تدبر عمل نکردن به این حدیث شریف را در امثال برجام ها به وضوح دیده ای؛ و اسلام همان طور که بر وفای به عهد تاکید می کند به همان میزان بر وفا نکردن به عهد با پیمان شکن دستور می دهد؛ و همان طور که دستور می دهد حکمت را بیاموزید و یاد دهید، دستور می دهد حکمت را به غیراهلش یاد ندهید، و علامه طباطبایی به زیبایی بیان می فرمایند که : ... خداى سبحان آیه را با مساله #احسان ختم نموده ، مى فرماید: ((...و احسنوا ان الله یحب المحسنین : ۱۹۵ بقره))، و منظور از احسان خوددارى و امتناع ورزیدن از قتال و یا رافت و مهربانى کردن با دشمنان دین و امثال این معانى نیست ، بلکه منظور از احسان این است که هر عملى که انجام مى دهند خوب انجام دهند، اگر قتال مى کنند به بهترین وجه قتال کنند، و اگر دست از جنگ بر مى دارند، باز به بهترین و زیباترین وجه دست بردارند، و اگر به شدت یورش مى برند و یا سخت گیرى مى کنند، باز به بهترین وجهش باشد و اگر عفو مى کنند به بهترین وجهش ‌ باشد. پس کسى توهم نکند که احسان به ظالم آن است که دست از او بردارند تا هر چه مى خواهد بکند، بلکه دفع کردن #ظالم، خود احسانى است بر انسانیت، زیرا حق مشروع انسانیت را از او گرفته اند، و از #دین #دفاع کرده اند که خود مصلح امور #انسانیت است ، همچنانکه خوددارى از #تجاوز به دیگران در هنگام استیفاى حق مشروع ، و نیز از احقاق حق به طریقه غیر صحیح خود احسانى دیگر است.../ ترجمه المیزان ج ۲ ص ۹۳ @rezayatazendegi

📌صَعْصَعة بن صَوحان از یاران امام علی(ع) بود که در جنگ‌های جمل، صِفّین و نَهرَوان شرکت کرد. *صعصعه در #سخنوری مهارت داشت و از این #مهارت در #دفاع از امام علی(ع) و انتقاد به معاویة بن ابوسفیان استفاده می‌کرد.* امام علی(ع) صعصعه را از اصحاب بزرگ خود معرفی کرده است. امام صادق(ع) هم او را از معدود افرادی دانسته است که امام علی(ع) را آن‌گونه که شایسته است شناخت. صعصعه در زمان پیامبر اسلام(ص) مسلمان شد، ولی آن حضرت را ندید. در زمان عمر بن خَطّاب، خلیفه دوم، ابوموسی اشعری مالی را نزد خلیفه فرستاد. خلیفه آن‌ را تقسیم کرد و مقداری باقی ماند. او نظر مسلمانان را در مورد باقی آن مال پرسید. صعصعه گفت: در مسائلی با مردم مشورت کن که خداوند در قرآن در مورد آن چیزی نگفته باشد. اما آنچه خداوند در مورد آن حکمی داده است، به همان عمل کن. صعصعه از مخالفان عثمان بن عَفّان، خلیفه سوم در کوفه بود. خلیفه،‌ او را به همراه تعدادی از جمله برادرش زید بن صوحان و #مالک اشتر به شام تبعید کرد. منابع تاریخی گفتگویی انتقادی از وی با عثمان گزارش کرده‌اند. صعصعه در جنگ‌های زمان حکومت امام علی(ع)، شرکت کرد. در جنگ جمل برادرش صیحان، پرچم‌دار قبیله عبدالقیس بود. پس از شهادت صیحان، برادر دیگرش زید پرچم‌دار شد و پس از شهادت زید، صعصعه خود پرچم را به دست گرفت. در نبرد صفین صعصعه فرمانده قبیله عبدالقیس کوفه بود. پیش از آغاز جنگ، سپاه معاویه بر آب مسلط شده بود و اجازه دسترسی سپاه امام علی(ع) به آب را نمی‌داد. امام علی(ع) صعصعه را برای مذاکره نزد معاویه فرستاد. پیش از آغاز جنگ نهروان هم امام علی(ع) صعصعه را برای مذاکره و نصیحت خوارج به میان آنان فرستاد. او در این گفتگو به پیروی از امام علی(ع) تأکید کرد. متن گفتگوی صعصعه با خوارج، در کتاب الاختصاص نوشته شیخ مفید آمده است. به گفته کَشّی در معرفةالرجال، در صلح امام حسن(ع) با معاویه، صعصعه از کسانی بود که امام حسن(ع) برای او اَمان گرفت. پس از صلح امام حسن(ع)، معاویه در کوفه صعصعه را دید و به او گفت: به خدا سوگند دوست نداشتم تو در امان من باشی. صعصعه در پاسخ او گفت به خدا سوگند من نیز دوست نداشتم تو را با این نام صدا کنم؛ سپس به معاویه با عنوان خلیفه سلام کرد. معاویه گفت اگر (در خلیفه دانستن من) صادق هستی بر منبر برو و علی(ع) را لعن کن. صعصعه بر منبر رفت و پس از حمد و ثنای الهی در سخنانی دوپهلو گفت:‌ ای مردم من از نزد فردی (معاویه) می‌آیم که به من دستور داده علی(ع) را #لعن کنم. پس او (خودش) را لعن کنید. @rezayatazendegi