🍂حکمت ۱۶ نهج البلاغه
۱۶- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّي يَكُونَ الْحَتْفُ فِي التَّدْبِيرِ .
و درود خدا بر او فرمود: كارها چنان رام #تقدير است كه چاره انديشي به مرگ مي انجامد.
تدبر🔹🔸
هر حرکتی
قدر و اندازه ای دارد
و هر تلاشی
و قدمی
و نیتی
قدر و اندازه و تقدیری دارد
و هیچ تدبیری
بدون تقدیر اتفاق نمی افتد
یعنی هیچ مدیریتی
بدون محاسبه و
تعیین ظرفیت
و اندازه گیری عناصر
انجام نمی شود
و وقتی بناست نظام عالم تدبیر شود
یعنی اینکه تمامی موجودات و حوادث و شئونات و مرگ و حیات و رزق آنها اندازه گیری و تقدیر خواهد شد
و هیچ موجودی
از جمله ما انسانها
از این قاعده مستثنا نیستیم
پس مومن و کافر
در زمین تقدیر الهی
بازی می کنند،
چه بسا اوقاتی که
با دست خود
و با گامهای خود
و برنامه ریزی خود
به سمت پایان مهلت خود حرکت می کنیم...
پ.ن
القمر
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ.(49)
الحجر
وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ
ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﺶ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺳﺖ ﻭ [ﻟﻰ ] ﺟﺰ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻌﻴّﻦ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﻧﻤﻰ ﻓﺮﺳﺘﻴﻢ.(21)
@rezayatazendegi
حکمت ۳۷۹ نهج البلاغه
#مدیریت
#غم
#هم
#بهره_وری
#تقدیر
#برنامه_ریزی
امام(عليه السلام) فرمود: *اى فرزند آدم! روزى دو گونه است يكى آن روزى كه تو به دنبالش مى روى و ديگرى آن روزى كه به دنبال تو مى آيد و اگر به دنبالش نروى باز هم به سراغ تو خواهد آمد بنابراين غم و اندوه تمام سال را بر همّ و غمّ امروزت اضافه مكن. غم هر روز براى آن روز كافى است. اگر در تمام سال زنده بمانى و جزء عمر تو باشد خداوند هر روز آنچه از روزى براى تو معين كرده است به تو مى دهد و اگر تمام آن سال جزء عمر تو نباشد چرا غم و اندوه چيزى را بخورى كه مربوط به تو نيست؟ (بدان) هيچ كس پيش از تو نمى تواند روزى تو را دريافت كند و يابه تو مى رسد.*
مرحوم سيد رضى مى گويد: «مضمون اين سخن در همين باب گذشت ولى چون كلام امام(عليه السلام) در اين جا واضح تر و مشروح تر بود آن را براساس روشى كه در آغاز كتاب تذكر داده ايم تكرار كرديم»;
وقال علیه السلام:يَابْنَ آدَمَ، الرِّزْقُ رِزْقَانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ، وَ رِزْقٌ يَطْلُبُکَ، فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاکَ. فَلاَ تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِکَ عَلَى هَمِّ يَوْمِکَ! كَفَاکَ كُلُّ يَوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ؛ فَإِنْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِکَ فَإِنَّ اللّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيکَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَکَ؛ وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِکَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيَما لَيْسَ لَکَ؛ وَ لَنْ يَسْبِقَکَ إِلَى رِزْقِکَ طَالِبٌ وَلَنْ يَغْلِبَکَ عَلَيْهِ غَالِبٌ، وَلَنْ يُبْطِىءَ عَنْکَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَکَ. (قال الرضيُّ: و قد مضى هذا الكلام فيما تقدّم من هذا الباب، إلا أنّه هاهنا أوضح و أشرح، فلذلك كرّرناه على القاعدةِ المقرّرة في أوّل الكتاب).
@rezayatazendegi