❇️ برنامه سخنرانیهای پنجمین «کنفرانس سرطان» رویان
لطفاً ملاحظه بفرمایید☝️🌺
لینک ثبتنام آنلاین 👇
https://royan-edu.ir/DoreList?id=346
لینک گروه تلگرامی👇
https://t.me/+fKU8SNXrfSMwNzIy
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 نقش مولکول های miRNA در تشخیص سرطان کولورکتال
سرطان کولورکتال (CRC)، به عنوان سومین سرطان شایع در جهان و چهارمین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان است. موقعیت جغرافیایی، عوامل محیطی و ژنتیکی بر بروز CRC تأثیر می گذارند. رژیم غذایی (به ویژه مصرف چربی حیوانی و دریافت ناکافی میوه ها، فیبر و سبزیجات)، چاقی، عدم تحرک و مصرف سیگار و الکل از عوامل خطرِ قابل تغییر برای CRC هستند. برخی از عوامل خطرِ غیر قابل تغییر عبارتند از سن بالای 50 سال، سابقه بدخیمی و استعداد ژنتیکی. بدیهی است که تشخیص زودهنگام CRC به طور قابل توجهی به کاهش مرگ و میر کمک می کند.
مولکول های miRNA از طریق فعالیت انکوژنیک یا سرکوب کننده تومور نقش مهمی در ایجاد سرطان دارند. miRNAهای در گردش را می توان در پلاسما، سرم، بزاق، ادرار و سایر مایعات بدن شناسایی کرد. جمع آوری بزاق به جای نمونه خون به دلیل روش غیرتهاجمی، سهولت نگهداری و مقرون به صرفه بودن مزایای قابل توجهی دارد. در مطالعه ای که محققان چند روز گذشته در مجله Translational Oncology به چاپ رسانده اند، miR-92a و miR-29a را در پلاسمای بیماران مبتلا به CRC بررسی و به عنوان نشانگرهای زیستی غیرتهاجمی برای تشخیص CRC بیان کردند.
این مطالعه نشان داد که miR-92a با افزایش تکثیر و مهاجرت سلولهای CRC با هدف قرار دادن چندین ژن از جمله KLF4، PTEN و DKK3، نقش مثبتی در ایجاد CRC ایفا میکند. هم چنین مشخص شد که miR-29a با تنظیم بیان ماتریکس متالوپروتئیناز 2 (MMP2) و E-cadherin با هدف قرار دادن KLF4، تهاجم سلولیِ سلول های CRC را باعث می شود.
در نتیجه، با توجه به افزایش بیان نشانگرهای زیستی miR-29a و miR-92a در نمونه های بزاقی بیماران CRC در مقایسه با افراد سالم، می توان از آنها برای تشخیص سرطان کولورکتال استفاده کرد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی و مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1936523324000068?via%3Dihub
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 نقش RNAهای کوچک مشتق شده از tRNA در سرطان
ادامه در پست بعدی👇🏻
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🆔 @pluricancer
🔺 نقش RNAهای کوچک مشتق شده از tRNA در سرطان
مولکول های RNA انتقالی (tRNAها) با رساندن آمینواسیدها به زنجیره های پلی پپتیدی در حال رشد، نقش اساسی در ترجمه mRNA دارند. دادههای اخیر نشان میدهد که ریبونوکلئازها با برش در tRNAها محصولاتی ایجاد می کنند که این محصولات برش، RNAهای کوچک مشتق شده از tRNA (tsRNA)، نقش مهمی در شرایط فیزیولوژیکی و پاتولوژیک دارند. مطالعات نشان می دهند که tsRNAها نقش مهمی در تنظیم ژن و تومورزایی دارند. tsRNAها عملکردهای تنظیمی مختلفی در سطوح رونویسی، پس از رونویسی و ترجمه دارند. بیش از صد نوع تغییر روی tRNAها یافت می شود که بر بیوژنز، پایداری، عملکرد و خواص بیوشیمیایی tsRNA تأثیر می گذارد. هر دو عملکرد انکوژنیک و سرکوب گر تومور برای tsRNAها گزارش شده است که نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت سرطان های مختلف دارند.
این مولکول های کوچک غیر رمزگردان، که فقط چند ده نوکلئوتید طول دارند، به عنوان "ماده تاریک ژنوم" نامیده می شوند که نقش های غیرمنتظره ای در تنظیم ژن ایفا می کنند. الگوهای بیان غیرطبیعی tsRNA ارتباط نزدیکی با برخی بیماری ها دارد و می تواند به عنوان نشانگرهای زیستی در آزمایشات بالینی مورد استفاده قرار گیرد. سایر tsRNAها می توانند برای مبارزه با سرطان به طور مستقیم به عنوان درمان استفاده شوند.
برای مثال، بافت های سرطان سینه سطوح بالایی از tsRNA-26576 را نشان میدهند که آپوپتوز سلولی را مهار میکند و باعث تکثیر و مهاجرت سلولی میشود. ژنهای سرکوب گر تومور، از جمله FAT4 و SPEN نیز توسط مهار tsRNA-26576 در سلول ها تنظیم میشوند. تنظیم tsRNA-26576 در سرطان سینه ممکن است آپوپتوز را مهار کند و در عین حال رشد سلولی را تقویت کند. بنابراین، این مولکول می تواند به عنوان یک هدف درمانی و نشانگر تشخیصی برای سرطان سینه عمل کند.
اگرچه مکانیسم اصلی عملکرد tsRNAها در تومورزایی باید بیشتر مطالعه شود، بسیاری از tsRNAها الگوهای بیان مشخصی را نشان می دهند و با پیش آگهی بیماری در سرطان مرتبط هستند. به عنوان مثال، tRF-20-S998LO9D (ArgTCT5'tsRNA) در سرطان های مختلف به شدت بیان می شود و با فنوتیپ های با پیش آگهی ضعیف، مانند افزایش تکثیر سلولی همراه است، بنابراین تصور می شود که عملکرد انکوژنی دارد.
در نتیجه، مجموعه قابل توجهی از شواهد نشان می دهد که tsRNAها می توانند نشانگرهای زیستی بالقوه ای باشند و از آن ها میتوان در درمان سرطان استفاده کرد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10393972/
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🆔 @pluricancer
هدایت شده از miRas Biotech
🧬 شرکت #میراث با ارائه فهرست جامعی از محصولات و خدمات خود در حوزه #الیگونوکلئوتیدها، فردا و پس فردا در حاشیه کنفرانس بینالمللی سرطان رویان در خدمت اساتید و پژوهشگران عزیز خواهد بود.
