🗣| حجت الاسلام پناهیان : تامی‌توانیدعکس"آقــــا"را درفضای مجازی منتشرکنیدتابه دستــ همه عالم برسد،انسانهای پاک طینت‌گاهی‌بادیدن‌چهره‌اولیاءالله‌منقلب‌ می‌‌شوند. @romankademazhabi ❤️

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_چهارم #بخش_دوم با همان لحن نازدار مے گوید:براے آگهے استخدام تون اومدم،لیسانس نقشہ ڪشے دارم و دو سال سابقہ ے ڪار تو یہ شرڪت خوب و معتبر... میخواهد حرفش را ادامہ بدهد ڪہ روزبہ مے پرسد:چرا دیگہ تو اون شرڪت نیستید؟! مینو چند لحظہ مڪث میڪند و سپس جواب میدهد:بہ مشڪل مالے برخوردن و منم سریع اومدم بیرون! روزبہ مے گوید:اسم شرڪت سابقے ڪہ توش ڪار میڪردید رو لطفا با آدرس و شمارہ تلفن برام بنویسید! مینو من من ڪنان مے پرسد:حتما لازمہ؟! روزبہ جدے مے گوید:بلہ! سپس صداے برداشتن گوشے تلفن و صداے روزبہ مے پیچد:آقا حامد! لطفا دوتا چایے بیار! یڪے از پوشہ ها رو پیدا میڪنم و با دقت بہ شمارہ اے ڪہ رویش نقش بستہ نگاہ میڪنم،بہ سمت روزبہ و مینو برمیگردم و پروندہ را روے میز میگذارم. روزبہ نگاهے بہ پوشہ مے اندازد و رو بہ مینو مے گوید:مے فرمودین! زبانِ مینو دوبارہ جان مے گیرد:بیست و پنج سالمہ و یہ سرے از نمونہ ڪارهامو با اسم و آدرس پروژہ ها براتون آوردم! با دقت شمارہ ے پروندہ ها را چڪ میڪنم اما خبرے از پروندہ هاے مورد نظر روزبہ نیست! نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت روزبہ برمیگردم:دوتا از پروندہ ها نیست! نگاہ روزبہ بہ سمت من مے آید،همانطور ڪہ دستش را روے پیشانے اش میگذارد آرام مے گوید:فڪر ڪنم دست فرزادہ! لطفا همینا ڪہ روے میزہ ببرید فردا میگم چے ڪارشون ڪنید. سرے تڪان میدهم و بہ سمت میز قدم برمیدارم،مینو چهار چشمے بہ روزبہ زل زدہ و لبخند عمیقے روے لبانش نقش بستہ! ڪسے چند تقہ بہ در میزند،روزبہ اجازہ ے ورود میدهد و حامد سینے بہ دست وارد میشود. فنجان چاے ها را مقابل روزبہ و مینو میگذارد و خارج میشود. پروندہ ها را ڪہ برمیدارم روزبہ از روے صندلے اش بلند میشود و دستانش را داخل جیب هاے شلوار مشڪے ڪتانش مے برد. با لبخند ڪجے بہ مینو زل میزند:هروقت چاے تون رو میل ڪردید لطفا تشریف ببرید! مینو متعجب نگاهش میڪند،میخواهد دهان باز ڪند ڪہ روزبہ اجازہ نمیدهد! _خانم من اینجا وقتے براے نمایش و مسخرہ بازے ندارم! چشمان مینو گرد میشود و سریع مے گوید:متوجہ ے حرف هاتون نمیشم ما ڪہ هنوز راجع بہ ڪار و شرایط استخدام حرف نزدیم! روزبہ ابروهایش را بالا مے اندازد و نگاهش را از پا تا سر مینو بالا میڪشاند و روے چشمانش توقف میڪند. _منظورم طرز پوشش،آرایش،صحبت و حتے نشستن تونہ! مینو سریع مانتویش را جلو میڪشد و مضطرب نگاهے بہ من مے اندازد! _تو آگهے تون ننوشتہ بودید اگہ خانم بیاد باید محجبہ باشہ! روزبہ ڪوتاہ مے خندد:اینجا محجبہ و غیر محجبہ نداریم! منظورم طرز پوشش و آرایش تون نیست،منظورم هدف پوشش و آرایش تونہ! مینو گیج و سردرگم نگاهش میڪند،روزبہ ڪمے اخم میڪند:شما تو همین برخورد اول بہ من توهین ڪردید! مینو بلند مے گوید:من؟! روزبہ سرش را تڪان میدهد:بعلہ شما! از تڪ تڪ حرڪتاتون پیداست خواستید منو با ظاهر و رفتارتون براے استخدام ڪردنتون مجاب ڪنید! مینو عصبے بلند میشود،روزبہ با آرامش ادامہ میدهد:من نہ آدم مذهبے ام نہ قانوناے زیاد دست و پا گیر براے ڪارمنداے شرڪت گذاشتم!