eitaa logo
【روشــــنــا☜حسین‌محمدی】
222 دنبال‌کننده
118 عکس
54 ویدیو
4 فایل
آدمی هر چند سیاست گریز اما او را گریزی از سیاست نیست چراکه او به نوعی نقش‌آفرین صحنه‌های سیاسی است.... روشنا راهی در مسیر خوب اندیشیدن، خوب دیدن و خوب بودن 【روشـــــنــا☜حسین محمدی】⇙⇙⇙ http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️چه اقداماتی سبب آشکار شدن امامت امام جواد علیه السلام شد؟ 1⃣ : گرچه امام نمی‌توانست ارتباط زیادی بگیرد. اما همان‌قدری که ارتباط گرفت، آن جامعه حضرت را پرهیزگار شناخت و با صفت تقی، یعنی صفت مشبهه‌ی تقوا شناخته شد. یکی از افراد خاص که شاگرد چند امام بود و می گفت ما چطور بگوییم پنج سال و هفت سال امام است؟! ، همین شخص پس از ده سال وقتی گرفتار می‌شد پیغام می‌فرستاد، یابن رسول الله شما مرا دعا کنید. ما آگاهی زیادی نداریم که امام جواد دقیقا چه کار کرد اما تاثیر هدایتی خود را گذاشته بود. 2⃣ (ع)درمناظرات_علمی: بخشی از ادله امامت و مقام علمی امام جواد(ع) را مناظرات علمی ایشان تشکیل می دهد، از آنجا که شیعیان معتقد به علم الهی برای امامان خود هستند سلاطین عباسی همواره می کوشیدند با تشکیل مجالس مناظره، آن حضرت را رو در روی برخی از دانشمندان بزرگ قرار دهند تا شاید در پاسخ برخی از پرسش ها درمانده شوند و شیعیان را در اعتقاد خود به وجود علم الهی در نزد ائمه(ع) دچار مشکل سازند و از پیروی آنان بازدارند. از جمله مناظرات امام جواد(ع) می توان به مناظره با یحیی بن اکثم دانشمند و فقیه پرآوازه آن زمان و نیز مناظره ایشان با برخی از فقیهان در مجلس معتصم، اشاره کرد. یحیی بن اکثم در مناظره با امام جواد(ع) یک مسئله فقهی در مورد شخص محرمی که حیوانی را کشته، مطرح نمود، امام(ع) در جواب ، فروعی یازده گانه برای مسئله مطرح نمود، یحیی، متحیر و شرمسار شد تا جایی که همه حاضران از سرخی چهره اش، شکست او را به وضوح دیدند، سپس مأمون از امام خواست تا خود پاسخ فروعی را که جواب یحیی بن اکثم مطرح کرده بود، بدهد امام به یک یک آنها پاسخ داد آنگاه از یحیی بن اکثم مسئله ای فقهی، پرسش کرد او از پاسخ به این سؤال درمانده و امام به درخواست او جواب مسئله را روشن نمود. مأمون درمقابل دانش امام(ع) اظهار شگفتی کرد و گفت: کمی سن، مانع از کمال عقل برای این خاندان نمی شود. 3⃣ : اگر امام جواد (صلوات الله علیه) توسّط یاران ویژه‌ی اهل بیت تأیید نمی‌شد، مردم این امام حق را به عنوان امام نمی‌پذیرفتند. زیرا دوران اوج گیری زیدیه و واقفیه بود و اگر امام جواد تأیید نمیشد، همان‌جا تمام می‌شد. بعدها گفته می شد کودکی ادّعای امامت کرد و کسی قبول نکرد و تمام شد! ✍ادامه دارد... روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
✳️حضرت امام جواد علیه السلام و برخی یاران خاص حضرت چنان مسئله امامت در سن پایین را برای مردم حل کردند که دوران امام هادی که ایشان هم در کودکی به امامت رسید حتی یک نفر هم سوالی برایش پیش نیامد. مسئله حل شده بود و به عنوان شبهه مطرح نبود. ✳️دوران حضرت حجّت هم همین‌طور شد. حتی یک مورد هم پیدا نشد که بگوید یعنی چه امام کودک باشد؟ تمام سوالات و شبهات را امام با عمل خود و حل کردند.   ✅نقش خواص در اینجا بسیار مهم است و قدم بزرگی را در روشنگری و هدایت جامعه برداشتند. اگر افرادی چون: 🔸علیّ بن جعفر 🔸علی بن مهزیار 🔸ریان بن صلت نبودند امامت امام جواد در جامعه رسوخ نمی‌کرد و به فکر تبدیل نمی‌شد، آن‌ها حرف حق را باور نمی‌کردند. ❇️در همه‌ی عصرها بزرگانی را می‌بینید که نقش مهمی در بصیرت افزایی و روشنگری جامعه ایفا کردند. اگر در جامعه‌ای خواص وظایف خود را انجام ندهند جامعه محکوم به سقوط می‌شود و نمی‌توان هیچ کاری کرد. ⭕️اگر در یک جامعه‌ای امیر المؤمنین هم حاکم باشد ولی خواص جامعه او را ترک کنند همان می‌شود که در تاریخ می‌بینیم. اتفاقات غم انگیزی مانندحکمیت اتّفاق می‌افتد. یعنی مردم از امیر المؤمنین فاصله می‌گیرند و به سمت معاویه می‌روند. افرادی مثل اشعث جرأت می‌کند با علیّ بن ابی‌طالب مخالفت کند، و در آن جامعه هیچ هزینه‌ای بابت این مخالفت نمی دهد. چون کسانی که باید حرف بزنند لال هستند. چقدر دزدی و رشوه در دوران امیر المؤمنین اتّفاق می افتد. مگر امیر المؤمنین با آن‌ها مواجهه نمی‌کرد؟ ✅اما حکومت برای یک نفر نیست. اگر همه خواب باشند و خواص هم بیدار نباشند حکومت امیر المؤمنین هم باشد منجر به حکمیّت می شود و شکست می‌خورد. ✍ادامه دارد... روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
: (سلام الله علیه)، فرزند حضرت صادق یعنی عموی پدر امام جواد یکی از این خواص است. پیرمردی ۹۰ ساله که محاسن او کاملا سفید شده بود. ✳️جلسه‌ای را به سختی تشکیل داد و امام جواد علیه السلام را دعوت کرد. تاحضرت وارد مجلس شدند علی بن جعفر ۹۰ ساله، _ آن کسی که آنقدر وجاهت داشت که اگر ادّعای امامت می‌کرد قطعاً مردم باور می‌کردند_؛ آن‌چنان به سمت وجود مطهّر امام جواد سلام الله علیه جهید که عمامه از سر او افتاد ونعلینش در آمد. آمد کفش امام را صاف کرد وسپس دست حضرت را بوسید. عدّه ای طعنه زدند و گفتند: پیرمرد این بچّه است (معاذ الله). علی بن جعفر محاسن خود را رو به آسمان گرفت گفت: من چه کنم؟ آن کسی که حیّ قیّوم است تشخیص می‌دهد. او صاحب این محاسن سفید را لایق امامت ندانسته است. امامت که دست من و شما نیست، انتصابی است، ولی این بزرگوار را امام من قرار داده است. امام من است، اگر پدر او هم بود من همین کار را می‌کردم. ✳️قصد داشتند حضرت جواد سلام الله علیه را فصد کنند، _یعنی رگ مبارک را برای درمان بزنند که یک بخشی خون برود _ علی بن جعفر گفت: من اجازه نمی‌دهم، باید اوّل تیزی آهن به دست من بخورد. من باید جان خود را فدای امام کنم. ✳️علی بن جعفر خیلی به گردن ما حق دارد ولی ناشناخته است. اگر ایشان نبود قطعاً امامت امام جواد علیه السلام شناخته نمی‌شد. ✍ادامه دارد.... روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
بعد از شهادت امام رضا(ع)، عده ای از اشخاص برجسته و مورد اعتماد شیعی، در خانه عبدالرحمن بن حجاج گرد آمدند تا مسئله جانشینی را حل کنند. شخصی که از شیعیان قابل اعتماد نزد امام رضا(ع) بود، و از اصحاب اجماع می باشد، گفت: گریه بس است! امام بعدی کیست؟! تا این کودک(امام جواد) بزرگ شود، چه فردی مسئولیت پاسخ‌گویی به پرسش‌ها و حل مشکلات را بر عهده خواهد گرفت؟! در این هنگام «ریّان بن صلت» با شنیدن این سخنان، خشمگین شد و برخاست و گفت: تو پیش ما