🌺 @ROMANKADEMAZHABI 🌺
ﺍﮔﺮ ﻫﻨﮕﺎمے ڪہ "ﻏﯿﺒﺖ" مے ڪنیم،ﺑﺎنڪ ها بہ ﻃﻮﺭ ﺧﻮﺩڪار ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺑﻤﺎﻥ برداشتہ ﻭ بہ حساب ڪسے ڪہ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻏﯿﺒﺖ مے ڪنیم ﻭﺍﺭﯾﺰ ڪنند😱
ﺑﺪﻭﻥ شڪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﻮﺍﻟﻤﺎﻥ ﺳﺎڪت مے ﺷﻮﯾﻢ!💴
ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻓﺎنے ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎے ﻓﺎنے ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺎقے ﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍے ﺑﺎقے ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ تر ﻭ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﻧﺪ؟!🤔
جواب با شما...
نگذارید گوشهایتان گواہ چیزے باشد ڪہ چشم هایتان ندیدہ!👀
نگذارید زبانتان چیزے را بگوید ڪہ قلبتان باور نڪردہ!❤️
✨صادقانہ زندگے ڪنید✨
ما موجودات خاڪے نیستیم ڪہ بہ بهشت میرویم،ما موجودات بهشتے هستیم ڪہ از خاڪ سر برآوردہ ایم!🌷
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_شصت_و_چهارم
#بخش_دوم
دوبارہ میگویم:آخہ...
نورا سریع بہ سمتم برمیگردد،صورتم را با هر دو دستش قاب میڪند و با بغض میگوید:هادے رو دیدے بهش بگو نورا مجبورم ڪرد مشڪے بپوشم،من حرفاے بقیہ رو باور نڪردم بگو نورا گفت زشتہ بدون لباس مشڪے بیام!
سپس صورتم را رها میڪند و رو بر مےگرداند! لبخند ڪم جانے میزنم و شروع میڪنم بہ تعویض لباس هایم،بگذار فڪرڪنند من باورم شدہ...
💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
پدرم ماشین را خاموش میڪند و از آینہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد.
رو بہ مادرم میگوید:پیادہ شید!
مادرم نگران بہ سمت من برمیگردد،آرام میگوید:آیہ! میخواے تو با بابا برگردے خونہ؟!
سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم و ڪنجڪاو نگاهم را بہ خانہ هادے اینا مے دوزم.
روے تمام دیوارها پرچم هاے مشڪے رنگِ عرض تسلیتِ ڪوچڪ و بزرگ نصب شدہ،سرڪوچہ شان هم بنرے بزرگ نصب ڪردہ بودند ڪہ عڪس خندان هادے رویش نقش بستہ بود و نوشتہ بود "شهادت مبارڪ هادے جان!"
مقابل در پر از دستہ گل هاے بزرگ است،چند مرد با لباس مشڪے ایستادہ اند.
از میان شان چهرہ ے ناصر را تشخیص میدهم،دلم یڪ جورے میشود!
فقط چند متر با هادے فاصلہ دارم،انتظار و فاصلہ تمام شد!
شوق عجیبے تمام وجودم را فرا گرفتہ مثلِ ڪودڪے ڪہ روز اول مدرسہ اش باشد!
بے قرار میگویم:پیادہ نمیشیم؟!
پدرم آہ غلیظے میڪشد و ڪمربندش را باز میڪند،آرام لب میزند:پیادہ شید!
پدر و مادرم مضطرب پیادہ میشوند،سریع در را باز میڪنم و پیادہ میشوم روے پا بند نیستم!
نورا ڪنارم مے ایستد و دستم را محڪم میگیرد:باهم بریم!
پشت سر پدر و مادرم راہ مے افتیم،مردها با پدرم دست میدهند و تسلیت میگویند.
بے توجہ بہ آن ها نگاهم را بہ حیاط مے دوزم،بوے اسپند و گلاب و صداے همهمہ با هم مخلوط شده.
وارد حیاط ڪہ میشویم جمعیت بیشترے را مے بینیم،چند مرد با لباس نظامے گوشہ ے حیاط ایستادہ اند.