🧬در حاشیه کنفرانس #سرطان به غرفه ما سر بزنید.
Join us:
🆔 @miRasBiotech
🔺 فاز 2 کارآزمایی بالینی برای داروی زیلبسیران!!
آنژیوتانسینوژن بالادست پیش ساز سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون است که یک مسیر کلیدی در تنظیم فشار خون است. Zilebesiran، یک دارویی بر پایه interference RNA است که سنتز آنژیوتانسینوژن کبدی را هدف قرار می دهد.
در کارآزمایی بالینی فاز 2 (مطالعه آن به تازگی در مجله Jama Network به چاپ رسیده است)، دوزهای زیر جلدی زیلبسیران 150، 300 یا 600 میلی گرم هر 6 ماه یا 300 میلی گرم هر 3 ماه، فشار خون سیستولیک را در 3 و 6 ماه در مقابل دارونما کاهش داد. عوارض جانبی غیرجدی مرتبط با دارو در 16.9 درصد از بیماران تحت درمان با زیلبسیران، عمدتاً واکنش های محل تزریق و هیپرکالمی (افزایش سطح خونی پتاسیم) خفیف رخ داد. قابل ذکر است که این مطالعه فاز 2 در 78 مکان و 4 کشور از سال 2021 تا 2023 انجام شد.
دوزهای زیر جلدی زیلبسیران به طور قابل توجهی فشار خون را تا 6 ماه کاهش می دهد که پتانسیل استفاده از آن را به عنوان یک داروی ضد فشار خون موثر با دوز سه ماهه یا دوسالانه پیشنهاد می کند.
در بزرگسالان مبتلا به فشار خون خفیف تا متوسط، درمان با زیلبسیران در طیف وسیعی از دوزها در فواصل 3 ماهه یا 6 ماهه به طور قابل توجهی میانگین 24 ساعته فشار خون سیستولیک را در ماه 3 کاهش داد که پتانسیل قابل توجه داروهای بر پایه RNAi را نشان می دهد.
🔺 پی نوشت: برای آشنایی بیشتر با فشار خون و عملکرد این دارو به پست ریپلای شده مراجعه کنید.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/2815379
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 مدل سازی منشا حیات: شواهد جدید برای دنیای RNA
دانشمندان موسسه Salk از قابلیتهای مولکول RNA که تکامل را در مقیاس مولکولی امکانپذیر میکند، رونمایی کردند و محققان را به تولید حیات مستقلِ RNA در آزمایشگاه نزدیکتر کردند.
دانشمندان در دهه ۱۹۶۰، پیشنهاد کردند که زندگی با "دنیای RNA" آغاز شد، دورانی فرضی که در آن مولکولهای RNA بر زمین اولیه حکومت میکردند.
تحقیقات در موسسه Salk، اکنون بینش جدید و شواهد قانع کننده ای در مورد منشاء حیات ارائه می دهد که از فرضیه "دنیای RNA" پشتیبانی می کند. این مطالعه که به تازگی در نشریه PNAS منتشر شده است، یک آنزیم RNA را معرفی میکند که میتواند نسخههای دقیقی از سایر رشتههای RNA عملکردی را ایجاد کند، در حالیکه به انواع جدیدی از این مولکول اجازه میدهد در طول زمان تکامل پیدا کنند. این قابلیتهای برجسته نشان میدهد که اولین اشکال تکامل ممکن است در مقیاس مولکولی در سطح RNA رخ داده باشد.
در طول دهه گذشته، دانشمندان موسسه Salk در حال توسعه ریبوزیم های RNA پلیمرازی در آزمایشگاه بودهاند و از نوعی تکامل هدایت شده برای تولید نسخههای جدید با قابلیت تکثیر مولکولهای بزرگتر استفاده کردهاند. اما بیشتر آنها با یک نقص بزرگ همراه بودهاند: این ریبوزیمها نمیتوانند توالیها را با دقت بالا کپیبرداری کنند. در طول چندین نسل، خطاهای زیادی در توالی وارد میشود که رشتههای RNA حاصل دیگر شبیه توالی اولیه نیستند و عملکرد خود را به طور کامل از دست دادهاند. در حال حاضر آخرین ریبوزیم RNA پلیمرازی توسعه یافته در آزمایشگاه شامل تعدادی جهش حیاتی است که این امکان را فراهم میکند تا رشتهای از RNA با دقت بسیار بالاتر کپی شود.
در این آزمایشها، رشته RNA کپی شده یک «سرچکش یا hammerhead» است که قادر است سایر مولکولهای RNA را به قطعات مختلف تقسیم کند. hammerhead یک ریبوزیم RNA پلیمرازی است که با تکامل هدایت شده به دست آمده و میتواند یک RNA عملکردی را ایجاد کند و در نتیجه تکامل را در سطح مولکولی امکانپذیر سازد. این گونههای جدید، عملکرد مشابهی داشتند، اما جهشهای آنها تکثیرشان را آسانتر کرد که باعث افزایش سازگاری تکاملی آنها میشد.
این یافتهها اهمیت حیاتی صحت همانندسازی را در رویداد تکامل نشان میدهد. دقت تکثیر RNA پلیمراز باید از یک آستانه بحرانی برای حفظ اطلاعات وراثت پذیر در طول چندین نسل فراتر رود و این آستانه با افزایش اندازه و پیچیدگی RNAهای در حال تکامل افزایش مییابد. در واقع، این مطالعه اهمیت حیاتی صحت همانندسازی را برای حفظ اطلاعات ارثی در یک سیستم در حال تکامل مبتنی بر RNA نشان میدهد.
تلاش برای بازآفرینی حیات مبتنی بر RNA در آزمایشگاه با پیشرفتهای بیشتری در صحت همانندسازی، راه را برای آزمایش ایدههای دیگر درباره منشأ حیات، از جمله اینکه چه شرایط محیطی میتوانست به بهترین شکل از تکامل RNA، چه در زمین و چه در سیارات دیگر، پشتیبانی کند، هموار میسازد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی، پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2321592121
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 متابولیت های هموسیستئین با تنظیم microRNAهایی در سلول های اندوتلیال عروق انسان، اتوفاژی را مهار می کنند.
