🏴 #مقاله
🔸 مبارزه دشوار
▪️ بیانات #رهبری
▪️ انتشار به مباسبت فرا رسیدن رحلت #پیامبر گرامی اسلام #حضرت_محمد(ص)
یکی از سختترین مبارزات پیغمبر، مبارزه برای حفظِ انسجامِ جامعهی اسلامیِ آن روز بود که این مبارزه به نظر من از دشوارترین مبارزات پیغمبر بود.
جامعهی اسلامی عربستان یک جامعهی قبایلی، متشکّل از افراد قبایل گوناگون با تعصّب های خاصّ قبیلهای، با برداشت ها و عادات و سنّتهای کاملاً متفاوت، با عادت دیرینهی به جنگ و نزاع و خونریزی بر سر چیزهای کوچک؛
برای یک شتر بین دو قبیله چهل سال در جاهلیّت جنگ بود!
آن قدر آدم از گرسنگی مُردند، یا در میدان جنگ کشته شدند، یا به غارت رفتند برای خاطر یک شتر!
برای اهانت به یک زنی که مال یک قبیلهای بود از سوی یک جوانی از قبیلهای دیگر -که او را در بازار عکّاظ مکّه مسخره کرده بود و به او اهانت کرده بود- چند سال بین این دو قبیله جنگ بود؛
این مسئله، مسئلهی تعصّب قبیلهای است.
حالا در یک چنین جامعهای رسول اکرم بین این جامعه باید وحدت ایجاد کند. وحدتِ فکر آسان است؛ خب یک معلّم سر کلاسی فرضاً یک درسی را، یک معرفتی را، یک حقیقتی را بیان می کند همه میفهمند، امّا وحدت در عادت ها و تقالید و روش ها و سنّتهای گوناگونی که وجود داشته و حبّوبغضها، بسیار بسیار کار دشواری است؛
حتّی بعد از اینکه سال ها از اسلام گذشته بود و این همه کار شده بود، شما دیدید، بعد از آنکه پیغمبر نبود، در اوّلین روز بعد از وفات پیغمبر در سقیفهی بنیساعده انصار و مهاجر به جان هم افتادند؛
یعنی هنوز آن زمینهها در این ها بکلّی از بین نرفته بود و با یک چنین جامعهی ناهماهنگِ ناهمگون، رسول خدا آن حرکت عظیم را انجام داد [که نتیجهی] قدرت فوقالعادهی پیغمبر بود و مبارزهی شبانهروزی او.
آن قدر که پیغمبر روی [نفی] عصبیّتها(۶) تکیه کرده، روی اخلاق و اغماض و عفو و عدم تفاخر به گذشتگان و محبّت به همگان و روی این چیزها در زمینهی اخلاق اجتماعی تکیه کرده، روی کمتر چیزی تکیه کرده؛
برای اینکه بین این دل ها یک هماهنگی و انسجامی را به وجود بیاورد و به وجود هم آورد و اگر نَفَس گرم پیغمبر بالای سر این مردم بود و چند سال دیگر ادامه پیدا میکرد، یقیناً یا به احتمال زیاد آنچه ما بعد از رحلت پیغمبر شاهدش بودیم، پیش نمیآمد و این همان است که در اوّل صحبت گفتم که رحلت پیغمبر در آن شرایط و اوضاع خاص، یک حادثهی تعیینکننده بود؛
یعنی رحلت پیغمبر در آن شرایط مسیر تاریخ را به همین شکلی که مشاهده می کنید، تعیین کرد و مشخّص کرد.
🔸 بیانات رهبری در شب رحلت پیامبر اعظم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) در کانون توحید تهران/ 10/8/1365
🔰🔰🔰
کانال #خیمه_عاشورایی_روز_دهم در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید:
@roozedahom10
✨ #مقاله
🔸 به مناسبت امامت حضرت مهدی(عج)
#حضرت_مهدی (عج)، #امام_حسین علیه السلام را این گونه توصیف فرموده است:
«کنت للرسول ولدا و للقرآن سندا و للامة عضدا و فی الطاعة مجتهدا حافظا للعهد و المیثاق ناکبا عن سبل الفساق تتاوة تاوه المجهود طویل الرکوع و السجود زاهدا فی الدنیا زهد الراحل عنها ناظرا بعین المستوحشین منها;
(بحارالانوار، ج 101، ص 239، ح 38)
تو ای #حسین! برای «رسول خدا» فرزند و برای « #قرآن » سند و برای «امت »، بازویی بودی.
در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی.
از راه فاسقان سر بر می تافتی.
آه می کشیدی; آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است.
رکوع و سجود تو طولانی بود.
زاهد و پارسای دنیا بودی; زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده بدان نگاه می کردی » .
🔻⬅️ در این عبارت، بسیار جالب و جامع، جد بزرگوار خود امام حسین علیه السلام را با ده عنوان وصف کرده است:
امام حسین علیه السلام فرزند رسول خدا است;
او سند و پشتوانه قرآن است; هر آنچه در قرآن، در قالب الفاظ است، در وجود مُطَهر امام حسین علیه السلام رؤیت و مشاهده می شود;
توان اسلام، امامت است و امام حسین علیه السلام بازوی پرتوان امت و دین اسلام در همه اعصار است;
در راه اطاعت پروردگار، سخت کوش و تلاشگر بود. عبادت آن حضرت (نماز و دعاء خصوصا دعای عرفه) مایه اعجاب است.
