هدایت شده از ♥💍 رَّمَّانهای عاشقانه_ مذهبی💍 ♥
4_6010241912487805159.mp3
3.33M
"توي موج ابرو باد ..."
مناجات با امام زمان
تنظیم : مهدی شکارچی
#حامد_جلیل
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_یکم
#بخش_سوم
از وقتے روزبہ گفت پس اندازش فقط بہ اندازہ ے گرفتن یہ عروسے خوب و آبرومند و رهن ڪردن یہ آپارتمان هشتاد نود مترے سمت شهرڪ غربہ سست شد!
دنبال بهونہ بود! تا اینڪہ یہ روز قبل عقد جا زد بہ روزبہ پیام داد نمیتونہ مسئولیت قبول ڪنہ و شرایطش رو قبول ندارہ!
ازش عذرخواهے ڪردہ بود و خطش رو خاموش!
روزبہ خیلے اذیت شد نہ بخاطرہ علاقہ ش بہ آوا! بخاطرہ آبرو و بازے خوردنش! مخصوصا وقتے فهمید آوا با یہ مرد حدود چهل سالہ ے پولدار دوست شدہ و عین خیالش نیست ڪہ چے ڪار ڪردہ!
از رفتن آوا راضے بود! بہ قول خودش اصلا همچین زنے براش قابل تحمل نبود!
دوسال ڪہ گذشت من ازش خواستم ازدواج ڪنہ،گفت فعلا میخواد تنها باشہ و از نظر روحے آمادگے شو ندارہ!
منم زیاد اصرار نڪردم،سہ سال گذشت!
همہ چیز از وقتے شروع شد ڪہ یہ دختر مظلوم و ساڪتِ نوزدہ سالہ رو آورد پیشم و گفت بهش ڪمڪ ڪنم!
آب دهانم را قورت میدهد،لبخند تلخے میزند:از همون موقع فهمیدم ڪہ دلش پیشت گیر ڪردہ!
ڪمے از چایم مے نوشم و چیزے نمے گویم،ادامہ میدهد:یہ ماہ بعد از اینڪہ اومدے پیش من و جلسہ هات تموم شد،خودش گفت میخواد ازدواج ڪنہ!
هرچے پرسیدم ڪے رو در نظر دارہ گفت باید از طرف مقابلش هم مطمئن بشہ بعد بگہ بریم خواستگارے!
چند وقت همہ ش میرفت تو خودش،آروم و قرار نداشت!
بہ ظاهر خونسرد بود اما نبود! ازش پرسیدم مسئلہ بہ اون دختر خانم مربوط میشہ؟ گفت آرہ!
پرسیدم چرا؟ گفت نگرانم بخاطرہ اختلاف سنے و تفاوت اعتقاداتمون قبول نڪنہ!
گفتم مگہ چند سالشہ؟ مردد گفت نوزدہ!
جا خوردم! روزبہ آدمے بود ڪہ اختلاف سنے بالاے پنج شیش سالو قبول نداشت حالا میگفت از دخترے خوشش اومدہ ڪہ دوازدہ سال ازش ڪوچیڪترہ!
گفتم تفاوت اعتقاداتتون چیہ؟! گفت آدم مذهبے و معتقدیہ! ولے من مشڪلے با عقایدش ندارم،اما اونو نمیدونم!
اولین نفرے ڪہ بہ ذهنم رسید تو بودے! گفتم آیہ نیازے درستہ؟!
چشماش خندید و محڪم گفت آرہ!
هرچے باهاش صحبت ڪردم گفت از احساسش مطمئنہ و با عقل هم سنجیدہ! تو رو دوست دارہ!
این دفعہ دقیقا نقطہ ے مقابل آوا رو انتخاب ڪردہ بود! یہ دختر آروم و نجیب ڪہ میتونست خوب مسئولیت یہ زندگے رو بہ عهدہ بگیرہ اما نہ زندگے با روزبہ رو!
گفتم این دفعہ حاضر نیستم اصلا خواستگارے بیام! گفت بہ تو گفتہ بهت علاقہ دارہ و نمیخواد فڪر ڪنہ منظور یا قصد بدے داشتہ!
گفتم نظر آیہ چیہ گفت نمیدونم! یعنے میگہ نمیخواد!
خیالم یڪم راحت شد،انگار تو نمے خواستیش!
اصرار روزبہ بیشتر شد،جدے و قاطع با پدرش صحبت ڪرد.
پدرش گفت باید بہ خواستہ ش احترام بذاریم و بریم خواستگارے!
دفعہ ے اولے ڪہ اومدیم خواستگارے رو یادتہ؟
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بلہ!
_بهت گفتم اگہ براے فرزاد اومدہ بودم خواستگاریت از صمیم قلبم راضے بودم! اما براے روزبہ نہ!
اینو گفتم ڪہ بدونے مشڪلم تو نبودے یا از پسر خودم نامطمئن نبودم!
مشڪلم اختلاف اعتقادے و اخلاقے شما دو نفر بود!
بہ اندازہ ے زمین تا آسمون فاصلہ داشتید و دلتون نمیخواست این فاصلہ رو ببینید!
روزبہ میگفت ڪنار میاد و تو میخواستے روزبہ رو تغییر بدے!
میخواستے راهے رو برے ڪہ روزبہ قبلا رفتہ بود!
بهت گفتم آیہ جان! ازدواج تعمیرگاہ نیست! اما روے حرف خودت پافشارے ڪردے!
روزبہ یہ پسر سے و دو سالہ بود و تو یہ دختر بیست سالہ!
اون یہ زن پختہ و منطقے میخواست و تو یہ مرد احساساتے و پر شور!
اون بہ چیزے اعتقاد نداشت و تو شدیدا پایبند دین بودے!
روزبہ باید یڪے دو سال بعد از ازدواجش بہ فڪر بچہ دار شدن مے افتاد و تو تازہ میخواستے بہ دانشگاهت و خودت برسے و بچہ دار شدن برات زود بود!