کمبودهای تغذیهای و ژنتیکی در متابولیسم هموسیستئین (Hcy) منجر به هیپرهموسیستئینمی (HHcy) شده و باعث اختلال عملکرد اندوتلیال میشود که یکی از مشخصههای بیماری آترواسکلروز است. آترواسکلروز یک بیماری التهابی است که زمینه ساز بیماریهای قلبی عروقی، علت اصلی مرگ و میر، است.
سلولهای اندوتلیال یک تک لایه بر روی سطح عروق تشکیل میدهند که نفوذپذیری و هموستاز آنها را تنظیم میکنند. اختلال در عملکرد اندوتلیال، اولین مرحله در آترواسکلروز است که توسط عوامل بیوشیمیایی یا مکانیکی ایجاد میشود که هموستاز عروقی را مختل کرده و باعث التهاب میشود. علاوهبر افزایش لیپوپروتئین، استعمال دخانیات، فشار خون بالا، دیابت شیرین، میکروارگانیسمهای عفونی و تغییرات ژنتیکی از اختلالات عملکردی اندوتلیال است که میتواند ناشی از HHcy باشد. همچنین، اختلال در عملکرد اندوتلیال منجر به اختلال در اتوفاژی شده که باعث تجمع پروتئینها و اندامکهای آسیب دیده میشود که با بیماریهای قلبی عروقی همراه است.
از نظر بیوشیمیایی، HHcy با سطوح بالای Hcy و متابولیتهای آن، Hcy-thiolactone و پروتئین N-Hcy همراه است. در مقالهای که چند روز گذشته در نشریه Scientific reports چاپ شده است، محققان تأثیر این متابولیت ها را بر اتوفاژی سلولهای اندوتلیال رگ بند ناف انسان بررسی کردند. آنها دریافتند که تیمار با Hcy-thiolactone، پروتئین N-Hcy، و Hcy به طور قابلتوجهی بیان BECN1، ATG5، ATG7 وLC3 (ژنهای مربوط به اتوفاژی) را در دو سطح mRNA و پروتئین کاهش دادند. آنها دریافتند که این تغییرات توسط افزایش متابولیتهای ذکر شده ایجاد میشود که منجر به افزایش بیان microRNAهایی میشوند (miR-21, miR-155, miR-216 و miR-320c) که اتوفاژی را تنظیم میکنند.
در مجموع، یافتههای این محققان نشان میدهد که متابولیتهای Hcy میتوانند منجر به افزایش بیان miR-21، miR-155، miR-216 و miR-320c شود که سپس اتوفاژی را در سلولهای اندوتلیال انسان، که برای هموستاز عروقی مهم است، کاهش دهد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.nature.com/articles/s41598-024-57750-3
Jion us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 مولکولهای RNA با عمر طولانی (long-lived RNAs)
مولکولهای RNA بهطور کلی یک واسطه کوتاه مدت برای اطلاعات ژنتیکی در نظر گرفته میشوند. در مطالعهای که چند روز گذشته در نشریه science به چاپ رسیده است، محققان کشف کردند که RNAهای هستهای خاصی که در طی رشد پس از تولد تولید میشوند، میتوانند برای سالها در برخی از سلولهای مغز موش باقی بمانند و حداقل به مدت ۲ سال در این سلولها تغییر نکنند.
این محققان همچنین نشان دادند که برخی از این RNAهای با عمر طولانی (LL-RNAs) نقش مهمی در حفظ یکپارچگی ژنوم و انعطاف پذیری سلولی دارند. از آنجایی که پستانداران بالغ ظرفیت محدودی برای جایگزینی نورونها دارند، طول عمر این نوع RNAها میتواند برای عملکرد مادام العمر مغز حیاتی باشد. این LL-RNAها بهطور پایدار در هستههای سلولهای عصبی، به شیوهای خاص حفظ شدهاند و برای حفظ هتروکروماتین مورد نیاز هستند. بنابراین، طول عمر سلولهای عصبی ممکن است هم به طول عمر مولکولی DNA برای ذخیره اطلاعات ژنتیکی و هم به پایداری RNA برای سازماندهی عملکردی کروماتین بستگی داشته باشد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.science.org/doi/10.1126/science.adf3481
Join us:
🆔 @RNA_Biology
هدایت شده از مهارت مقالهنویسی
✅ کارگاه و دوره نگارش مقالات #مروری و #اوریجینال
مدرس: دکتر شریف مرادی، عضو هیات علمی و مدرس دانشگاه
رئوس مطالب دوره:
- نگارش جزء به جزء مقالات براساس اصول outlining
- ارسال مقاله به مجله هدف و تعامل موفق با مجلات، دبیران و داوران
- آشنایی با اصول اخلاق آکادمیک در انتشار مقالات
- برگزاری به صورت مجازی
- آموزش دوطرفه و تعاملی همراه با تمرین و رفع اشکال
- برگزاری به صورت آنلاین و آفلاین + به اشتراک گذاری فایلهای تدریسی
- امکان پرسش و پاسخ
- و موارد متعدد دیگر
🔺 برگزاری طی بهار ۱۴۰۳
🔺عضویت در گروه مربوط به دوره:
https://t.me/writing_course1401
شماره (تماس و پیامک):
09909599373
کانال تلگرام:
@write_paper:
🔺لینک ثبتنام (سایت #میراث)👇
🔺 https://miras-biotech.com/workshops/
Join us:
@write_paper
@miRasBiotech
هدایت شده از سلولهایبنیادیوسرطان
🟢 استفاده از روش #RNAi در درمان تومورهای بدخیمِ مقاوم به #ایمنی_درمانی
🔺تومورهای بدخیم اغلب یک محیط سرکوبکننده سیستم ایمنی ایجاد میکنند که آنها را در برابر درمانهای ایمنی استاندارد مقاوم میکند. STAT3 به عنوان مبدل سیگنال و فعالکننده رونویسی، یک عامل کلیدی در این فرآیند است.
✔️ با توجه به دشواری هدف قرار دادن STAT3 با داروهای سنتی، محققان با استفاده از RNA مداخلهگر (#RNAi)، mRNA آن را در سلولهای ایمنیِ اطراف تومور هدف قرار دادند. نتایج در مدلهای پیش بالینی، به طور موثری سطوح STAT3 را کاهش و نفوذ سلولهای T سیتوتوکسیک را افزایش داد. این روش هنگام ترکیب با مهارکنندههای بازرسی ایمنی (CPIs) به طور موثری رشد تومور را مهار کرد. علاوه بر این، آنها از #RNAi دیگری جهت خاموش کردن Cd274، ژن رمزگردان PD-L1 (یکی از پروتئینهای نقطهی بازرسی سیستم ایمنی) استفاده کردند که در تومورهای مقاوم به ایمنیدرمانی با آنتیبادی PD-L1، به طور موثری عمل کرد.