ادعاى ایمان می‌کنى، ولى در دلت شک دارى و مشرک هستى؟! اگر مقام امامت آن‌ کودک از طرف خدا باشد، باید بدانی که تفاوتی میان کودک یک روزه و پیرمرد صدساله نیست! اما اگر از طرف خدا نباشد، حتی اگر او هزار ساله هم شود، با دیگر مردم تفاوتی نخواهد داشت! این معیار مهم، چیزی است که باید به آن توجه کرد! در جامعه‌ای که خواص وظایف خود را به درستی انجام دهند قطعا آن جامعه مسیر سعادت را طی خواهد کرد. روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
با سلام با توجه به استقبال دوستان از بحث ان شاءالله این بحث رو با توجه با مصادیق صدر اسلام و تطبیق برخی از مباحث با مسائل روز ادامه خواهیم داد التماس دعا
سلسله مباحث در کانال: 👇👇👇👇👇👇👇👇 روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
◆◇ یادداشت اول◇◆ ﷽ ◦•●◉✿مقدمه✿◉●•◦ ✳️مطالعه تاریخ و عبرت گرفتن از آن در قرآن بارها مورد تاکید قرار گرفته است. خداوند متعال در آيه 176 سوره «اعراف» می فرمايد: «فَاقْصُص الْقَصَص لَعَلَّهُمْ يتَفَكَّرُونَ»؛ اين داستان‏ها را بازگو كن شايد بينديشند. همچنين در آيه 111 سوره «يوسف» می فرمايد: «لَقَدْ كَانَ فِى قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِاولِى الْأَلْبَابِ»؛ در سرگذشت آنها درس عبرتى براى صاحبان انديشه بود. در واقع قرآن، تاريخ را در كنار «فطرت» و «طبيعت» به عنوان يكى از منابع تفكر و منابع شناخت معرفى مى‏ كند. ✅برای اینکه به این مهم نایل شد باید میان حوادث تاریخ و مسائل روز جامعه ارتباط برقرار نمود. در واقع ارتباط و گره خوردن زمان گذشته و حاضر، وظيفه و مسئوليت آيندگان را روشن مى‏ کند. خود قرآن کریم، دوران‏هاى گذشته را با زمان حاضر و زمان حاضر را با تاريخ گذشته پيوند مى دهد، و پيوند فكرى و فرهنگى نسل حاضر را با گذشتگان براى درك حقايق لازم و ضرورى مى‏ داند؛ آنجا که در آيه 137 سوره «آل‏ عمران» مى‏ فرمايد: «قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِى الْأَرْضِ.» بر اساس این آیه خداوند سنت‏هايى در اقوام گذشته داشته كه اين سنن هرگز جنبه اختصاصى ندارد و به صورت يك سلسله قوانين حياتى درباره همگان، گذشتگان و آيندگان، اجرا مى‏ شود. 🔷از این رو، بر هر امّت هوشمند و انسان مدبّر و فکور لازم است که همواره زمان خویش را با زمان های گذشته مقایسه کرده و در صفحات تاریخ، نسخه های مشابه عصر خویش را جست وجو نموده، شرایط عهد خویش را با آن مقایسه نماید تا خطاهای آنان را تکرار ننماید. 🔶با تأمل و دقت در تاریخ و درنگ در آن به روشنی به دست می آید که در مدیریت جامعه علاوه بر رأس حکومت یعنی ، دو عامل مهم دیگر در آن نقش اساسی دارند: جامعه و . روشنا // حسین محمدی👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
سلسله مباحث در کانال: 👇👇👇👇👇👇👇👇 روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
سلسله مباحث در کانال: 👇👇👇👇👇👇👇👇 روشنا//حسین محمدی http://eitaa.com/joinchat/2852388898C3bcd6d4e0f
پس از بیان معنا و مفهوم خواص و عوام و پیش از پرداختن به موضوع اصلی بحث یعنی ؛ ابتدا بهتر است تا در طی چند یادداشت به نیز در مدیریت جامعه اشاره کنیم زیرا متاسفانه این مهم گاهی به فراموشی سپرده می شود و از آن غافل می شویم