همہ ے اینا رو میدونستید اما دلتون نمیخواست قبول ڪنید!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_دوم
#بخش_دوم
لبخند ڪم جانے تحویلش میدهم:بریم! منم باید باهات صحبت ڪنم!
باهم از ماشین پیادہ میشویم و وارد ڪافے شاپ میشویم،ڪافہ اے دنج و ڪوچڪ و خلوت است!
دیوارهاے سفید رنگش با تابلوهاے ڪوچڪ و بزرگ رنگے تزئین شدہ و چند میز و صندلے چوبے بہ صورت دایرہ با فاصلہ از هم چیدہ شدہ اند.
پشت میزے مے نشینیم،ڪولہ ام را روے میز میگذارم و نفسے میڪشم.
مطهرہ نگاہ سرسرے اے بہ منو مے اندازد:من شڪلات داغ میخورم تو چے؟!
_منم شڪلات داغ میخورم!
مطهرہ بہ ڪافے من اشارہ میڪند بیاید،چند لحظہ بعد سفارش دو لیوان شڪلات داغ میدهیم.
بے مقدمہ مے گوید:احساس مے ڪنم میخواے یہ چیزے بهم بگے اما تردید دارے!
متعجب نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:چیزے شدہ؟! من ناراحتت ڪردم؟! چند وقتہ باهام مثل سابق نیستے!
سرفہ اے میڪنم و نگاهم را از چشم هایش مے گیرم.
آرام مے گویم:راستش...
ساڪت و منتظر بہ صورتم چشم دوختہ،سرم را بلند مے ڪنم:مے ترسم بهت بگم و راجع بهم فڪر بد ڪنے!
ابروهایش را بالا میدهد:چرا باید فڪر بد ڪنم؟!
آب دهانم را قورت میدهم،براے گفتنش تردید دارم،بعد از چند ثانیہ مڪث زبانم طاقت نمے آورد و بہ یڪ بارہ مے پراند:مهندس ساجدے بهم گفتہ دوستم دارہ!
چشم هاے مطهرہ از شدت تعجب تا آخرین حد ممڪن باز مے شود،چند لحظہ با همان حالت نگاهم مے ڪند و سپس مے خندد.
دستم را روے قلبم مے گذارم و نفس عمیقے میڪشم،تنم یخ بستہ!
میان خندہ هایش مے گوید:چہ شوخے بے مزہ اے!
جدے نگاهش میڪنم و زمزمہ میڪنم:شوخے نڪردم!
خندہ اش قطع مے شود،گیج نگاهم مے ڪند،سرفہ اے میڪنم و با هر دو دست صورتم را مے پوشانم.
صدایے از مطهرہ در نمے آید! صداے ڪافے من را میشنوم ڪہ سفارش ها را آوردہ و مے گوید:نوش جان!
صدایِ لرزان مطهرہ قلبم را مے شڪند!
_ڪِے بهت گفت؟!
چیزے نمے گویم،مے گوید:با توام آیہ!
دست هایم را پایین مے آورم،مستقیم بہ چشم هایش زل میزنم!
سرد نگاهم مے ڪنند با حلقہ اے از اشڪ!
خونسرد مے گویم:الڪے یہ چیزے پروندہ! بیخیالش!
پوزخند میزند:فڪر نڪنم آدمے باشہ ڪہ الڪے چیزے بپرونہ!
همہ چیز را برایش تعریف میڪنم،از ماجراے آخرین روزے ڪہ در شرڪت بودم تا آن روزے ڪہ بہ بهانہ ے آوردن سفتہ ها جلوے درمان آمد!
مطهرہ ساڪت و سرد نگاهم مے ڪند،چیزے نمے گوید ولے ناراحتے در چشم هایش موج مے زند.
بعد از اتمام صحبت هایم ڪمے از شڪلات داغش مے نوشد و آرام مے گوید:دوستت دارہ!
احساس میڪنم سرم در حال منفجر شدن است،گردنم را تڪان میدهم ڪہ استخوان هایش با صداے بدے شڪستہ مے شوند!
_باور ڪن من ڪارے نڪردم ڪہ...
مطهرہ!بہ خدا ازش خوشم نمیاد!
آب دهانش را با شدت قورت میدهد:چرا؟!
نفس عمیقے میڪشم:بہ هزار و یڪ دلیل!
بہ چشم هایم زل مے زند،رنگش ڪمے پریدہ!
_آیہ!
دستش را مے گیرم و مے فشارم:جانم!
_اگہ...اگہ بخاطرہ من نمیخوایش مدیونے!
گیج و سر در گم نگاهش میڪنم ڪہ ادامہ میدهد:من هنوزم نمیتونم بگم ڪامل فراموشش ڪردم ولے زور ڪہ نیست! اون منو نمے خواست! الانم... الانم جواب من بہ پسرداییم تقریبا مثبتہ!
اگہ بخاطرہ من ازش فرارے اے نباش! دو سہ سالہ همدیگہ رو مے شناسیم ولے من ازت مطمئنم! مطمئنم حتے یہ لحظہ هم بهش فڪر نڪردے!
اگہ سبڪ و سنگین ڪردے و دیدے میتونہ مرد خوبے باشہ بخاطرہ من پسش نزن!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
پیری به جوانی گفت:
کچل کُن...
برو بالا شهر...
همه فکر میکنن مُد ِ ...!
برو وسط ِ شهر...
فکر میکنن سربازی...
"بیا" پایین شهر...
همه فکر میکنن زندان بودی...!!!
این همه اختلاف...
فقط در شعاع ِ چند کیلومتر.....!
مردم آنطور که تربیت شده اند میبینند
از قضاوت مردم نترس!......
در شهری که تاکسی هایش با یک زن تکمیل میشوند ولی با چهار مرد باز منتظر مسافرمیماند، امیدی به پیشرفت نخواهد بود...
http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
هدایت شده از فایل و کلیپ نسیم بهشت
Ey_Ghalam_Rahbar(www.IraniData.com).mp3
5.22M
#فایل_صوتی_مهدوی
#ای_قلم ( #ترکی)
باصدای دلنشین اقای #رهبر
بسیار زیبا و شنیدنی👌
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_دوم
#بخش_سوم
اخم مے ڪنم:چے میگے تو؟!
