حوزه علمیه قم و چالش #تدریس 🔻🔻🔻 چند سالی است که برخی مدرسین سطوح عالی که در یک طیف سیاسی و فکری خاص دسته بندی می شوند٬ به وضعیت تدریس طلاب فاضل در حوزه قم اعتراض دارند و عملکرد و سیاستگذاری های نسبتا سختگیرانه مرکز مدیریت و شورای عالی را زیر سوال می برند. گذشته از محتوای انتقادات و اغراض ثانویه مترتب بر آن٬ ادبیات اعتراض این جماعت نیز چندان جالب نیست و بیشتر به ابراز نظرهای ژورنالیستی و سیاسی شبیه است!! سوال اصلی این است که اکنون وسیع ترین مدارس علمیه سطوح عالی(مانند مدارس مبارکه خان و آیت الله گلپایکانی ره و...) در دست کدام تشکل حوزوی است‌؟؟ آیا تشکل حوزوی موسوم به #نشست_اساتید٬ در اختصاص مدرس به طلاب و اساتید٬ هیچ فیلتر خاصی ندارد؟ مثلا بهترین ساعات تدریس را حاضر می شوند در اختیار یک یا گروهی از استادان ناشناس یا مخالفان فکری خویش قرار دهند؟! عملکرد آقایان نشان می دهد که علی رغم شعار آزاد شدن تدریس و... ایشان عرصه اختصاص امکانات حوزوی به اساتید و فضلا را کاملا و دقیقا سیاستگذاری و ریل گذاری می کنند. آیا بهتر نیست به جای ژست های روشنفکرانه بی پشتوانه٬ نخست اصلاح را از خود شروع کنیم؟! حتمن طلاب عزیز عملکردها را ملاک قضاوت قرار می دهند و نه شعارها را! @rozaneebefarda

پیام تسلیت نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اصفهان به مناسبت رحلت #آیت‌الله_یزدی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون خبر ارتحال #عالم_مجاهد_و_پارسا آیت الله حاج شیخ محمّد یزدی رضوان الله علیه موجب تاثر و تالم گردید. این عالم مجاهد از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی #یاری_وفادار_و_صدیق برای امام راحل و مقام معظم رهبری بود و پس از انقلاب اسلامی نیز علاوه بر #فعالیتهای_علمی همچون #تدریس و #تألیف_دهها_کتب متعدد با مضامین فقهی، اعتقادی، سیاسی و اجتماعی فعالیتها و #مسئولیت‌های_کم‌نظیری را در نظام مقدس اسلامی انجام داد . ریاست قوه قضائیه، عضویت در شورای نگهبان، عضویت و ریاست مجلس خبرگان رهبری، دبیر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه و نمایندگی ادوار مجلس شورای اسلامی از جمله مسئولیت‌های خطیر این عالم مبارز و انقلابی بودکه با اخلاص، در تمام این عرصه های مهم نقش‌آفرینی کرد و فی الجمله یک عالم سیاستمدار انقلابی و شجاع بود که تا واپسین لحظه های عمر شریفش سنگربان و مدافع انقلاب و ارزشهای اسلامی ماند. اینجانب این ضایعه را به پیشگاه حضرت ولی عصر(عج)، رهبر معظم انقلاب اسلامی(حفظه الله)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، حوزه‌های علمیه و علمای اعلام و به ویژه خاندان گرامی ایشان و ملت شریف ایران اسلامی تسلیت عرض می‌نمایم و علوّ درجات ایشان را از خداوند متعال مسألت می نمایم. سید یوسف طباطبائی نژاد / نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اصفهان @rozaneebefarda

