💢 مراقبه غیردینی و فرقه ای ▪️در مبانی برخی از #فرقه‌های_معنويت‌گرای ديگر به اصل مهم نفی ذهن برمی‌خوريم، آنها بر اين باورند كه به ذهن نبايد اعتماد كرد و نبايد آن را طرف مشورت قرار داد، بايد ذهن را تعطيل كرد؛ چراكه ذهن جز فريب به بار نمی‌آورد؛ و فكر كلاهبرداری بيش نيست و حائلی بين آدمی و حقيقت است چرا كه از كلمات ساخته شده است؛ هم از اين رو فلسفه، علم و تكنولوژی همه فريبند و آدمی را اسير می‌كنند. آنها برای رسيدن به عشق، فرمان به فراموش كردن عقل داده و با آن متاركه می‌كنند. كنار گذاردن عقل، ذهن و استدلال، نفی تفكر است؛ چرا كه تفكر به شكل معمولش همان حركت ذهن از مجهولات به سمت معلومات برای كشف مجهولات است و اين آن چيزی است كه اين فرقه‌ها به نفی آن و خالی ساختن مغز از آن تشويق می‌كنند. 🔻اما در مراقبه #عرفان_دينی اگر تخليه‌ای هست، تخليه ذهن و دل از خيالات و خاطرات بيهوده و هوس‌انگيز است و اين با تفكر در كاستی دنيا و جلب توجه به خدا و عظمت و ساير كمالات او ميسر می‌شود. عرفان دينی خاطرات و خيالات بيهوده را مانع رشد آدمی دانسته و او را از اشتغال به آن‌ها بازمی‌دارد، حال آنكه بسياری از فرقه‌‌های #معنويت‌گرای_غيردينی، آدمی را به تخليه ذهن از هرگونه تفكری سفارش می‌كنند كه اين سبب ضعف و ركود قدرت انديشه در انسان می‌شود ولی عرفان دينی با دعوت به تفكر و تدبر در حقايق، بازداشتن از خاطرات و خيالات باطل و بيهوده، قدرت انديشه را در آدمی تقويت كرده و به كمال می‌رساند تا آنجا كه آدمی چشم عبرت‌بين بر همه چيز می‌گشايد و از هر چيزی عبرت گرفته و رشد می‌كند. @Feraghvaadyan