#432 باگیجی نگاهم کرد که گفتم: _وای عماد استرس گرفتم من خجالت میکشم! _دیونه شدی؟ ازچی خجالت میکشی؟ _از عزیز جون! یه وقت باخودش نگه دختر تک وتنها بلندشده با پسرمون اومده یه شهر دیگه! بالاخره سنشون بالاست و افکار قدیمی خودشونو دارن! دستشو دور کمرم حلقه کرد و به خودش چسبوند، همزمان دکمه آسانسور رو زد وگفت؛ _اصلا این فکرهارو نکن چون عزیز از اون مامان بزرگ روشن فکرهاست که انتظار داره تو دوران نامزدی بچه دار بشیم! _دیونه! تو هر ده کلمه حرف زدنت شش تاش باید کلمات انحرافی باشه! _من الان مثل یه ببر گرسنه رو دارم میفهمی؟ چون نصف شب رسیده بودیم، برعکس تصورم که الان عزیز هفت پادشاه رو توخواب دیده باشه، تموم شب رو نخوابیده بود و چشم انتظار ما مونده بود! پروانه هم بیدار بود و به استقبالمون اومدن! باخوش رویی ازم پزیرایی کردن و خوشحالی دیدن عماد، ازچشم های عزیز کاملا معلوم بود و انگار عزیز عماد رو از تموم نوه هاش بیشتر دوست داشت ویه جورایی نور چشمیش بود! بعداز ساعت پروانه اومد و گفت: _اتاقتون حاضره از راه اومدین خسته این، برین استراحت کنین... عماددرحالی که کنار عزیز لم داده بود گفت؛ _عزیز ببین باز این پروانه چشممش افتاد به ما حسودیش شد تحمل دو دقیقه دیدن عشقمون رو نداره! #رمان_زیبای_گلاویژ #کانال_رمان #رمان_کده @roman_kadeh ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌💞