☀️☀️ #دختران_آفتاب☀️☀️ قسمت #هفتاد_ودو ثريا جواب داد: - اين چه سواليه؟ معلومه تابلويي كه يه دست و يه رنگ باشه، هنر نيست. هر آدم بي دست و پايي مثل من هم مي‌تونه تابلويي فقط با يه رنگ نقاشي كنه! فاطمه- ببينين اصل منظره تو هر دو تا نقاشي يكي بود. فقط يكي اش با يه رنگه، اون يكي اش با چند رنگ. حالا فكر مي‌كنين چرا اون منظره اي كه با چند رنگه، قشنگ تره؟ تا بيايند همه فكر كنند، راحله مثل هميشه زودتر از بقيه جواب داد: - به نظر من به خاطر تنوع رنگ هاست. يعني لازمه قشنگ بودن يه تابلو، متنوع بودن رنگ‌ها و نقش هاست تا بشه ظرايف و حدود هر شكل رو به راحتي مشخص كرد و فهميد كه هر شكل يا رنگي چه نقشي در كليّت تابلو داره. فاطمه از جواب راحله راضي به نظر مي‌رسيد: - حالا اگر بتونيم #نظام_خلقت رو به يه تابلو تشبيه كنيم، چيزي كه اين نظام رو به كمال مي‌رسونه تنوع نقش‌ها و گوناگوني مخلوقاته. براي اين كه هر موجودي بتونه به بهترين نحو به نقش خودش عمل كنه، بايد افراد و موجودات هم استعدادهاي مختلفي داشته باشن. پس تنوع موجودات يا نقش‌ها كه تنوع استعدادها رو هم به دنبال خودش مياره لازمه يك نظام منطقي و حساب شده است، قبول؟ راحله- قبول! فاطمه- همه هم قبول داريم كه خدا انسان‌ها را متنوع آفريده و به دو نوع زن و مرد تقسيم شون كرده. حالا اگه قرار بود نقش اين دو تا عيناً مثل هم باشه يا استعدادهاي يه اندازه اي داشته باشن، ديگه زن و مرد آفريده شدن انسان‌ها معنايي داشت؟ نه! كار بيهوده اي بود! يا همه مرد خلق مي‌شدن يا همه زن! پس 👈اولاً از اين تنوع در آفرينش هدفي در ميون بوده، 👈ثانياً زن ومرد در به هدف رسوندن اين منظور، نقش‌هاي جداگانه و در نتيجه استعدادهاي مختلفي دارن. پس با هر استعداد هم بايد برخورد جداگانه اي بشه. فهيمه پرسيد: - يعني چه؟ فاطمه- بذارين يه مثال براتون بزنم. حتماً همه تون داستان مهموني رفتن لك لك و روباه رو شنيدين. يه روزي روباهي، لك لكي رو دعوت كرد خونه شون و بعد غذاي لك لك رو هم مثل مال خودش ريخت توي بشقاب، روباه خودش با زبان غذايش را مي‌ليسيد و مي‌خورد، ولي لك لك چون منقار داشت نتونست اون غذا رو بخوره. ادامه👇