صدایش هنوز ڪمے لرز دارد:همین ڪہ گفتم! فراموش ڪن یہ روزے من روزبہ رو دوست داشتم! بعدش ببین میخوایش یا نہ؟!
لبخند میزنم:خل شدے تو!
قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:بہ خدا اون روز ڪہ جلوے در خونہ تون دیدمش بہ دلم افتاد! طرز نگاہ ڪردنش بہ تو یہ جورے بود!
نگو ڪہ تو اون نگاهو ندیدے و معنے شو نفهمیدے؟!
قاطعانہ و محڪم مے گویم:ازش خواستم دیگہ باهام ڪارے نداشتہ باشہ! یہ ماهے هست هیچ خبرے ازش نیست! گفتم ڪہ الڪے یہ چیزے پروندہ!
همراہ اشڪ مے خندد:تو پروندیش ڪلہ شقِ من! مطمئنم اصلا نخواستے فڪر ڪنے خودت میخوایش یا نہ یا اینڪہ بشناسیش ببینے چطور آدمیہ!
اول با خودت گفتے نمیخوامش چون مطهرہ دوستش داشتہ بعدش گفتے بخاطرہ هادے ازدواج نمیڪنم! اشتباہ میڪنم؟!
آب دهانم را قورت میدهم و دستش را رها میڪنم،ادامہ میدهد:یڪ سال و نیمہ براے خودت زندگے نمیڪنے! براے عذاب وجدان و تفڪرات اشتباهے ڪہ دیگران برات بہ وجود آوردن دارے زندگے میڪنے!
با حرص مے گویم:بس ڪن مطهرہ!مسائلو با هم قاطے نڪن!
محڪم مے گوید:بس نمیڪنم! این همہ تو منو نصیحت ڪردے و من گوش دادم یہ بارم تو گوش ڪن!
چرا وقتے اسم خواستگار میاد گارد میگیرے و مے ترسے؟! چرا از ازدواج ڪردن مے ترسے؟!
تو مسئلہ ت دلتنگے و فراموش نڪردن هادے نیست آیہ!
مے ترسے!
مے ترسے چہ الان چہ سال بعد چہ دہ سال بعد بخواے حتے بہ ازدواج ڪردن فڪر ڪنے بہ هادے خیانت ڪردہ باشے!
از روزبہ هم ترسیدے!ترسیدے بہ من خیانت ڪردہ باشے!
ترساے الڪے براے خودت بہ وجود آوردے!ترسایے ڪہ از اعتقادات و حرفاے اڪثر مردم تو قلب و ذهنت بہ وجود اومدہ!
نہ عزیزِ من! اون مردم بہ فڪر تو نیستن! بہ فڪر اینن خودشون چطور مے پسندن تو زندگے ڪنے!
اگہ خلاف پسندشون زندگے ڪنے ڪلے حرف و تهمت و قضاوت بارت مے ڪنن!
چند نفر از اون مردم با خودشون فڪر مے ڪنن یہ آیہ اے تو هیجدہ سالگے تازہ داشتہ بہ یہ مردے علاقہ مند میشدہ اون مردو از دست دادہ و چے ڪشیدہ؟!
چند نفرشون تنهاییا و درداے تو رو میفهمن دختر؟!
چند نفرشون درڪ میڪنن تو الان جوون و زندہ اے؟! فڪرتو مطابق اونا تنظیم ڪردے ڪہ بهت نگن بہ هادے خیانت ڪردے؟! ڪدوم خیانت آیہ؟!
مگہ خدا تو قرآنش راجع بہ تجدید فراش نگفتہ؟!
ڪدوم شرع و قانونے میگہ اگہ تو بخواے هر زمانے ازدواج ڪنے بہ هادے خیانت ڪردے؟!
هادے اینطور راضیہ؟! چرا رضایت مردم برات مهم شدہ؟!
بغض گلویم را مے فشارد،ادامہ میدهد:آرہ عزیزم! برو یڪم از دردات براشون بگو یا چند قطرہ اشڪ مے ریزن و دلشون برات مے سوزہ و دو روز بعد یادشون میرہ! یا میگن ضعیفے!
مطمئنم تو از این لاڪ بیاے بیرون و مثل سابق بشے روح هادے شاد تر و راضے ترہ!
سرِ قضیہ ے روزبہ هم ترسیدے ڪہ من چے فڪر میڪنم!
اگہ بقیہ بفهمن چے فڪر مے ڪنن؟!
تو بہ من خیانت نمے ڪنے آیہ! مگہ موقعے ڪہ من روزبہ رو دوست داشتم سعے ڪردے توجهشو جلب ڪنے یا بهش علاقہ مند شدے؟!
نمیگم سر قضیہ ے روزبہ ناراحت نشدم! نمیگم برام مهم نیست! نہ!
ولے میخوام زندگے مو اونطور ڪہ بهترہ ڪنار ڪسے ڪہ دوستم دارہ بسازم!
اگہ بخاطرہ منہ،بہ روزبہ بدون در نظر گرفتن من فڪر ڪن!
غیر از این فڪر میڪنم ڪہ دارے نسبت بهم ترحم و احتیاط میڪنے!
اشڪ هایش را سریع پاڪ مے ڪند،نفس راحتے میڪشم.
دستم را مے گیرد و آرام مے فشارد،دستش یخ است!
_این حرفا تو دلم موندہ بود! میترسیدم بگم ناراحت بشے! دارم مے بینم دارے آب میشے!
دوبارہ گردنم را تڪان میدهم،دوبارہ صداے شڪستہ شدن استخوان هایش در گوشم مے پیچد!
حرف هایش بے جا هم نیست،نگاهم را بہ چشم هایش مے دوزم،ناراحتے و دلشڪستگے درشان موج مے زند!
میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ سریع نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و دستم را رها مے ڪند!
لیوان را بلند مے ڪند و نزدیڪ دهانش مے برد:بہ جاے شڪلات داغ باید شڪلات یخ بخوریم!