پسرے با هر دو دست صورتش را پوشاندہ و هق هق میڪند،پسر دیگرے هم ڪنارش ایستادہ و سعے دارد آرامش ڪند!
جلوتر ڪہ مے رویم چهرہ شان را میبینم،محسن هق هق میڪند و آرش سعے دارد آرامش ڪند!
آرش میخواهد محسن را در آغوش بڪشد ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد.
همین ڪہ من را مے بیند سرش را پایین مے اندازد،آرام ولے پر انرژے میگویم:سلام!
چندبار لبانش را تڪان میدهد اما صدایے از گلویش خارج نمیشود،متعجب نگاهش میڪنم وقتے براے این حرف ها ندارم! باید زودتر هادے را ببینم!
از میان جمعیت و نگاہ خیرہ شان رد میشویم و خودمان را بہ سالن مے رسانیم،در سالن جاے سوزن انداختن نیست!
اڪثر جمعیت زن هاے سیاہ پوشے هستند ڪہ نوحہ مے خوانند،بے اختیار دستِ نورا را محڪم مے فشارم،این مجلس شباهتے بہ مراسم عقد ندارد...!
با ترس نگاهم را در جمعیت مے چرخانم،خبرے از هادے و فرزانہ و مهدے و همتا و یڪتا نیست!
میخواهم چیزے بگویم ڪہ نگاهم بہ یاس و علیرضا مے افتدد،علیرضا بہ عصاے فلزے اے تڪیہ دادہ و اشڪ مے ریزد.
آرام میپرسم:پس خودشون ڪجان؟!
مادرم بہ سمت زن ها میرود و میگوید:بیا بشین حالا!
با نزدیڪ شدن ما بہ جمع همہ ے نگاہ ها روے من ثابت میشود،معذب و نگران سرم را پایین مے اندازم.
صداے پچ پچ ها و آہ ڪشیدن هایشان حالم را بد میڪند،بے قرار نگاهم را در اطراف مے چرخانم.
چند نفرے را میبینم ڪہ روے پلہ ها و نزدیڪ اتاق هادے ایستادہ اند،سریع دستِ نورا را رها میڪنم و بہ سمت پلہ ها میدوم.
حتم دارم هادے اینجاست! بویش را حس میڪنم!
مادرم پشت سرم مے آید:ڪجا میرے آیہ؟!
سپس بازویم را میڪشد،نفس نفس زنان بہ سمتش برمیگردم و میگویم:پیش هادے!
اشڪ از چشمانش سرازیر میشوند،با حرص مے گوید:اصلا برمیگردیم خونہ!
میخواهد دوبارہ بازویم را بڪشد ڪہ نورا سریع میگوید:مامان الان نرہ ببینہ تا ابد باورش نمیشہ! یہ عمر میشینہ پاے تلفن و چشمشو میدوزہ بہ در ڪہ شاید هادے زنگ بزنہ یا برگردہ! بذارہ برہ!
سپس شرمگین نگاهش را از صورتم مے گیرد و دستِ مادرم را از بازویم جدا میڪند.
عصبے میگویم:چے میگید شماها؟! هادے برگشتہ!
پلہ هاے شیشہ اے را یڪے دوتا میڪنم و خودم را بہ طبقہ ے دوم مے رسانم.
همانطور ڪہ نفس نفس میزنم بہ در اتاقِ هادے خیرہ میشوم،نازنین و حلما و زنے ڪہ نمے شناسم ڪنار در ایستادہ اند و با اشڪ بہ داخل خیرہ شدہ اند.
نفس بلندے میڪشم و با قدم هاے بلند نزدیڪشان میشوم،نازنین و حلما نگاهم میڪنند.
نازنین با دیدنم هق هق میڪند میخواهد بہ سمتم بیاید و در آغوشم بڪشد ڪہ سریع وارد اتاق میشوم!
همتا و یڪتا گوشہ ے اتاق نشستہ اند،همانطور ڪہ یڪ دیگر را در آغوش ڪشیدہ اند زار میزنند.
بے جان نگاهم را از آن ها مے گیرم و بہ وسط اتاق خیرہ میشوم.
شے چوبے بزرگے در اتاق هادے جا خوش ڪردہ،شے چوبے بزرگے ڪہ بہ آن مے گویند تابوت!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_شصت_و_چهارم
#بخش_سوم
شے چوبے بزرگے ڪہ روے آن پرچم سہ رنگِ ڪشورم ڪشیدہ شدہ،شے بزرگ چوبے اے با روڪش پرچم ایران ڪہ بہ آن مے گویند تابوتِ شهید!
فرزانہ ڪنار تابوت نشستہ و نگاهِ بے جانش را بہ داخل تابوت دوختہ،زیر لب چیزهایے زمزمہ میڪند و مهدے سعے دارد از تابوت جدایش ڪند!
فرزانہ بدون توجہ مثل جانش تابوت را گرفتہ و سرش را روے جسم برجستہ اے ڪہ داخل تابوت است گذاشتہ.
چشمانش را بستہ،اینگونہ گودے هاے زیر چشمانش بیشتر توے چشم مے زنند!
صورتش رمق و جانے ندارد و لبانش خشڪ اند،گویے انقدر گریہ ڪردہ ڪہ دیگر اشڪے برایش نماندہ!
با دست شے برجستہ را نوازش میڪند و بدونِ جان برایش لالایے میخواند! صدایِ لرزانش قلبم را بہ هم مے ریزد!
_لالا لالا گلم لالا!
لالا لالا بهارم...
دوبارہ تڪرار میڪند:لالا گلم لالا!
لالا بهارم...
ناگهان سرش را بلند میڪند،آرام چشمانش را باز میڪند و نگاهش را بہ داخل تابوت مے دوزد.
حس و جانے در نگاهش نیست! بدنم بہ لرزہ مے افتد!
شروع میڪند بہ باز ڪردن پارچہ ے سفید از دور شے برجستہ و یا شاید جسمِ هادے،انگار حواسش بہ من نیست!
با باز شدن پارچہ ے سفید نیم رخ هادے را مے بینم!
چندبار چشمانم را باز و بستہ میڪنم،اما باز همان صحنہ را مے بینم! مبهوت لبانم را تڪان میدهم اما صدایے از گلویم خارج نمیشود!
نفسم بہ شمارہ مے افتد،داخلِ تابوت هادے دراز ڪشیدہ!
میخواهم بہ سمت تابوت قدم بردارم ڪہ حس از تنم مے رود و با صورت مے افتم روے زمین!
صداے "یا زهرا" گفتنِ مهدے در گوشم مے پیچد،بہ زور سرم را بلند میڪنم و بہ تابوت خیرہ میشوم.
مهدے با عجلہ بہ سمتم مے آید میخواهد ڪمڪم ڪند بایستم ڪہ نفس نفس زنان میگویم:نہ! نہ!
دستانش را پس میزنم و سعے میڪنم دست ها و پاهایم را بہ حرڪت دربیاورم!
بہ زور چهار دست و پا خودم را بہ سمت تابوت مے ڪشانم،در هر قدم زانوهایم از هم مے پاشند و با صورت بہ زمین میخورم!
مثل ڪودڪے ڪہ تازہ یاد گرفتہ چهار دست و پا برود! این فاصلہ یڪے دومترے چقدر زیاد شدہ!
نیمہ جان خودم را پاے تابوت مے رسانم،مات و مبهوت بہ داخل تابوت نگاہ میڪنم.
هادے ڪفن سفید بہ تن در تابوت دراز ڪشیدہ،صورتِ سفیدش ڪبود و رنگ پریدہ بہ نظر مے رسد،چشمانش بستہ اند،ریشش از وقتے ڪہ راهے اش ڪردم بلندتر شدہ و لبانِ خشڪش بہ لبخند باز شدہ اند!
چقدر آرام و معصوم خوابیدہ! با دستانِ لرزانم تابوت را میگیرم و بہ صورتِ هادے زل میزنم.
صداے هق هقِ چند روز پیش یاس در سرم مے پیچد:شَ...شَ...شهید شدہ!
گریہ هاے مادرم،بے قرارے هاے پدرم،اشڪ ها و نگاہ هاے نورا،صدا و صورتِ مهدے مثل پتڪ روے سرم ڪوبیدہ میشود!
ڪسے در گوشم زمزمه میکند:هادے شهید شدہ!
نفس هایم بہ شمارہ مے افتند،انگار من هم دارم جان میدهم.
فرزانہ بدون اینڪہ نگاهم ڪند همانطور ڪہ صورتِ هادے را آرام نوازش میڪند میگوید:هادے جان! پسرم! ببین ڪے اومدہ!
تازہ عروست اومدہ مامان! بخاطرہ آیہ پاشو!
چشمانم را مے بندم،نمیخواهم این ها را بشنوم،صداے گریہ ها و نالہ ها اعصابم را بہ هم ریختہ.
لبانم مے لرزند،با صدایے خفہ میگویم:مے...مے...خوا...م...
حرف زدن هم یادم رفتہ،مهدے ڪنارم مے نشیند و دستش را روے ڪمرم مے گذارد.
با غم لب میزند:میخواے باهاش تنها باشے بابا؟!
بدون اینڪہ نگاهم را از هادے بگیرم سرم را تڪان میدهم،مهدے نفس عمیقے میڪشد و بہ زور مے ایستد.
همانطور ڪہ بہ سمت فرزانہ مے رود میگوید:همتا! یڪتا! پاشید برید بیرون!
یڪتا هق هق ڪنان بہ سمت تابوت مے دود و محڪم لبانش را روے پیشانے هادے مے چسباند.
اشڪانش روے صورت هادے لیز میخورند،تمام تنش مے لرزد.
مثلِ شبِ قبل از اعزام هادے میگوید:خیلے دوستت دارم داداشے!
همتا ڪمڪ میڪند یڪتا بلند شود،با قدم هاے سست از اتاق بیرون مے روند.
مهدے آرام میگوید:فرزانہ جان! پاشو بریم وقت تنگہ بذار آیہ ام باهاش خداحافظے ڪنہ!
تمامِ سهم آیہ از تو همین است عزیزدلم! یڪ وقتِ ڪوتاہ براے خداحافظے!
نیامدہ دارے مے روے...
فرزانہ نفس عمیقے میڪشد و مے نالد:آخ!
حلما و نازنین وارد اتاق میشوند و ڪمڪ میڪنند فرزانہ بایستد،مهدے با نگاهش فرزانہ را بدرقہ میڪند.
فرزانہ ڪہ میرود مهدے دستِ لرزانش را آرام روے قفسہ ے سینہ ے هادے میگذارد،صورتش را بہ صورتِ هادے مے چسباند و چند نفس عمیق نفس میڪشد.
زمزمہ میڪند:نمیگم ڪمرم شڪست بابا! نہ! رو سفیدم ڪردے پسر!
پدرِ رو سیاهتو شفاعت ڪن!
این را ڪہ میگوید بوسہ ے عمیقے روے گونہ ے هادے مے نشاند و سریع بلند میشود.
با دست اشڪ هایش را پس مے زند،با ڪمر خمیدہ اش چہ خواهد ڪرد...؟!
صداے بستہ شدن در ڪہ مے آید سرم را ڪمے جلو میبرم.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆
ریپلای به قسمت اول رمان فنجانی چای با خدا👆👆👆
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
❤️ رمان شماره : دو ☺️ ❤️ 💜اسم رمان؛ جــــان شیعه اهل سنت 💚نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد 💙تعداد پارته
ریپلای به قسمت اول رمان جان شیعه جان اهل سنت👆👆👆
هر مردے عطرِ مخصوص بہ خودش را دارد!
مردے بوے سیگار میدهد و شڪلاتِ تلخ،
دیگرے عطر تندش آدم را بیخود از خود میڪند!
مردے هم دوست دارد عطرِ تلخش بینے ات را قلقلڪ بدهد.
یا مرد دیگرے اهل عطرهاے دیوانہ ڪنندہ ے فرانسویست!
از آن عطرها ڪہ با استشمامشان چشمانت را مے بندے و تا ڪوچہ پس ڪوچہ هاے پاریس مے روے!
اما #تو عطرِ مخصوص بہ خودت را دارے!
نہ بوے سیگار و شڪلات تلخ میدهے،نہ عطر تند و تیزت هوش از سرم میبرد.
و نہ عطرِ تلخت جانم را شیرین میڪند،عطرهاے فرانسوے هم ڪہ هیچ!
عطرت مخلوطے از بویِ خاڪ نم زدہ و عطرِ #بهار نارنج هاست!
بوے صاف و سادگے میدهے...
تو با تمامِ مردان جهان فرق مے ڪنے،تو رایحہ ے مخصوص بہ خودت را دارے...
از آن عطرهایے ڪہ من برایشان مے میرم!
@romankademazhabi
سلام باعرض پوزش نت نداشتم 🙏🌹
هدایت شده از ♥💍 رَّمَّانهای عاشقانه_ مذهبی💍 ♥
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥
نماهنگی زیبا از سامی یوسف 🎵
به زبان فارسی با نام "زیارت"🕌
@romankademazhabi ❤️
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_هفتاد_و_چهارم
#بخش_دوم
با همان لحن نازدار مے گوید:براے آگهے استخدام تون اومدم،لیسانس نقشہ ڪشے دارم و دو سال سابقہ ے ڪار تو یہ شرڪت خوب و معتبر...
میخواهد حرفش را ادامہ بدهد ڪہ روزبہ مے پرسد:چرا دیگہ تو اون شرڪت نیستید؟!
مینو چند لحظہ مڪث میڪند و سپس جواب میدهد:بہ مشڪل مالے برخوردن و منم سریع اومدم بیرون!
روزبہ مے گوید:اسم شرڪت سابقے ڪہ توش ڪار میڪردید رو لطفا با آدرس و شمارہ تلفن برام بنویسید!
مینو من من ڪنان مے پرسد:حتما لازمہ؟!
روزبہ جدے مے گوید:بلہ!
سپس صداے برداشتن گوشے تلفن و صداے روزبہ مے پیچد:آقا حامد! لطفا دوتا چایے بیار!
یڪے از پوشہ ها رو پیدا میڪنم و با دقت بہ شمارہ اے ڪہ رویش نقش بستہ نگاہ میڪنم،بہ سمت روزبہ و مینو برمیگردم و پروندہ را روے میز میگذارم.
روزبہ نگاهے بہ پوشہ مے اندازد و رو بہ مینو مے گوید:مے فرمودین!
زبانِ مینو دوبارہ جان مے گیرد:بیست و پنج سالمہ و یہ سرے از نمونہ ڪارهامو با اسم و آدرس پروژہ ها براتون آوردم!
با دقت شمارہ ے پروندہ ها را چڪ میڪنم اما خبرے از پروندہ هاے مورد نظر روزبہ نیست!
نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت روزبہ برمیگردم:دوتا از پروندہ ها نیست!
نگاہ روزبہ بہ سمت من مے آید،همانطور ڪہ دستش را روے پیشانے اش میگذارد آرام مے گوید:فڪر ڪنم دست فرزادہ! لطفا همینا ڪہ روے میزہ ببرید فردا میگم چے ڪارشون ڪنید.
سرے تڪان میدهم و بہ سمت میز قدم برمیدارم،مینو چهار چشمے بہ روزبہ زل زدہ و لبخند عمیقے روے لبانش نقش بستہ!
ڪسے چند تقہ بہ در میزند،روزبہ اجازہ ے ورود میدهد و حامد سینے بہ دست وارد میشود. فنجان چاے ها را مقابل روزبہ و مینو میگذارد و خارج میشود.
پروندہ ها را ڪہ برمیدارم روزبہ از روے صندلے اش بلند میشود و دستانش را داخل جیب هاے شلوار مشڪے ڪتانش مے برد.
با لبخند ڪجے بہ مینو زل میزند:هروقت چاے تون رو میل ڪردید لطفا تشریف ببرید!
مینو متعجب نگاهش میڪند،میخواهد دهان باز ڪند ڪہ روزبہ اجازہ نمیدهد!
_خانم من اینجا وقتے براے نمایش و مسخرہ بازے ندارم!
چشمان مینو گرد میشود و سریع مے گوید:متوجہ ے حرف هاتون نمیشم ما ڪہ هنوز راجع بہ ڪار و شرایط استخدام حرف نزدیم!
روزبہ ابروهایش را بالا مے اندازد و نگاهش را از پا تا سر مینو بالا میڪشاند و روے چشمانش توقف میڪند.
_منظورم طرز پوشش،آرایش،صحبت و حتے نشستن تونہ!
مینو سریع مانتویش را جلو میڪشد و مضطرب نگاهے بہ من مے اندازد!
_تو آگهے تون ننوشتہ بودید اگہ خانم بیاد باید محجبہ باشہ!
روزبہ ڪوتاہ مے خندد:اینجا محجبہ و غیر محجبہ نداریم! منظورم طرز پوشش و آرایش تون نیست،منظورم هدف پوشش و آرایش تونہ!
مینو گیج و سردرگم نگاهش میڪند،روزبہ ڪمے اخم میڪند:شما تو همین برخورد اول بہ من توهین ڪردید!
مینو بلند مے گوید:من؟!
روزبہ سرش را تڪان میدهد:بعلہ شما! از تڪ تڪ حرڪتاتون پیداست خواستید منو با ظاهر و رفتارتون براے استخدام ڪردنتون مجاب ڪنید!
مینو عصبے بلند میشود،روزبہ با آرامش ادامہ میدهد:من نہ آدم مذهبے ام نہ قانوناے زیاد دست و پا گیر براے ڪارمنداے شرڪت گذاشتم! اما اینجا برام محل ڪار و رشدہ بہ ذهن و هوش آدما احتیاج دارم نہ قیافہ و بدنشون!
این را ڪہ مے گوید خون در صورتم مے دود،با گفتن ببخشیدے سریع از اتاق خارج میشوم.
پروندہ ها را روے میز میگذارم و نفس عمیقے میڪشم،یادِ جملات روزبہ ڪہ بہ آن دختر گفت مے افتم دوبارہ گونہ هایم سرخ میشوند. احساس میڪنم باید آب میشدم!
صداے عصبے صحبت ڪردن مینو نزدیڪ میشود و دو سہ دقیقہ بعد در حالے ڪہ زیر لب مے گوید:مرتیڪہ ے بیشعورِ اُمُل!
در اتاق را محڪم مے ڪوبد و با حرص از سالن خارج میشود!
نفس عمیقے میڪشم و بہ پروندہ ها نگاہ میڪنم،در دل مے گویم:انگار هنوز انسانیت و انصاف نَمُردہ!
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
روزها مثل برق و باد مے گذشت،اڪثرا سرم در ڪتاب هایم بود و روزهاے زوج مشغول ڪار در شرڪت بودم!
یاس یڪ بار بہ دیدنم آمد،دلم میخواست دوستے مان باز هم ادامہ داشتہ باشد اما ترحمے ڪہ در چشمانش بود این اجازہ را نداد!
تصمیم گرفتم گاهے بہ صورت پیامڪے جویاے احوالش بشوم،نازنین و همتا و یڪتا بیشتر تلفن میزدند انگار مراعات حالم را میڪردند!
نازنین غیرمستقیم گفت دلتنگم شدہ اما تا وقتے خودم نخواهم بہ دیدنم نمے آید،هنوز بین خانہ ے خودش و خانہ ے پدرش سرگردان است!
مثل اینڪہ راضے ڪردن پدرش ڪار آسانے نیست،گفت مهدے بے اندازہ دلتنگم شدہ اما پدرم خواستہ از من دور باشند!
مهدے از نازنین خواستہ بہ من بگوید ڪہ درِ خانہ ے شان همیشہ بہ روے من باز است! با رفتن هادے علاقہ و محبت آن ها نسبت بہ من ڪم رنگ نشدہ،من هم مثل همتا و یڪتا دختر خانوادہ ام!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_هفتاد_و_چهارم
#بخش_سوم
از این دورے و فاصلہ گرفتنم دلگیر اند و دوست دارند گاهے بہ دیدنشان بروم،حتے مهدے گفتہ بے صبرانہ براے آیندہ اے نزدیڪ منتظر ڪارت دعوت عروسے من است!
نازنین میگفت شنیدہ ڪہ مهدے بہ فرزانہ میگفته:ما دیگہ سہ تا دختر داریم فرزانہ! هادے رفتہ اما آیہ هست!
یہ وقت خودخواہ نشے اگہ این دختر خواست عروس یہ خانوادہ ے دیگہ بشہ دلخور بشے یا باهاشون قطع رابطہ ڪنے!
آیہ دیگہ تا ابد دختر ماست،اگہ مصطفے بذارہ یہ چند وقتے ڪہ بگذرہ و حال همہ مون بهتر بشہ خودم واسطہ میشم براے ازدواجش! اگہ دلشون خواست و اجازہ دادن یہ مقدار از جهازشم تو با سلیقہ ے خودت بخر!
مبادا بین آیہ با همتا و یڪتا فرق بذارے،مطمئن باش اینطورے هادے هم خوشحالہ و راضیہ!
نازنین میگفت و من خجالت زدہ میشدم،با این حرف ها دیگر رویم نمیشد بہ دیدنشان بروم!
بے معرفتے ڪردم،جواب محبت هایشان این نبود!تصمیم گرفتم خیلے زود بہ دیدنشان بروم.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
نگاهے بہ ڪوچہ ے خلوت مے اندازم و مردد قدم برمیدارم،با هر قدم دلم یڪ جورے میشود!
از چهلم هادے بہ بعد دیگر بہ این محلہ نیامدم،همین خاطرات ڪوتاہ زجرڪشم میڪرد!
آذر ماہ هم رسید و هفت ماہ از پرواز هادے گذشت! زندگے است دیگر با تمام تلخے هایش ادامہ دارد...
مقابل خانہ ے شان مے رسم،نفس عمیقے میڪشم!
قبل از اینڪہ پشیمان بشوم انگشتم را بہ سمت زنگ مے برم و آن را میفشارم.
سوزِ هوا تنم را بہ لرزہ در مے آورد شاید هم هواے این خانہ دیگر بہ من نمے سازد!
چند لحظہ بعد صداے همتا مے پیچد:بعلہ؟!
بہ سمت آیفون ڪہ صورت برمیگردانم تقریبا جیغ میزند!
_آیہ! تویے؟!
هنوز انرژے و گرما در صدایش موج میزند،لبانم را از هم باز میڪنم:آرہ!
در باز میشود و همتا سریع مے گوید:بیا تو!
وارد حیاط میشوم،از قصد تنها آمدم دلم نمیخواست فڪر ڪنند بخاطرہ همراهے یا اجبار پدر و مادرم بہ دیدنشان آمدہ ام.
در را مے بندم و قبل از اینڪہ با نگاہ ڪردن بہ حیاط بخواهم اجازہ حملہ ے خاطرات را بدهم با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ در ورودے ساختمان مے رسانم.
همتا با لبخند گرمے براے استقبال ایستادہ،میخواهم براے سلام و احوال پرسے دهان باز ڪنم ڪہ اجازہ نمیدهد و سریع در آغوشم میڪشد!
لبخند عمیقے لبانم را از هم باز میڪند،همتا همانطور ڪہ مرا محڪم در آغوشش مے فشارد مے گوید:دلم برات تنگ شدہ بود بے معرفت!
محڪم دستانم را دور ڪمرش مے پیچم:شرمندہ ام بہ خدا! فڪر میڪردم با دیدنم... اصلا ولش ڪن!
از آغوشش جدایم میڪند و با لبخند بہ صورتم زل میزند:سلام!
بے اختیار میخندم:سلام! خوبے؟! من آیہ ام و شما؟!
