#مشروب‌خواری عبدالبهاء و اعتراف #خواندنی‌اش!
# عبدالحسین #آیتی به نقل یکی از همراهان #عبدالبهاء در سفر اروپایی‌اش، خاطره‌ای بدین مضمون را از اقامت در پاریس نقل می‌کند: «در پاریس شبی با #عباس #افندی مشروب می‌خوردیم، اسرار قلب خود را گفت و دانستم که هیچ دینی ندارد».[1] اما نقل این حکایت، حاوی نکاتی بدین مضمون است:
#اولاً: چگونه پیامبرخوانده‌ی بهائیت حکم به تحریم نوشیدن مسکرات داده: «لا تقربوا بها لّأنَّها حُرِّمَت عَلیکُم مِن لَدَی اللهِ العَلیِّ العَظیم [2]؛ نزدیک (مسکرات) نشوید، چرا که از جانب خدای تعالی بلند مرتبه بر شما حرام شده است»؛ اما در عین حال، جانشین و مبیّن آیات ساختگی‌اش مرتکب این عمل شده است؟! در این صورت، چه توجیهی بر پایبندی پیروان بهائیت به این حکم وجود دارد؟!
#ثانیاً: در حالی که حتی جانشین پیامبرخوانده‌ی بهائیت، به ساختگی بودن اساس این مسلک اعتراف کرده، چه توجیهی بر باقی ماندن سایر پیروان بر آن وجود دارد؟!
#پی‌نوشت:
[1]. عبدالحسین آیتی، کشف الحیل، (3 جلدی)، تهران: بی‌نا، 1340 ش، ج 3، ص 140.
[2]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 429.
@ferghenews
@Feraghvaadyan
💥دید و بازدیدهای #عبدالبهاء در آمریکا
🔻 بر اساس شواهد موجود، سفر #عباس #افندی به آمریکا، با دعوت رسمی مقامات این کشور و با برنامه‌ریزی قبلی برای زد و بندهای سیاسی صورت گرفته است.[1]
👈از این‌رو هنگام ورود عباس افندی به #نیویورک، وی از سوی «روزولت» رئیس جمهور وقت آمریکا و وزیر دارایی‌اش «لی مک کلانگ»، مورد استقبال قرار گرفت. او همچنین در طول سفر، با اشخاص برجسته و مقامات رسمی این کشور، از جمله «فرانکلین مک‌وه» خزانه‌دار آمریکا، دریاسالار «وین رایت»، دریاسالار «پیری» سفیر انگلیس در وانگشتن، چند تن از خاخام‌های یهودی و... ملاقات نمود.[2]
♻️اما به راستی، علّت استقبال مقامات آمریکایی جنگ‌طلب، از عبدالبهاء (در ظاهر) مروج جنگ ستیزی چه بوده است؟! همچنین عبدالبهاء، چه نقشی برای پیشگیری از جنگ‌های بزرگ آینده‌ای که آمریکا باعث و بانی‌اش بوده، ایفا کرده است؟! در غیر این صورت، عباس افندی تنها مأمور غرب، برای ترویج صلح و دست بوسی غربی‌های متجاوز به کشورهای اسلامی می‌باشد![3] از طرفی، عبدالبهاء با چه مجوزی در پاسخ به استقبال آمریکایی‌ها، آنان را برای غارت منابع ایران ترغیب نموده است؟[4]
📚پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: محمود زرقانی، بدایع الآثار، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 1، ص 6.
[2]. ر.ک: شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه: نصرالله مودت، ج 3، ص 224-223.
[3]. ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، مصر: به همّت فرج‌الله زکی الکردی، 1921 م، چاپ اول، ج 3، ص 123.
[4]. ر.ک: عباس افندی، 127 بدیع، ج 2، ص 30.
@n_bahaiat
@Feraghvaadyan
#حدیث
🌹امام سجاد (ع) می فرمایند:
🔹أنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللّهِ مَنزِلَةٌ يَغبِطُهُ بِها جَميعُ الشُّهداءِ يَومَ القيامَةِ.
🔸#عباس را نزد خداوند #منزلتى است كه در روز قيامت همه شهيدان بر آن رشك مى برند.
بحار الأنوار ج ۲۲ ص ۲۷۴
@feraghvaadyan