#قسمت_چهل‌وهفتم #باغ_بی_برگی #الهه_رحیم_پور صبح روز بعد بعلت اینکہ ڪلاسے نداشتم ڪمے دیرتر از خواب بیدار شدم . تصمیم داشتم اول بہ خانه‌ے خالہ مهین بروم و پیش از صحبت باهادے ، باخالہ و عموحمید صحبت ڪنم . این فڪر شب قبل یہ ذهنم خطور ڪرد... چراڪہ خالہ و عموحمید همیشہ براے ما پدر و مادر دومے بودند ڪہ بہ میزان محبتشان بہ هادے بہ مانیز محبت داشتند. باید اول ڪار سوگند را راہ مینداختم و بعد بہ سراغ حل معماهاے ذهن خودم میرفتم ... گرچہ دعا میڪردم ڪہ دیگر نشانه‌ے عجیب و غریبے جلوے راهم سبز نشود ... بہ قدر ڪافے آن عڪس و آن زن و آن ڪاغذ ذهنم را درگیر ڪردہ بود... حالا من‌بودم و یڪ سرے اطلاعات ناقص و عجیب!... 🌱🌱🌱🌱 زنگ در را فشردم و با یڪ‌دست روسرے ام را ڪمی‌مرتب ڪردم... چند لحظہ بعد در باز شد و چهرہ ے مهربان خالہ ڪہ چادر گل گلے اش را بہ دندان نگہ داشتہ بود پشت در نمایان شد ... جعبہ شیرینے را در یڪ دست نگہ داشتم و دستانم‌را براے بہ آغوش ڪشیدن خالہ بازڪردم... بعد از سلام و علیڪ ...حیاط را طے ڪردیم و داخل خانہ شدیم. عمو حمید روے مبل ،جلوے تلویزیون نشستہ بود و فنجان چاے دستش بود ..‌ وقتے وارد شدیم ...چاے را روے میزڪوچڪ روبہ رویے اش گذاشت و از جایش با ڪمے سختے بلند شد ... عموحمید یڪ پایش را ..سالهاے دور در جبهہ ها براے دشمن بہ یادگار گذاشتہ بود ...براے همین ڪمے نشست و برخاست برایش مشڪل بود... سریعا سلام ڪردم و گفتم: - عمو ...عمو تروخدا بلند نشین... بفرمایین ... Sapp.ir/roman_mazhabi عمو خندہ اے مهربانانہ بہ رویم پاشید و گفت: -راحتم دخترم...خوش اومدے ... - ممنونم عمو جان...ببخشید بازم مزاحمتون شدم. - این چہ حرفیہ...اتفاقا گلہ دارم ڪہ ڪم بہ ما سرمیزنے ... عمواین‌را ڪہ گفت ...خالہ با لبخندے دستش را پشت ڪمرم گذاشت و بہ سمت مبلها هدایتم ڪرد... جعبہ شیرینے را بہ دستش دادم و روے یڪے از مبلها نشستم و خالہ بہ سمت آشپزخانہ رفت ...روبہ عمو حمید گفتم: -ما رو بہ بزرگے خودتون ببخشید... انقدر سرم شلوغہ ڪہ بہ مامان اینام نمیرسم سربزنم ... شرمندہ . - دشمنت شرمندہ باباجان... خب ...چہ خبرا؟؟ -سلامتے ...والا من مزاحم شدم تا وقتے آقا هادے نیستن یہ مسئلہ اے رو با شما مطرح ڪنم ... عمو چشمهایش را ریز ڪرد و با دقت بہ صورتم نگاہ ڪرد... گویے ڪمے نگران شدہ بود ... با تعلل پرسید: - اتفاق خاصے افتادہ ؟ هادے ڪارے .... اجازہ ندادم جملہ اش را تڪمیل ڪند ؛فورا گفتم: -نہ ..‌ نہ..‌اصلا آقا هادے خداے نڪردہ ڪارے نڪردن ڪہ بخوام بیام گلہ و گلہ گذارے ڪنم... موضوع ڪلا یہ چے دیگس ... فقط باید خالہ هم بیان تا بگم . چند لحظہ بعد خالہ مهین با یڪ سینے چاے وظرفے پراز شڪلاتهاے رنگے وارد هال شد ... سینے را بہ سمتم گرفت و تعارف ڪرد ...فنجانے چاے برداشتم و روے میز مقابلم گذاشتم ... چندلحظہ بعد گلویے صاف ڪردم و گفتم: - خالہ جون ...میشہ بشینین ... من فقط یہ مطلبے میخواستم بگم بعد رفع زحمت میڪنم ... خالہ نگاهے بہ صورتم انداخت و گفت: - مضطربے خالہ جان ...چیشدہ؟ - چیز خاصے نیست ... فقط یڪم استرس گفتنشو دارم. خالہ ؛ سینی‌را روے میز گذاشت و ڪنار عموحمید نشست ...هر دو با چهرہ هایے پر از ڪنجڪاوے و سوال نگاهم میڪردند... دل توے دلشان نبود ڪہ من لب باز ڪنم ... - راستش من الان اینجام تا شاید عجیب ترین ڪارے ڪہ بشہ ڪرد و انجام بدم... البتہ حرفے ڪہ من میخوام بزنم بہ خودے خود نہ عجیبہ نہ خلاف شرع ... فقط برخلاف عرفیہ ڪہ خودمون تعیینش ڪردیم.. من اومدم تا راجع بہ سوگند حرف بزنم ...باور ڪنین اگر بہ صداقت قلبش یڪ درصد شڪ داشتم الان هرگز اینجا نبودم... خالہ جون...عمو... من میخوام سنت شڪنے ڪنم و برعڪس رسم و رسومِ تموم این سالها ... میخوام من از آقا هادے براے سوگند ...خواستگارے ڪنم . ✍🏻نویسنده:الهہ رحیم پور اینستاگرام:e.lahe_rahimpoor ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━━┓ 📚Sapp.ir/roman_mazhabi ┗━━─━━━━━━⊰✾✿✾⊱┛ ❤کپی فقط با ذکر نام نویسنده و آی‌دی کانال مجاز است❤