به طور کلی این مطالعه پتانسیل تحویل RNAi سیستمیک را برای #ایمونوتراپی_سرطان را نشان میدهد و راههای نوینی جهت درمان پیشنهاد میکند.
✍ نیلوفر باجول، دانشجوی دکترای علوم سلولی کاربردی پژوهشگاه رویان
لینک مقاله:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1525001624002132
Join us:
🆔 @pluricancer
🆔 @RNA_Biology
۳۰ام فروردین ماه, روز علوم آزمایشگاهی و زادروز حکیم اسماعیل جرجانی طبیب و پزشک حاذق و برجسته بر تمامی متخصصین و دانشجویان پرتلاش این حوزه گرامی باد🎊👩🏻🔬🧑🏻🔬🎊
Join us:
🆔 @RNA_Biology
هدایت شده از سلولهایبنیادیوسرطان
🧬 درمانی نویدبخش برای تومورهای مغزی تهاجمی دوران کودکی با استفاده از #lnc_RNA
⁉️ مدولوبلاستوما شایع ترین نوع #سرطان بدخیم مغز در کودکان است. تهاجمیترین و سختترین شکل این بیماری، مدولوبلاستوما گرید 3 است که اغلب کشنده است. مطالعات اخیر نشان میدهد که RNAهای طولانی غیر رمزگردان (lncRNAs) در تشکیل و پیشرفت #مدولوبلاستوما نقش دارند.
🔬 دکتر Perera، مدیر مرکز زیست شناسی RNA در بیمارستان کودکان Johns Hopkins، در مطالعهای با هدف قرار دادن lnc-HLX-2-7 با استفاده از الیگونوکلئوتیدهای آنتیسنس (ASO)، کوچک شدن تومورهای مدولوبلاستوما گرید 3 در موش را نشان داد. در این مطالعه مشخص شد که lnc-HLX-2-7 به طور خاص به ناحیه پروموتر ژن HLX متصل شده و بیان آن را افزایش میدهد. سپس HLX با اتصال به نواحی پروموتر چندین ژن سرطانزا باعث افزایش بیان آنها و در نتیجه رشد تومور میشود. یکی از این ژنها، MYC است که خود بیان چندین ژن سرطانزای دیگر را نیز افزایش میدهد. بنابراین دکتر Perera و تیم او با ایجاد یک درمان داخل وریدی با استفاده از الیگونوکلئوتیدهای آنتیسنس پوشیده شده با #نانوذرات_سریم_اکسید (جهت محافظت از تخریب شدن این RNA) با جلوگیری از اتصال lnc-HLX-2-7 به پروموتر HLX، این آبشار بیان ژنهای سرطانزا را متوقف کردند. آنها همچنین نشان دادند که افزودن #سیس_پلاتین (داروی شیمیدرمانی که در حال حاضر برای درمان مدولوبلاستوما استفاده میشود) در ترکیب با این درمان جدید باعث کوچکشدن بیشتر تومورها و بقای طولانیتر موشها میشود.
✔️ دکتر Perera و همکارانش در حال همکاری با جراحان مغز و اعصاب Johns Hopkins جهت ارزیابی ایمنی و اثربخشی این درمان در انسان هستند.
✍ ملیکا زمانیان، دانشجوی دکترای علوم سلولی کاربردی پژوهشگاه رویان
📄 مطالعه بیشتر👇👇👇
https://www.cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(24)00266-3?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS2211124724002663%3Fshowall%3Dtrue
Join us:
🆔 @pluricancer
🆔 @RNA_Biology
🔺 سازمان غذا و داروی آمریکا داروی جدید تحقیقاتی را برای اولین و تنها واکسن mRNA برای سرطان مربوط به ویروس اپشتین بار (WGc-043) تأیید کرده است.
ویروس اپشتین بار (EBV)، نوعی از ویروس تبخال است که باعث مونونوکلئوز عفونی (بیماری بوسه) می شود و خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان از جمله سرطان نازوفارنکس (سرطان سر و گردن)، لنفوم سلول T کشنده طبیعی، سرطان مری، سرطان سینه، سرطان دهانه رحم و سرطان معده را افزایش می دهد. همچنین با شرایط خودایمنی مانند MS و لوپوس اریتماتوز سیستمیک همراه است.
عفونت این ویروس مادام العمر است، اگرچه علائم معمولاً پس از چند هفته اول کاهش می یابد. EBV، لنفوسیت های B را آلوده می کند و در این سلول ها باقی می ماند. تقریباً 90 درصد از مردم ایالات متحده در سن 35 سالگی به EBV مبتلا می شوند.
در حال حاضر، هیچ درمان یا واکسن پیشگیرانه ای برای EBV وجود ندارد. با این حال، مدرنا در حال حاضر در حال بررسی mRNA-1189، یک واکسن mRNA برای EBV است. فاز 1 کارآزمایی بالینی به طور خاص ایمنی و پاسخ ایمنی این واکسن را ارزیابی می کند. این واکسن اثربخشی مثبت، سمیت کم، کاربرد وسیع و همچنین مقرون به صرفه بودن را نشان داده است. شرکت کنندگان شامل داوطلبان سالم 12 تا 30 ساله هستند که 3 تزریق mRNA-1189 یا دارونما دریافت خواهند کرد. پیش بینی می شود این کارآزمایی تا ژوئن 2025 ادامه خواهد یافت. شرکت در این کارآزمایی تقریباً 18 ماه طول می کشد که شامل یک دوره غربالگری 28 روزه، یک دوره دوز شش ماهه، و تا 11 ماه مشاهدات مربوط به پیگیری های لازم را به همراه دارد.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 لینک خبر:
https://www.drugtopics.com/view/fda-approves-mrna-vaccine-for-epstein-barr-virus-related-cancer
📝 لینک سایت مدرنا برای این واکسن:
https://trials.modernatx.com/study/?id=mRNA-1189-P101
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 پایان خط برای واکسن های بوستر بی پایان؟ دانشمندان واکسنی را برای همه ویروس ها توسعه دادند!!🦠💉
ادامه در پست بعدی👇🏻
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 پایان خط برای واکسن های بوستر بی پایان؟ دانشمندان واکسنی را برای همه ویروس ها توسعه دادند!!🦠💉
محققان دانشگاه UC Riverside یک واکسن جدید با استفاده از RNAi توسعه دادند که در برابر هر گونه ویروس موثر است و می تواند به طور ایمن حتی برای نوزادان یا افراد دارای نقص ایمنی استفاده شود. این استراتژی جدید بخشی از ژنوم ویروسی را هدف قرار میدهد که در همه سویه های ویروس مشترک است، پس به طور گسترده در برابر هر نوع ویروس موثر است و برای طیف گسترده ای از مردم بی خطر است.
به طور معمول، واکسن ها حاوی یک نسخه زنده یا مرده از ویروس هستند. سیستم ایمنی بدن پروتئین موجود در ویروس را تشخیص میدهد و یک پاسخ ایمنی ایجاد میکند. این پاسخ، سلول های T را تولید می کند که به ویروس حمله کرده و از انتشار آن جلوگیری می کند. همچنین سلول های B خاطره را تولید می کند که سیستم ایمنی را برای محافظت در برابر حملات آینده آماده می کند.
این واکسن جدید از یک نسخه زنده و اصلاح شده ویروس استفاده می کند. با این حال، متکی به این نیست که بدن واکسینه شده این پاسخ ایمنی معمول یا پروتئینهای فعال ایمنی را داشته باشد. به همین دلیل است که میتواند توسط نوزادانی که سیستم ایمنی آن ها توسعه نیافته است یا افرادی که دارای نقص ایمنی هستند، استفاده شود. در عوض، این واکسن به مولکول های کوچک و خاموش کننده RNA متکی است.
میزبان (هر موجود آلوده شده) RNAهای مداخله گر کوچکی (small interfering RNA, RNAi) را به عنوان پاسخ ایمنی به عفونت ویروسی تولید می کند. این RNAiها ویروس را نابود می کنند. دلیل اینکه ویروس ها با موفقیت باعث بیماری می شوند این است که پروتئین هایی تولید می کنند که پاسخ RNAi میزبان را مسدود می کند. اگر یک ویروس جهش یافته بسازیم که نتواند پروتئینی را برای سرکوب RNAi میزبان تولید کند، می توانیم ویروس را ضعیف کنیم. ویروسی که از این طریق ضعیف شده است می تواند به عنوان واکسنی برای تقویت سیستم ایمنی RNAi استفاده شود.
این تیم تحقیقاتی به طور مشخص روی ویروس و واکسن آنفولانزا تحقیق می کنند چراکه سویه های آن هر سال تغییر می یابد. واکسن آنفولانزای آن ها نیز احتمالاً به شکل اسپری ساخته می شود، زیرا بسیاری از مردم از سوزن بیزارند. محققان این پژوهش بیان کردند که: "عفونتهای تنفسی از طریق بینی وارد می شوند، بنابراین واکسنِ اسپری می تواند یک سیستم انتقال آسانتر باشد."
در نهایت، محققان بر این باورند که می توانند از این استراتژی برای دیگر انواع واکسن های ویروسی استفاده کنند تا یک واکسن یکپارچه برای انواع ویروس ها بسازند، زیرا اکثر پاتوژن های ویروسی انسانی عملکردهای ویروسی مشابهی دارند.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📣 لینک خبر:
https://scitechdaily.com/no-more-endless-boosters-scientists-develop-one-for-all-virus-vaccine/
📝 لینک مقاله:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38630724/
Jion us:
🆔 @RNA_Biology
هدایت شده از miRas Biotech
مژده مژده 😍
🎉به مناسبت اعیاد قربان و غدیرخم، تمامی محصولات شرکت زیست فناوری #میراث را می توانید به مدت یک ماه (۲۸ خرداد ماه تا ۲۸ تیرماه) با ۱۵% تخفیف تهیه کنید.
✴️شرکت زیستفناوری میراث، ارائهدهنده انواع الیگونوکلئوتیدها (میکروآرنا، siRNA، آنتاگومیر، پروب، الیگوهای آنتیسنس، الیگوهای فلوروفوردار و غیره) برای تحقیقات آزمایشگاهی و حیوانی شما👌🏻
🔆راه های ارتباطی با ما:
ارتباط با ادمین ها:
@miRasAdmin
@miRasPR
تماس با دفتر میراث:
02122338248
ایمیل:
mirasbiotech@gmail.com
سایت:
www.miRas-Biotech.com
✍پروژه الیگونوکلئوتیدی خود را با محصولات میراث پیش ببرید.
به زود جواب گرفتن عادت کنید. 😍
🔺میراث؛ فناوری جهانی، نوآوری ایرانی 🇮🇷
Join us:
🆔 @miRasBiotech
🔺فناوری seekRNA، فراتر از CRISPR، فرصت جدیدی را برای ویرایش دقیق ژن فراهم می کند
در مطالعه ای که چند روز گذشته در نشریه Nature Communications منتشر شده است، دانشمندان دانشگاه سیدنی توانستند یک ابزار ویرایش ژن با دقت بیشتری نسبت به CRISPR ایجاد کنند که مهندسی ژنتیک را در پزشکی، کشاورزی و بیوتکنولوژی متحول می کند.
فناوری seekRNA که از یک رشته RNA قابل برنامه ریزی استفاده می کند، با شناسایی مستقیم جایگاه های درج توالی، علاوه بر ساده کردن فرآیند ویرایش، خطاها را نیز کاهش می دهد.
فناوری CRISPR متکی بر ایجاد شکاف در هر دو رشته DNA هدف است و برای وارد کردن توالی DNA جدید به پروتئینهای دیگر یا ماشینهای ترمیم DNA نیاز دارد که این می تواند خطاهایی را ایجاد کند. اما seekRNA میتواند دقیقاً محل هدف را شکافته و توالی DNA جدید را بدون استفاده از هیچ پروتئین دیگری وارد کند که این منجر به ویرایشی بسیار دقیق تر با خطاهای کمتر می شود.