‌ اما اینجا برام محل ڪار و رشدہ بہ ذهن و هوش آدما احتیاج دارم نہ قیافہ و بدنشون! این را ڪہ مے گوید خون در صورتم مے دود،با گفتن ببخشیدے سریع از اتاق خارج میشوم. پروندہ ها را روے میز میگذارم و نفس عمیقے میڪشم،یادِ جملات روزبہ ڪہ بہ آن دختر گفت مے افتم دوبارہ گونہ هایم سرخ میشوند. احساس میڪنم باید آب میشدم! صداے عصبے صحبت ڪردن مینو نزدیڪ میشود و دو سہ دقیقہ بعد در حالے ڪہ زیر لب مے گوید:مرتیڪہ ے بیشعورِ اُمُل! در اتاق را محڪم مے ڪوبد و با حرص از سالن خارج میشود! نفس عمیقے میڪشم و بہ پروندہ ها‌ نگاہ میڪنم،در دل مے گویم:انگار هنوز انسانیت و انصاف نَمُردہ! ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ روزها مثل برق و باد مے گذشت،اڪثرا سرم در ڪتاب هایم بود و روزهاے زوج مشغول ڪار در شرڪت بودم! یاس یڪ بار بہ دیدنم آمد،دلم میخواست دوستے مان باز هم ادامہ داشتہ باشد اما ترحمے ڪہ در چشمانش بود این اجازہ را نداد! تصمیم گرفتم گاهے بہ صورت پیامڪے جویاے احوالش بشوم،نازنین و همتا و یڪتا بیشتر تلفن میزدند انگار مراعات حالم را میڪردند! نازنین غیرمستقیم گفت دلتنگم شدہ اما تا وقتے خودم نخواهم بہ دیدنم نمے آید،هنوز بین خانہ ے خودش و خانہ ے پدرش سرگردان است! مثل اینڪہ راضے ڪردن پدرش ڪار آسانے نیست،گفت مهدے بے اندازہ دلتنگم شدہ اما پدرم خواستہ از من دور باشند! مهدے از نازنین خواستہ بہ من بگوید ڪہ درِ خانہ ے شان همیشہ بہ روے من باز است! با رفتن هادے علاقہ و محبت آن ها نسبت بہ من ڪم رنگ نشدہ،من هم مثل همتا و یڪتا دختر خانوادہ ام! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_چهارم #بخش_سوم از این دورے و فاصلہ گرفتنم دلگیر اند و دوست دارند گاهے بہ دیدنشان بروم،حتے مهدے گفتہ بے صبرانہ براے آیندہ اے نزدیڪ منتظر ڪارت دعوت عروسے من است! نازنین میگفت شنیدہ ڪہ مهدے بہ فرزانہ میگفته:ما دیگہ سہ تا دختر داریم فرزانہ! هادے رفتہ اما آیہ هست! یہ وقت خودخواہ نشے اگہ این دختر خواست عروس یہ خانوادہ ے دیگہ بشہ دلخور بشے یا باهاشون قطع رابطہ ڪنے! آیہ دیگہ تا ابد دختر ماست،اگہ مصطفے بذارہ یہ چند وقتے ڪہ بگذرہ و حال همہ مون بهتر بشہ خودم واسطہ میشم براے ازدواجش! اگہ دلشون خواست و اجازہ دادن یہ مقدار از جهازشم تو با سلیقہ ے خودت بخر! مبادا بین آیہ با همتا و یڪتا فرق بذارے،مطمئن باش اینطورے هادے هم خوشحالہ و راضیہ! نازنین میگفت و من خجالت زدہ میشدم،با این حرف ها دیگر رویم نمیشد بہ دیدنشان بروم! بے معرفتے ڪردم،جواب محبت هایشان این نبود!تصمیم گرفتم خیلے زود بہ دیدنشان بروم. ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ نگاهے بہ ڪوچہ ے خلوت مے اندازم و مردد قدم برمیدارم،با هر قدم دلم یڪ جورے میشود! از چهلم هادے بہ بعد دیگر بہ این محلہ نیامدم،همین خاطرات ڪوتاہ زجرڪشم میڪرد! آذر ماہ هم رسید و هفت ماہ از پرواز هادے گذشت! زندگے است دیگر با تمام تلخے هایش ادامہ دارد... مقابل خانہ ے شان مے رسم،نفس عمیقے میڪشم! قبل از اینڪہ پشیمان بشوم انگشتم را بہ سمت زنگ‌ مے برم و آن را میفشارم. سوزِ هوا تنم را بہ لرزہ در مے آورد شاید هم هواے این خانہ دیگر بہ من نمے سازد! چند لحظہ بعد صداے همتا مے