#پارت161 #رمان_ارباب‌خشن بازوم رو وحشیانه چنگ زد و با گام های بلندی من رو دنبال خودش کشوند. -فقط بزار برسیم...من امشب تو یکی رو آدم نکنم هیراد نیستم. زبونم بند اومده بود و به اجبار با هیراد هم قدم شده بودم. کنار جدول یه ماشین شاسی بلند مشکی پارک شده بود. با سویچ درش رو باز کرد و پرتم کرد صندلی عقب. نفسم از شدت استرس می‌لرزید. قیافه هیراد به حدی ترسناک بود که هر آدمی رو قبضه روح می‌کرد. یه لحظه به سرم زد در و باز کنم و پیاده شم اما دست و پای یخ بسته ام قدرت هر کاری رو ازم گرفته بودن. مطمئن بودم بخام با این وضع و حال از دست هیراد فرار کنم به ثانیه نرسیده چنگ گیرم می‌کنه. با راه افتازن ماشین گوشه صندلی جمع شدم و حتی صدای نفس کشیدنامم مهار کردم. هیراد تند تند از بین ماشین ها رد شد و وارد کوچه ای شد که من از سرشب تا حالا دنبالش می‌کشتم. با صدای جیغ لاستیکا و ترمز ماشین پرت شدم جلو. هیراد سرش رو به طرفم چرخوند و با ارتعاش خاصی که تو صداش موج میزد غرید: -بدون هیچ حرکت اضافه ای گم میشی تو خونه تا من بیام... نیم رخ برافروخته اش روی هر ذهنیتی به جز اطاعت از دستورش خط قرمز می‌کشید.

#پارت161 #خدمتکارِمن نداشتم واسه همین سریع نگاهمو گرفتم و زل زدم به نره خرای حبیب. داشتن پا به پای من میومدن که یهو حبیب داد زد: -چرا دارید لاس میزنید؟ برید جلو بگیریدش دیگه. با حمله ور شدن یکیشون جیغی از ترس کشیدم و شروع کردم به دویدن. ولی با اون ضعف بدنم نتونستم زیاد دور شم و بلافاصله دستم کشیده شد. نفهمیدم با چه جراتی برگشتم و با دست آزادم مشت محکمی تو صورت کسی که دستم و گرفته بود زدم.. انقدری قوی بود که از من نخوره. ولی انگار انتظار همچین حرکتی و نداشت که کشید عقب. همینکه دستم ول شد و خواستم ازش فاصله بگیرم افتادم تو بغل یکی دیگه اشون. صورتم از اشک خیس خیس بود و دیدم و تار کرده بود. ولی تونستم برق شرارت و اشتیاق و تو چشمای حبیب ببینم. تقلا کردم تا از بغل اونیکی بیام بیرون ولی زورش خیلی زیاد

ماهگل🌼🌸 #پارت161 کاغذی که روی پلاستیک وسایل هستو برمیدارم و بعد از باز کردنش، شروع به خوندن میکنم. " میدونم عصبانی ای، دلخوری و شاید ازم نفرت داری ولی توضیح میدم یعنی، باید بهت توضیح بدم. چند روز تورد تنها میذارم ولی دورادور حواسم بهت هست! مراقب خودت و کوچولومون باش" هـــہ..... پس خبر داره! خبر داره و اینجور خونسرد بود و انگار هیچ اتفاقی نیفتاده! پوفی میکشم و بعد از برداشتن وسایلی که خریده بود، درو با پام میبندم و وارد آشپزخونه میشم. وسایل توی دستمو روی میز غذاخوری میذارم و بعد از درآوردن لباسهام به سراغشون میرم. بعد از حدود یک ربع کارام تموم میشه و بعد از برداشتن شامپو از آشپزخونه خارج میشم. یادمه وقتی که خواستیم از این خونه بریم لباس ها و وسایلی که برای اولین بار پامو توی این خونه گذاشتم، توی کمد قرار دادم و با خودم به خونه جدید نبردم. وارد اتاق شدم و بعد از باز کردن در کمد نگاهم به لباسها و حوله توش میفته که هنوز سر جاشونن. نفس عمیقی میکشم و بعد از این که برای خودم لباس حاضر میکنم به طرف حمام میرم. بدنم بوی بیمارستانو میده و همین هم بدجور حالمو بد میکنه. یه دوش ده دقیقه ای میگیرم و بعد پوشیدن لباس هام، همونطور که دارم به طرف آشپزخونه میرم تا یه چیزی برای خودم درست کنم حوله کوچیکی رو دور موهای خیسم میپیچم. ❤️