملیات اصلی در منطقه حلبچه، عملیات دیگری در همان منطقه عملیاتی بیتالمقدس2، لیکن به صورت محدود انجام شود.
در واقع مشکل عقبه، کمبود نیرو و هوشیاری دشمن به تغییر طرح مانور عملیات بیتالمقدس 3 انجامید و بدین ترتیب مرحلة اول عملیات به ارتفاع گوجار محدود شد. این در حالی بود که بیشتر فرماندهان یگان‌ها با طرح جدید مخالف بودند. استدلال آنها این بود که ارتفاع گوجار به تنهایی قابل دفاع نیست و از سوی دیگر، در محورهای الاغلو و دولبشک، چنانچه با فاصله زمانی بیشتری عملیات انجام شود، دشمن به طور کامل هوشیار شده و کار با مشکل جدی مواجه خواهد شد. اما فرمانده نیروی زمینی سپاه که درصدد جلوگیری از به تعویق افتادن زمان عملیات بود، طرح جدید را مناسب می‌دانست، ولی سرانجام به علت تقدم یافتن منطقه حلبچه، تخریب پل‌ها، عقبه‌ها، جاده‌های عملیاتی بعد از بارش باران سیل‌آسا در منطقه عملیاتی بیتالمقدس 2، با تائید فرمانده سپاه عملیات بیتالمقدس 3 با هدف تصرف ارتفاع گوجار در دستور کار قرار گرفت.
اهداف عملیات
هدف اصلی، تصرف ارتفاع گوجار بود؛ زیرا ادامه استقرار دشمن روی این ارتفاع نه تنها خط پدافندی خود را آسیب‌پذیر می‌ساخت، بلکه تردد خودرو در تنگه گوجار - قمیش را غیر ممکن می‌کرد. مضافاً به این که، نیروهای تک ور برای حمله احتمالی به ارتفاعات الاغلو و دولبشک می‌بایست از دشت هرمدان بین 7 تا 9 ساعت پیاده‌روی کنند. تصرف گوجار می‌توانست این زمان را کاهش دهد.
استعداد دشمن
همان یگان‌های دشمن که در جریان عملیات بیت المقدس 2 در منطقه حضور داشتند، بعد از این عملیات همچنان به حضور خود ادامه دادند
سازمان رزم خودی
سازمان زرم عملیات با فرماندهی قرارگاه نجف اشرف به شکل زیر تنظیم شد:
لشکر 5 نصر با استعداد پنج گردان پیاده؛
لشکر 31 عاشورا با استعداد پنج گردان پیاده؛
تیپ 35 امام حسن(ع) با استعداد سه گردان پیاده؛
تیپ 12 قائم(عج) با استعداد سه گردان پیاده؛
تیپ 48 فتح با استعداد دو گردان پیاده (به عنوان احتیاط).
همچنین، تعداد 80 قبضه توپ و کاتیوشا (حدود چهار گردان) تحت امر فرماندهی عملیات بودند.
طرح عملیات
لشکر 5 ماموریت داشت تا یال 1 گوجار را از گرده هلکان تا پایان صخره‌ای تامین کند. لشکر 31 نیز در زیر صخره‌ای با لشکر 5 الحاق کند و سپس روی تنگه آمده و خاک‌ریز احداث نماید. تیپ 35 هم می‌بایست قبل از بریدگی یال گوجار روی یال اصلی و یال 2 را تا حداقل 3 کیلومتر جلوتر (محل جداشدن یال گاراده) و نیز تیپ 12 قله گوجار و قسمتی از یال اصلی را تصرف و تأمین کند
#ادامه 👇
🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇
@ravianerohani
#شرح_عملیات
#عملیات_بیت_المقدس_3
عدم تصرف ارتفاعات مهم الاغلو و دولبشک در عملیات بیتالمقدس 2 که می‌توانست زمینه پیش‌روی به سمت ارتفاعات ازمر - مشرف بر سلیمانیه - و اتصال به منطقه آزاد شده اتحادیه میهنی کردستان عراق را فراهم آورد، موجب شد هم‌زمان با عملیات اصلی در منطقه حلبچه، عملیات دیگری در همان منطقه عملیاتی بیتالمقدس2، لیکن به صورت محدود انجام شود.
در واقع مشکل عقبه، کمبود نیرو و هوشیاری دشمن به تغییر طرح مانور عملیات بیتالمقدس 3 انجامید و بدین ترتیب مرحلة اول عملیات به ارتفاع گوجار محدود شد. این در حالی بود که بیشتر فرماندهان یگان‌ها با طرح جدید مخالف بودند. استدلال آنها این بود که ارتفاع گوجار به تنهایی قابل دفاع نیست و از سوی دیگر، در محورهای الاغلو و دولبشک، چنانچه با فاصله زمانی بیشتری عملیات انجام شود، دشمن به طور کامل هوشیار شده و کار با مشکل جدی مواجه خواهد شد. اما فرمانده نیروی زمینی سپاه که درصدد جلوگیری از به تعویق افتادن زمان عملیات بود، طرح جدید را مناسب می‌دانست، ولی سرانجام به علت تقدم یافتن منطقه حلبچه، تخریب پل‌ها، عقبه‌ها، جاده‌های عملیاتی بعد از بارش باران سیل‌آسا در منطقه عملیاتی بیتالمقدس 2، با تائید فرمانده سپاه عملیات بیتالمقدس 3 با هدف تصرف ارتفاع گوجار در دستور کار قرار گرفت.
اهداف عملیات
هدف اصلی، تصرف ارتفاع گوجار بود؛ زیرا ادامه استقرار دشمن روی این ارتفاع نه تنها خط پدافندی خود را آسیب‌پذیر می‌ساخت، بلکه تردد خودرو در تنگه گوجار - قمیش را غیر ممکن می‌کرد. مضافاً به این که، نیروهای تک ور برای حمله احتمالی به ارتفاعات الاغلو و دولبشک می‌بایست از دشت هرمدان بین 7 تا 9 ساعت پیاده‌روی کنند. تصرف گوجار می‌توانست این زمان را کاهش دهد.
استعداد دشمن
همان یگان‌های دشمن که در جریان عملیات بیت المقدس 2 در منطقه حضور داشتند، بعد از این عملیات همچنان به حضور خود ادامه دادند
سازمان رزم خودی
سازمان زرم عملیات با فرماندهی قرارگاه نجف اشرف به شکل زیر تنظیم شد:
لشکر 5 نصر با استعداد پنج گردان پیاده؛
لشکر 31 عاشورا با استعداد پنج گردان پیاده؛
تیپ 35 امام حسن(ع) با استعداد سه گردان پیاده؛
تیپ 12 قائم(عج) با استعداد سه گردان پیاده؛
تیپ 48 فتح با استعداد دو گردان پیاده (به عنوان احتیاط).
همچنین، تعداد 80 قبضه توپ و کاتیوشا (حدود چهار گردان) تحت امر فرماندهی عملیات بودند.
طرح عملیات
لشکر 5 ماموریت داشت تا یال 1 گوجار را از گرده هلکان تا پایان صخره‌ای تامین کند. لشکر 31 نیز در زیر صخره‌ای با لشکر 5 الحاق کند و سپس روی تنگه آمده و خاک‌ریز احداث نماید. تیپ 35 هم می‌بایست قبل از بریدگی یال گوجار روی یال اصلی و یال 2 را تا حداقل 3 کیلومتر جلوتر (محل جداشدن یال گاراده) و نیز تیپ 12 قله گوجار و قسمتی از یال اصلی را تصرف و تأمین کند
#ادامه 👇
🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇
@ravianerohani