پیچد:بعلہ؟! بہ سمت آیفون ڪہ صورت برمیگردانم تقریبا جیغ میزند! _آیہ! تویے؟! هنوز انرژے و گرما در صدایش موج میزند،لبانم را از هم باز میڪنم:آرہ! در باز میشود و همتا سریع مے گوید:بیا تو! وارد حیاط میشوم،از قصد تنها آمدم دلم نمیخواست فڪر ڪنند بخاطرہ همراهے یا اجبار پدر و مادرم بہ دیدنشان آمدہ ام‌. در را مے بندم و قبل از اینڪہ با نگاہ ڪردن بہ حیاط بخواهم اجازہ حملہ ے خاطرات را بدهم با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ در ورودے ساختمان مے رسانم. همتا با لبخند گرمے براے استقبال ایستادہ،میخواهم براے سلام و احوال پرسے دهان باز ڪنم ڪہ اجازہ نمیدهد و سریع در آغوشم میڪشد! لبخند عمیقے لبانم را از هم باز میڪند،همتا همانطور ڪہ مرا محڪم در آغوشش مے فشارد مے گوید:دلم برات تنگ شدہ بود بے معرفت! محڪم دستانم را دور ڪمرش مے پیچم:شرمندہ ام بہ خدا! فڪر میڪردم با دیدنم... اصلا ولش ڪن! از آغوشش جدایم میڪند و با لبخند بہ صورتم زل میزند:سلام! بے اختیار میخندم:سلام! خوبے؟! من آیہ ام و شما؟! همانطور ڪہ مے خندد دستش را بہ سمتم دراز میڪند و مے گوید:همتام! ما قبلا همدیگہ رو جایے ندیدیم؟! با اتمام این جملہ هر دو بلند مے خندیم،با دست بہ داخل اشارہ میڪند:بیا داخل تا قندیل نبستیم! ڪفش هایم را در مے آورم و وارد میشوم،دماے خانہ گرم است اما براے من همچنان سرد! نگاهے بہ سالن مے اندازم و رصدِ طبقہ ے دوم را فاڪتور مے گیرم! همتا همانطور ڪہ بہ سمتم مے آید مے گوید:مامان و بابا رفتن بیرون‌الاناست ڪہ پیداشون بشہ،یڪتام تازہ از دانشگاہ اومدہ بود خوابیدہ الان بیدارش میڪنم! سریع مے گویم:نہ! بذار بخوابہ فعلا هستم! چادرم را از روے سرم برمیدارم و بہ دستش میدهم،گرم مے گوید:بشین! خونہ ے غریبہ ڪہ نیومدے،منم شیرڪاڪائو گرم میڪنم میام! همانطور ڪہ روسرے ام را در مے آورم بہ سمت مبل هاے راحتے میروم و مے نشینم. از اینجا همتا را مے بینم ڪہ در آشپزخانہ ایستادہ،همانطور ڪہ شیرڪاڪائو را داخل شیرجوش مے ریزد مے پرسد:حالت خوبہ؟ مامان و بابا چطورن؟ از نورا و یاسین چہ خبر؟ خانوادگے بے معرفت شدید! لبم را بہ دندان مے گیرم:همگے حالشون خوبہ و ڪلے سلام رسوندن،دلشون میخواست همراهم بیان اما من خواستم تنها بیام تا یہ دفعہ دیگہ دستہ جمعے مزاحم بشیم! شیرجوش را روے گاز میگذارد و بہ سمتم برمیگردد:خوب ڪارے ڪردے اومدے،نمیدونے چقدر دلمون برات تنگ شدہ بود! بابا گفت فعلا نیایم پیشت تا حالت بهتر بشہ و خودت بخواے ریختِ ما رو تحمل ڪنے! آرام میخندم و مے گویم:واقعا نمیدونم چطور عذرخواهے ڪنم! این مدت انقدر تو خودم بودم ڪہ... نمیدونم توے این چندماہ چہ اتفاقایے افتادہ! لبخند تلخے میزند،میخواهد حرف را عوض ڪند! _راستے از دانشگاہ چہ خبر؟! خانم وڪیل شدے؟! پوزخند میزنم:نہ! ڪنڪورو گند زدم امسالم پشت ڪنڪورے ام! بہ سمتم مے آید:فداے سرت! سال بعد حتما موفق میشے! ڪنارم مے نشیند،با دقت نگاهش میڪنم ڪمے لاغرتر شدہ و زیر چشمانش گود افتادہ اند! شلوار و پیراهن سادہ ے مشڪے رنگے بہ تن دارد،شرمگین مے پرسم:فرزانہ جون حالش چطورہ؟بابا مهدے خوبہ؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @re

ریپلای به قسمت اول رمان فنجانی چای با خدا👆👆👆

ریپلای به قسمت اول رمان جان شیعه جان اهل سنت👆👆👆

ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆

#پیشنهاد_ویژہ_دانلود #هرکی_دلش_کربلا_رفتن_اربعین_رو_میخواد_ببینه "قَدم قَدم با یہ عَلَم ایشالا اَربَعین میام سَمتِ حَرَم‌" @ROMANKADEMAZHABI ❤️

❣ #مهدے_جان_عج جمعه شد تا باز جای خالی توحس شود😔 تا شقایق باز دلتنگ گل نرگس🌼شود آفتاب پشت ابرم 🌥 نام تو دارم به لب خواستم نور تو گرمی☀️ بخش این مجلس شود ✋ سلامتی امام زمان صلوات💫 @romanjademazhabi ❤️

دوباره جمعه های بیقراری... 😭😭 #باهم_گوش_کنیم تعجیل درظهور 14 مرتبه #صلوات ╔══ ⚘ ════ ⚘ ══╗ eitaa.com/joinchat/961347592Cde0bac8f2a ╚══ ⚘ ════ ⚘ ══╝ ❤️تاظهوردولت عشق و تاابد مولایم عاشقت میمانم❤️

🌷 همسرتــ براے خودت است نہ براے نمایش دادن جلوے دیگران میدانے چقدر از جوانان با دیدن همسر بے حجابــ شما بہ گناه میفتند #شهید_ابراهیم‌_هادے💚 @romankademazhabi ❤️

• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_هشتم #بخش_دوم متفڪر نگاهم میڪند:و مهندس فراهانے؟! مڪث میڪنم،باید بہ او اعتماد ڪنم و سر بستہ موضوع را بگویم؟! بدون حرف بہ صورتم خیرہ شدہ،نگاهم را بہ میز مے دوزم. _مهندس فراهانے و پدرم یہ سرے اختلافایے با هم دارن ڪہ مهندس فراهانے منو خانوادہ م رو هم درگیر این اختلاف ڪردہ و یہ سرے مزاحمتا براے من ایجاد ڪردن!متفڪر نگاهم میڪند و بلند میشود،بہ سمت میزش میرود و یڪے از ڪشوها را باز میڪند. پاڪت سیگارش را از داخل ڪشو بیرون مے ڪشد:این روزا ڪلا فڪرم آشفتہ ست! نگاهش را چند لحظہ بہ داخل ڪشو میدوزد و سپس ڪشو را مے بندد. همانطور ڪہ با فندڪ سیگارش را روشن مے ڪند مے پرسد:حالا آدرس یا شمارہ ے شهابو چے ڪار میخواید؟! _دنبال ڪسے ام! پڪے بہ سیگارش میزند و ابروهایش را بالا میدهد:شهاب میتونہ براتون پیداش ڪنہ؟! _از نزدیڪان خودشونہ،میخوام راہ ارتباطے رو برام باز ڪنن! روے صندلے اش مے نشیند و مے گوید:با وجود اختلافایے ڪہ گفتید بهترہ مستقیم با شهاب صحبت نڪنید! شهاب پسر فوق العادہ سادہ و خوش قلبیہ اما یڪم ڪینہ ایہ! ڪنجڪاو مے پرسم:خیلے باهاش صمیمے اید؟ سرش را تڪان میدهد:من زیاد نہ! با فرزاد خیلے راحت تر و صمیمے تر بود ڪہ نمیدونم چرا این روزا باهم بہ مشڪل برخوردن و نسبت بہ هم خیلے حساس شدن! حتما حساسیت فرزادم نسبت بہ شما دونستن این اختلافیہ ڪہ مے گید! متفڪر بہ رو بہ رویم خیرہ میشوم،چند لحظہ بعد بہ سمتش برمے گردم و مے پرسم:شما شمارہ یا چیز دیگہ اے از خواهرش دارید؟! متعجب نگاهم میڪند:آرزو؟! _بلہ! _شمارہ ڪہ نہ! فقط چندبارے با شهاب دیدہ بودمش! آهانے مے گویم و بلند میشوم،میخواهم بہ سمت در حرڪت ڪنم ڪہ مے خواندم:خانم نیازے! بہ سمتش برمے گردم:بلہ؟! جدے مے گوید:دوست ندارم دیگہ درگیرے و بحثے بین شما و فرزاد ببینم! از رفتار امروزتون چشم پوشے میڪنم! پوزخندے میزنم و چیزے نمے گویم،بہ سمت در راہ مے افتم و در را باز میڪنم. میخواهم در را ببندم ڪہ مے بینم روزبہ سریع از داخل ڪشوے میز حلقہ ے سادہ ے نقرہ اے رنگے بیرون مے ڪشد و داخل سطل زبالہ پرت مے ڪند! 