لبخند ڪم رنگے میزنم و لیوانم را برمیدارم،همانطور ڪہ نزدیڪ لب هایم مے برمش زیر چشمے بہ مطهرہ نگاہ میڪنم.
نگاهش را بہ نقطہ اے نامعلوم دوختہ،دیگر شباهتے بہ آن مطهرہ ے آرام و خجالتے ندارد!
چند جرعہ از شڪلات داغم را مینوشم،میگوید:بہ حرفام فڪر ڪن باشہ آیہ؟!
لیوان را روے میز میگذارم:فڪر مے ڪنم!
لبخند تصنعے اے تحویلم مے دهد:میخواستم بگم فردا با من و مامان بیاے بریم براے شب خواستگارے لباس بخرم!
سرم را تڪان میدهم و از صمیم قلب مے گویم:باشہ خواهر!
دوبارہ دستم را مے فشارد،این بار گرم...!
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
ریپلای به قسمت اول رمان ایه های جنون 👆👆👆
❤️رمانکده مذهبی_عاشقانه های مذهبی❤️
#ححاب
🌸چادری ام🌸
یعنی✔️:
پروفایل🌃 های دلبرانه ی هم سن و سالانم 🙆 را میبینم👀
نه✊🏻 فکر نکن حسودی😿 ام می شود 😹
بلکه برایشان تاسف😭 میخورم
که اینقدر خودشان✔️ را بی ارزش 🌾 و حقیر میدانند🎃
که اجازه میدهند✔️ هر👥
غریبه😈
و آشنایی👻
زیبایی هایشان را ببیند👀
ولی باز♻️ هم در سکوت 😶
عکس جدید ❤️رهبرم❤️
را با دوستان بسیجی خودم😍
به اشتراک میگذارم✔️ و زیر لب میگویم✌️🏻 :
🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸
ایها الداعش!!
سپاه و بسیج و حزب الله را فاکتور بگیر
حواست به من😏 باشد..
دختر شیعه زاده ای هستم که ✌️🏻:
شهادت را ازمادرم زهرا به ارث دارم
و
صبوری را ازعمه زینب
و
شجاعت را ازدخترکی 3ساله...
من سلاح هایی دارم که بااسمش جانت به لرزه می افتد
چــــادرم
سربنــــد یافاطـــمه
دلگرمـــــی به ســقا
فرمـــان ســیــدعلـــــی حواست باشد
🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸
#لبیک_یا_سید_علی
#چادری_ام☺️✌️🏻
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
هدایت شده از ♥💍 رَّمَّانهای عاشقانه_ مذهبی💍 ♥
مُــحَــجَــبــه غــــــــافــل‼️
● فضــای مجـ📱ـازی پر شده
■ از این محجبه های😏 غافل؛
● که برای نشــان دادن خودشــانــ💅
■ چـ🌸ـادر را هم به سخـ😡ـره گرفته اند....‼️
#خواهرم_قــدری_تامــل_کن👌
@ROMANKADEMAZHABI ❤️
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_پنجم
#بخش_سوم
لبخندش را مے خورد و چیزے نمے گوید،دو سہ دقیقہ بعد جلوے پاساژ میرسیم.
داخل شلوغ است و صداے همهمہ و خندہ بہ گوش مے رسد!
دست یاسین را رها میڪنم:خب داداشے تو برو!
لبش را ڪج مے ڪند:باشہ!
میخواهد وارد پاساژ بشود ڪہ سریع مے گویم:مراقب خودت باش! نیم ساعت دیگہ میام دنبالت همین جا باشیا!
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،میخواهم عقب گرد ڪنم ڪہ دست هاے ظریفے از پشت روے چشم هایم مے نشیند!
متعجب دست هایم را بالا مے برم و روے دست هایش مے گذارم:شما؟!
صداے خندہ ے یلدا مے پیچد:خانم گرگہ!
مے خندم:سلام خانم گرگہ!
دست هایش را بر مے دارد و پر انرژے مے گوید:سلام!
بہ سمتش بر مے گردم و با ذوق در آغوشش مے ڪشم:سلام! خوبے؟! دلم برات یہ ذرہ شدہ بود!
محڪم مے فشاردم:آرہ معلومہ! از شرڪت نمے تونیم بندازیمت بیرون!
آرام مے خندم:نڪہ تو مدام خونہ ے مایے یا بهم زنگ میزنے؟!
لبخند دندان نمایے میزند:تو تلگرام ڪہ هستم!
دستش را پشت ڪمرم مے گذارد و ادامہ میدهد:دارے بر مے گردے خونہ؟!
لبخند تصنعے اے میزنم:نہ!
بہ یاسین اشارہ میڪنم:من ڪار دارم! یاسینو آوردم برہ پیش دوستاش!
یاسین سریع مے گوید:سلام!
یلدا مهربان نگاهش مے ڪند و دستش را بہ سمتش دراز مے ڪند:سلام عزیزم! چقدر شما شیرینے!
یاسین لبخند میزند:ممنون!
یلدا مے گوید:بیا بریم یہ نگاهے بنداز ببین چطورہ! بالاخرہ توام تو شرڪت بودے! بیا بچہ ها خوشحال میشن!
خودم را جمع میڪنم:نہ! ڪار دارم!
ابروهایش را بالا میدهد:ناز نڪن! دو دقیقہ بیا بریم! منم دیر رسیدم تنهام!
_بچہ هاے شرڪت هستن دیگہ!
مے خندد:با تو بیشتر بهم خوش میگذرہ!
بہ سمت پاساژ هلم مے دهد،لبم را مے گزم:اِ زشتہ یلدا!
بے توجہ دنبال خودش مے ڪشاندم،وارد پاساژ میشویم.
یاسین با ذوق دنبالمان مے آید،نگاهے بہ پاساژ مے اندازم ڪہ خیلے شیڪ و بزرگ است!
چهار طبقہ بہ نظر مے رسد،آفتاب از سقف شیشہ اے بہ داخل مے تابد و توجہ را جلب مے ڪند.
همہ در حال رفت و آمد هستند،یلدا بہ طبقہ ے دوم اشارہ مے ڪند:بچہ هاے شرڪت اونجان!