قابل ذکر است که seekRNA از خانواده ای از توالی های درج طبیعی به نام های IS1111 و IS110 مشتق شده است که در باکتری ها و آرکی ها کشف شده اند. با استفاده از دقت بالای این خانواده، seekRNA را می توان به هر توالی ژنومی تغییر داد و DNA جدید را در جهت گیری دقیق وارد کرد. seekRNA از یک پروتئین کوچک 350 آمینواسیدی و یک رشته RNA بین 70 تا 100 نوکلئوتید تشکیل شده است. سیستمی با این اندازه را می توان به راحتی در وزیکول ها یا نانوذرات لیپیدی برای تحویل به سلول های مورد نظر بسته بندی کرد.
تیم دانشگاه سیدنی در آزمایشگاه با موفقیت، seekRNA را در باکتری ها آزمایش کردند. آن ها در تلاش هستند که در گام های بعدی، این فناوری ارزشمند را در سلولهای یوکاریوتی آزمایش کنند.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.nature.com/articles/s41467-024-49474-9
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 شرکت "گروه آپتامر" با شرکت آسترازنکا برای همکاری در پروژه ای مربوط به اُپتیمر برای تحویل هدفمند siRNA به سلول های فیبروز کبدی توافق نامه امضا می کند.
لیگاندهای اُپتیمر مولکول های الیگونوکلئوتیدی سنتزی کوتاه تر از آپتامر هستند که از DNA یا RNA تشکیل شده اند که به یک مولکول هدف خاص متصل می شوند. از این مولکول ها می توان برای تحویل هدفمند مولکلول های siRNA بهره برد. تحویل موفقیت آمیز siRNA به انواع سلول ها و بافت ها یک چالش مهم برای کاربرد درمانی این فناوری است. با وجود این محدودیت، بازار siRNA همچنان در سال 2023 بیش از 13 میلیارد دلار ارزش داشت.
طبق توافق بین این دو شرکت، آسترازنکا یک siRNA را برای آزمایش با انتقال مبتنی بر اُپتیمر برای سلولهای فیبروز کبدی ارائه میکند. گروه آپتامر آزمایشات را برای ارزیابی اثربخشی این انتقال با siRNA آسترازنکا را انجام خواهد داد. پس از موفقیت، گروه آپتامر به سمت ارزیابی این فناوری در مدل های حیوانی پیش خواهد رفت.
این فناوریِ استفاده از اُپتیمر که یک تغییر ساختار در تحویل هدفمند مولکولهای siRNA را نشان می دهد، به دلیل انتخابپذیری بالا، میل ترکیبی بالا و کونژوگه شدن با siRNA، به عنوان وکتورهای غیر ویروسی ارائه میشود. اگر تحویل siRNA با اُپتیمر موفقیتآمیز باشد، میتواند منجر به توسعه ترکیبات جدیدی شود که مزایای قابل توجهی نسبت به روشهای فعلی هدفگیری سلول و بافت دارند.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 منبع خبر:
https://pharmaceuticalmanufacturer.media/pharma-manufacturing-news/drug-delivery-news/aptamer-signs-agreement-with-astrazeneca-to-explore-optimer-vehicles-for-targeted-delivery-of-sirna/
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 اثبات نقش مهم یک microRNA در رشد سلول های توموری سینه توسط CRISPR
سرطان سینه یک بدخیمی است که به عنوان شایع ترین شکل سرطان در بین زنان به شمار می رود. خوشبختانه حدود 70 تا 80 درصد موارد زودرس را می توان با موفقیت درمان کرد. با این حال، متاستاز پیشرفته این سرطان همچنان چالش برانگیز است و در حال حاضر فاقد درمان است.
در مطالعه ای که به تازگی در نشریه communication biology به چاپ رسیده است، محققان برای کشف ارتباط miRNA در تومورزایی سینه، غربالگریهای CRISPR-CAS9 در کل ژنوم را انجام دادند که ژنها و miRNAها را در مدل های توموری سه بعدی هدف قرار دادند. این رویکرد به آنان این امکان را داد که miRNA ها و اهداف حیاتی آن ها را که زنده بودن سلول های توموری را در سرطان سینه کنترل میکنند، آشکار کنند.
مولکول miR-4787-3p در سرطان سینه افزایش قابل توجهی از خود نشان میدهد، لذا مهار آن از تشکیل تومور جلوگیری می کند و پتانسیل آن را به عنوان یک هدف درمانی در این سرطان برجسته می کند. این محققان طی غربالگری های CRISPR اهداف این miRNA یعنی ARHGAP17،FOXO3A و PDCD4 را پیدا کردند که این ژن ها، سرکوبگرهای توموری شناخته شده در سرطان هستند.
غربالگری CRISPR امکان کشف محرک های اصلی سرطان را فراهم کرده است و درک ما از مکانیسم های پیچیده ای را که از طریق آن ژن ها و مسیرها به تومورزایی کمک می کنند، متحول می کند. با این حال، غربالگریهای CRISPR عمدتاً در کشتهای سلولی دوبعدی انجام شدهاند که اغلب نمیتوانند پیچیدگیهای پیچیده تومور را به طور کامل نشان دهند. برای کمک به رفع این محدودیت ها، مطالعات اخیر غربالگری هایی را در کشت های سه بعدی انجام داده اند.
این تحقیقات اثبات کرده است که غربالگری اثرات قویتری در کشت های سهبعدی، در مقایسه با کشت های دوبعدی، برای ژنهایی که در سرطان جهش یافتهاند نشان می دهند.
در نتیجه، مطالعه این محققان بر نقش حیاتی miR-4787-3p در تومورزایی سرطان سینه تأکید میکند. هدف قرار دادن miR-4787-3p مهار قابل توجهی از تشکیل تومور را نشان داد و پتانسیل آن را به عنوان یک هدف درمانی در سرطان سینه نشان داد. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد که بیان miR-4787-3p بالا می تواند به عنوان یک نشانگر زیستی پیش آگهی برای این سرطان باشد. تحقیقات بیشتر و مطالعات بالینی با تمرکز بر مهار miR-4787-3p و کاربرد پیش آگهی آن، نویدبخش بهبود استراتژی های درمانی و ارزیابی های پیش آگهی در سرطان سینه است.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.nature.com/articles/s42003-024-06555-1
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 بیوژنز miRNA به طور گسترده با مهار فاکتور پیرایش SF3B1 مختل می شود
طی رونویسی از ژن های miRNA، مولکول pri-miRNA (primary-miRNA)، توسط RNA polymerase II تولید می شود. سپس در هسته pri-miRNA توسط microprocessor complex که شامل آنزیم Drosha و پروتئین DGCR8 است، با ایجاد برش هایی به pre-miRNA (precursor miRNA) تبدیل می شود. مولکول pre-miRNA توسط کمپلکس XPO5/RanGTP وارد سیتوپلاسم شده و در آنجا توسط آنزیم Dicer به مولکول بالغ دورشته ای miRNA تبدیل می شود. در نهایت این مولکول ها توسط کمپلکس RISC، تکرشته ای شده و اغلب به انتهای 3’-UTR مولکولهای mRNA هدف متصل شده و باعث تجزیه mRNA و یا جلوگیری از ترجمه موثر آن توسط ریبوزوم می شوند.