🌸🍃 🌸🍃 🌸🍃 از آسانسور خارج میشوم و بہ سمت دفتر راہ مے افتم،سر و صداهایے از داخل سالن مے آید متعجب وارد دفتر میشوم. وارد هفتہ ے سوم فروردین ماہ شدہ ایم،چند نفر از ڪارمندها در رفت و آمدند و بادڪنڪ هاے هلیومے سفید و آبے را بہ سمت سقف روانہ مے ڪنند! یلدا با دقت بہ آن ها چشم دوختہ،متعجب بہ سمتشان مے روم و سلام میڪنم‌. همہ با عجلہ جوابم را مے دهند،میخواهم بہ سمت یلدا بروم ڪہ مهندس امیر میرزایے با عجلہ وارد دفتر میشود و بلند مے گوید:بچہ ها! رضا رو گذاشتم پایین مهندسو بہ حرف بگیرہ و معطلش ڪنہ! همہ چے آمادہ ست؟! همہ یڪصدا مے گویند:بعلہ! درسا یڪے از نقشہ ڪش هاے شرڪت داد میزند:بگید آقا حامد ڪیڪو شمعو بیارہ! از دیشب پدرم در اومدہ تا سالم نگهش داشتم! بہ سمت یلدا مے روم و با خندہ مے گویم:سلام! اینجا چہ خبرہ؟! یلدا بہ سمتم بر مے گردد و لبخند میزند:سلام آیہ جون! بچہ ها میخوان براے مهندس ساجدے تولد بگیرن! متعجب مے گویم:پس چرا ڪسے بہ من چیزے نگفت؟! من ڪادو ندارم بهش بدم! مهربان مے گوید:با دو سہ تا از بچہ ها تصمیم گرفتہ بودیم تولد بگیریم اما مردد بودیم آخر دقیقہ ے نود نهایے شد! فقط امیدوارم مهندس ساجدے همہ مونو اخراج نڪنہ! پشت بند این جملہ مے خندد،با لبخند بہ شور و نشاط ڪارمندان نگاہ میڪنم و گوشہ اے براے تماشا مے ایستم. آقا حامد با ڪیڪ بزرگ دایرہ اے شڪلے ڪہ با گل هاے خامہ اے آبے تزئین شدہ نزدیڪمان میشود و رو بہ یلدا مے گوید:اینو ڪجا بذارم؟! قبل از اینڪہ یلدا دهان باز ڪند درسا سریع مے گوید:آقا حامد لطفا بذارش روے میز آیہ! حامد ڪیڪ را روے میز مے گذارد و سپس شمع هایے ڪہ عدد سے و یڪ را نشان میدهد روے ڪیڪ میگذارد. میرزایے دوبارہ با عجلہ وارد دفتر میشود و مے گوید:دارہ میاد بالا! همہ آرام ڪنار هم مے ایستند و میرزایے و دو نفر دیگر از مهندسان شرڪت برف شادے بہ دست پشت در مے ایستند. چند لحظہ بعد صداے قدم هایے مے پیچد و روزبہ در چهارچوب در ظاهر میشود. میخواهد اولین قدم را بردارد ڪہ مهندس میرزایے و دو نفر دیگر سریع از پشت در بیرون مے آیند و شروع میڪنند بہ زدن برف شادے روے صورت روزبہ! هم زمان تمام ڪارمندهاے ڪف میزنند و بلند مے گویند:تولدت مبارڪ! روزبہ هاج و واج سعے دارد از دست میرزایے و دوستانش فرار ڪند اما اجازہ نمے دهند. همہ شروع بہ خندیدن مے ڪنند،چند لحظہ بعد میرزایے و دوستانش دست بر مے دارند. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هفتاد_و_هشت #بخش_سوم روزبہ بہ زور صاف مے ایستد و با دست سعے میڪند صورتش را پاڪ ڪند،نگاهے بہ جمع مے اندازد و رو بہ میرزایے مے گوید:ڪار توئہ آرہ؟! میرزایے مے خندد:من فقط ماهے ڪوچڪے در این دریاے پهناورم! روزبہ نیمچہ لبخندے مے زند و بہ سمت ما آید،همہ شروع بہ تبریڪ گفتن مے ڪنند. روزبہ تشڪر میڪند و مقابلمان مے ایستدد،همانطور ڪہ نگاهش را میان جمع مے چرخاند مے گوید:خب ممنون از همگے برید سرڪارتون! صداے اعتراض همہ بلند میشود،درسا خودش را جلوے جمعیت مے ڪشاند و مے گوید:من با ڪلے زحمت این ڪیڪو درست ڪردمو آوردم! تا نبریدش و ڪیڪ نخوریم نمیریم! همہ با هم مے گویند:درستہ! لبخند روزبہ عمیق تر میشود،بہ سمت میز من حرڪت میڪند و همانطور ڪہ ڪنارش مے ایستد بہ صندلے اشارہ میڪند و مے پرسد:اجازہ هست؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم و مے گویم:خواهش میڪنم! روزبہ روے صندلے ام مے نشیند و بہ شمع هاے روے ڪیڪ خیرہ میشود،آقا حامد با فندڪ شمع ها را روشن میڪند. روزبہ اخم میڪند:لابد باید شمع هم فوت ڪنم؟! همگے مے