یاسین بہ سمت دوستانش مے رود ڪہ مشغول تماشاے شعبدہ بازے در وسط پاساژ هستند.
همراہ یلدا بہ سمت پلہ برقے مے رویم،بہ طبقہ ے دوم مے رسیم.
با چند نفر از بچہ هاے شرڪت سلام و احوال پرسے میڪنم. نگاهم بہ روزبہ مے افتد ڪہ مشغول صحبت با یڪ زن و مرد میانسال است.
لیوان آبمیوہ اش را با یڪ دست گرفتہ و لبخند خاصے بہ لب دارد!
حواسش بہ ما نیست،بچہ ها از پاساژ و زحمتے ڪہ ڪشیدہ اند تعریف مے ڪنند.
ساڪت نگاهشان مے ڪنم،بہ طبقہ ے سوم مے روند و با دقت همہ جا را از زیر نظر مے گذرانند.
یلدا هم سرش گرم شدہ،بہ سمت نردہ هاے شیشہ اے مے روم و نگاهے بہ طبقہ ے دوم مے اندازم.
_نیوفتے؟!
متعجب و با استرس سر بر مے گردانم،شهاب لبخند بہ لب در چند قدمے ام ایستادہ.
شلوار جین مشڪے رنگے همراہ پیراهنے سفید بہ تن ڪردہ.
لیوان آبمیوہ اش را نزدیڪ لب هایش مے برد و چند جرعہ مے نوشد،همانطور ڪہ آبمیوہ اش را مے نوشد لیوان آبمیوہ ے دیگرے ڪہ در دست دارد بہ سمتم مے گیرد.
نگاهے بہ لیوان آبمیوہ مے اندازم و از دستش نمے گیرم.
لیوان را از لب هایش جدا مے ڪند،پوزخند میزند:نترس توش سم نریختم! فشارت میوفتہ برات خوبہ!
چند قدم فاصلہ مے گیرم:لازم نیست شما نگران فشار من باشے!
نگاهے بہ دور تا دور پاساژ مے اندازد و مے گوید:هرچند روزبہ و فرزاد راضے نبودن اما من بہ دعوت ساجدے بزرگ اینجام! ڪم براے اینجا زحمت نڪشیدم!
دوبارہ لیوان را مقابلم مے گیرد:از قصد اینجا رو انتخاب ڪردہ بودم!
چند نفر نگاهمان مے ڪند،بخاطرہ نگاہ هاے خیرہ لیوان را از دستش میگیرم اما نمے نوشم!
سنگینے نگاہ ڪسے را حس میڪنم،بے اختیار سر بر مے گردانم.
روزبہ با اخم بہ من و شهاب دوختہ! نگاهم را از روزبہ مے گیرم.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_ششم
#بخش_اول
با ترس از پشت شیشہ بہ داخل چشم مے دوزم.
روزبہ ڪتش را بہ دست مهندس تقوے مے دهد و بہ سمت شهاب مے رود!
دستش را مے گیرد و با عجلہ بہ سمت در پشتے مے بردش...فرزاد سریع بہ دنبالش مے رود!
مضطرب بہ سمت ڪوچہ مان راہ مے افتم...
با قدم هاے بلند خودم را نزدیڪ ڪوچہ مے رسانم ڪہ یاسین با عجلہ بہ سمتم مے دود و گوشہ ے چادرم را محڪم میان مشتش مے گیرد.
چشم هایش ترسیدہ اند:چے شدہ آبجے؟! چرا دوییدے بیرون؟!
دستش را مے گیرم:هیچے یاسین!
_مگہ من بچہ ام جواب سر بالا میدے؟!
پوفے میڪنم:الان اصلا حوصلہ ے یڪے بہ دو ڪردن ندارما!
چند نفر از همسایہ ها ایستادہ اند و متعجب بہ نقطہ اے خیرہ شدہ اند!
لبم را بہ دندان مے گیرم و از میان شان عبور میڪنم،یاسین هم پشت سرم مے آید.
روزبہ یقہ ے پیراهن شهاب را گرفتہ و بہ دیوار چسباندہ! فرزاد سعے دارد از هم جدایشان ڪند!
شهاب خونسرد ایستادہ و لبخند ڪجے ڪنج لبش دیدہ میشود! خوب میداند این حالتش آدم را بیشتر عصبے مے ڪند!
صورت روزبہ را نمے بینم،بلند مے گوید:شهاب! خوب میدونے من با بقیہ یہ فرق بزرگ دارم! اگہ بخواے با منم بازے ڪن مے سوزنمت!
سپس یقہ اش را رها مے ڪند و انگشت اشارہ اش را بہ سمتش مے گیرد:پس بڪش ڪنار!
شهاب پوزخند میزند:خیلے براش جوش میزنے!
فرزاد سریع مے گوید:بس ڪن دیگہ! حداقل حرمت نون و نمڪے ڪہ باهم خوردیمو نگہ دار!
سپس با آرامش رو بہ روزبہ ادامہ میدهد:همہ دارن نگاہ میڪنن! تو پاساژ نمیدونے چہ ولولہ اے افتادہ؟! آبرومون رفت! ڪارمندا دارن پچ پچ میڪنن!
روزبہ دستش را میان موهایش مے برد و نفس عمیقے میڪشد.
شهاب نگاهش را بہ من مے دوزد،تنم یخ مے زند!
مے ترسم جلوے همسایہ ها حرف نامربوطے بزند یا اسمے از من ببرد!
سرفہ اے مے ڪنم و سریع ڪلید را در قفل در مے چرخانم و وارد حیاط میشوم،یاسین را هم داخل میڪشم،در را نیمہ مے بندم و مے ایستم.
ڪمے از صورت شهاب و فرزاد را مے بینم،روزبہ همچنان پشت بہ من ایستادہ.
صداے مادرم از پشت سر مے آید:بہ چے نگاہ میڪنے؟!
نفس بلندے میڪشم و سرم را برمے گردانم:هیچے! دعوا شدہ!
ابروهایش را بالا میدهد:از ڪے تا حالا وایمیسے دعوا تماشا مے ڪنے؟!
دوست ندارم شهاب را ببیند و داغ دلش تازہ شود،نگاهے بہ بیرون مے اندازم،روزبہ بہ طرفم سر بر مے گرداند اما نگاهم نمے ڪند!
فرزاد دستش را روے شانہ اش مے گذارد:الان برات آب میارم! یڪم هوا بخور بعد بیا داخل!
اخم غلیظے تحویل شهاب مے دهد:بهترہ برے! اگہ بخاطرہ حرف بابام نبود...
حرفش را ادامہ نمے دهد،محڪم با دست بہ تخت سینہ ے شهاب مے ڪوبد:بہ اندازہ ے ڪافے بہ زندگے همہ مون گند زدے! خب تموم شد برو!
حالت چشم هاے شهاب ترسناڪ میشود،سریع در را مے بندم.
مادرم اخم غلیظے تحویلم مے دهد و چیزے نمے گوید،سریع رویش را بر مے گرداند و وارد خانہ میشود.
نفسم را با شدت بیرون میدهم،یاسین با اخم نگاهم مے ڪند!
توجهے نمے ڪنم و چادرم را از روے سرم برمیدارم،صداے زنگ موبایلم بلند میشود.
نگاهے بہ نام تماس گیرندہ مے اندازم،نام یلدا روے صفحہ نقش بستہ!
دوبارہ موبایل را داخل جیبم مانتویم برمے گردانم،حوصلہ ے بیست سوالے ندارم!
گردنم را تڪان میدهم،صداے شڪستن استخوان هایش حالم را جا مے آورد!
وارد خانہ میشوم،مادرم با حرص مشغول خورد ڪردن هویج است!
بہ سمتش مے روم و روسرے ام را برمیدارم،همانطور ڪہ دڪمہ هاے مانتویم را باز میڪنم مے گویم:بدہ من خورد میڪنم!
بدون اینڪہ نگاهم ڪند جواب میدهد:نمیخواد!
مے خندم:بہ قول خودت دیگہ بیست سالمہ! تمام هنرم تو آشپزے نیمرو و املت پختنہ!
جوابے نمیدهد،مانتویم را از تنم در مے آورم و صندلے رو بہ رویے اش را عقب میڪشم.
_سر چے بحثشون شدہ بود؟!
گلویم را صاف مے ڪنم و جوابے نمے دهم،هویج بیچارہ را رها مے ڪند و چشم هایش را بہ صورتم مے دوزد:سر تو؟!
_اختلاف بین خودشون بود!
_بین خودشون شامل تو نمیشہ؟!
_نہ! نمیشہ!
پوفے مے ڪند:خدا عاقبتونو ختم بہ خیر ڪنہ!
دوبارہ بہ جان هویج مے افتد!
_فرزانہ زنگ زدہ بود!
ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:خب!
آهستہ مے گوید:میپرسید تو برنامہ ے خاصے براے دومین سالگرد هادے ندارے؟! گفت یہ سرے بهشون بزنے!
انگشت هایم را در هم قفل میڪنم:هنوز یہ ماہ موندہ! تو چے گفتے؟!
_گفتم بهش میگم!
_خب چرا بہ خودم زنگ نزد؟!
خورد ڪردن هویج تمام میشود،چاقو را روے تختہ ے چوبے میگذارد.
با دقت نگاهم میڪند:چون برنامہ ریزے براے سالگرد هادے بهونہ بود! برات خواستگار پیدا ڪردن!
اخم هایم در هم مے رود:براے من؟!
_آرہ براے تو!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
این متن رو همیشه سرلوحه زندگیتون قرار بدید؛
"راضی باش" به هر چی اتفاق افتاد که اگه خوب بود زندگیتو "قشنگ" کرد و اگه بد بود تو رو "ساخت" ...
"مدیون باش" به همه آدمای زندگیت که خوباش بهترین "حسارو" بهت میدن و بداش بهترین "درسارو" ...
"ممنون باش" از اونی که بهت یاد داد همه شبیه "حرفاشون" نیستن و همیشه همونجوری که میخوای "پیش نمیره" ...
زندگی همینقدر ساده اس ...
@romankademazhabi ❤️
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_هفتم /بخش دوم
#بخش_اول
روزبہ ویلچر را با سرعت بہ سمت در ڪافہ مے راند و مے گوید:مثل اینڪہ میاد!
با لبخند دنبالشان مے روم،روزبہ "عذر میخوامی" مے گوید و همراہ سامان اول وارد ڪافہ میشود.
نفس عمیقے میڪشم و مردد پشت سرشان وارد میشوم.
دیوارهاے آبے روشن و صورتے ڪم رنگ ڪافہ آدم را بہ ذوق مے آورد!
میز و صندلے هاے فلزے صورتے و آبے منظرہ را ڪامل ڪردہ اند!
پشت میزے چهار نفرہ،چهار دختر جوان نشستہ اند و بلند مے خندند.
روزبہ همانطور ڪہ ویلچر سامان را بہ سمت چپ هل مے دهد،بہ سمت من سر بر مے گرداند و مے گوید:اون گوشہ بشینیم؟!
بدون اینڪہ جوابش را بدهم،معذب پشت سرش راہ مے افتم.
مقابل میز دو نفرہ اے توقف مے ڪند،جاے ویلچر سامان را تنظیم مے ڪند و رو بہ من مے گوید:بفرمایید!
نگاهے بہ اطراف مے اندازم و با استرس مے نشینم،روزبہ هم رو بہ رویم!
سامان با لبخند نگاهے بہ من مے اندازد و سپس نگاهش را در اطراف مے چرخاند:اے...اینجا ڪہ...دُخ...دخترونہ ست!
روزبہ آرام مے خندد و چیزے نمے گوید،سریع مے گویم:خیلے قشنگہ ڪہ!
و نگاهم را بہ دیوار صورتے مقابلم مے دوزم،روزبہ منو را مقابلم میگذارد.
سریع منو را بہ سمتش بر مے گردانم و مے گویم:چیزے نمیخورم!
