۶ دیگه کلافه شده بودمو نگرانی افتاده بود به دلم که اگه نیاد باید چیکار کنم.. دلم براش تنگ شده بود و دیگه طاقت نداشتم. تو حال خودم بودم که حلیمه مثله جن بالا سرم ظاهرا شد _ اینجا چه غلطی میکنی دختر تو مطبخ هزار کار ریخته رو سرمون اومد اینجا نشستی استراحت کنی .یالا ..پاشو برو تو مطبخ! + اما من همه کارامو انجام دادم حلیمه دستش نشست پشت گردنم و ضربه محکمی زد بهم _ مگه بهت نگفتم حق نداری من و حلیمه صدا کنی..حلیمه خاتون .. برو .. با صدای تقریبا بلند البرز برگشتیم طرفش و وقتی ارسلان و کنارش دیدم نفسم رفت ... دیده بود من کتک خوردم.ابروم میرفت که..چشمام به اشک نشست و سرمو انداختم پایین البرز اومد طرفمون و رو به رویحلیمه وایستاد _کی بهت اجازه داده رو گلاب دست بلند کنی..؟ حیلمه به پته پته افتاد + خانزاد ..من فقط..بی ادبی کرد من ... _ ساکت شو برو دنبال کارت یکبار دیگه دور و بر گلاب ببینمت خودم میدم دستاتو بشکنن حلیمه چشمی گفت و نگاه تهدید امیزشو حواله ام کرد و رفت .من همه حواسم پیش ارسلان بود و ارسلان با چشمای تنگ شده به من و البرز نگاه میکرد... _ روی همه اهل عمارتت انقدر حساسی؟خانزاد؟ احساس کردم خانزاد و با کنایه گفت! سرمو انداختم پایین و حالا که ارسلان و دیده بودم دنبال راه فراری بودم .دلم میخواست مثل همیشه بدون هیچ تنشی یک گوشه بشینم و از دور نگاهش کنم اما حالا..تو راس دید همه وایستاده بودم و با خانزاد و یک پسر غریبه حرف میزدم..اگه کسی به گوش فرخ لقا میرسوند بیچاره بودم ... _ من .. من باید برم. قدم اول و برنداشته بودم که البرز از لباسم گرفت + صبر کن کجا..من بهت اجازه دادم بری؟ مثل برق گرفته ها رفتم عقب و لباسمو از چنگش دراوردم . نگاهم تو یک لحظه به ارسلان افتاد سرخ شده بود و رگ گردنش ورم کرده بود..خیره تو چشمام اخماشو تو هم کشیده بود... + خان ..مادرتون دعوام میکنه البرز دوباره بیخیال گفت _ کسی نمیتونه دعوات کنه تو تحت حمایت منی .من خانزاد این عمارتم هر چیزی که بخوام باید همون بشه.حالا هم تورو میخوام .. چشمام گرد شد و دیگه نتونستم نگاه ارسلان و تاب بیارم و پا گذاشتم به فرار .فقط صدای خنده البرز و شنیدم و دیگه توجهی نکردم . فقط دویدم و دور شدم . حالا ارسلان راجب من چه فکری میکرد... دیگه میومد به دیدنم یا میرفت برای خودش نشون میگرفت. پشت درخت کاج پنهون شدم و از شدت دویدن به نفس نفس افتادم . خم شدم و دستامو به زانوهام گرفتم . به حیاط عمارت نگاه کردم انقدر شلوغ بود که نمیشد هیچکس و پیدا کرد .دیگه خبر از ارسلان نبود .نکنه رفته بود ... جرئت نزدیک شدنو نداشتم ... #رمان_گلاب_6 #رمان #کانال_رمان #رمان_کده @roman_kadeh ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💞