گوییم:بعلہ! نگاهش را روے میز مے چرخاند و با خندہ مے گوید:پس ڪادوهاتون ڪو؟! میرزایے مے گوید:وجودِ خودمون! همہ برایش ڪف مے زنند،روزبہ لبخند پر رنگے میزند و سریع شمع ها را فوت میڪند! میرزایے همانطور ڪہ ڪف میزند بلند مے گوید:سے و یڪ سالگے بختشو باز ڪنہ صلوات! همہ بلند مے خندند بہ زورم خودم را ڪنترل میڪنم ڪہ جلوے خندہ ام را بگیرم. روزبہ چپ چپ نگاهش میڪند و چیزے نمے گوید،میرزایے با ترس نگاهش میڪند و با لحن با نمڪے مے گوید:جشن صد و سے و یڪ سالگیِ مجردے شو بگیریم صلوات! نمیتوانم خودم را ڪنترل ڪنم همانطور ڪہ ڪف میزنم میخندم،روزبہ از روے صندلے بلند میشود و مے گوید:خب دیگہ جشن تموم شد! همہ اَهے مے گویند و دیگر اعتراضے نمے ڪنند،حامد ڪیڪ را مے برد و بین همہ پخش میڪند. روزبہ ڪمے ڪیڪ میخورد و بہ اتاقش مے رود،همراہ بقیہ ڪیڪ میخورم و با یلدا و درسا ڪمے صحبت میڪنم و چند دقیقہ بعد همگے سرڪارمان مے رویم. دو ساعتے از شروع ڪارم گذشتہ ڪہ مرد جوانے همراہ دستہ گل بزرگ و ڪلاہ ڪاست بہ دست وارد میشود. بعد از سلام ڪردن و گفتن خستہ نباشید نگاهے بہ ڪارت پستالے ڪہ روے گل هاے رز قرمز است مے اندازد و مے پرسد:این دستہ گل براے آقاے روزبہ ساجدیہ! از پشت میز بلند میشوم و بہ سمتش قدم برمیدارم:از طرف ڪیہ؟! شانہ هایش را بالا مے اندازد:نمیدونم! دستہ گل را از دستش مے گیرم و گوشے تلفن را برمیدارم،روزبہ جواب میدهد:بلہ؟! _جناب مهندس! براتون یہ دستہ گل فرستادن! _از طرف ڪیہ؟! _فرستندہ ش مشخص نیست! _لطفا برام بیاریدش! گوشے تلفن را میگذارم و جلوے در مے ایستم،نگاهم بہ نوشتہ ے روے ڪارت پستال مے افتدد: "سے و یڪ سالگیت مبارڪ باشہ صاحبِ آوایِ عشق!" سریع نگاهم را از ڪارت پستال مے گیرم و در میزنم،با اجازہ ے ورود روزبہ وارد اتاق میشوم و بہ سمت میزش قدم برمیدارم. با خودڪار روے ڪاغذ چیزهایے مے نویسد،دستہ گل را روے میز میگذارم و مے گویم:بفرمایید! بدون اینڪہ سرش را بلند ڪند مے گوید:لطفا بندازیدش سطل زبالہ! متعجب نگاهش میڪنم،ناگهان از دهانم مے پرد و بے غرض مے گویم:آخہ فڪر ڪنم از طرف نام... حرفم را سریع میخورم،سرش را بلند میڪند و تیز نگاهم میڪند! چشمانش را ریز میڪند و از پشت میز بلند میشود،در چند قدمے ام مے ایستد:فڪر مے ڪنید ڪے فرستادہ؟! آب دهانم را فرو میدهم و عقب گرد میڪنم! محڪم مے گوید:جواب سوالمو ندادید! در را باز میڪنم و مے گویم:منظورے نداشتم! ابروهایش را بالا میدهد:راجع بہ خالہ زنڪ بازے چے گفتم؟! اخم میڪنم:من منظورے نداشتم و با ڪارمنداے شرڪت راجع بہ زندگے شخصے تون صحبت نڪردم! با دقت نگاهم میڪند:پس چرا میخواستید بگید فڪر میڪنم از طرف نامزدتونہ؟! جوابے نمیدهم،لبش را بہ دندان مے گیرد و با اخم نگاهم میڪند. میخواهم خارج بشوم ڪہ مے گوید:اگہ خانمے بہ اسم آوا ملڪے تماس گرفت بہ اتاق من وصلش نمے ڪنید،حضورے هم خواست بیاد وقت ملاقات نمے دید! لب میزنم:چشم! پشت میزش مے نشیند:میتونید برید سرڪارتون! بدون حرف دیگرے از اتاق خارج میشوم،ڪارهایم را با دقت و در سڪوت انجام میدهم و وقت هاے اضافہ ام را تست میزنم. چند دقیقہ بہ پایان ساعت ڪارے ماندہ وسایلم را جمع و جور میڪنم و ڪش و قوسے بہ بدنم مے دهم. از روے صندلے بلند میشوم و ڪنار پنجرہ مے ایستم،با لذت بہ جریان زندگے در هیاهوے شهر و هواے بهارے خیرہ میشوم. نمیدانم چند دقیقہ گذشتہ ڪہ صداے باز و بستہ شدن در مے آید،سریع سر مے چرخانم. روزبہ ڪیف بہ دست آمدہ ے رفتن است،نگاهش بہ سمت سقف مے رود. متعجب بہ بادڪنڪ ها نگاہ میڪند و مے گوید:اینا ڪہ هنوز اینجان! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻 #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @r