همانطور ڪہ مے خندد دستش را بہ سمتم دراز میڪند و مے گوید:همتام! ما قبلا همدیگہ رو جایے ندیدیم؟!
با اتمام این جملہ هر دو بلند مے خندیم،با دست بہ داخل اشارہ میڪند:بیا داخل تا قندیل نبستیم!
ڪفش هایم را در مے آورم و وارد میشوم،دماے خانہ گرم است اما براے من همچنان سرد!
نگاهے بہ سالن مے اندازم و رصدِ طبقہ ے دوم را فاڪتور مے گیرم!
همتا همانطور ڪہ بہ سمتم مے آید مے گوید:مامان و بابا رفتن بیرونالاناست ڪہ پیداشون بشہ،یڪتام تازہ از دانشگاہ اومدہ بود خوابیدہ الان بیدارش میڪنم!
سریع مے گویم:نہ! بذار بخوابہ فعلا هستم!
چادرم را از روے سرم برمیدارم و بہ دستش میدهم،گرم مے گوید:بشین! خونہ ے غریبہ ڪہ نیومدے،منم شیرڪاڪائو گرم میڪنم میام!
همانطور ڪہ روسرے ام را در مے آورم بہ سمت مبل هاے راحتے میروم و مے نشینم.
از اینجا همتا را مے بینم ڪہ در آشپزخانہ ایستادہ،همانطور ڪہ شیرڪاڪائو را داخل شیرجوش مے ریزد مے پرسد:حالت خوبہ؟ مامان و بابا چطورن؟ از نورا و یاسین چہ خبر؟ خانوادگے بے معرفت شدید!
لبم را بہ دندان مے گیرم:همگے حالشون خوبہ و ڪلے سلام رسوندن،دلشون میخواست همراهم بیان اما من خواستم تنها بیام تا یہ دفعہ دیگہ دستہ جمعے مزاحم بشیم!
شیرجوش را روے گاز میگذارد و بہ سمتم برمیگردد:خوب ڪارے ڪردے اومدے،نمیدونے چقدر دلمون برات تنگ شدہ بود! بابا گفت فعلا نیایم پیشت تا حالت بهتر بشہ و خودت بخواے ریختِ ما رو تحمل ڪنے!
آرام میخندم و مے گویم:واقعا نمیدونم چطور عذرخواهے ڪنم! این مدت انقدر تو خودم بودم ڪہ...
نمیدونم توے این چندماہ چہ اتفاقایے افتادہ!
لبخند تلخے میزند،میخواهد حرف را عوض ڪند!
_راستے از دانشگاہ چہ خبر؟! خانم وڪیل شدے؟!
پوزخند میزنم:نہ! ڪنڪورو گند زدم امسالم پشت ڪنڪورے ام!
بہ سمتم مے آید:فداے سرت! سال بعد حتما موفق میشے!
ڪنارم مے نشیند،با دقت نگاهش میڪنم ڪمے لاغرتر شدہ و زیر چشمانش گود افتادہ اند!
شلوار و پیراهن سادہ ے مشڪے رنگے بہ تن دارد،شرمگین مے پرسم:فرزانہ جون حالش چطورہ؟بابا مهدے خوبہ؟!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@re
ریپلای به قسمت اول رمان فنجانی چای با خدا👆👆👆
📚💠 رمانکده مذهبی (عُِاُِشُِقُِاُِنُِهُِ مُِذُِهُِبُِیُِ) 💠📚
❤️ رمان شماره : دو ☺️ ❤️ 💜اسم رمان؛ جــــان شیعه اهل سنت 💚نویسنده؛ فاطمه ولی نژاد 💙تعداد پارته
ریپلای به قسمت اول رمان جان شیعه جان اهل سنت👆👆👆
ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆
هدایت شده از ♥💍 رَّمَّانهای عاشقانه_ مذهبی💍 ♥
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#پیشنهاد_ویژہ_دانلود
#هرکی_دلش_کربلا_رفتن_اربعین_رو_میخواد_ببینه
"قَدم قَدم
با یہ عَلَم
ایشالا اَربَعین
میام سَمتِ حَرَم"
@ROMANKADEMAZHABI ❤️