ابروهایش را بالا میدهد:یہ چیزے سفارش بدہ ڪہ نمڪ نداشتہ باشہ!
سامان با خندہ مے گوید:دا...دارہ...برات...نا...ناز میڪنہ بابا!
با لبخند نگاهش میڪنم و پر انرژے مے گویم:نہ خیر ناز نمیڪنم!
سرش را تڪان میدهد:پَ...پس یہ چیزے بخور دیگہ!
دستم را روے معدہ ام میگذارم،از صبح سوزشش امانم را بریدہ!
مردد مے گویم:معدہ م یڪم ناراحتہ نمیتونم چیزے بخورم!
سپس آرام زبانم را روے لب هایم مے ڪشم،لبش را بہ دندان مے گیرد:چرا؟!
لبخندم را عمیق میڪنم:فڪر ڪنم بخاطرہ خورد و خوراڪ دانشجویے باشہ!
ابروهایش را بالا میدهد:آهان!
روزبہ همانطور ڪہ جدے نگاهم میڪند مے گوید:پس مام چیزے نمیخوریم!
سامان سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد و چیزے نمے گوید،فشار دستم را روے معدہ ام بیشتر میڪنم و مے گویم:اگہ بہ خاطرہ منہ،مشڪلے ندارم! اینطورے ناراحت میشم!
سپس منو را بہ سمت سامان هل میدهم،سامان نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد. منتظر اجازہ ے اوست!
روزبہ نگاهش را بہ سامان مے دوزد:تو سفارش بدہ!
چند لحظہ بعد ڪافے من نزدیڪمان میشود و با رویے گشادہ مے پرسد چہ میل داریم،سامان نگاہ سرسرے اے بہ منو مے اندازد و مے گوید:یہ...یہ شے...شیر موز شڪلات!
ڪافے من سرش را تڪان میدهد و رو بہ ما مے پرسد:و شما؟!
روزبہ جدے مے گوید:یہ سیب زمینے با قارچ و پنیر و آب معدنے! همین!
ڪافے من سرش را تڪان میدهد و میرود،سامان زیر زیرڪے من را نگاہ میڪند و چیزے نمے گوید.
هر چند ثانیہ یڪ بار لبخندے تحویلم مے دهد و سرخ میشود!
دستم را از روے معدہ ام برمیدارم و نگاهم را بہ میز مے دوزم. روزبہ هم سڪوت ڪردہ!
از این سڪوت خستہ میشوم،سرم را بلند مے ڪنم و بہ سامان چشم مے دوزم:مدرسہ میرے؟!
سرش را محڪم تڪان میدهد:آ...آدہ! ڪِ...ڪلاس سومم!
روزبہ سریع مے گوید:درسشم خیلے خوبہ! شاگرد اول مدرسہ شونہ!
سامان لبخند دندان نمایے میزند،گونہ هایش گل مے اندازند.
دلم براے خندہ هایش غنج مے رود! براے معصومیتش!
چند ثانیہ بعد ڪافے من سفارش ها را مے آورد و مے رود،روزبہ بشقاب سیب زمینے با قارچ و پنیر را مقابل سامان مے گذارد و رو بہ من مے گوید:عذر میخوام!
سرم را تڪان میدهم:راحت باشید!
قاشق را داخل محتویات بشقاب مے برد و ڪمے برمیدارد،همانطور ڪہ قاشق را بہ سمت دهان سامان مے گیرد با خندہ مے گوید:بہ مامانت نگے امروز از این ناپرهیزیا ڪردیما!
سامان بلند مے خندد و با ذوق مے گوید:قول نمیدم!
روزبہ مے خندد:خیلے ممنون از همڪاریت!
قاشق را آرام و با حوصلہ داخل دهان سامان میگذارد و با دستمال دور دهانش را پاڪ مے ڪند!
متعجب بہ حرڪاتش نگاہ میڪنم،سیب زمینے و قارچ و پنیر ڪہ تمام میشود در آب معدنے را باز مے ڪند و جلوے دهان سامان مے برد،همہ ے این ڪارها را با حوصلہ و رویے گشادہ انجام میدهد!
سامان ڪہ چند جرعہ آب مے نوشد،روزبہ لیوان بلند حاوے شیر موز شڪلات را مقابل سامان مے گذارد و مے پرسد:میتونے خودت با نے بخورے؟!
سامان سرش را تڪان مے دهد و نگاهے بہ من مے اندازد،روزبہ از روے صندلے بلند میشود و صاف مے ایستد.
سیاهے چشم هایش را بہ صورتم مے دوزد:تا سامان مشغول رسیدگے بہ خودشہ مام بریم یڪم صحبت ڪنیم؟!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay
هدایت شده از ♥💍 رَّمَّانهای عاشقانه_ مذهبی💍 ♥
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨🔅حجاب 🔅✨
❣از زبان سیده زهرا دختر
بچه 8 ساله ❣
❔❗به نظر شما میشه
این کلیپ را دید و به فکر نرفت❓❕
http://eitaa.com/joinchat/1928331276C0b0ef4cbc1
🌸🌸🌸🌸🌸
@ROMANKADEMAZHABI
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_نود_و_هفتم /بخش دوم
#بخش_دوم
نگاهے بہ سامان مے اندازم و مے پرسم:ڪجا بریم؟!
بہ دو میز آن طرف تر اشارہ مے ڪند:اونجا!
از روے صندلے بلند میشوم و رو بہ سامان مے گویم:تنها اذیت نمیشے؟!
مے خندد و چشم هاے معصومش را باز و بستہ مے ڪند:نہ! مُ...مبارڪہ!
خون در صورتم مے دود،روزبہ همانطور ڪہ بہ سمت میزے ڪہ اشارہ ڪردہ مے رود مے گوید:آروم بخور! حواسم بهت هست!
ڪنارم مے ایستد،صورتم گر مے گیرد سریع بہ قدم هاے بلند بہ سمت میز راہ مے افتم.