آن بزرگوار، نگه دار عهد و میثاق است و با خدا و خلق او در #عهد و پیمان، استوار و ثابت و باوفا است;
آن حضرت از راه و روش فاسقان روی گردان بود و از راه مسامحه و مداهنه وارد نمی شد;
آه امام حسین علیه السلام دردمندانه بود; مانند کسی که بار سنگینی از غصه دردل دارد و درد سینه اش جراحتی التیام ناپذیر است;
آن حضرت رکوع ها و سجده های طولانی داشت. که نمونه های آن در تاریخ ثبت و درج شده است;
#سید_الشهدا علیه السلام، نسبت به دنیا زاهد و بی علاقه بود. و زهد با عمل این خاندان معنا می گیرد;
نظر او به دنیا، نظر وحشت زدگان بود و آنجایی که نظر دیگران به دنیا نظر عاشقانه بود، نظر آن حضرت به دنیا، مانند انسان وحشت زده بود.
📚 منبع: مجله انتظار (انتظار موعود)، زمستان ۱۳۸۰، شماره۲، مقاله حسین علیه السلام و مهدی (عج)
✍نویسنده: محمدرضا فؤادیان
🔰🔰🔰
✅ کانال #خیمه_عاشورایی_روز_دهم در ایتا را برای دوستان خود ارسال کنید:
@roozedahom10
🏴 #مقاله
🔸 مبارزه دشوار
▪️ بیانات #رهبری
▪️ انتشار به مباسبت فرا رسیدن رحلت #پیامبر گرامی اسلام #حضرت_محمد(ص)
یکی از سختترین مبارزات پیغمبر، مبارزه برای حفظِ انسجامِ جامعهی اسلامیِ آن روز بود که این مبارزه به نظر من از دشوارترین مبارزات پیغمبر بود.
جامعهی اسلامی عربستان یک جامعهی قبایلی، متشکّل از افراد قبایل گوناگون با تعصّب های خاصّ قبیلهای، با برداشت ها و عادات و سنّتهای کاملاً متفاوت، با عادت دیرینهی به جنگ و نزاع و خونریزی بر سر چیزهای کوچک؛
برای یک شتر بین دو قبیله چهل سال در جاهلیّت جنگ بود!
آن قدر آدم از گرسنگی مُردند، یا در میدان جنگ کشته شدند، یا به غارت رفتند برای خاطر یک شتر!
برای اهانت به یک زنی که مال یک قبیلهای بود از سوی یک جوانی از قبیلهای دیگر -که او را در بازار عکّاظ مکّه مسخره کرده بود و به او اهانت کرده بود- چند سال بین این دو قبیله جنگ بود؛
این مسئله، مسئلهی تعصّب قبیلهای است.
حالا در یک چنین جامعهای رسول اکرم بین این جامعه باید وحدت ایجاد کند. وحدتِ فکر آسان است؛ خب یک معلّم سر کلاسی فرضاً یک درسی را، یک معرفتی را، یک حقیقتی را بیان می کند همه میفهمند، امّا وحدت در عادت ها و تقالید و روش ها و سنّتهای گوناگونی که وجود داشته و حبّوبغضها، بسیار بسیار کار دشواری است؛
حتّی بعد از اینکه سال ها از اسلام گذشته بود و این همه کار شده بود، شما دیدید، بعد از آنکه پیغمبر نبود، در اوّلین روز بعد از وفات پیغمبر در سقیفهی بنیساعده انصار و مهاجر به جان هم افتادند؛
یعنی هنوز آن زمینهها در این ها بکلّی از بین نرفته بود و با یک چنین جامعهی ناهماهنگِ ناهمگون، رسول خدا آن حرکت عظیم را انجام داد [که نتیجهی] قدرت فوقالعادهی پیغمبر بود و مبارزهی شبانهروزی او.
آن قدر که پیغمبر روی [نفی] عصبیّتها(۶) تکیه کرده، روی اخلاق و اغماض و عفو و عدم تفاخر به گذشتگان و محبّت به همگان و روی این چیزها در زمینهی اخلاق اجتماعی تکیه کرده، روی کمتر چیزی تکیه کرده؛
برای اینکه بین این دل ها یک هماهنگی و انسجامی را به وجود بیاورد و به وجود هم آورد و اگر نَفَس گرم پیغمبر بالای سر این مردم بود و چند سال دیگر ادامه پیدا میکرد، یقیناً یا به احتمال زیاد آنچه ما بعد از رحلت پیغمبر شاهدش بودیم، پیش نمیآمد و این همان است که در اوّل صحبت گفتم که رحلت پیغمبر در آن شرایط و اوضاع خاص، یک حادثهی تعیینکننده بود؛
یعنی رحلت پیغمبر در آن شرایط مسیر تاریخ را به همین شکلی که مشاهده می کنید، تعیین کرد و مشخّص کرد.
🔸 بیانات رهبری در شب رحلت پیامبر اعظم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) در کانون توحید تهران/ 10/8/1365
🔰🔰🔰
کانال #خیمه_عاشورایی_روز_دهم در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید:
@roozedahom10