خانم عزیز!👱🏻♀ مادر نازنین!👩👧👦 اگر دیگران را عادت بدهے ڪہ همیشہ آبمیوہ ے ماندہ ے تہ دستگاہ آبمیوہ گیرے سهمِ #تو باشد!🍹 یا ڪتلت زیادے برشتہ شدہ... یا بَد مزہ ترین آبنباتِ ماندہ در ظرف شڪلات!🍬 یا هر چیزے ڪہ دیگران دوستش ندارند...! بہ مرور این میشود سلیقہ ات،میشود سهمت! هیچ ڪس هم نمے گوید:آہ! چہ موجود فداڪارے! بد نیست گاهے براے خودت بهترین و خنڪ ترین نوشیدنے ها را باز ڪنے!🍺 چرا سهم تو نرم ترین بالشت ها نباشد؟ یا بهترین یادگارے از سفر؟ یا سرگلِ غذا؟ یا حتے ساعتے از برنامہ ے دلخواہ تلویزیونے؟ گاهے باید مثل ملڪہ ها رفتار ڪرد!👸🏻 باید بہ دیگران فهماند در وجود هر زنے غیر از یڪ موجود فداڪارِ همیشہ قانع،ملڪہ اے زندگے میڪند ڪہ گاہ باید عصاے سلطنتش را بالا بیاورد و محڪم بر زمین بڪوبد تا دیگران یادشان بیاید قرار نیست همیشہ سهم تو از پست ترین چیزها باشد... @romankademazhabi ❤️

🔳 #نوآهنگ #خادم_الحسین #اربعین 🌴من از مشهد من از تبریز از شیراز و کرمانم 🌴من از ری، اصفهان از رشت، از اهواز و تهرانم 🎤 #حامدزمانی @ROMANKADEMAZHABI ❤️

سلام امروز 6قسمت گذاشتم یه قسمتش جایزه شماست 😊☺️

ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_یکم #سوره_ی_هفتم #بخش_اول نگاهم را بہ تابلوهاے نقاشے روے دیوار دوختہ ام و با بند ڪیفم بازے میڪنم! از جلسہ ے قبل ڪہ با سمانہ صحبت ڪردم احساس سبڪے میڪنم،امروز جلسہ ے دومیست ڪہ بہ دیدنش مے آیم! چند دقیقہ بعد عابدے مے گوید:خانم نیازے بفرمایید! نگاهم را از تابلوها مے گیرم و بلند مے شوم،مقابل در مے ایستم و چند تقہ بہ در میزنم! صداے مهربان سمانہ مے پیچد:بفرمایید! در را باز میڪنم،سمانہ پشت میزش نشستہ و چاے مے نوشد. آرام مے گویم:سلام! خستہ نباشید! سرش را بلند میڪند و نگاهش را بہ صورتم مے دوزد:سلام خوش اومدے آیہ جان! اسمتو درست گفتم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ! با دست بہ مبل مقابل میزش اشارہ میڪند و مے گوید:چرا وایسادے؟! لبخند ڪم رنگے میزنم و روے مبل مے نشینم! بعد از احوال پرسے ڪوتاهے مے گوید:یادمہ هفتہ ے قبل تا اونجا پیش رفتیم ڪہ گفتے برعڪس خواستہ ے پدرت تحصیلات دبیرستانت رو ڪامل ڪردے و بہ خانوادہ ت گفتے میخواے برے دانشگاہ و پدرت مخالفت ڪرد! گلویم را صاف میڪنم:بعلہ! برگہ و خودڪارے مقابلش میگذارد:این ها مربوط بہ چند وقت پیشہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و جواب میدهم:دقیق بخوام بگم حدود یڪ سال و هشت ماہ پیش! از وقتے وارد چهارم دبیرستان شدم از اوایل آبان ماہ! _خب! _بابا مخالف دانشگاہ رفتنم بود و من اصرار داشتم و روے حرف خودم بودم،همون موقع بود ڪہ گفت پسرِ یڪے از دوستاش میخواد بیاد خواستگاریم! با بہ یادآورے خاطرات هادے دستانم لرز مے گیرند و قلبم تپش! _خانوادہ ے دوستش براے شام دعوتمون ڪردن چون میدونستم یہ دعوت معمولے نیست حاضر نشدم برم