بدون معطلے صندلے اے عقب میڪشم و مے نشینم،روزبہ جدے مقابلم
مے نشیند،انگشت هایش را در هم قفل مے ڪند و روے میز میگذارد.
سرفہ اے میڪنم و نگاهم را بہ میز مے دوزم:چند وقتہ سرپرستے سامانو بہ عهدہ گرفتید؟!
ڪمے فڪر مے ڪند و مے گوید:چهار سال! مادرش میخواست بذارتش آسایشگاہ،توانایے نگہ داریشو نداشت. پدرش ترڪشون ڪردہ!
هزینہ هاے مالے سامانو بہ عهدہ گرفتم،هر هفتہ ام میرم بهش سر میزنم و بعضے وقتا میبرمش گردش.
اولین بار دو سال پیش خودش بهم گفت بابا!
لبخند پر جانے میزنم:خیلے معصوم و دوست داشتنیہ!
نگاہ پر محبتش را بہ سامان مے دوزد:خیلے!
_خب! مے شنوم!
سنگینے نگاهش را احساس میڪنم!
_از ڪجا شروع ڪنم؟!
سرم را ڪمے بلند میڪنم:از هرجا ڪہ باید بدونم!
صداے مردانہ اش آرام و در عین حال محڪم مے گوید:اسم و فامیلیمو ڪہ میدونے،سنمو ڪہ میدونے،شغلمم میدونے!
تحصیلاتم تو رشتہ ے مهندسے عمران بودہ،فوق لیسانس!
دوران دبیرستان بچہ ے درس خونے نبودم! دو سال پشت ڪنڪور موندم تا بتونم تو یہ دانشگاہ خوب دولتے درس بخونم! سربازے ام رفتم!
تو یہ خانوادہ ے تحصیل ڪردہ و منضبط بزرگ شدم! از نظر اعتقادے هم پدرم هم مادرم اعتقادات معمولے اے دارن!
هر دوشون نماز مے خونن،روزہ مے گیرن،هیئت و نذرے راہ مے ندازن اما نمیتونم بگم تو یہ خانوادہ ے ڪاملا مذهبے بزرگ شدم!
برادر ڪوچیڪترم هم مثل پدر و مادرم ولے ڪمے معتقدتر و مذهبے ترہ!
آدم معتقدے بہ دین و مذهب نیستم! یعنے طبق تفڪرات و اعتقادات خودم از نوزدہ بیست سالگے بہ این نتیجہ رسیدم!
سرفہ اے مے ڪند و با تاڪید ادامہ میدهد:نماز نمیخونم! روزہ نمیگیرم! قرآن نمیخونم! هیئت نمیرم! سفر زیارتے هم نمیرم!
اما آدم بے قید و بند و بار و بے اخلاقے نیستم،بہ اعتقادات بقیہ احترام میذارم و متقابلا همین توقع رو دارم!
براے خودم یہ سرے قانونا و مرزایے دارم،مرد زن بازے نیستم و تا بہ این سن هفتہ بہ هفتہ دوست دختر عوض نڪردم! یعنے جز آوا ڪہ نامزد بودیم با دختر دیگہ اے در ارتباط نبودم!
مشروبات الڪے مصرف نمیڪنم و اهل یہ سرے چیزاے نامتعارف نیستم،فقط سیگار میڪشم ڪہ خودت در جریانے!
بے اختیار مے پرسم:چند وقتہ سیگار میڪشید؟!
مڪثے میڪند و چند ثانیہ بعد جواب میدهد:هفت سال!
مستقیم بہ چشم هایش نگاہ میڪنم:یعنے از وقتے نامزدے تون بہ هم خورد!
سرش را تڪان میدهد:درستہ!
دستم را زیر چادرم مشت میڪنم و چیزے نمے گویم،لبخند ڪم رنگے ڪج لبش مے نشیند.
بے رو در بایستے مے گویم:رفتارتون خیلے با وقتے ڪہ شرڪت بودم فرق میڪنہ!
چشم از چشم هایم نمے گیرد!
_چون تو برام فرق ڪردے! نہ الان تو منشے منے نہ من رئیس تو!
محیط ڪارے برام جدا از زندگے شخصیمہ،ترجیحم اینہ تو محیط ڪارے در عین این ڪہ هواے ڪارمندامو دارم آدم جدے و سخت گیرے باشم!
پیشانے ام را بالا میدهم:درستہ!
لبخند پر جانے میزند:وضعیت مالیم هم بد نیست! از اون بچہ پولدارایے نیستم ڪہ بگم بابام خرج عروسے و خونہ و ماشینمو میدہ!
یہ ماشین دارم ڪہ دیدے،خونہ هم فعلا ندارم! ولے میتونم یہ جاے خوب خودم خونہ رهن ڪنم!
میان حرفش مے پرم:هنوز بحثمون بہ مادیات نرسیدہ! هیچ جوابے از من نگرفتید!
پریشان دستے بہ موهایش مے ڪشد:صحیح!
مردمڪ چشم هایم را مے چرخانم:چے باعث شد ڪہ فڪر ڪنید من...
من فردے ام ڪہ میخواید زندگے تونو ڪنارش بسازید؟!
چشم هایش برق مے زنند،بدون معطلے جواب میدهد:نجابتت،آروم بودنت،غرورے ڪہ تو برخورد با بقیہ دارے و استقلال طلبیت،همینطور پایبند بودنت بہ اخلاق مدارے! هر چند علاقہ دلیل نمیخواد!
ولے تو رو هم با عقلم انتخاب ڪردم هم قلبم!
چیزے نمے گویم،سرش را تڪان میدهد:میخوام راجع بہ رابطہ هاے عاطفے ڪہ تو گذشتہ داشتیم صحبت ڪنیم!
اول تو میگے یا من بگم؟!
گلویم را صاف میڪنم:شما بگید!
میخواهد دهان باز ڪند ڪہ صداے زنگ موبایلش بلند میشود،عذرخواهے میڪند و موبایل را از جیب شلوارش بیرون میڪشد.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈🏻ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت است👉🏻
#برای_رفتن_به_اول_رمان_به_کانال_ریپلای_مراجعه_کنید
@repelay