مکان ژنومی pre-miRNA متنوع است، زیرا میتوان آنها را در اینترونها یا اگزونهای ژنهای رمزگردان پروتئین یا ژنهای طولانی غیررمزکننده lncRNA یافت. LncRNA یک تعریف گسترده است که برای هر RNA بیش از 200 نوکلئوتید که پروتئینی را رمزگذاری نمی کند، اعمال می شود. از آنجایی که تاثیر پیرایش بر بیوژنر miRNAهای واقع در LncRNAها ناشناخته است، در مطالعه ای که به تازگی در نشریه nucleic acids research به چاپ رسیده است، محققان تاثیر مهار پیرایش بر miR-122-5p در دو فرم بالغ و پیش ساز توسط pladienolide B (PlaB) را بررسی کردند. این miRNA برای تکثیر ویروس هپاتیت C (HCV) ضروری است و به عنوان یک سرکوب کننده تومور در سرطان کبد عمل می کند. مولکول PlaB باعث مهار SF3B1 که جز مهمی از پیرایش است، می شود.
محققان دریافتند که مهار فاکتور پیرایش SF3B1 توسط PlaB منجر به کاهش قوی و سریع در رونویسی و در نتیجه کاهش تولید miR-122 شد. به طور شگفت انگیزی، miRNA های واقع در اگزون ها و اینترون ها هم به طور مشابه تحت تأثیر قرار گرفتند. این مطالعه بینش جدیدی را در مورد نقش نوظهور پیرایش در رونویسی ارائه میکند و اهمیت بیولوژیکی جدیدی را در ارتقای بیوژنز miR-122 از یک lncRNA نشان میدهد و نشان میدهد که SF3B1 برای بیوژنز تمامی miRNAها مهم است.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجو کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://academic.oup.com/nar/advance-article/doi/10.1093/nar/gkae505/7694274
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 مطالعه کرمهای لولهای راه را برای درمان بیماریهای انسانی با داروهای مبتنی بر RNA هموار میکند.
درمانهای مبتنی بر RNAi برای بیماریهای مختلف از جمله اختلالات ژنتیکی، عفونتهای ویروسی و سرطان، توجه زیادی را در تحقیقات بالینی به خود جلب کرده است. این درمانها میتوانند ژنهای بیماریزا را با دقت بالا هدف قرار داده، خاموش کرده، اثرات خارج از هدف را به حداقل رسانده و نتایج درمان را بهبود ببخشند. با گسترش تعداد مطالعات درمانی مبتنی بر RNAi، به سوالاتی نظیر اینکه اثرات RNAi چقدر میتواند دوام داشته باشد و اینکه آیا تنظیم دقیق RNAi امکانپذیر است، باید پاسخ داده شود.
در مطالعهای که به تازگی در نشریه eLife به چاپ رسیده است، محققان دانشگاه مریلند از کرمهای لولهای میکروسکوپی به عنوان مدلی برای بررسی مکانیسمهای RNAi و چگونگی بهینهسازی آنها برای درمان بیماریهای انسانی استفاده کردند. محققان دریافتند که اثرات خاموش کردن ژن میتواند به مرور زمان از بین برود، اما از اینکه این اثرات در نهایت حتی در سلولهای غیرقابل تقسیم ناپدید میشوند، شگفتزده شدند.
سلولهایی که به طور مداوم تقسیم میشوند میتوانند در نهایت داروی مبتنی بر RNAi را رقیق کنند. اما نکته اصلی این است که چگونه اثربخشی دارو حتی در سلولهایی که تقسیم نمیشوند، از بین میرود. با کمال تعجب، این امر حتی در کرمها نیز صدق میکند، جایی که RNAها تقویت میشوند و اساساً غلظت دارو را بیشتر میکنند. پس باید مکانیسمی وجود داشته باشد که اثرات RNAi را در طول زمان کاهش دهد و محققان باید این مکانیسم را در هنگام دوزیابی برای داروهای RNAi در نظر بگیرند تا بتوانند اثربخشی این گونه داروها را تا زمانی که موردنیاز است، حفظ کنند.
این یافتهها نیاز به در نظر گرفتن مقاومت دارویی را در هنگام توسعه درمانهای مبتنی بر RNAi نشان میدهد. همانطور که باکتریها میتوانند به آنتیبیوتیکها مقاوم شوند، انسان نیز ممکن است به مرور زمان نسبت به خاموش شدن ژن مقاوم شود. در نتیجه، باید مقاومت به دارو در همان ابتدای تولید آن در نظر گرفته شود، به گونهای که دارو تا زمانی که موردنیاز است، موثر باقی بماند.
این مطالعه همچنین بینشهای جدیدی را در مورد اینکه چگونه پروتئینهای تنظیمکننده مختلف در سلولهای کرمها با هم برای کنترل خاموشی ژن کار میکنند، ارائه کرد. این تیم سه پروتئین تنظیمکننده مهم را که بر خاموشی ژنها تأثیر میگذارند، معرفی کردند و دریافتند که این پروتئینها مسیرهای به هم پیوسته متعددی را برای کنترل ژنهای هدف خاصی، فراهم میکنند. برای محققان، درک بهتر این شبکههای برهمکنشی میتواند منجر به پیشرفتهایی در تنظیم دقیق درمانهای RNAi برای حداکثر اثربخشی در بیماران شود. دانستن اینکه چگونه این پروتئینها با یکدیگر برای تأثیرگذاری روی ژنها کار میکنند، میتواند در طراحی داروهای متناسب با یک فرد تفاوت ایجاد کند.