منصب‌گریزی به سبک آیت‌الله العظمی بهجت(قدس سره) مروری بر سیره حضرت آیت‌الله بهجت در جمع بین انجام تکلیف و پایبندی بر مسلک اخلاقی و عرفانی سلف صالح [صفحه ۱ از ۲] #اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ✅ ترجیح #سلوک_معنوی و #تزکیه_نفس بر دیگر مناسبات مرسوم و شناخته شده حوزوی همچون #تدریس و #شاگردپروری همواره از سنت‌های پسندیده بزرگان علما و مراجع عظام بوده است. از نمونه‌های بارز و شناخته‌شده این علما در عصر حاضر، که هم حوزه نجف و هم قم را درک کرده‌اند، حضرت #آیت‌الله_بهجت اعلی الله مقامه الشریف است که با مروری کوتاه در سیره آن عالم ربانی و اسوه اخلاق و عرفان این‌گونه رفتارها را به وضوح مشاهده می‌کنیم. ✨بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین جلوه‌های شخصیتی حضرت آیت‌الله بهجت، گوشه‌گیری و تلاش خستگی‌ناپذیر او در راه گمنامی و پرهیز از شهرت اجتماعی است. ایشان مصرّانه تلاش می‌کردند که در عین حالی که به تکلیف شرعی و علمی خود عمل می‌کنند اما هیچگاه نامی از خود برجای نگذارند. این شیوه اخلاقی، از روزهایی که در درس بزرگان کربلا و نجف شرکت می‌کردند، آغاز شد و تا پایان عمر ادامه یافت. 🔹 در دوران تحصیل، هنگامی‌که احساس کردند اشکالات علمی‌شان موجب شهرت و آوازه‌گری می‌شود، سکوت را برگزیدند و جز به ضرورت زبان به نقد و افاضه نگشودند. در این‌باره از مرحوم آیت‌الله حاج مرتضی حائری نقل است که: آیت‌الله بهجت در همان سال اولی که به درس آیت الله بروجردی رحمه‌الله (١٣٢۴ش) آمد، با اظهار نظرهای دقیق و اشکالات مهم، چنان نظر استاد را به خود جلب نمود که چندین روز، مجلس درس از حالت درس خارج شد و به شکل بحث بین دو نفر ادامه داشت. پس از این اتفاق ایشان ابتدا چند روزی در درس شرکت نمی‌کنند و بعد از چند روز می‌آیند و گوشه‌ای می‌نشینند. و اطرافیان هرچه اصرار می‌کنند حاضر نمی‌شوند چیزی بگویند. بعدها معلوم شد همین که انگشت‌نما شده بودند و خود را در معرض توجه و شهرت دیدند، دیگر اِشکال نکردند و در جلسات درس فقط مستمع بودند. (بنگرید به؛ صحبت سال‌ها [مجموعه خاطرات حجت‌الاسلام شیخ علی بهجت] ص110) 🔹در دوران طولانی تدریس نیز هیچ‌گونه اقدام یا کوششی برای مطرح کردن درس خویش نکردند و سفرۀ درس و بحث عالمانه خود را در مدارس و مساجد گمنام پهن می‌کردند. ایشان حاضر نبودند کتاب های علمی شان چاپ شود. و پس از اصرار زیاد اطرافیان فرموده بودند: «مایلم اول مرا بُکشید، بعداً آثارم را چاپ کنید!»(صحبت سال‌ها، ص156) ایشان اولویت را در چاپ برخی آثار بزرگان می‌دانستند. 🔹آیت‌الله بهجت همیشه از شهرت گریزان بود و علی رغم درخواست بزرگان از پذیرش مرجعیت امتناع می‌ورزید. پس از فوت آیت‌الله اراکی رحمه‌الله و در حالی که نزدیک به هشتاد سال از عمر شریفشان می‌گذشت با اصرار برخی از بزرگان، با شرایطی آن را پذیرفت؛ از جامعه مدرسین خواسته بود نامی از ایشان نبرد و تا مدتی هم اجازه نداد رساله‌ای از ایشان چاپ شود. (بشارت از حضرت حجت(عج)، ص433) 🔹اگر چه پس از اصرار فراوان با چاپ رساله موافقت کرد اما شرط کرد نامی از ایشان روی رساله درج نشود، و رساله‌شان تا چاپ ششم بدون نام و عنوان به چاپ رسید. بعد از آن هم تنها به نام «العبد محمدتقی بهجت» بسنده کرد، و اجازه استفاده از عناوین دیگر را نداد. (همان، ص434) 🔹در همان آغاز چاپ رساله به فرزند خود دستور مؤکد داده بود که به هیچ‎وجه به کسی رساله ندهید. تأکید کردند که بگذارید همه بروند مرجع خود را از میان علما انتخاب کنند. پس از آن اگر کسی باقی ماند که اصرار داشت فقط از بنده تقلید کند، به او یک نسخه از رساله را بدهید! هزینه‌های چاپ را هم دیگران متقبل شدند و ایشان از وجوهات یک ریال هم در این جهت صرف نکرد. به منسوبان هم اجازه نداد برای ترویج مرجعیت ایشان چیزی از وجوهات مصرف کنند.(همان، ص434) ▫️ادامه یادداشت: https://eitaa.com/rozaneebefarda/15657 @rozaneebefarda