مهمونے،اون شب خونہ تنها بودم ڪہ احساس ڪردم یڪے یواشڪے وارد خونہ شدہ،اولش فڪر ڪردم دزدہ ولے نبود! مشتاق نگاهم میڪند:پس ڪے بود؟! _تا چند وقت پیش نمیدونستم! وقتے متوجہ من شد دست و پامو بست و بدون اینڪہ چیزے از خونہ بردارہ سریع رفت! اولش فڪر ڪردم یہ دزد تازہ ڪار بودہ و ترسیدہ اما اون پسر چند روز بعد سر و ڪلش جلوے مدرسہ م پیدا شد! میدونست ڪجا درس میخونم،اسم و فامیلم چیہ،چند سالمہ و چہ رشتہ اے میخونم! پدرم رو هم میشناخت! حتے میدونست قرارہ اون روز پدرم بیاد دنبالم و آدم حساسیہ،همین ڪہ دید پدرمون دارہ بهمون نزدیڪ میشہ سریع رفت! پدرم فڪر ڪرد با اون پسر ارتباط دارم و هرچے توضیح دادم قبول نڪرد و یڪم درگیرے بین مون پیش اومد! تا چند روز هم اجازہ نداد برم مدرسہ! اصرار پدرم براے ازدواجم بیشتر شدہ بود،اون پسرم گاهے مزاحمم میشد و میگفت یہ حرفایے رو باید بهم بگہ! _چے میخواست بهت بگہ؟! سرم را تڪان میدهم:از ترس اینڪہ باز نقشہ ڪشیدہ باشہ و بخواد منو جلوے پدرم خراب ڪنہ حاضر نبودم باهاش صحبت ڪنم فقط متوجہ شدم با پدرم اختلاف دارہ! از وقتے وارد زندگے مون شد پدرم ترسید و نگران بود! دیگہ پاشو تو یہ ڪفش ڪردہ بود ڪہ باید با هادے ازدواج ڪنے! لبخند میزند:هادے؟! بغض گلویم را مے فشارد:پسرِ دوستِ پدرم! _آهان! خب! _هادے اومد خواستگاریم ازش خوشم نیومد انگار اخلاق و اعتقاداتش با من نمیساخت از طرفے متوجہ شدم اونم هیچ تمایلے بہ این ازدواج ندارہ و مجبورش ڪردن! یہ مدتے ڪہ گذشت مزاحمتاے شهاب بیشتر شد! چشمان سمانہ برقِ آشنایے میزند:شهاب؟! _همون پسرے ڪہ گفتم! اخم ڪم رنگے میان ابروهایش مے نشیند:خب! _اذیت ها و مزاحمت هاش بیشتر شدہ بود و یہ روز تنها اومد خونہ مون براے خواستگارے از من! انگار میخواست پدرمو با من بترسونہ! پدرم ڪلے باهاش دعوا ڪرد و از خونہ انداختتش بیرون! اون روز برام شرط گذاشت ڪہ یا قید درس خوندنو خانوادہ مو بزنم و برم یزد پیش مادربزرگم زندگے ڪنم یا با هادے ازدواج ڪنم! بغضم شدیدتر میشود:نمیخواستم! نہ زندگے پیش مادربزرگمو نہ هادے رو! مادربزرگم آدمے بود شبیہ پدرم! فهمیدہ بودم هادے هم دلش یہ جاے دیگہ ست و منو نمیخواد،از طرفے هیچ علاقہ و تمایلے براے ازدواج نداشتم اونم با مردے ڪہ پدرم روش اصرار داشت! آخرش تسلیم شدم! هادے اومد خواستگارے و گفت براے اونم این ازدواج اجبارہ و باید بہ شرایط تن بدیم! قرار شد بہ خانوادہ هامون بگیم بہ این شرط باهم ازدواج میڪنیم ڪہ یہ عقد موقت بخونیم و آشنا بشیم و تا نخوایم رسمیش ڪنیم بہ ڪسے خبر ندیم و فقط خودمون و خانوادہ هامون تو جریان ماجرا باشن! با دقت نگاهم میڪند:نامزد ڪردید؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:آرہ! اولش سعے میڪردیم از هم دور باشیم و ڪارے بہ ڪار هم نداشتیم تا مدت صیغہ تموم بشہ و بگیم باهم تفاهیم نداریم! #برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید @repelay

🍂🍁 پاییز ڪ میشود...🍂 حواستان به آدم هاے زندگیتان باشد ڪمی بهانه گیر میشوند...، حســـــــــــــاس میشوند.... توجه میخواهند.... دست خودشان نیست... ایـــن خاصیت پاییز است🍂 آدم‌ها را از همیشه .ــــــــ . . . #عاشق‌ تر میکند..🍃 مگر میشود پاییز باشد و دلت هوای قربان صدقه های از ته دل کسی را نکند؟ @romankademazhabi ❤️