این تیم بیان کردند که هدف نهایی آنها تسریع پیشرفت به سمت درمانهای خاموشکننده ژن قویتر و بادوامتر برای طیف وسیعی از بیماریها است.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://elifesciences.org/reviewed-preprints/97487v1
Join us:
🆔 @RNA_Biology
ضمن تشکر از سرکار خانم پهلوان، این مطالعه نشان میدهد که مولکولهای siRNAای که از خارج سلول به درون آنها منتقل میکنیم، باید از قبل پایدارسازی شده باشند.
✍ مرادی
توضیحات بیشتری در این جا داده شده است:
@miRasBiotech
🔺 شرکت Novartis داروی Leqvio را برای کاهش کلسترول در بیماران قلبی معرفی می کند
بیماری قلبی عروقی (CVD) زندگی صدها میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داده است و بیشتر از سرطان، بیماری مزمن ریوی و دیابت جان انسان ها را در سراسر جهان می گیرد. با توجه به عواملی که باعث CVD می شوند، می توان از حدود 80 درصد از مرگ های زودرس CVD جلوگیری کرد. بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک (ASCVD) که حدود 85 درصد از کل مرگ و میرهای CVD را تشکیل می دهد، به دلیل ایجاد و رشد پلاک ها در پوشش داخلی رگ ها ایجاد می شود. پلاک آترواسکلروتیک عمدتاً از کلسترول لیپوپروتئین (LDL-C) تشکیل شده است که در طول زمان انباشته می شود. قرار گرفتن در معرض تجمعی با LDL-C می تواند خطر بروز حوادث قلبی عروقی مانند حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد.
داروی Leqvio اولین و تنها درمان siRNA برای کاهش LDL-C است. تزریق این دارو که زیر جلدی است، با دوز اولیه، یک تزریق در سه ماهگی و سپس هر شش ماه یکبار انجام می شود. Leqvio در نزدیک به 100 کشور از جمله ایالات متحده، اتحادیه اروپا، ژاپن و چین تایید شده است.
قابل ذکر است که V-MONO اولین کارآزمایی است که درمان با siRNA را ارزیابی می کند که به عنوان درمانی برای کاهش LDL-C در بیماران مبتلا به ASCVD استفاده می شود. چند روز گذشته، Novartis که تحت همکاری با Alnylam Pharmaceuticals، (پیشرو در درمان RNAi) است، نتایج مثبتی از Leqvio (inclisiran) در مطالعه فاز سوم V-MONO اعلام کرد که به نقطه پایانی خود رسیده است. محققان به نتایج معنی داری از کاهش کلسترول لیپوپروتئین (LDL-C) در مقایسه با دارونما با داروی Leqvio در بیمارانی که در معرض خطر ASCVD قرار داشتند، دست یافتند.
✍🏻 تهیه مطب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 لینک خبر:
https://www.novartis.com/news/media-releases/novartis-twice-yearly-leqvio-demonstrated-clinically-meaningful-statistically-significant-ldl-c-lowering-monotherapy-patients-low-or-moderate-ascvd-risk
Join us:
🆔 @RNA_Biology
🔺 بدنه جدید siRNA توسعه یافته در UMass Chan پایداری و تداوم درمان مبتنی بر siRNA را برای بافتهای خارج کبدی افزایش می دهد.
یک پیشرفت بیوشیمیایی با استفاده از اتمهای کربن توسط دکتر Yamada و دکتر Khvorova به طور چشمگیری پایداری و کارایی یک پلتفرم درمانی الیگونوکلئوتیدی را در موش بهبود بخشیده است. این تحقیق که در Nature Biotechnology منتشر شده است، این پتانسیل را دارد که دوام داروهای الیگونوکلئوتیدی، از جمله siRNA را بهبود ببخشد و برای اولین بار این درمان ها را به انواع سلول های خارج از کبد بیاورد.
الیگونوکلئوتیدها در حالت طبیعی خود بسیار ناپایدار هستند. نوکلئازها خیلی سریع در سلولهای زنده عمل میکنند و به داروها زمان محدودی برای دستیابی به اثر درمانی میدهند. در نتیجه، دانشمندان برای طراحی داربستهای شیمیایی که میتوانند باعث تثبیت، حفظ و افزایش طول عمر داروهای الیگونوکلئوتیدی لازم برای دستیابی به موفقیت درمانی در بافتهای زنده، بهویژه سلولهایی غیر از سلولهای کبدی شوند، به چالش کشیده شدهاند.
این محققان با استفاده از یک تغییر نسبتا ساده یعنی گسترش ستون RNA با تک اتمهای کربن، توانستند مدت ماندگاری الیگونوکلئوتیدها در سلولها را با پنهان کردن مؤثر آن ها از آنزیم های تجزیه کننده، به طور قابل توجهی بهبود ببخشند.
اکثر اصلاحات الیگونوکلئوتیدی بر تغییر فسفورتیوات ها یا مولکول های قند موجود در ستون الیگونوکلئوتید تمرکز دارند. این محققان، با این حال، رویکرد متفاوتی در پیش گرفتند و مولکولهای کربن در ساختار ستون الیگونوکلئوتید را مورد بررسی قرار دادند.
آن ها دریافتند که یک اتم کربن دیگر که در امتداد نوکلئوزید، مولکولهای الیگونوکلئوتید را از تخریب توسط آنزیم نوکلئاز پنهان میکند. این منجر به ایجاد یک الیگونوکلئوتید پایدارتر و کارآمدتر شد که به آن اسید نوکلئیک توسعه یافته یا exNA می گویند که 32 برابر بیشتر از همتایان اصلاح شده با فسفورتیوات خود پایداری دارد. البته همه چیز به این بستگی دارد که کجا و چگونه کربن را اضافه کنند.
این محققان بیان کردند که اگر بتوانند 10 برابر افزایش ماندگاری ایجاد کنند، دوز یا زمان درمان بالینی از هر دو هفته یک بار به هر پنج ماه یک بار کاهش می یابد. افزایش ماندگاری 32 برابری در مدل های موش بسیار دلگرم کننده است.
✍🏻 تهیه مطلب: مینا پهلوان نشان، دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی سلولی مولکولی پژوهشگاه رویان
📝 مطالعه بیشتر:
https://www.umassmed.edu/news/news-archives/2024/08/novel-sirna-backbone-developed-at-umass-chan-enhances-stability-durability-of-potentially-therapeutic-platform/?utm_campaign=news_khvorova_yamada_sirna_backbone_080624&utm_medium=email&utm_source=newsletter&utm_content=headline
Join us:
🆔 @RNA_Biology